2
Naşir: Hacı İsmail
Redaktor: Tofiq
Nurəli
Rəssam:
Ədalət
FƏXRƏDDİN ZİYA
(Əliyev Fəxrəddin Mansur oğlu).
Bu da bir istəkdi.
Бакы, «НURLAR» Няшриййат-Полиграфийа Мяркязи, 2008,
208 сящ.
“Bu da bir istəkdi” şeirlər toplusu mövzu dairəsi yetərincə
geniş olan Fəxrəddin Ziyanın sayca altıncı kitabıdır.
Şeirlərindəki məna dəqiqliyi, deyim sərrastlığı və fikir ay-
dınlığı toxunulan mövzuların marağını artırır, şairin oxucu
əhatəsini daha da böyüdür.
F.Ziya ilk öncə vətəndaş şairidir, namuslu sözün övladıdır,
xalqın ağrı-acısını yazır, düşündürən poeziya yaradır.
Müəllifin xarakterindəki ciddiliyi, həzinliyi və lirik ovqatı ya-
radıcılığına bariz
formada hopmuş, klassik, şərq poeziyamı-
za bağlılığı və İlahi Qüdrətə sevgisi müdrik yaş zirvəsindən
kifayət qədər dolğun, səmimi və poetik deyimlə ifadə olun-
muşdur.
Şairin görüşünə gələn, hər
bir oxucunu əmin etmək istər-
dik ki, onlar bu kitabda öz könül pıçıltılarını eşidəcəklər.
İSBN: 9952 - 429 - 97 - 6
© «NURLAR», 2008
5
NAMUSLU SÖZÜN ÖVLADI
Təvazökarlıq yüksək insani keyfiyyətlərdən sayılsa da, o,
bəzən istedadlı şairin tanınmasında və illah da ki, təbliğində
əngələ çevrilir.
Mən bir neçə şeir kitabının müəllifi, istedadlı şair Fəxrəd-
din Ziyanın hələlik son çap məhsulu olan “Mənim şair anam”
adlı şeirlər toplusunu oxuyandan sonra bu qənaətə gəldim.
Etiraf olunmalıdır ki,
poeziya tənqidi, hazırda şeir nümunə-
lərini təhlil və tənqiddən çox təriflə məşğul olur, nəticədə iste-
dadla qrafoman arasında sərhədlər götürülür,
hətta iş o yerə
gəlib çatır ki, qrafoman efiri “zəbt” edir, tanınmış müğənnilər
belələrinin sözlərinə yazılmış bəsit musiqi nömrələri ilə dinlə-
yicilərin estetik zövqünü korlayırlar.
Hesab edirəm ki, poeziya təsərrüfatında olduğu kimi tən-
qiddə də səliqə-səhman yaradılmalı, “yağla şorun” qiyməti
dəqiq müəyyənləşdirilməlidir.Əks halda, söz boğanağında əsl
şeirin nəfəsi tıncıxacaq, işığı öləziyəcək.
“Mənim şair anam” kitabında ənənəvi mövzular yer alsa
da, F.Ziya hər bir mövzuya məxsusi
münasibətilə diqqəti özü-
nə cəlb edə bilir. Məsələn, onun bayatı janrında qələmə
aldığı aşağıdakı misralar yeni mənəvi-ekoloji mühitin ab-
havası ilə nəfəs alır, dərin lirizmi ilə dərhal oxucu ürəyini qa-
nadlandırır,bir qəlbin müsibəti haqqında bizdə emosinal
təəssürat yaradır;
Qara il yaman gəldi,
vermədi aman gəldi.
Söndü ümid çırağım,
nə ağır zaman gəldi?
Bu isə milli müsibətin fərdi ağrıya çevrilmiş ifadəsidir:
6
Dağlar, daşlar qan ağlar,
üfüq yanar, dan ağlar.
Qarabağın dərdinə,
gör, neçə ünvan ağlar.
İ.Höte yazırdı: “Poeziya dərdin aynasıdır; hər bir əzab çə-
kən və ağlayan insan şairdir, hər damla göz yaşı şeirdir,hər
bir ürək poemadır”.
F.Ziya isə şairi, yaradıcılıq əzabını içindən keçirən, şeiri öz
qanıyla bəsləyib ərsəyə gətirən qadınla müqayisə edir:
Ürəyi dəyirman daşı kimidir,
içində söz dəni üyütməlidir.
Şair də hamilə qadın kimidir,
şeirini qanıyla böyütməlidir.
Şairin kitabından nümunələrini verdiyimiz aşağıdakı poetik
parçalar da müəllifin söz üzərində keçirdiyi ağrıların, yaşan-
tıların əyani “illüstrasiyası” sayıla bilər.O, dünyasını dəyişmiş,
doğmaların doğması olan ana haqqında belə deyir:
Sən həyatın qəsdinə bax, təzadına bax,
ayrılığın ölümü də sevdirdi bizə.
Ana haqqında milli poeziyamızda şeir yazmayan şairə tə-
sadüf etmək çətindir. Şair bu çətinliyi nəzərə alıb, nəticədə öz
sözünü deyə bilib.
yaxud:
Bir gözəl sevəndə yüz yol ölürəm,
bir gözəl görəndə dirilirəm mən!
Gözəldir, şairanədir.Sevginin iztirabları, onun ölümdən olu-
ma və olumdan ölümə keçid forması olması fikri
və əksinə,
