Filologiya
məsələləri, № 7, 2017
266
Sabuhi Ibrahimov
Samples of artistic creativity of nakhchivan’s prominent
cultural
workers in texts
Summary
The paper contains a detailed analysis of various achievements made
by generations of the Nakhchivan intelligentsia, bright representatives of the
scientific world, whose creative activities has been developing in all
directions. It can be asserted on the basis of important information from
sources that there existed traditions in Nakhchivan associated with artistic
creativity.
We believe that in the course of our research the samples of prominent
Nakhchivan artists creativity contained in the source texts have been broadly
covered, and their positive qualities have been shown.
Rəyçi: Əbülfəz Quliyev
AMEA-nin müxbir üzvü
Filologiya məsələləri, № 7, 2017
267
GÜLŞƏN AĞABƏY
filologiya
üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
Gulshen_71@ mail.ru
XX ƏSRIN 30-40-CI İLLƏRİNDƏ SATİRİK
ŞEİRIN İNKIŞAF
YOLLARI
Açar sözlər: Sabir, satirik şeir,
sosrealizm, yeni mərhələ, ənənə
Ключевые слова: Сабир, сатирик, поэзия, соцреализм, новый
этап,традиция.
Key words: Sabir,
satiric poetry, sosrealism,
new stage, tradition
M.Ə.Sabir ənənəsinin davam etdirilməsi, hər şeydən əvvəl, onun
irsinin təbliği, eləcə də poeziyasının mahiyyətinin dərk edilməsindədir. Bu
mənada demək olar ki, Sabir sovet dövrü şairlərinin tez-tez müraciət etdiyi
şairlərdəndir. Onlar yeri gəldikcə Sabir şeirlərinə müraciət etməklə yanaşı,
onun ədəbi irsini öyrənir və təqdir edirdilər. Aydındır ki, sovet dövründə
M.Ə.Sabir həm də ən çox tədqiq olunan satiriklərimizdəndir. 1922-ci ildən
başlayaraq onun ədəbi irsi həm təkrar nəşr olunma sahəsində, həm də tədqiq
baxımından öndə gedir. 1934-cü ildə şairin "Seçilmiş əsərləri"inin nəşr
edilməsi və yazıçı Seyid Hüseynin ona müqəddimə yazması Sabir irsinin
tədqiqi sahəsində atılan önəmli addımlardandır. Bundan sonra da Sabirin
bədii irsi araşdırma obyekti olmuşdur. Əziz Mirəhmədov, Məmməd
Məmmədov, Abbas Zamanov, Yaşar Qarayev, Tərlan Novruzov, Alxan
Məmmədov, Akif Əli və başqa onlarla tədqiqatçı alim Sabir satirasının
xüsusiyyətlərini, strukturunu, poetikasını, ifadə vasitələrini, forma və
məzmunu sistemli şəkildə araşdırmışlar. Sabirin görkəmli tədqiqatçılarından
biri M.Məmmədov onun yaratdığı ənənənin miqyas və mahiyyətini
aydınlaşdırmaq üçün gəldiyi qənaətlər diqqət çəkir: "Sabirin qüdrətli realist
satirası və zəngin ədəbi ənənələri bir çox poetik söz ustasının qələminə
istiqamət vermiş, onun başladığı işi davam etdirən satirik şairlər dəstəsinin
yetişməsində mühüm rol oynamışdır. Sabir şeirinin həyata, ədəbiyyata təsiri
son dərəcə qüvvətli və əhatəli idi. Ölməz sənətkarın əhatə və təsir dairəsi
doğma vətəni Azərbaycanın hüdudlarını aşmış, hələ şairin sağlığında Yaxın
və Orta Şərqin bir sıra ölkələrində Sabir yolu ilə gedən, onu özünə ustad
sayan onlarca şair yetişmişdir" (1, 13).
Bunu da demək lazımdır ki, sovet ədəbiyyatşünaslığı bir müddət
(daha çox ötən əsrin 50-ci illərinə qədər) Sabir yaradıcılığını birtərəfli
qiymətləndirmişdir. Ədəbiyyatşünas B.Əhmədov ədəbi, nəzəri fikrin bu
yanlışlığını belə ifadə edir: "Sovet ədəbiyyatşünaslığı Sabir yaradıcılığında
inqilabi pafos, sinfi mübarizə əlamətləri axtararaq şairi bəzən inqilabçı kimi
Filologiya məsələləri, № 7, 2017
268
qələmə verməyə çalışır və onu "inqilabi satiranın banisi" adlandırır, bununla
da onu bolşevizmə yaxınlaşdırmaq məqsədi güdürdülər. Həqiqətdə isə şairin
yaradıcılığında inqilabi, xüsusilə də bolşevik inqilabının komponentlərini
axtarmaq onun yaradıcılığının məna və məzmununu təhrif etmək, yaxud
kiçiltməkdir" (2, 288).
Bununla yanaşı şair və yazıçıların hər gələn nəsli də Sabirə müraciət
edərək ondan rişə, güc və qüvvət almışlar. Bu illərdə yazıb yaradan
Ə.Cavad, S.Vurğun, S.Rüstəm, R.Rza, M.Rahim, O.Sarıvəlli, Ə.Cəmil və
başqaları Sabir yaradıcılığına yüksək qiymət vermişlər. Əlbəttə, məsələ onda
deyil ki, sovet şairləri Sabir satirik poeziyasını nə dərəcədə təmsil etmiş və
onu yeni mərhələyə çatdırmışlar. Aydındır ki, sovet cəmiyyətinin bu
məsələyə fərqli mövqeyi bu şairlərin Sabir satirasını yeni mərhələdə
layiqincə təmsil edə bilməməsinə səbəb olmuşdur. Yaxud belə də demək
mümkündür ki, yeni tarixi şərait yeni bir Sabiri yetişdirə bilməmişdir; bu
təkzibolunmaz bir faktdır.
Lakin bu da məlumdur ki, lirik, epik, fəlsəfi, təbiət
şairlərinin hamısı Sabir yaradıcılığna bu və ya digər şəkildə müraciət etmiş,
yeri gəldikcə şeirlərində satirik elementlərə də yer vermişlər. Hətta bu şairlər
içərisində Sabiri özünün müəllimi hesab edənlər də olmuşdur. Sərbəst şeirin
yaradıcılarından biri R.Rzanın yaradıcılığı ilə Sabir satirası arasında zahirən
elə yaxınlıq, qohumluq yoxdur, ancaq R.Rzanın Sabir yaradıcılığına dönə-
dönə müraciət etməsi, eləcə də məqalələrində bu əlaqəni araşdırması çox şey
deyir. Şair bir məqaləsində Sabirin "Daş qəlbli insanları neylərdin, ilahi",
yaxud "Ey ehtişami-milləti talan olan çocuq" şeirlərinin "sarsıdıcı", "qəlb
ağrısı" ilə yazıldığını bildirirdi.
XX əsr satiriklərinin bir çoxu (Əli Nəzmi, Məmməd Səid Ordubadi,
Əli Razi və b.) onun qoyduğu bu yolu özləri üçün bir məktəb hesab etmişlər.
İstər Sabirin müasirləri, istərsə də ondan sonra ədəbiyyata gələnlərin (istər
lirik olsun, istər satirik!) hamısı, demək olar ki, bu yolu təqdir etmiş, onun
müəyyənləşdirdiyi satirik zirvənin əlçatmazlığını qəbul etmişlər. Maraqlıdır
ki, sovet dövründə satiraya qeyri-rəsmi qadağa qoyulmasına rəğmən,
M.Ə.Sabirin tədqiqi və təbliği sahəsində bir qədər səxavətli olmuşdur.
Sovetlər dövründə satira özünün tənəzzül mərhələsini yaşamışdır. Bununla
belə, bu dövrdə yazıb yaradan bütün şairlər ya Sabirə şeirlər həsr etmiş, ya
da Sabirə söykənərək yaşadıqları dövrü, mühiti, yaxud cəmiyyətin ayrı-ayrı
nöqsanlarını tənqid etmişlər. Bu olduqca əhəmiyyətli faktdır. Başqa sözlə
sovet dövründə satirik üslubda yazıb-yaradan şairlər Sabir ənənəsi üzərində
durmuş və satirik şeirlərini yazmışlar. Sabir isə, məlum olduğu kimi tənqidi
realizmin ən böyük nümayəndəsidir. Görkəmli tədqiqatçı Y.Qarayevin
yazdığı kimi: "Bir tənqidi realist və şair-mütəfəkkir kimi Sabir realizminin
gücünü, hər şeydən əvvəl, milli-ictimai həyatın, konkret tarixi inkişaf və
hərəkatın, real gerçəkliyin öz fəlsəfəsini, qanunauyğunluq və dialektikasını