Ağ göyərçinlər həsrəti
Yüklə 5,41 Kb. Pdf görüntüsü
|
Ağ göyərçinlər həsrəti 153 Əziz masaya yaxınlaşıb rahatca araq şüşəsini Səmayədən aldı. – Çox sağ ol, Səmayə bacı, çox sağ ol. Sonra o, qəribə bir tərzdə şüşəni əlində fırlada- raq bir neçə dəfə havada oynatdı. Onun nə etmək istə- diyi məlum deyildi. Əzizin baxışlarında ani olaraq təş- viş, kədər, yalandan gülümsəmək istəyi – hamısı bir- birinə qarışdı. Fərhadın gözü atasında idi və ona elə gəlirdi ki, doğrudan da ürəyi dayanıb, nəfəs ala bilmirdi. “Xala, sənin təki düşməni heç kəsə arzulamaram! Səni lənətə gələsən!” Fərhad sarsıntı içərisində idi, sanki zaman da dayanmışdı. Taleyinin ən talesiz anı idi. Elə bil canı tarıma çəkilirdi: “Birdən atam yenə...” Bu fikirn ardını gətirə bilmədi. Bu an nə qədər uzandı Fərhad bunu dərk etmə- di. O, zamanın dar ağacından dara çəkilirdi. Bədəninə əvvəlcə isti, sonra soyuq tər gəldi. Ağır sükutu atasının səsi pozdu: – Səmayə bacı, artıq bununla birdəfəlik qurtar- mışam. Bu, lazım deyil. – Əziz astadan deyib araq şü- şəsini qırağa qoydu. Bu anda aramsız olaraq qapının zəngi çalıındı. Hələ də şokdan çıxmayan Fərhad qapı- ya getdi və heç nə soruşmadan qapını açdı, gözlərinə inanmadı. – Mövlan əmi? – Oğlum, Fərhad! Mövlan Fərhadı bağrına basıb bərk-bərk sinəsi- nə sıxdı: Solmaz Muxtarova 154 – Mənim balam! Səsə Əziz gəldi. İki dostun həyəcan dolu səsi bir-birinə qarışdı. Mənzildəki ağır sükut sevinc dolu baxışların işığında itib getdi. Səmayə bu sevincə qoşula bilmədi. Beləcə, Əziz dünyaya yenidən qayıtdı. Təkcə oğlu Fərhadı yox, bütün itirdiklərini də bir-bir qaytardı. Çörək sexini, işçilərini, yaxınları-uzaqları ilə münasibətini, hər şeyi qaytardı. Bircə Sənəmi qaytara bilmədi... Ağ göyərçinlər həsrəti 155 AĞ GÖYƏRÇİNLƏR HƏSRƏTİ Solmaz Muxtarova 156 A rtıq iş günü qurtarmışdı. Mirzə şöbədə oturub həftəlik sənədləri gözdən keçirirdi. Daxili telefonun vaxtsız zəngi onu əməlli-başlı əsəbləşdirdi. Bütün günü zavodun səsli- küylü, qaçhaqaç, qovhaqov... İş günündən sonra o, bu sakit otaqda fikrini toplayıb işləmək istəyirdi. Sənədləri səhmana salmaq, düzəlişlər etmək... Görüləsi işlər çox idi. Həvəssiz telefonu götürüb, “Bəli”, deyə cavab verdi. Telefonda katibənin cingiltili səsi eşidildi: – Mirzə müəllim, saat altıda direktorun yanında müşavirədir. Xahiş edirəm gecikməyin. – Hansı məsələ ilə bağlı yığışırıq? – Bilmirəm – deyib, katibə tələsik dəstəyi asdı. Vaxta bir neçə dəqiqə qalırdı. Mirzə bloknot, qələm götürüb şöbədən çıxdı. “Belə təcili yığışmaq boş-boşuna deyil. Yəqin ki, vacib məsəlidir. Çünki bu günə müşavirə nəzərdə tutulmamışdı”. Mirzə bu fikirləri beynində dolandıra-dolandıra direktorun qəbul otağına daxil oldu. Katibə telefonla danışırdı. – Mahir Axmedoviç, hamı yığışıb sizi gözləyir. Mahir Axmedoviç zavodun partiya təşkilatının katibi idi. Özündən razı, başqalarına yuxarıdan aşağı baxan, müəmmalı baxışları ilə insanları alçaltmaqdan həzz alan... Bütün bunlar bir yana qalsın, açıq-aşkar hər kəsə bildirmək istəyirdi ki, o güclüdür. Nə vaxt kimi istəsə, “yıxa” bilər. Elə əlinə girəvə düşən kimi də dediyini edirdi. Mirzə bu insana olan pis münasibətini gizlədə bilmirdi. Əslində gizlətmək də istəmirdi. Onun adı belə gələndə bədəni qaynayırdı. Düşünürdü ki, bu zəmanədə adamı yıxmağa nə var ki?! Təki səlahiyyətin olsun, vəzifən olsun. Belə olanda kimi istəsən yıxmaq olar – Ağ göyərçinlər həsrəti 157 haqq, nahaq, fərqi yoxdur. Elə yaxşısı budur başını sal aşağı, öz işinlə məşğul ol, çalış ki, yaxşı işçi olasan, belə olanda bəlkə xəta-bəladan uzaq olarsan. Mirzə texniki-nəzarət şöbəsinin rəisi idi. Zavodda istehsal olunan bütün məhsulların keyfiyyətinə cavabdeh idi. Çox cəncəl məsələ idi. Mirzədən yuxarıdakılar onu məhşər ayağına çəkirdi, o da, özündən aşağıdakıları. Hamı ilə üz-göz olmuşdu. Nə qədər özünü oda-közə vursa da, istehsalatın öz qanunları var idi. Zay məhsuldan yaxa qurtarmaq mümkün deyildi. Nə olsun ki, bütün dünya “zaysız istehsal” uğrunda mübarizə aparır. Bu sahədə ən yaxşı nailiyyətləri yaponlar əldə etsələr də, onlar da zay məhsuldan tam xilas ola bilməyib. Amma dünyada ən aşağı göstəriciyə nail olublar. 0.5 – 1.0 faiz arasında. İstehsalatda zay məhsulun alınmasının səbəbləri çox idi. Avadanlıqların sıradan çıxması, işçi alətlərin qüsurlu olması, texnoloji proseslərin pozulması, əməliyyatı yerinə yetirən işçilərin qeyri-peşəkarlığı və yaxud səhlənkarlığı. Za- vodda qırx-əlli il istismarda olan dəzgahlar, digər avadanlıqlar demək olar ki, sıradan çıxmışdı, ömrünü başa vurmuşdu. Təzə avadanlıqların alınmasına imkan yox idi. Odur ki, bir təhər vəziyyətdən çıxmaq lazım gəlirdi. Plan da bir tərəfdən. Yuxarıdakılar isə heç nə eşitmək istəmirdi. Adam nə qədər vuruşar. Mirzə hansı sexə girirdisə, həngamə başlayırdı. Detalın ölçüsü düzgün alınmayıb, təmizlik sinfi aşağıdır, dəqiqlik təmin edilmir və sair... Nə çox səhvlər. Sadalamaqla qurtarmır. “Kişi də belə çörək qazanar? Əcəb işdir, başqalarının da səhvi sənin adına yazılır. İndi gəl yuxarıdakıların qabağında cavab ver, görüm necə cavab verirsən?! Üzünə olmazın sözlər deyirlər. Zay məhsul isə 3.0 – 5.0 faiz arasında qalmaqda idi.” Mirzə bir neçə dəfə ərizə yazıb işdən çıxmaq, ya da başqa işə Yüklə 5,41 Kb. Dostları ilə paylaş:
|