456
Göstəricilər sistemi yaxınlaşmaqda olan təhlükə barəsində vaxtında məlumat almağa
və onun qarşısının alınması üçün tədbirlər görməyə imkan verir. İqtisadi təhlükəsizlik
göstəriciləri sırasında aşağıdakıları qeyd etmək olar:
iqtisadi artım (milli istehsalən və gəlirin dinamikası və strukturu, sənaye istehsalının
həcm və temp göstəriciləri, təsərrüfatların sahəvi strukturu və ayrı-ayrı sahələrin
dinamikası, kapital qoyuluşları və s.);
ölkənin təbii-resurs, istehsal, elmi-texniki potensialını xarakterizə edən göstəricilər;
təsərrüfat mexanizminin dinamikliyini və uyğunlaşma bacarığını, həmçinin onun
xarici amillərdən asılılığını xarakterizə edən göstəricilər (inflyasiya səviyyəsi, büdcə
kəsiri, xarici amillərin təsiri, milli valyutanın sabitliyi, daxili və xarici borc
səviyyəsi);
həyat keyfiyyəti (adambaşına ÜDM, gəlirlərin differensiallaşma səviyyəsi, əhalinin
əsas qruplarının maddi nemətlər və xidmətlərlə təminatı, əhalinin əmək qabiliyyəti,
ətraf mühitin vəziyyəti və s.).
Iqtisadi təhlükəsizlik üçün göstəricilər deyil, onların son hədd kəmiyyətləri mühüm
əhəmiyyət kəsb edir. Bu son hədd kəmiyyətlərinə əməl edilməməsi təkrar istehsalın
müxtəlif elementlərinin normal inkişafına mane olur, iqtisadi təhlükəszilik sahəsində mənfi,
dağıdıcı tendensiyaların formalaşmasına gətirib çıxarır. Nümunə kimi işsizliyin səviyyəsini,
əhalinin gəlir səviyyəsindəki fərqi, inflyasiya tempini göstərmək olar. Onların yolverilən ən
yüksək həddə yaxınlaşmağı cəmiyyətin sosial-iqtisadi sabitliyinə təhlükənin çoxalmasından,
bu həddin keçilməsi isə cəmiyyətin qeyri-sabitlik və sosial münaqişlərə mərhələsinə daxil
olduğundan xəbər verir.
Qeyd etmək zəruridir ki, ən yüksək təhlükəsizlik səviyyəsi bütün göstəricilər
kompleksinin yolverilən hədlərdə olduğunda əldə edilir və bu zaman bir göstərici üzrə son
həddə digər göstəricinin zərəinə olmadan əməl edilməlidir. Məsələn, inflyasiya tempinin
yolverilən həd səviyyəsinə qədər endirilməsi işsizliyin yol verilən həddi keçməsinə gətirib
çıxarmamalıdır, və ya büdcə kəsirinin aşağı salınması kapital qoyuluşlarının dondurulması
və istehsalın aşağı düşməsi ilə nəticələnməməlidir.
Belə bir nəticə çıxarmaq olar ki, göstəricilər son həddə kəmiyyətini keçdikdə milli
iqtisadiyyat dinamik inkişaf qabiliyyətini, daxili və xarici bazarlarda rəqabət qabiliyyətini
itirir, transmilli inhisarların ekspansiya obyektinə çevrilir, iqtisadiyyatda korrupsiya,
kriminal halları güclənir.
457
Təhlükəsizliyin son həddə səviyyəsini aşağıdakı ümumi təsərrüfat və sosial-iqtisadi
göstəricilər sistemi ilə xarakterizə etmək olar:
iqtisadi aktivliyin, istehsal, investisiya və maliyyələşdirmə həcminin aşağı
düşməsinin yol verilən son səviyyəsi; bu səviyyənin keçilməsi halında ölkənin
müasir texniki, rəqabət qabiliyyətli bazada müstəqil iqtisadi inkişafı, ictimai
quruluşun demokratik əsaslarının saxlanması, müdafiə, elmi-texniki, innovasiya,
investisiya və təhsil potensialının qorunması mümkün deyildir;
əhalinin əsas kütləsinin həyat səviyyəsinin və keyfiyyətinin aşağı düşməsinin yol
verilən son səviyyəsi; bu səviyyənin keçilməsi ilə nəzarət edilməyən sosial, əmək,
millətlərarası və digər münaqişələrin yaranması, milli ―insan kapitalı‖nın əsas
məhsuldar hissəsinin yox oıması təhlükəsi meydana gəlir;
təbii-ekoloji potensialın qorunması və təkrar istehsalına çəkilən xərclərin aşağı
düşməsinin yol verilən son səviyyəsi; yol verilən həddin keçilməsi ətraf mühit
elementlərinin bərpa edilməsi mümkün olmayan şəkildə dağılması, iqtisadi artımın
həyat əhəmiyyətli resurs mənbələrinin, həmçinin əhəmiyyətli yaşayış, istehsal
yerləşdirilməsi və rekreasiya ərazilərinin itirlməsi təhlükələrini yaradır, hazırkı və
gələcək nəslin sağlamlığına ciddi zərbə vurur.
Dövlətin iqtisadi təhlükəsizliyi ilə əlaqədar əsas məsələlərə qısa nəzər saldıqdan
sonra belə bir nəticə çıxarmaq olar ki, bu anlayış tədqiqatçılar tərəfindən müxtəlif cür izah
edilsə də əsas məsələdə fikir ayrılığı yoxdur: dövlətin iqtisadi təhlükəsizliyi iqtisadi,
geosiyasi, ekoloji və hüquqi şərtlər kompleksi ilə müəyyən edilir. Bu zaman həm daxili,
həm də xarici təhlükələr eyni şəkildə əhəmiyyətlidir və onlardan hər hansı birinin
qiymətləndirilməməsi ciddi mənfi nəticələrə gətirib çıxara bilər.
458
12.1.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının yaranma tarixi və obyektiv zəruriliyi.
12.2.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının məqsədləri, fəaliyyət prinsipləri və strukturu,
onun baş və köməkçi orqanları.
12.3.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının maliyyə fəaliyyəti və büdcəsi.
12.4.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatı çərçivəsində iqtisadi əməkdaşlıq: əsas
istiqamətlər və orqanlar sistemi.
12.5.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının fəaliyyətinin təkmilləşdirilməsi problemləri.
MÖVZU 12
Birləşmiş Millətlər Təşkilatı və
beynəlxalq iqtisadi münasibətlərdə onun rolu
12.1. Birləşmiş Millətlər Təşkilatının yaranma tarixi və obyektiv zəruriliyi
Birləşmiş Millətlər Təşkilatı (BMT) özünün müasir görünüşünü uzunmüddətli
təkamül yolu nəticəsində əldə etmişdir. BMT sisteminin ilk elementləri hələ XIX əsrdə
meydana gəlmişdir. XIX əsrin ortalarında ilk beynəlxalq hökumətlərarası təşkilatlar
yaradılmışdır. Bu təşkilatların yaranması əsasən iki səbəbdən irəli gəlmişdir. Birincisi,
burjua-demokratik inqilablar nəticəsində yaranan suveren dövlətlər millü müstəqilliyə can
atırdılar. Ikincisi, elmi-texniki inqilabın nailiyyətləri dövlətlərin qarşılıqlı asılılığına gətirib
çıxarırdı.
Məlumdur ki, xalqın və dövlətin suverenliyinin dönməzliyi şüarı bir çox Avropa
ölkələrində baş verən inqilablar zamanı səslənən əsas şüarlardan biri idi. Yeni formalaşan
təbəqə özünün hökmranlığını güclü, müstəqil dövlət vasitəsilə gücləndirməyə çalışırdılar.
Eyni zamanda, bazar münasibətlərinin inkişafı elmi-texniki tərəqqinin sürətlənməsini
stimullaşdırırdı. Bu isə Avropanın bütün inkişaf etmiş ölkələrində inteqrasiya proseslərinin
yaranmasına və dövlətlər arasında hərtərəfli əlaqələrin formalaşması ilə nəticələnirdi.
Suveren dövlət çərçivəsində inkişaf etmək arzusu və bunu digər müstəqil dövlətlərlə geniş
əməkdaşlıq etmədən həyata keçirməyin qeyri-mümkünlüyü dövlətlərarası qarşılıqlı
əlaqələrin yeni formasının, yəni beynəlxalq təşkilatların yaranmasına səbəb oldu.
Ilk əvvəllər beynəlxalq təşkilatlar çərçivəsində dövlətlərarası əməkdaşlığın əsas
məqsədi inteqrasiya prosesləri üzərində nəzarəti təmin etmək idi. Ilk mərhələdə