115
4
3
1
Şəkil 30. Ev təsərrüfatları və şirkətlər arasında qarşılıqlı əlaqə
Sxemdən göründüyü kimi, öncə insanlar şirkətlərə öz əmək qabiliyyətlərini (1)
təklif edirlər və öz əmək resurslarının əvəzində isə qazanılan haqqı- məvacibi (2)
alırlar. Artıq insanlarda pul olandan sonra, onlar əmtəə və xidmətlər əldə etməyə
başlayırlar və bu məqsədlə şirkətlərə pul təklif edirlər (3), əvəzində isə əmtəə və
xidmətlər alırlar (4). Lakin iqtisadiyyatda fəaliyyət göstərən qarşılıqlı münasibətlər
sisteminin 2
iştirakçışından (insanlar və şirkətlərdən) başqa 3-cü iştirakçı da
mövcuddur- bu
dövlətdir. Belə olan halda, biz dövlətin həm insanlarla və həm də
şirkətlərlə qarşılıqlı münasibətlərini araşdırmalıyıq. Bildiyimiz kimi, insanlar və
şirkətlər hər biri öz xidmətlərini fərqli bazarlarda təklif edirlər. Daha doğrusu,
insanlar
iş qüvvəsini əmək bazarında satır və həmin bazarda da şirkətlər onları əldə
edir.
Şirkətlər də məhsul və xidmətlərini əmtəə bazarında satışa çıxarır və insanlar
da öz
növbəsində həmin bazarlardan əmtəə və xidmət alırlar. Lakin şirkətlər
isteh
sallarını qurmaq üçün yalnız əmək bazarına müraciət etmir və əlavə olaraq
digər bazarlardan xammal, material və kapital alırlar. İndiki halda bu münasibətləri
daha da
aydınlaşdırmaq məqsədilə qarşılıqlı münasibətlər sxemini bir az da
mürəkkəbləşdirmək mümkündür. Bu sxemi aşağıdakı kimi təqdim etmək olar (bax:
şəkil 31).
8
11
7
10
6
12
5
9
Ев тясяррцфаты
Ширкятляр
116
Şəkil 31. Ev təsərrüfatları, firmalar və dövlət arasında olan
qarşılıqlı əlaqə
İndi isə gəlin, bu nisbətən mürəkkəb sxemə istinadən ayrıca götürülmüş formada
insanlarla
dövlətin qarşılıqlı münasibətlərinə nəzər yetirək. Sxemdən göründüyü
kimi insanlar
yalnız şirkətlərə deyil, dövlətə də öz əməyini və bacarığını təklif
edirlər. Belə ki, onlar dövlət xidmətində və şirkətlərində, ayrı-ayrı büdcə
idarələrində (dövlət büdcəsindən maliyyələşdirilən), o sıradan qanunvericilik, icra,
hüquq-müh
afizə orqanlarında və s. təşkilatlarda (5) çalışırlar. Onlar bu və ya digər
fəaliyyətə sərf etdikləri əməklərinin əvəzində dövlətdən əmək haqqı (6) alır. Bütün
insanlar, h
ansısa şirkətdə və yaxud dövlət bölməsində işləməsindən asılı olmayaraq,
öz
gəlirlərindən dövlətə vergi ödəyirlər (7) və onun əvəzində dövlətdən ictimai
əmtəə və xidmətlər (8) alırlar.
Növbədə şirkətlərlə dövlətin qarşılıqlı münasibətləridir. Diqqət yetirsək görərik
ki,
dövlət özü firmalar üçün sifarişçi rolunda çıxış edir. O firmalara (dövlət və özəl
şirkətlərə) pul ödəyir (9), əvəzində isə əmtəə və xidmətlər əldə edir (10).
Bu
sistemdə mövcud olan qarşılıqlı münasibətlər sistemini daha dərindən
mənimsəmək üçün, diqqətimizi bu məqama çəkək. Biz artıq bilirik ki, ictimai əmtəə
və xidmətlərin təklifi dövlətin iqtisadi funksiyalarından biridir. Məsələn, ölkənin
xariclə sərhədlərinin mühafizəsi. Bunun üçün dövlətə bu funksiyanı yerinə yetirmək
məqsədilə güclü, döyüş qabiliyyətli ordu lazımdır. Ordunu isə saxlamaq üçün əsgəri
paltar,
ayaqqabı, silah və gündəlik yeməklə təmin etmək tələb olunur. Buna görə də
dövlət şirkətlərə pul ödəyir va onlara hərbi paltar, ayaqqabı, silah, sursat və s. sifariş
фирмалар
Дювлят
117
verir.
Şirkətlər insanlardan (3) və dövlətdən (9) pul alıb, istehsal xərclərini ödəyir,
yerdə qalan məbləği isə mənfəət formasında bölüşdürürlər. Biz bilirik ki, şirkətlər
mənfəətinin bir hissəsini dövlətə vergi kimi ödəyirlər (11), əvəzində dövlətdən
subsidiya
və dotasiyalar alırlar (12).
"Subsidiya
nədir?" Deyə bilərsiniz ki, subsidiya bir sıra sosial cəhətdən vacib
iqtisadi sah
ələrin müəyyən xərclərini dövlətin öz üzərinə götürməsidir. Bu, əsasən
kənd təsərrüfatı və energetika sahəsində baş verir. Məqsəd də ondan ibarətdir ki, o
sahədə qiymətlər tənzimlənsin, mal və xidmət buraxılışının xərcləri azalsın,
məşğulluq təmin olunsun və s. Axı hər bir dövlət istehsal həcminin artmasında,
bütün
əhalinin məşğulluğunda, qiymətlərin sabit saxlanılmasında maraqlıdır.
Subsidiya -
dövlət büdcəsindən aşağı səviyyəli büdcələrə, o cümlədən yerli
büdcələrə və hüquqi şəxslərə əvəzsiz verilən maliyyə vəsaitidir.
Dotasiya -
dövlət büdcəsindən aşağı səviyyəli büdcələrə, o cümlədən yerli
büdcələrə onların gəlir və xərclərini tənzimləmək üçün əvəzsiz verilən maliyyə
vəsaitidir.
Beləliklə də makroiqtisadiyyat iqtisad elminin bir sahəsi kimi aşağıdakı sualları
araşdırır və onlara cavab verməyə çalışır.
-
Nə üçün istehsal və məşğulluq tez-tez aşağı düşür?
-
İşsizliyi necə azaltmalı?
-
İnflyasiyanın səbəbləri nədir və onu nəzarət altında necə saxlamaq olar?
Bu
problemlərin həlli üçün sadə düsturlar mövcud deyil. Hələ bu azmış kimi
qoyulmuş problemlərin həllinin müxtəlif səviyyələrində onlar arasında ziddiyyətlər
meydana
çıxır. Gəlin əvvəlcə makroiqtisadi siyasətin əsas məqsədini müəyyən edib,
bu
fəsildə araşdırmaq istədiyimiz 2 başlıca suala cavab verməyə çalışaq:
-
İqtisadçılar iqtisadiyyatın məcmu nəticələrini necə qiymətləndirirlər?
-
Yuxarıda sadalanan məqsədlərə çatmaq üçün tələb olunan iqtisadi siyasətin
alətləri hansılardır?
MAKRO
İQTİSADİ NƏTİCƏLƏRİ
NE
CƏ QİYMƏTLƏNDİRMƏK OLAR?
Bu
məqsədlə iqtisadçılar adətən bir neçə göstəricidən istifadə edirlər. Bu
göstəricilər arasında ən vacibləri ümumi daxili məhsul (ÜDM), məşğulluğun
səviyyəsi və inflyasiyanın tempidir. İqtisadi fəaliyyətin son nəticəsi əmtəə və
xidmətlərin təminatı ilə bağlıdır. İqtisadiyyat üçün mənzil tikintisi, ərzaq, paltar
toxunuşu, insanların təhsili və əyləncəsindən vacib nə ola bilər?
ЦДМ - мцяййян дювр ярзиндя юлкядя
истеhсал олунмуш вя сатылмыш бцтцн мяhсул
вя хидмятлярин сон дяйяридир.
Dostları ilə paylaş: |