Solmaz Muxtarova
158
keçmək haqqında məsələ qaldırsa da, nəticəsi olmamışdı. Hər
dəfə direktor onun gözünün qabağında ərizəsini cırıb atmışdı.
– Oğlum, get başını sal aşağı, işinlə məşğul ol, bura
istehsalatdır. İş olan yerdə söz-söhbət də olar. Elə bilirsən
mənim üzümə söz gəlmir? Hamını plan maraqlandırır. Başqa
heç nə. Heç imkan vermirlər ki, ağzını açıb dərdini deyəsən.
Belə olanda Mirzə də ağsaqqalın sözünün qabağında
söz tapıb deyə bilmirdi. Kor-peşman geri qayıdıb başını salıb
işləməyə məcbur olurdu.
Mirzə direkrotun kabinetinə girib salam verdi və keçib
oturdu. Kişinin qanı bərk qara idi. Hamı narahat idi. Təcili
iclasın nə səbəbdən çağırılmasını heç kəs bilmirdi. Artıq hamı
yığışmışdı. Direktor müavini, baş mühəndis, həmkarların sədri,
satış şöbəsinin müdiri, sex rəisləri, hətta baş mühasib də burda
idi. Ağır sükutu qapının səsi pozdu. Mahir Axmedoviç şəstlə
kabinetə daxil oldu. Dodağının altında salam verib, həmişəki
yerində oturdu. Direktor ağır-ağır başını qaldırıb işçiləri
gözdən keçirdi. Hamının yığışdığına arxayın olduqdan sonra
əsəbi halda qarşısındaki sənədləri işçilərə payladı:
– Alın, tanış olun və məni başa salın görüm bu, nə
məsələdir!..
Direktor sənədi birinci Mirzənin qabağına qoydu.
“Yenə də mən! Demək çanaq yenə də mənim başımda
sınacaq.”
Mirzə tələsik sənədləri oxudu. Siyirtmələr haqqında
şikayət məktubu idi. Başqırdıstanın neft emalı zavodundan
yazılmışdı. Bildirilirdi ki, siyirtmələrdə kiplik təmin olunmur,
sızma halları baş verir, həmçinin, əl qüvvəsi ilə siyirtmələr
açılıb-bağlanmır. Bəziləri isə tamam açılmır. Qüsurların aradan
qaldırılması ilə bağlı təcili tədbir görülməsi xahiş olunurdu.
Eləcə də, qüsurların aradan qaldırılması ilə bağlı bütün maliyyə
xərclərinin istehsalçı tərəfindən ödənilməsi qeyd edilmişdi.
Ağ göyərçinlər həsrəti
159
Mirzə əsəbi halda sənədləri bir də gözdən keçirib köks
ötürdü.
Zavod ildə əlli mindən yuxarı siyirtmə istehsal edirdi.
Təkcə respublikanın ehtiyacını deyil, bir çox müttəfiq
respublikalara da planlı şəkildə məhsul göndərilirdi. Bu si-
yirtmələr neft, qaz və başqa məhsulların nəqli üçün istifadə
olunurdu. Şikayət məktubu isə istehsalına yeni başlanmış
keçidi 100mm, işçi təzyiqi 25 atmosfer, temperaturu 450°C-yə
qədər olan siyirtmələrdən idi. Birinci partiya 250 ədəd
Başqırdıstana göndərilmişdi. İş onda idi ki, həmin siyirtmələrin
göndərilməsindən Mirzənin xəbəri olmamışdı. Amma yaxşı
bilirdi ki, indi bunun mənası yoxdur.
– Buyur, – deyə direktor nəzərlərini Mirzədə saxlayıb
ondan cavab gözlədi.
Mirzə məsələni olduğu kimi danışmağı qət etdi:
– Doğrudur, bu işlərə mən cavabdehəm. Amma həmin
partiyanın göndərilməsində mənim günahım yoxdur. Mən işlə
bağlı başqa zavoda getmişdim, qayıdanda artıq məhsul yola
salınmışdı. Mənə bildirdilər ki, yuxarıdan zəng olub, rübün
sonudur, planı pozmaq olmaz.
– Günahım yoxdur deməyə nə var ki?! Necə olur ki,
texniki-nəzarət şöbəsi tərəfindən tam qəbul edilməyən məhsul
başqa respublikaya göndərilir, sənin də bundan xəbərin olmur?
Bu Mahir Axmedoviçin səsi idi. Mirzə də fikrini kəskin
bildirdi:
– Mən özümü kənara çəkmək fikrində deyiləm.
Günahım varsa, cəzasını çəkməyə hazıram.
– İstəsən də, özünü kənara çəkə bilməzsən. 250 siyirtmə
az qala işçilərin yarım aylıq əmək haqqıdır. Bu ziyanı kim
ödəyəcək?..
Bu anda həmkarlar ittifaqının sədri söhbətə qarışdı:
– Yəqin ki, bu məsələdə hamımızın günahı var. Mən
təklif edirəm ki, təcili şikayətlə bağlı məsələ həll edilsin. Qoy
Solmaz Muxtarova
160
söhbət yuxarılara çıxmasın, sonra günahın kimdə olduğu
araşdırılar.
– Mənsə təklif edirəm ki, ən birinci günahkar cəza-
landırılsın. Əmək kitabçasına yazılmaq şərtilə şiddətli töhmət
verilsin, – deyib Mahir daha inadla fikrini bildirdi.
Direktor qalxıb ötkəm səslə söhbəti kəsdi:
– Mən sizi bura mübahisə etməyə yığmamışam, – deyib
o, baş mühasibə müraciət etdi – Nə lazımdır hazırlayın. Qoy
Mirzə özü ilə iki nəfər ixtisaslı işçilərdən götürüb günü sabah
birinci reyslə yola düşsün. Gedib hər şeyi yerində yoluna
qoysun. Sonra məsələni aydınlaşdırarıq və günahkar da
cəzasını alar. Yüz dəfə sizə demişəm ki, planı yerinə yetirmək
üçün işə ayın əvvəlindən başlamaq lazımdır. Ayın axırında əl-
ayağa düşməyin mənası yoxdur. Nə qədər bu sözü demək
olar?! Elə bil divara deyirsən!.. – Sonra o, dönüb baş
mühəndisə və satış şöbəsinin rəisinə üz tutub acıqlı-acıqlı
soruşdu – Sizə kim icazə verib ki, qəbul edilməyən məhsulu
zavoddan kənara çıxarasınız? Özü də başqa respublikaya?
Bəsdir! Bu qədər özbaşınalıq olmaz!.. Hamınız rahat
kabinetlərdə oturub gözləyirsiz ki, iş günü başa çatsın... Bilmək
olmur bütün günü nə ilə məşğulsunuz, iş qalır bir qıraqda!
Direktor az hallarda özündən belə çıxardı. Bu dəfə hər
şey gözlənilməz oldu. O, birinci olaraq öz müavinindən
soruşdu:
– Bu gün hansı sexdə olmusan?
Müavin özünü necə itirdisə, ilk ağlına gələn sexi dilinə
gətirdi. Onun yalan dediyini hamı bildi, elə direktorun özü də.
Amma hamı bu yalanı uddu. Sonra direktor hamını bir-bir sual-
cavab etdi, doğru-yalan hərə bir söz dedi. Əslində işçilər bir-
birini yaxşı tanıyırdı. Bütün günü sexlərdə ayaq döyən Mirzə
yaxşı bilirdi ki, baş texnoloqdan başqa qalanların ayağı
həftələrlə sexə dəymirdi, arada gözdən pərdə asmaq üçün bir-
iki dəqiqə sexdə görünməklə kifayətlənirdilər.
Dostları ilə paylaş: |