MOLEKULYAR BİOLOGİYA VƏ HƏYATIN MƏNŞƏYİ
205
yazılmışdı:
Sidney Foks və digər tədqiqatçılar çox xüsusi isitmə texnikasından istifadə
edərək dünyanın ilk dövrlərində heç mövcud olmamış şərtlər daxilində amin
turşularını “proteinoidlər” adlanan şəkildə bir-birinə bağlamağı bacardılar.
Bununla belə, bunlar canlılardakı çox nizamlı zülallara heç bənzəmirlər.
Onlar heç
bir işə yaramayan, nizamsız ləkələrdən başqa bir şey deyillər. İlk
dövrlərdə bu molekullar, əgər həqiqətən meydana gəlmişlərsə də, onların
parçalanmamaları mümkün deyil.
264
Həqiqətən də Foksun əldə etdiyi “proteinoidlər” həqiqi zülallardan quruluş
və funksiya cəhətdən tamamilə fərqli idilər. Zülallarla proteinoidlər arasında
mürəkkəb texniki cihazla metal yığını arasındakı qədər fərq vardı.
Habelə bu nizamsız amin turşusu yığınlarının belə ibtidai atmosferdə
yaşama imkanları yox idi. Dünyanın o dövrki şərtləri daxilində yer üzünə
gələn sıx ultrabənövşəyi şüaların və nəzarətsiz təbii şərtlərin zərərli, məhvedici
fiziki və kimyəvi təsirləri bu proteinoidlərin belə yaşamasına imkan vermədən
parçalanmalarına səbəb olacaqdı. Amin turşularının ultrabənövşəyi şüaların
çata bilmədiyi suyun altında mövcud olmaları isə Le Şatelye prinsipinə görə
mümkün deyil. Bu faktlar işığında elm adamları arasında proteinoidlərin
həyatın başlanğıcını əmələ gətirən molekullar olduğu fikri getdikcə təsirini
itirdi.
FOKSUN “PROTEİNOİD”LƏRİ
Millerin fikirlərindən təsirlənən Sidney Foks bəzi amin turşularını birləşdirərək
“proteinoid” adlandırdığı yuxarıdakı molekulları meydana gətirdi. Ancaq bu ya-
rarsız amin turşusu zəncirlərinin canlı orqanizmi meydana gətirən əsl zülallarla
əlaqəsi yoxdur. Əslində bütün bu səylər canlılar aləminin nəinki təsadüfən, hətta
laboratoriya şəraitində meydana gələ bilməyəcəyini göstərirdi.
HƏYATIN GERÇƏK MƏNŞƏYİ
206
DNT molekulunun mənşəyi
Buraya qədər təhlil etdiklərimizin göstərdiyi kimi, təkamül nəzəriyyəsi
molekulyar səviyyədə də çətin vəziyyətdədir. Amin turşularının mənşəyini
təkamül nəzəriyyəsi heç cür açıqlaya bilmir. Zülalların mənşəyi isə təkamül
baxımından daha böyük problemdir.
Ancaq problem sadəcə amin turşuları və zülallarla məhdudlaşmır, bunlar
sadəcə bir başlanğıcdır. Bunlardan başqa canlı hüceyrəsinin qeyri-adi dərəcədə
kompleks quruluşu təkamül baxımından böyük problemdir. Çünki hüceyrə
amin turşusundan əmələ gəlmiş zülallardan ibarət bir yığın deyil, insanın
indiyə qədər qarşılaşdığı ən kompleks sistemlərdən biridir.
Canlıların mənşəyini təsadüflərlə açqılamağa cəhd edən təkamül nəzəriyyəsi
hüceyrədəki ən əsas molekulların varlığını belə əsaslı izah edə bilmirdi, bir
tərəfdən də genetika elmindəki irəliləyişlər və nuklein turşularının, yəni DNT
və RNT-nin kəşfi nəzəriyyə üçün daha yeni problemlər doğurdu. 1953-cü ildə
Ceyms Vatson və Frensis Krik adlı iki elm adamının tədqiqatları DNT-nin
heyranedici kompleks quruluşunu və yaradılışını gün işığına çıxardı.
Orqanizmdəki 100 trilyon hüceyrənin hər birinin nüvəsində yerləşən DNT
adlı molekul insan orqanizminin tam quruluş planını ehtiva edir. Bir insana
aid bütün xüsusiyyətlərin məlumatı xarici görünüşündən daxili orqanların
formalarına qədər DNT-nin içində xüsusi şifrə sistemi ilə qeyd edilmişdir.
DNT-dəki məlumat bu molekulu təşkil edən dörd xüsusi molekulun düzülmə
sırası ilə kodlanmışdır. Nukleotid (və ya azotlu əsas) adlandırılan bu molekullar
adlarının baş hərfləri olan A, T, Q, S ilə işarə edilirlər. İnsanlar arasındakı bütün
fiziki fərqlər bu hərflərin düzülmə ardıcıllıqları arasındakı fərqdən irəli gəlir.
Bu, dörd hərfli əlifbadan ibarət bir növ məlumat bankıdır. DNT-dəki hərflərin
düzülmə sırası insanın quruluşunu ən incə təfərrüatına qədər müəyyən edir.
Boy, göz, saç və dəri rəngi kimi xüsusiyyətlərlə bərabər orqanizmdəki 206
sümüyün, 600 əzələnin, 100 milyard sinir hüceyrəsinin, beyin hüceyrələri
arasındakı 1000 trilyon rabitənin, 97.000 km uzunluğundakı damarların və
100 trilyon hüceyrənin planı bir hüceyrənin DNT-sində mövcuddur. Əgər
DNT-dəki bu genetik məlumatı kağıza köçürmək istəsək, hər biri təxminən
500 səhifəlik 900 cilddən ibarət nəhəng kitabxana olar. Lakin bu qədər böyük
məlumat millimetrin yüzdə biri qədər ölçüdəki hüceyrənin ondan çox kiçik
olan
nüvəsindəki DNT-sinin genlərində şifrələnmişdir.
DNT təsadüflərlə açıqlana bilməz
Burada bir cəhətə diqqət edilməlidir. Bir geni təşkil edən nukleotidlərdə
meydana gələn bir düzülüş səhvi o geni tamamilə yararsız hala salır. İnsan
MOLEKULYAR BİOLOGİYA VƏ HƏYATIN MƏNŞƏYİ
207
bədənində təqribən 30 min gen olduğu nəzərə alınsa, bu genləri təşkil edən
milyonlarla nukleotidin düzgün ardıcıllıqla təsadüfən düzülmələrinin tamamilə
qeyri-mümkün olduğu məlum olar. Təkamülçü bioloq Frenk Seylsberi bu qeyri-
mümkünlüklə bağlı belə deyir:
Orta ölçüdəki bir zülal molekulu təqribən 300 amin turşusundan təşkil
olunmuşdur. Bunu tənzimləyən DNT zəncirində isə təqribən 1000 nukleotid
var. Bir DNT zəncirində dörd növ nukleotid olduğu nəzərə alınsa, 1000
nukleotiddən ibarət bir ardıcıllıq 4
1000
fərqli şəkildə ola bilər. Kiçik bir
loqarifm hesablaması ilə əldə edilən bu rəqəm isə ağılın qavrama həddinin
çox fövqündədir.
265
4
1000
–də 1 “kiçik bir loqarifm hesablaması” nəticəsində 10
600
-də 1 deməkdir.
Bu say 10-un yanına 600 sıfır əlavə edilməsiylə əldə edilir. 10-un yanında 12
dənə sıfır 1 trilyonu ifadə edir, 600 dənə sıfır əlavə edilərkən əldə edilən rəqəmin
qavranması həqiqətən qeyri-mümkündür.
Nukleotidlərin təsadüfən birləşərək RNT və DNT-ni əmələ gətirmələrinin
qeyri-mümkünlüyünü fransız təkamülçü elm adamı Pol Oqer də belə ifadə edir:
Təsadüfi kimyəvi reaksiyalar nəticəsində nukleotidlər kimi mürəkkəb
molekulların əmələ gəlməsilə bağlı, məncə, iki mərhələni bir-birindən
fərqləndirməliyik: tək-tək nukleotidlərin hazırlanması (bu bəlkə mümkün
ola bilər) və bunların xüsusi ardıcıllıqla bir-birinə bağlanmaları. Məhz bu
Uatson və Krik DNT-nin quruluşunu kəşf etdikdə canlılar aləminin əvvəl-
lər zənn edildiyindən daha mürəkkəb olduğunu ortaya qoydu.