lərin ikinci hissəsi istehsalçının gəliri hesabına örtülməlidir, çünki
həmin məbləğ buraxılan məhsulun maya dəyərinə salına bilməz.
Təbii
ehtiyatların
bərpasına
(artırılmasına)
və
mühafizəsinə görə ödəmələr məhsulun maya dəyərinə əlavə edilir
və xüsusi fondların mənbəi olur. Rusiyada ilkin mərhələdə nəzərdə
tutulan üç fonddan (meşə, su və Yerin təki) yalnız Yerin təki üzrə
fond qalmışdır.
Bütövlükdə, qeyd etmək lazımdır ki, təbii ehtiyatlara görə
ödəmələrin qiyməti (ölçüsü) xeyli aşağıdır. Onlann vaxtında
indeksləşdirilməsi həyata keçirilməli, dünya təcrübəsində
ehtiyatlara qiymətqoyma meylləri nəzərə alınmalıdır. Məsələn,
cəriməyə görə ödəmə Rusiyada 5 % təşkil edir, ixracata gedən meşə
materialı üçün bu rəqəm 40 % -dir. Gələcəkdə müxtəlif təbii
ehtiyatlardan istifadəyə görə ödəmələri onların tam iqtisadi
qiymətinə müvafiq olan səviyyəyə qədər mərhələlərlə həyata
keçirtmək lazımdır. Belə halda, ola bilsin ki, renta iqtisadiyyatı
ideyasını həyata keçirmək mümkün olsun. Dövlət büdcəsinin gəlir
hissəsi əsasən rentamn tam həcmdə tutulması hesabına da formalaşa
bilər.
7.3.
Ətraf mühiti çirkləndirməyə görə ödəmələr
Ətraf mühiti çirkləndirməyə görə ödəmələr ekoloji
pozuntulara görə günahkarın maddi məsuliyyətinin artınlması
prinsipinə söykənir və zahiri effektinə görə bu məsələ eyni zamanda
milli və beynəlmiləl mahiyyət kəsb edir. Bu ödəmələr məhsul
istehsahnı ümumi xərclərin və ictimai xərclərin real qiymətinə
yaxınlaşmasını təmin edə bilər. Ətraf mühiti çirkləndirməyə görə
ödəmələrin təyin edilmə tarixinin bir sıra mərhələləri vardır. Birinci
mərhələ, 1990-cı ildə 38 inzibati, siyasi bölgü ilə (respublika müxtar
vilayət), diyar, vilayət və s. iştirakı ilə təcrübə həyata keçirildi. O
vaxt iki metodik yanaşma təklif edildi:
1
) zərər əsasında və
2
) təbiəti
mühafizə tədbirlərinə lazım olan zəruri xərclərin məbləği qədər.
Yəni ödəmələr əvvəl
121
dən müəyyən edilmiş ekoloji normativlərə nail olmaq üçün kifayət
etməli idi. Eksperiment göstərdi ki, təbiətdən istifadənin iqtisadi
mexanizminin hüquqi əsası zəruri olaraq yaradılmalıdır. Deyilənlər
təbiəti mühafizə sahəsində qazanılmış müəyyən müsbət nəticələrin
ümumiləşdirilməsinə şərait yaratdı. Eyni zamanda bir çox neqativ
hallar da aşkar edildi. Xüsusən, aydın oldu ki, əksər müəssisələr
təbiəti mühafizə qanunlarına riayət etməyə hazır deyillər. Bununla
yanaşı, ətraf mühitə dair dövlət statistikasında qeyri-təkmillik
mövcud olduğu aşkar edildi.
İkinci mərhələ 9 yanvar 1991-ci ildən başlayır. O zaman
Rusiyada, sonralar isə digər respublikalarda hər il üçün ətraf mühiti
çirkləndirməyə görə ödəmə normativləri müəyyən olunmuşdur.
Analoji normativlər Azərbaycanda 2 mart 1992- ci ildə Respublika
Nazirlər Sovetinin qərarı ilə təsdiq edildi. İki növ normativ
müəyyən edildi: həddi yol verilə bilən tullantıları (axıntıları)
yerləşdirməyə görə və həmin həddi aşmağa görə.
Çirkləndirməyə görə ödəmə metodikası bu prinsiplər
əsasında müəyyən edildi:
-
təbiəti mühafizə tədbirlərinin həyata keçirilməsinin sti-
mullaşdırılması;
-
tullantımn (axmtımn) hər inqridiyenti üçün ödəmə;
-
vahid sahələrarası yanaşma;
-
regional xüsusiyyətlərin nəzərə alınması (ekoloji vəziyyət
və ekoloji əhəmiyyət əmsallarının tətbiqi);
-
ödəmə tutulmasının sadəliyi və rahatlığı;
Ödəmələr aşağıdakılara görə tutulurdu:
-
stasionar (daimi) və səyyar mənbələrdən atmosfer havasına
zərərli maddələrin atılmasına görə;
-
zərərli maddələrin su obyektlərinə axıdılmasına görə;
-
bərk tullantılann yerləşdirilməsinə görə.
Həddi yol verilə bilən atılmalar və axıntılar müvafiq
normativlər çərçivəsində tutulan ödəmələr buraxılan məhsulun
maya dəyərinə əlavə edilməlidir, toplanan pul vəsaiti isə təbiətin
bərpasına yönəldilməlidir. Təbiəti mühafizə obyektlərinin
122
yaradılmasına və onların istismarına yönəldilən cari xərclər də
məhsulun maya dəyərinə əlavə edilməlidir.
Ətraf mühiti çirkləndirməyə görə ödəmələrin cəminə
aşağıdakılar təsir göstərir:
1)
çirkləndirici maddələrin atılmasının (axıdılmasmın, yer-
ləşdirihnəsinin) ümumi kütləsi (çəkisi, həcmi);
2)
çirkləndirici maddələrin aqressivlik (toksiklik) Ü
2
xə
strukturu;
3)
normativ və limitlərə riayət edilməsi;
4)
resurs qoruyucu texnologiyadan istifadənin dərəcəsi
(səviyyəsi);
5)
həyata keçirilən təbiəti mühafizə tədbirlərinin müddəti və
həcmi;
6)
fəaliyyət göstərən təbiəti mühafizə avadanlığının səmərəsi
(effektivliyi).
Üçüncü mərhələ, artıq SSRt-nin dağılmasından, iqtisadi
əlaqələrin qırılmasından və MDB ölkələrində inflyasiyadan sonra
başladı və ödəmələrin həcmi artınidı. Məsələn, Be- lorusiyada 350
dəfə, Rusiya və Ukraynada 250-320 dəfə, Azərbaycanda 10 dəfə
artırıldı. Sonralar 1997-ci ildə bu artım 470 dəfə təklif edildi, lakin
ödəmələrin minimum əmək haqqı ilə ölçülməsi müəyyən çətinliklər
yaratdığından məsələ təxirə salındı.
Ödəmə aşağıdakı disturla müəyyən edilir:
Burada
© = S
m f i f k
;
/»1
/
77
. -zərərli maddənin atılması, ton.
B, -ödəmə norması (regional əmsallarla birlikdə).
k -
pulun dəyərdən düşməsinin (inflyasiya) indeksləş-
dirmə əmsah.
Azərbaycanda Nazirlər Sovetinin təsdiq etdiyi ödəmə
normativləri (mart 1992-ci il) atmosferə atılan maddələr üçün
123
Dostları ilə paylaş: |