Azərbaycan hökuməti tərəfindən yüksək qiymətləndirilmişdir
(ARDA, f.894, s.l,iş 50).
1918-ci il oktyabr ayının 6-da hökumətdə bəzi
dəyişikliklərlə
əlaqədar B. Cavanşir bir müddət eyni zamanda ticarət və sənaye
naziri funksiyalarım da yerinə yetirmişdir. O, yerli sənayenin
inkişafına, Azərbaycanın xarici ölkələrlə ticarət əlaqələrinin
qurulmasına ciddi səy göstənnişdir. 1919-cu ildə xarici ölkələrlə
ticarət əlaqələrinin yaradılması məqsədilə Behbudağa Cəvanşirin
yaxından iştirakı ilə Bakıda “Dəyanət” şirkəti yaradılmışdır. 1918-
1920-ci illərdə Bakıda təntənəli “Azərbaycan gecələri” konsertinin
və bir çox cəmiyyətlərin təşkili də onun adı ilə bağlıdır.
28 noyabr 1918-ci ildə Azərbaycan Respublikası və Şimali
Qafqazın Dağlı Xalqlar İttifaqı Respublikası arasında müqavilə
bağlanır. Həmin müqaviləni Azərbaycan hökuməti aldından ticarət
və sənaye naziri B.Cavanşir və maliyyə naziri M.H.Hacınski, qarşı
tərəfdən isə Bahadur bəy Molaçaxi və İbrahim bəy Heydərov
imzalayırlar. Müqavilədə: “1. Qafqazın Dağlı Xalqlar İttifaqı
Respublikası Azərbaycan Respublikasından noyabr ayının 1-dən
hesablanmaqla iki illiyə qaytarmaqla faizsiz 10 milyon rubl
götüri’məsi nəzərdə tutulur, bu iki dövlət arasında iqtisadi əlaqələrin
möhkəmləndirilməsi üçün gələcəkdə də zəruri tədbirlərin
görüləcəyinə dolayısı ilə işarə edilirdi (ARDA, f 894, s.lO. iş 40,
vA-2).
B.Cavanşirin ticarət və sənaye naziri kimi imzaladığı digər bir
müqavilə Azərbaycan və Gürcüstan arasında 1918-ci ilin dekabr
ayının 26-da bağlanmışdır. Azərbaycan hökuməti adından
B.Cavanşir, Gürcüstan hökuməti adından Azərbaycan hökuməti
yanında diplomatik nümayəndə Nikolay İotamoviç Karçivadzenin
üçün möhkəm zəmin yaradılmasında vacib sayılan bir məsələyə -
istehlak baxımından ciddi ehtiyac duyulan malların rüsumsuz
daşınması məsələsinə toxunulmuşdu. Müqavilənin şərtlərinə uyğun
olaraq; 1 .Azərbaycandan Gürcüstana və əksinə yüklərin dəmiryolu
ilə rüsumsuz daşınmasına; 2.Azərbaycan hökuməti neft və neft
məhsullarının, qarşı tərəf isə daş kömür və meşə materiallarının
daşınmasına icazə verirdilər. 19 maddədən
ibarət
180
olan bu müqavilənin bağlanması müəyyən dövrdə əhalinin zəruri
mallarla təminatında yaranmış probelmələrin aradan qaldınimasına
imkan verməklə hər iki respublikada ölkədaxili gərginliyin
azalmasına səbəb olmuşdu. Yeri gəlmişkən, bu müqaviləyə görə,
Gürcüstan tərəfi yalnız çörəyin, qəndin və dərinin rüsumsuz
keçirilməsinə icazə verməmişdi, digər mal və materiallar isə
Azərbaycana heç bir rüsum ödənilmədən keçirilə bilərdi.
B.Cavanşirin sənaye məsələləri ilə bağlılığına gəlincə isə, hər
şeydən əvvəl onun yüksək sənaye mütəxəssisi olmasını, bu sahədə
uzun müddət işləməsi nəzərə alınmışdı. Ancaq bu təyinatı
şərtləndirən bir sıra digər amillər də vardı. Hələ çarizm dövıündən
böyük neft aksiyalarına malik şəxs kimi neft sənayeçiləri arasında
yaxşı tanınan B.Cəvanşir dəfələrlə neft sənayeçiləri qurultayının
İcraiyyə Komitəsinin sədri seçilmişdi. O zaman neft mədənlərini
müdafiə edən Bakı Qradonaçalnikliyinin polis işçilərinin və şəhər
polisinin bir sıra digər sahələrdə çalışan əməkdaşlarının əmək haqqı
neft sahibkarlarının öz gəlirlərindən ayırdıqları 3 faiz gəlir hesabına
ödənilirdi. Bu isə neft sahibkarları və bu sahədə nüflız sahibi olan
şəxslərin həm də polis işindən müəyyən qədər xəbardar olmalarına
şərait yaradır və onları bu dairədə az da olsa tanıdırdı. Təsadüfi
deyildi, 1920-ci il 27 aprel işğalından sonra milli hökumətdə yüksək
post tutmuş Behbudağa Cavanşir kimi mütəxəssislərə qəti etibar
etməyən bolşeviklər ilk dövrlər bu cür yüksək ixtisaslı və təcrübəli
kadrlardan istifadə etməklə yeni hakimiyyətin iqtisadi dayaqlarını
möhkəmləndirməyə çalışırdılar. B.Cavanşirin 1920-ci ilin
aprelindən sonrakı dövr ərzində neft sənayesi sahəsində işləməsi
həm də bununla izah edilə bilər.
B.Cavanşir sənaye məsələlərindən hərtərəfli baş çıxardığım
sübuta yetirən başqa bir fakt. O, Parlamentin 27 noyabr 1919-cu il
tarixli iclasında çıxış edərək hökumətin maliyyə və sənaye
fəaliyyətini tənqid edib, N. Yusifbəyli hökumətinin 8-10 ay ərzində
özünü heç nədə göstərə bilmədiyini, qaçaqmalçılara qarşı iqtisadi
vasitələrlə
mübarizə
aparılmadığını,
şəhərdə
vəziyyətin
yaxşılaşdırılması ilə bağlı tədbirlər görülməməsini qeyd edirdi. Ona
görə, qaçaqmalçılığın yayılmasına şərait yaradan səbəblərdən biri
ölkədə mövcud olan iqtisadi qadağanlar sistemidir.
Bu sistemin
181