22
on il ərzində Asur torpaqlarına vaxtaşırı hücumlar edir və asur-
ların paytaxt şəhəri Ninevi 612-də zəbt olunub dağıdılır. Nəha-
yət, 604-də Ön Asiyanın bu qəddar imperiyası dayaqlarını itirib
tam dağılır, torpaqları Mada ilə Babil arasında bölüşdürülür.
Madanın doğusunda türkmənlərin bir qolu olan Xorasan
türkləri o çağlarda saqa, saqat adı ilə Aral gölünə qədər yayıl-
mışdı. Onların içində baş saqat (massaget) adlanan boyların bir
qismi sonralar Abşeron-Dəvəçi arasında görünür. Maştağa adı
onlardan qalmadır. Xorasandakı saqaların Ərsaq adlanan süla-
ləsi sonralar güclənib burada Part elini qurmuşdu, hələlik isə
bu bölgələr Madaya tabe idi. Ksenofont perslərin sayını 120
min verir.
23
Görünür, saqa türklərindən ayrılmış part türkmən
boyunun bir qismi Xorasanın güney-doğusundu bu çağlarda
asur qaynaqlarının aribi, sonralar Herodotun arizantu adı ilə
qeyd etdiyi bəzi irandilli boylarla qarışmışdı. Özəlliklə, Sakas-
tan (Sistan) bölgəsində saqaların sonra irandilli boylara qarışıb
dilini itirməsi olayı diqqəti çəkir. Belə ki, sonrakı pers folkloru
və mifologiyasında görünən kəyanilər (kavi) sülaləsi, Səyavuş,
Rüstəm Zal və sair qəhrəmanlar bu bölgədə ortaya çıxanlardır.
M. Xorenatsi də Rüstəmi saqa soylu verir.
Beləliklə, Mada elinin etnik demoqrafiyasını göz önünə
gətirmək üçün Həmədan bölgəsindən ətrafa baxsaq, quzeydə
azər-saqa, kadusi, doğuda part, güney-doğuda irandilli aribi,
güney və güney-batıda elam, pers, batıda kassi və aramey boy-
ları görünəcəkdir. Mana elindən fərqli olaraq, Madanın etnik
durumu çox qarışıq idi. Mada eli çağında irandilli miqrantların
mərkəzi bölgələrə sızması burada sinkretik kulturun formalaş-
masına rəvac verdi.
23
Ксенефонт. Киропедия, I. III.15.
23
Herodot mad boybirliyinə daxil olan altı boyun adını çəkir:
bousai, paretakenoi, strukhates, arizantoi, boudoi, maqoi.
24
Bu
sıraya mad boyunun özü də əlavə olunmalıdır. Uzmanlar midi-
yalı (madalı) anlamında müxtəlif dilli qaynaqlarda madai, ma-
de, amadai, matai, maday, medoi formalarında işlənən mad
etnoniminin mənşəyini tapmaqda çətinlik çəkirlər.
25
Halbuki
bu boyadı Altay bölgəsində türk etnonimlərində saxlanmışdır.
Mada bölgəsində yerləşən madlar, çox güman ki, m.ö. II
minilin ortalarında İkiçayarasından Orta Asiyaya köçən subar
boylarından imiş. Etimoloji açımı çətin olan budi, bus, maq
boyadlarından danışan İ. M. Dyakonov budiləri batıda, busları
Həmədən bölgəsində, maqları isə Tehran civarında yerləşdi-
rir.
26
Asur-Urartu qaynaqları Bustu//Buştu bölgəsini Mananın
güneyində qeyd edir. Başqa bir Bustis bölgəsi isə Aribi tərəf-
də verilir. Əgər bu toponimlərin kökündə bus boyadı durursa,
onda busların Madanın həm batı, həm də doğu sınırlarında
yaşadığını güman etmək olar. Etnonimin leksik anlamı isə dış
oğuzların boz oq (bozuq) boylarına uyğun gəlir. Budi etnonimi
quzey saqalarda budin şəklində görünür və hər iki etnonim
qədim türkcə «boy», «xalq» anlamındakı bod, budun sözlərilə
yozula bilir. Mada əhalisi içində maq adlı kahin tirəsi maq
boylarının içindən çıxmışdır. Yəni kahinlər maq adlansa da,
maqların hamısı kahin olmamışdır.
24
Herodot, I. 101.
25
İ. M. Dyakonov müxtəlifdilli qaynaqlardan bu formaları örnək verir: asur yazılarında -
madâi, âmadâi, matâi; qədim perscə - mâda; yeni elamca - matape; yunanca - mēdoi;
hayca - mark (Дьяконов, 1956, 149).
26
Дьяконов,1956, 148, 152.
24
Pers epik əsərlərində İran-Turan qarşıdurmasının qayna-
ğında pers və mad boylarının savaşları, bu boylara aid əyan-
ların hakimiyət uğrunda mübarizəsi durur. Avestada aryan və
tur qarşıdurması kimi verilən belə olaylardan sonrakı çağlarda
İran-Turan deyimi ilə bəhs olunur və Turan adı İranın quzey-
doğu sınırlarındakı türkləri bildirir. Əhəməni çağında ortaya
çıxan mad-pers savaşlarından biri də mad böyüklərindən olan
Qam Ata ilə bağlıdır. İran-Turan savaşının öndəri olan bu tari-
xi şəxsiyətin davasını «üsyan» və ya «saray çevrilişi» kimi ve-
rən və bu olayda onun rolunu geniş tədqiq və təsvir edən onlar-
la iranşünasın heç biri onun əsl soyunu, etnik mənsubiyətini or-
taya çıxara bilən adının leksik anlamını aça bilməmişdir. Belə
ki, «qəbul olunmuş konsepsiya» imkan verməmişdir ki, onun
türk soyundan olub, Qam Ata adı
(sanı) daşıdığını görə bilsinlər. Bəl-
kə də, bu tədqiqatçılar qədim türk
dili və mifologiyasına bələd olsay-
dılar, belə «yanlışlıq» yapmazdılar.
27
Qam Ata ilə bağlı Bisutun abidəsin-
dəki bircə cümlənin filoloji təhlilini
və buradakı maq (maquş) və Qam
Ata (qaumata) sözlərinin semantika-
sını gözdən keçirək:
27
Mütəxəssislər Bisutun yazısında Qam Atanın adını qədim perscə Qaumata şəklində
oxuyurlar. Lakin yuxarıdakı şəkilaltı yazıda olduğu kimi, həmin Bisutun yazısının
elamca Kamata (Kamada) və akadca Qumati variantlarında, həmçinin Yustinin əski
latınca verdiyi Kometes formasında ilk saitin diftonq olmadığı görünür. Vaxtilə König
də bunu Qomata şəklində vermişdir (Дьяконов, 1956, 429): İlk dəfə linqvistik təhlillə
bu adın «şaman ata» anlamında qədim türkcə qam və ata sözlərindən yaranmış qamata
titulu olduğunu yazmışdım. Artıq bəzi yazarlarımız bu adı Qaumata yox, Qamata
şəklində yazırlar.
Dostları ilə paylaş: |