140
pozulmuş dursa, bir kiş iyə on qadın düş ürsə , çıxış yolu nə dir? Bu
qadınları aclıq, ölüm, ya da... ya da fahiş ə lik gözlə yir.
İ kinci Dünya Müharibə sində n sonrakı Almaniyanı xatırlayaq. Bu
müharibə də sə kkiz milyon insan qırılmış dır. Ölə nlə rin
ə
ksə riyyə ti kiş ilə r idi. Alman qadınları ailə hüququndakı
mə hdudiyə tlə rə son qoyulması üçün nümayiş lə r keçirtdilə r. Onlar
tə karvadlılığ a qarş ı çıxadılar.
İ slamda müvə qqə ti nigah da nə zə rdə tutulur. Bu gün olsun ki,
qeyri-qanuni ş ə kildə bir neçə qadınla yaş ayan, seksual azadlıq
tə lə b edə n ziyalınüma müvə qqə ti nigah hökmünü ə ldə ə sas
tutaraq, İ slamın ünvanına çirkin sözlə r danış ır. Amma qeyd etdik ki,
hə r bir İ slam hökmünün ruhu var və bu ruhu anlamaq üçün
araş dırmalara ehtiyac var.
Xüsusi ilə müasir dövrdə dünyanın ə ksə r nöqtə lə rində
gə nclə r cinsi böhran problemi ilə üzlə ş miş lə r. Qanunsuz nigahlar
baş götürüb gedir. Bu nigahlardan, daha doğ rusu, cinsi yaxınlıqlardan
atasız uş aqlar doğ ulur. Müvə qqə ti nigah tə rə flə rin qarş ısına
və zifə lə r qoyur, ə xlaqsızlığ ın qarş ısını alır. Zə nnimcə uyğ un
mə sə lə yə yeni münasibə tlə yanaş ma zə ruridir. İ stə r
çoxarvadlılıq, istə r müvə qqə ti nigah hökmlə rinin fə lsə fə si
aydınlaş dırılmalı, elmi tə hlillə r aparılmalıdır.
Mə n gə nc nə slin müə llimiyə m və bu mə clisdə gə nclə r
iş tirak edirlə r. Onların problemi çoxarvadlılıq deyil. Hə lə ki, talaq
mə sə lə si də onlar üçün aktual deyil. Mə nə müntə zə m olaraq
mə ktublar gə lir. Çoxlarının eş itdiyi bir hekayə var: Subaylıqdan
ə
ziyyə t çə kə n ə sə bi bir cavan olur. Bu cavan birinə elçiliyə
gedir. Qızın atası “Fikirlə ş ib, cavab verə rik” deyir. Oğ lan günortadan
sonra yeniden elçi daş ını döyür. Qızın atası ə sə bi halda çıxıb, “Axı, sə n
141
sə hə r çağ ı gə lmiş din, bizə möhlə t ver yaxş ı düş ünə k, götür-
qoy edə k” deyir. Oğ lan axş am vaxtı üçüncü də fə qız qapısını döyür
və qızın atası qapıda görsə nə n kimi sözə baş layır: “Ağ a, bil ki, bu
gecə də də rdimə çarə olmadı” deyib, uzaqlaş ır.
Gə nc nə slin istə yi budur ki, burada danış ılan ə qli, elmi, dini
mə sə lə lə r axır ki bir ə mə li nə ticə yə çatsın və böyük bir
ictimai problem aradan qalxsın. Əgə r mə sə lə lə r sözdə qalıb,
ə
mə li ş ə kildə hə ll olunmayacaqsa, demə k, zə hmə tlə rimiz
hə də rdir. Gə nclik bizdə n cavab gözlə yir. Onlar dinlə rinə
sə daqə tli, imanlı insanlardır və problemin düzgün hə ll yolunun
intizarındadırlar. Onları nə köhnə izdivac ə n`ə nə lə ri, nə də
modernizmin verdiyi cinsiyyə t azadlığ ı qane etmir. Onlara evlə nmə
imkanı, hə yat yoldaş ı seçimi üçün ş ə rait lazımdır. Mə mlə kə tin
layiqli gə nclə ri üçün bu imkanlar çox mə hduddur. Biz bu nə sil
qarş ısında mə s`uliyyə t daş ıyırıq!
Hİ CAB
Bütün ata-anaların müş tə rə k bir xüsusiyyə ti vardır. Onlar dini elə
tə bliğ edirlə r ki, sanki ş eypuru tə rsinə üfürürlə r. Onlar gə nc
nə slə bu sayaq mə slə hə t verirlə r. Sanki hə kim dodağ ı yaralı
xə stə yə “Yaralanma!”, “Yaranın filan zə rə rlə ri var!” deyir. Bu
sözlə rin faydası varmı?!
Sözsüz ki, ə vvə lcə xə stə liyi yaradan sə bə blə r
müə yyə nlə ş dirilmə lidir. Gə nc nə slin düçar olduğ u mə `nə vi
böhranın köklə ri tapılmalıdır.
Uş ağ a deyə ndə ki, “Dur, ziyarə tə gedə k!”, o, də rhal qalxıb
yola düzə lir. Hə tta ziyarə tdə n qayıdarkə n «bir də nə vaxt
gedə cə yik?» soruş ur. İ lk ə vvə llə r uş aq namaza, oruca da belə
142
hə və sli olur. Amma vaxt ötdükcə süstlə ş ir, maraqlar də yiş ir.
Valideyn ə vvə lcə mülayim, sonra isə qə zə bli halda onu
ibadə tlə rə mə cbur etmə yə çalış ır. “Sə n namaz qılmalısan, hicab
geymə lisə n!” - deyə güc göstə rir. Amma nə qə də r ki, uyğ un
süstlüyün sə bə blə ri tapılmayıb, danlaqlar faydasızdır.
Mə n hə miş ə gə nc nə sillə ünsiyyə tdə olmuş bir adam kimi,
tə crübə yə ə saslanaraq deyirə m ki, gə nci öz dininə biganə hala
salan sə bə blə r tapılmamış , görülə n tə dbirlə r müvə qqə ti
uğ urlarla nə ticə lə nə sidir. İ nanın ki, ata-ananın danlaqları
qarş ısında mə cbur qalıb namaza duran gə nc Allahla danış mır, ata-anaya
nifrin yağ dırır!
Bir də fə Mə dinə də bir ş ə xslə söhbə t edirdim. Ərə bistan,
İ slam dini haqqında danış ırdıq. Söhbə timiz o qə də r ş irin alınmış dı
ki, müş tə rilə rə də fikir vermirdi. Zahirə n çox mö’min görünürdü.
Birdə n azan verildi. Dedim ki, dur namaza gedə k. Durub mə nə
qoş uldu. Mə scidə çatdıq. Gördüm də stə maz almadan namaza durdu...
Də stə mazsız!
Bir neçə il ə vvə l yaş adığ ım küçə nin qonş uluğ unda biri vardı.
Evdə n çox ciddi islami qiyafə də çıxırdı. Mə nim pə ncə rə mdə n
görünə n dalanda ildırım sür`ə ti ilə paltarını də yiş ib, modern bir tipə
çevrilir, ş ə hə rə üz tuturdu! Buna deyirlə r - “Ş ə xsiyyə tin izdivacı”
və ya “İ ki ş ə xsiyyə tlilik”!
Əgə r ata-ana körpə likdə n düzgün tə `lim-tə rbiyə yolunu tapa
bilmə sə , hə min uş aq bir vaxt valideynlə rlə üzbə üz dayanıb
ağ zına gə lə ni deyə bilə r, tə hqir edə r. Belə bir və ziyyə tdə
ata-ana nə edə bilə r? Heç nə ! Bacardığ ını et, polisə get! Bununla
mə sə lə hə ll olurmu? Bə s, hə ll yolu nə dir?
Dostları ilə paylaş: |