Bu kitab Azərbaycan Respublikası Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət Komitəsinin 19 May 2016-cı IL dk-435/M
Yüklə 6,87 Mb. Pdf görüntüsü
|
peyğəmbərimizi Səhabə kimi Sevmək 123 Musabın bərəkətli süfrəsində oturmuş və Mədinənin əksər insanları kimi bu süfrədən iman şərbətini içmişdi. Beləliklə də imandan irəli gələn Peyğəmbərimizin eşqi onun da ürə- yinə düşmüşdü. Əksər mədinəli kimi o da görmədən Pey- ğəmbərimizə sevdalanmışdı. Əslində ilk öncə o Musaba vurulmuşdu. Musabın vüqarı, imanı, fədakarlığı, igidliyi onu ürəyindən vurmuşdu. Nəsibə anamız öz-özünə deyirdi ki: “Müsab belə bir şəxsdirsə, gör onu belə yetişdirən Peyğəmbər necədir?” O, maraq və həyəcan ilə yalnız bir il gözləyə bilmiş, həmin ilin zilhiccə ayında Əqabədə Pey- ğəmbərimiz ilə görüşməyə gedən heyətdə iştirak etmişdi. İkinci Əqabə beyətinə gedən o heyət yetmiş beş nəfərdən ibarət idi. Bu yetmiş beş nəfərlik heyətdə təkcə iki qadın vardı. Onlardan biri Nəsibə anamız idi. Digəri isə həmin günlərdə doqquz aylıq hamilə olmasına baxmaya- raq yola çıxan və yolda doğum sancıları tutan Əsma binti Amrdı. Məhz Nəsibə anamız o gün Musabın ardınca Məkkəyə doğru gedərkən əri Zeyd bin Asim və böyük oğlu Abdullah bin Zeyd də həmin mübarək heyətdə idi. Əqabədə o bö- yük görüş baş tutduqdan sonra Nəsibə anamız bir ildir həsrəti ilə alışıb yandığı Peyğəmbərimizlə görüşməyin həyəcanı nı yaşayırdı. O, Peyğəmbərimizi gördükdə xəyal qırıqlığı yaşamadı. Çünki Musabın tərif etdiyindən də qat-qat artığını Peyğəmbərimizin o nurlu simasında gördü. Orada beyətlər edilib sözlər verildikdən sonra Mədinəyə geri qayıdanda yolda Nəsibə anamız bir dua etdi. Necə peyğəmbərimizi Səhabə kimi Sevmək 124 bir dua etdisə və necə ürəkdən dua etdisə, o dua əl-Mucib olan Allah dərgahında qəbul olundu. Nəsibə anamız necə dua etmişdi, bilirsinizmi? Dua belə idi: “Ya Rəbb! Qəlbimi Rəsulunun sevgisi ilə doldur!” Onsuz da, qəlbi Allah Rəsulunun sevgisi ilə dolu olan insanın belə dua etməsinin başqa bir mesajı və səbəbi ol- malıydı. Çünki həmin günlərdə əlliyə yaxın yaşı olan Nə sibə anamız Mədinədən Məkkəyə beyət üçün gedərkən, onsuz da, Peyğəmbərimizə aşiq bir ürəyin sahibi idi. O ilk görüşdə də eşqinə eşq əlavə edirdi. Belə olduğu təqdirdə Nəsibə anamızın geri qayıdarkən yolda etdiyi bu dua əslində “sevgidə sabitqədəm olma və istiqamət duası” idi. Bu, nə deməkdir? İnsan sevər, xüsusən də yolun əvvəlində həyə can hiss edər, sevdiyini görmək istəyər, onun uğrunda fədakarlıq edər. Bir müddət sonra isə sevgiliyə yaxın ol- duqca, onu əl də etdikcə o ilk günün həyəcanı yavaş-yavaş sönməyə baş layar. Aradan xeyli müddət keçdikdən sonra isə həyəcan yorğunu olaraq yeni-yeni başqa həyəcanlar axtarar. Məhz Nəsibə anamızın Əqabə beyətindən qayıdarkən etdiyi dua: “Ya Rəbb! Məni sevgi yorğunu etmə!. İlk gündən son günə qədər sevgimin istiqamətini dəyişdirmə! İlk günün həyəcan və eşqini ürəyimdən əskik etmə!” - duasıdır. Bir dua ürəkdən edildikdən sonra Allah onu qəbul et- məzmi? Bu duanı etdikdə Nəsibə anamız əlli yaşlarında idi. Həmin ildən sonra da on beş il yaşayacaqdı. Onun iman yolundakı həyatına baxdığımız zaman asanlıqla görə bilə rik ki, ilk gün Musabın əlindən iman şərbətini içərkən həyəca- peyğəmbərimizi Səhabə kimi Sevmək 125 nı və eşqi necə idisə, son gündə də eyni idi. Hətta sevgisin- də və həyəcanında artım vardı ki, azalma yox idi. Çünki o, ürəkdən dua etmiş, Allah da onun ürəyinə istədiyi istiqamət və sabitqədəmlilik qoymuşdu. Nəsibə anamız bu duanı edib Mədinəyə gəldikdən sonra əsas məsələ bu sevgidən irəli gələn bir həyat yaşa maq idi. Bu sözü, bu iddianı təkcə sözdə qoymayıb, həyatda təsdiq etmək lazım idi. Bəs nə edəcəkdi Nəsibə anamız? Müsəlman bir qadın, İslamın anası nə etməliydisə, əlbəttə, o da eynilə edəcəkdi. Nəsibə anamızın bir evi və o evdə həyat yoldaşı, iki oğlu vardı. İndi o, bu evi bir məktəb edəcək, evini bir Da- rul-Ərkama, Suffaya çevirəcəkdi. Özü isə o evin müəllimi olacaq, evdə Allah və Rəsuluna aşiq ürəklər böyüdəcəkdi. Yə ni əsl vəzifəsi olan analıq vəzifəsini yerinə yetirəcəkdi, analıq rolu oynamayacaqdı. Bəs Nəsibə anamız necə analıq etmişdir, bilirsinizmi? Öv ladlarını elə tərbiyə etmişdir ki, iki oğlu da Peyğəmbərə olan sevgidə analarını keçmişdir. İki övladı da Bədirdə iştirak etmək üçün bir-biri ilə yarışmışdı. Böyük oğlu Abdullahın iştirak edib etmədiyi dəqiq deyil. Ancaq Həbib yaşı az olduğu üçün orduya qəbul edilməmişdir. Uhudda isə Abdullah ordudadır. Həbib yenə yaşı az olduğu üçün orduya qəbul edilməmişdir. Ancaq buna baxmayaraq kiçik qardaş Həbib böyük qardaşından əvvəl şəhadət şərbətini içəcəkdir. Hicrətin 10-cu ili Peyğəmbərimiz bu igidi bir də vət peyğəmbərimizi Səhabə kimi Sevmək 126 məktubu ilə peyğəmbərlik iddiasında olan Yəmaməli Mü- səyləmətul-Kəzzabın yanına elçi olaraq göndərir. Mü səyləmə məktubu açıb oxuyur, sonra Həbibə baxaraq: “Sə ni mənim yanıma kim göndərib?” - deyə soruşur. Həbib: “Məni sənin yanına göndərən Allahın Rəsuludur!” - deyir. Müsəyləmə: “Bəs mənim də Allahın Rəsulu olduğumu bil mirsən?” - deyə soruşur. Həbib: “Mən səni eşitmirəm!” - de yir. Müsəyləmə qəzəblənir: “Necə yəni eşitmirəm?! Bir az əvvəl sualıma cavab vermədinmi? Bir də soruşuram: Muhamməd Allahın elçisidirmi?” Həbib: “Bəli, mən şə hadət edirəm ki, Muhamməd Allahın elçisidir!” - deyir. Müsəyləmə: “Bəs, mən Allahın elçisiyəmmi?” - deyə so ruşur. Həbib: ye nə də: “Səni eşitmirəm!” - deyir. Əslində Həbibin etdiyi hə- rəkət qulaqlarının eşitmədiyinə görə de yil, batilə qarşı qu- laqlarının kar olduğunu Müsəyləməyə hiss etdirməkdi. Ancaq həyatını batilə təslim edən Mü səyləmənin bu hərəkə- ti dərk etməyə niyyəti yox idi. Bu hərəkət Müsəyləməni dəliyə döndərir və hər dəfə sual verdikdən sonra Həbibin bir orqanını kəsdirir. Orqanlarının bir-bir kəsildiyinə bax- mayaraq, Həbib: “MuhammədunRasulullah” deməyə da- vam edir və nəhayət şəhid olur. Əvvəlcə əllərini, sonra qol- larını, sonra gözlərini, sonra qulaqlarını bir-bir fəda edərək Həbib şəhadət şərbətini içir. 118 İyirmi, iyirmi beş yaşlarında bir igidə belə eşqi kim qazandırmışdı? Həbib hansı mədrəsədə bunu öyrənmişdi? Hansı məktəbdə belə bir təhsil görmüşdü? Bir ana olaraq 118. İbn Hişam, Sirə, c.2, s.126 Yüklə 6,87 Mb. Dostları ilə paylaş:
|