143
DƏRDLƏRİM
Nə tez doldu, ağrı-acı canıma,
yerdən çıxdı, göydən endi dərdlərim?
Həm yaşımla, həm günümlə yarışır,
neçə yüzdü, neçə mindi dərdlərim.
Baş-başadır
burda qüssə, qəm, kədər,
gah ağrıyar, gah ağrımı dinləyər.
Gizli sızlar, həzin ağlar, inləyər,
içimdəki sarı simdi dərdlərim.
Yarı xiffət, yarı ahdı, yaşanmaz,
nə ay bilər, nə il bilər, nə qış-yaz.
Ağırlıqdan, böyüklükdən daşınmaz,
düzümlənmiş dağdı indi dərdlərim.
Əvvəl bir az ümidliydi, şirindi,
olan-qalan ümidim də əridi.
Ağlar könlüm mətinləşdi, kiridi,
daha
tamam qəzəb, kindi dərdlərim.
Dözümlü xalq, hər bir dərdə alışan,
köləliklə, məddahlıqla barışan.
Ey bu xalqı sındırmağa çalışan,
sənə qarşı nifrətimdi dərdlərim!
01.09.2000
144
BAYQUŞ İSTƏYİ
Quşların içində bayquşdan yoxdu,
bayquşun quşlardan fərqi çox çoxdu.
Ayrı bir düşüncə gəzər başında,
gizli dünyası var lal baxışında.
Səsindən vahimə, dərd yağar hər dəm,
dimdiyi yırtıcı, caynağı möhkəm.
Gündüzlər oturub tökər yüz tədbir,
gecələr ovlayar ovunu bir-bir.
Heç quşa bənzəmir qulaqlı bayquş,
bu vəhşət, fəlakət soraqlı bayquş.
Bayquşun əlindən hamı bezardı,
bayquş qonan yerlər xarabazardı.
Bu bayquş xisləti, bayquş “mənliyi”
yaratmış nə qədər viranəliyi.
Hərdən ürəyimdən keçir min fikir,
bəzi insanlar da bayquş kimidir.
Onlar
seçilirlər çox işi ilə,
baxışı, duruşu, yerişi ilə.
Istəməz yanında yana bir ocaq,
özünü düşünər, özünü ancaq.
Kimsə faydalanmaz bir əməlindən,
həzər ətrafından, həzər əlindən.
Yayınmaz gözündən bir qoca, cavan,
tutar aram ilə hamıya divan.
Beləsi yerinə, yurduna yaddı,
bu manqurt soylular Vətəni satdı.
Onları saxlamaz dad, fəryad səsi,
onlara kar etməz xalqın naləsi.
Kütlənin dərd-səri çıxar yadından,
ancaq tələbləri millət adından.
Qayğıdan danışar daim, hər yerdə,
qəzetdə, mitinqdə, işdə, efirdə.
Beləcə özünü
ixtiyar bilər,
ixtiyarlığıyla bəxtiyar bilər.
Bu cür xarakterlə bayquş xisləti,
oxşar bir-birinə, seçilməz qəti...
145
Daha yox inamım sözünə, bayquş,
yetər vurğunluğun özünə, bayquş!
Sən yana bilməzsən halıma, bayquş,
barı göz önündə ulama, qayquş...
Bayquşun istəyi ayrı istəkdi,
bayquşun xisləti ayrı xislətdi.
Bayquşun duruşu ayrı duruşdu,
bayquşun uçuşu ayrı uçuşdu.
Ancaq neyləyəsən,
bayquş da quşdu!
İyul, 1999
ALÇA AĞACI
Həyətimdə çiçək açan alça ağacı,
bu sevincin,bu görüşün mübarək olsun.
Təbiətin
hər il sənə yaz hədiyyəsi,
başındakı naxış dolu ağ örpək olsun.
Göz oxşayır,qəlb oynadır bu görünüşün,
oyanışın, zəifliyin necə də gözəl.
Qorxun yoxdur budaqların donsun,üşüsün,
yaz ovqatı gətirirsən bahardan əvvəl.
Hələ heç bir budağında bircə yarpaq yox,
şaxta,ayaz bircəsinə qoymur göz aça.
Amma sənin yaz həvəsin,həyat eşqin çox,
ləçəklərin dörd tərəfə ətir, nur saçar.
Ağ çiçəkdən başında tac bitirən ağac,
bu bəxşişin qızıl tacdan heç geri qalmaz.
Çiçəyində bizə nemət
yetirən ağac,
sən açmasan,yaz gəlməsə,həyat da olmaz.
Mart, 2007
146
ARZUM-TƏSƏLLİM
Sən ey mənim əziz balam,
gələcəyim, ciyərparam.
Sənə hər gün Yaradandan
sevinc, uğur arzularam.
Çəkərəm hər möhnətini,
təki yetiş muradına.
Varmı elə valideyn ki,
qıymaya can övladına?
Vacib deyil var-dövlətin,
şöhrətli ad-sanın ola.
Təki aydın təfəkkürün,
sağlam ruhun
;
cənın ola.
Bir
dəyərli həyat yaşa,
gör dünyanın hər üzünü.
Gözəlliklə keçirə bil
gecəsini, gündüzünü.
Ömrün şirin çağlarını
mən pis-yaxşı yaşamışam.
Heç kimə meyl etməmişəm,
tək özümə oxşamışam.
Qaçmışam hər cür minnətdən,
yox kimsədən umacağım.
Xəyanətdən, hərislikdən
uzaq olub od-ocağım.
Səndən də heç nə ummaram,
bircə qoru soykökünü.
İnsan gərək çəkə bilə
namus, qeyrət, ar yükünü.
Nəsil də bir estafetdir,
hələ ki, mən götürürəm.
Bir
gün onu bayraq kimi
mən də sənə ötürərəm.