232
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
lik-təsirsizlik fel növləri haqqında dedikləri fikirlər bu və ya başqa
şəkildə təkrar olunmuşdur. 1936-1946-cı illər arasında çap olunan
praktik qrammatika kitablarında feldəki təsirlilik-təsirsizlik ayrıca
mövzu kimi verilmir, felin növlərinin içərisində əridilir. Nəhayət,
1950-ci ildən sonra felin təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası müstəqil
bir kateqoriya kimi dərsliklərə daxil edilmişdir.
Azərbaycan dilçiliyində felin təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası
haqqında bir sıra qiymətli fikirlər söylənmiş, tədris işində çətinlik
törədən bu mövzunun hərtərəfli izaha da dəqiq tədqiqə yenə də eh-
tiyacı vardır.
Ədəbiyyat
1. Əfəndiyev İ. Fel. Azərbaycan dilinin qrammatikası, Bakı, 1951.
2. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dili. Bakı, 1973.
3. Xəlilov B. Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası, II hissə, Bakı, 2007.
4. Mirzəyev H. Müasir Azərbaycan dilində təsirli və təsirsiz fellər. Elmi əsər-
lər. Dil və ədəbiyyat seriyası, ADU-nun nəşri, Bakı, 1979.
5. Mirzəyev H. Azərbaycan dilində fel, Bakı, 1986.
Summary
The category of transitive and intransitive verbs. This article is about the
category of transitive and intransitive verbs. The article deals with the importence
of this category. Here it is spoken the suffixes making intransitive from transitive
verbs and transitive from of intransitive verbs. The thoughts about transitive and
intransitive category has found its reflection in linguistic.
Key words: verb, transitive, intransitive, objective, subjective
Резюме
Данная статье о грамматических категориях глагола, где идет речь
о значимости этих категорий. Также здесь даны окончания, с помощью
которых возможно перейти с переходного глагола на непереходной вид, в
том числе обзор окончаний, связанных с переходностью -непереходностью
глагола в лингвистике.
Ключевые слова: глагол, переходность глагола, непереходность
глагола, объект, субъект.
233
Küşvər Rəsulova,
ADPU-nun magictrantı
POLİSEMANTİK SÖZLƏRİN
SEMANTİK STRUKTURU
Məlumdur ki, sözlərin əksəriyyəti müxtəlif konseptləri ifadə edir
və müvafiq mənalara malikdir. Müxtəlif mənaları olan sözlər polise-
mantik sözlər adlanır, və birdən çox mənası olan bu sözlər “polise-
miya” termini ilə ifadə olunur.
İngilis dilində olan sözlərin əksəriyyəti polisemantikdir. Qeyd
edilməlidir ki, dilin ifadə imkanlarının zənginliyi daha çox həmin
dildə polisemiyanın nə dərəcədə inkişaf etməsindən asılıdır.Bəzən
linqvistik məsələlərdən aydın məlumatı olmayan insanlar iddia edir-
lər ki, əgər eyni söz bir neçə hallara tətbiq olunarsa, onda bu halları
ifadə etmək üçün dildə sözlər çatışmır. Əslində isə bu fakt əksinədir:
əgər hər söz bir deyildə iki anlayışı ifadə etməyə qadirdisə onda bu
sözlər bütöv lüğətin ifadə potensialını iki dəfəyədək çox artırır. Buna
görə də, yaxşı inkişaf etmiş polisemiya həmin dilin üstünlüyüdür.
Digər tərəfdən də qeyd edilməlidir ki, insan danışıq orqanlarının
yaratdığı səs kombinasiyalarının sayı məhduddur. Buna baxmaya-
raq, dilin inkişafının müəyyən mərhələsində yeni sözlərin morfoloji
vasitələrlə yaradılması məhdudlaşır və polisemiya dilin lüğət tərki-
bini zənginləşdirmək cəhətdən önəmli rol oynayır. Buradanda mə-
lum olur ki, dilin lüğət tərkibinin zənginləşməsi təkcə yeni sözlərin
əlavə olunması ilə deyil, həmçinin polisemiyanın daimi inkişafı ilə
də bağlıdır.
Hər hansı bir polisemantik sözün mənalar sistemi tədricən əs-
rlərlə, yeni mənaların köhnə mənalara əlavə olunması və ya köh-
nə mənaları sıxışdırıb aradan çıxarması ilə inkişaf edir. Beləliklə
Onomastika, Dialektologiya, Etimologiya
234
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
mürəkkəb bir proses olan polisemiyanın inkişafı həm yeni mənaların
yaranması həm də köhnə mənaların aradan çıxması ilə düzəlir.
Polisemantik sözün semantik strukturunu təhlil edərkən, onun
iki səviyyəsini fərqləndirmək lazımdır. Birinci səviyyədə sözün se-
mantik strukturu mənalar sistemi kimi izah edilir. Sözün semantik
strukturunun ikinci səviyyədə təhlilinə əsasən hər bir məna struktur
analizin mövzusudur hansı ki, bu mənalar semantik komponentin
üzvləridir.
Sözün semantik strukturu hər iki səviyyədə tədqiq olunmalıdır:
1) Müxtəlif mənalar səviyyəsində;
2) Hər bir ayrı mənanın semantik komponenti səviyyəsində.
235
Nuranə Hüseynova,
ADPU-nun Azərbaycan dilçiliyi kafedrasının magistrantı
DİLÇİLİKDƏ FUNKSİONAL
ÜSLUBLARIN YARANMASI TARİXİ
Dil insan fəaliyyətinin müxtəlif sahələri ilə bağlı müxtəlif funksi-
yalar yerinə yetirir. Bu funksiyalar ünsiyyət, məlumat və təsir səciy-
yəlidir. Onları reallaşdırmaq üçün dilin tarixən yalnız müəyyən tət-
biq sahəsində işlənən xüsusi ifadə vasitələrinin funksional üslubları
formalaşır. Dil ünsiyyət vasitəsi kimi fəaliyyətinin bütün sahələrin-
də, o cümlədən məişətdə, elmdə, təhsildə, ictimai həyatda, siyasət-
də, iqtisadiyyatda, sənayedə və s. sahələrdə istifadə olunur. Dildə
fikrin ifadə edilməsi dil vasitələrini seçib işlətmək əsasında qurulur.
Funksional üslubların yaranmasında və formalaşmasında aşağıdakı
amillər xüsusi təsir göstərir: 1) milli ənənə, 2) milli mədəniyyət, 3)
dövlət quruluşu, 4) dini təbliğat, 5) dil kontaktı, 6) dil siyasəti və s.
Ədəbi dilin funksional üslublarının yaranması və fəaliyyət dairəsi
eyni olmur. Belə ki, Azərbaycan bədii üslubunun tarixi qədim, elmi
üslubun tarixi isə son dövrlə bağlıdır. Bir sözlə, funksional üslublar
ədəbi dilin insan fəaliyyətinin ayrı-ayrı sahələrinə uyğun işlədilmə-
sidir. Üslublar nitqdə təzahür edir. Ədəbi dilin üslubları müəyyən
vəzifə yerinə yetirdiyi üçün funksional üslub adlanır. Üslub bu və
ya digər ictimai ümumxalq dil mühitində ictimai dərk olunmuş,
funksional şərtlənmiş, nitq ünsiyyəti vasitələrinin işlənmə, seçimi və
əlaqələnməsinin, daxilən birləşməsinin elə toplusudur ki, başqa bu
cür ifadə üslublarına münasibətdə həmin xalqın ictimai nitq təcrü-
bəsi zamanı ayrı məqsədə xidmət edir, özgə vəzifələri yerinə yeti-
rir. Funksional üslublar ünsiyyətin hər hansı bir sahəsində müəyyən
məqsədə xidmət edən və müəyyən funksiya daşıyan dil vasitələrinin
Onomastika, Dialektologiya, Etimologiya
Dostları ilə paylaş: |