Filologiya
məsələləri, № 7, 2017
274
Gulshen Agabey
Development ways of satiric poetry in 30-40s
of the XX century
Summary
In the article appearance forms of Sabir satiric poetry traditions of the
period of sosrealism are analyzed. It is noted that as there was no condition
for the development of satire in the period of sosrealism and there was no
satiric publication satire could not maintain its former way of development.
However, in the new stage satiric development did not completely part from
Sabir tradition, but entered a new stage.
During this stage A. Javad, S. Vurgun, A. Vahid, S. Rustam, M. Ra-
him, M. Dilbazi, and others’ some poems with ciritical pathos were
published. Though those poems did nor have public essence as Sabir’s
poems, they targeted the society’s and separate people’s faulty sides.
Rəyçi:
Bədirxan Əhmədov professor
Filologiya məsələləri, № 7, 2017
275
AYNA BABAZADƏ
Xəzər Universiteti
babazade-ayna@mail.ru
ƏZİZƏ CƏFƏRZADƏNİN “NATƏVAN HAQQINDA HEKAYƏLƏR”
SİLSİLƏSİNDƏ
XAN QIZI OBRAZI
Açar sözlər: Xurşidbanu Natəvan, Qarabağ mühiti, Xan qızı obrazı, iki arzu
Key words: Khurshidbanu Natavan, Karabakh environment, the image of
Khan's
daughter, two dreams.
Kлючевые слова: Хуршудбану Натаван, Карабахской среды, образ
дочери хана,
две мечты
Azərbaycan ədəbiyyatında tarixi əsərlər oxucular tərəfindən hər zaman
böyük maraqla qarşılanan və tədqiq olunan əsərlər olmuşdular. Məlumdur ki,
tarixi janra müraciət M.S.Ordubadi, Y.V.Çəmənzəminli ilə başlamışdır.
Keçən əsrin 60-ci illərində Ə.Cəfərzadə, İ.Şıxlı və b. bu janra yenidən
müraciət edərək onu canlandırmışdırlar. Daha sonralar Ə.Cəfərzadə silsilə
tarixi əsərlər yazaraq Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində önəmli yer tutmuşdur.
Ə. Cəfərzadənin ilk tarixi əsəri -"Natəvan haqqında hekayələr" bu
baxımdan maraqlıdır. Silsilənin ilkin variantı 1963-cü ildə ayrıca kitabça
kimi çap olunmuş, 1968-ci ildə isə yenidən çap edilərkən bəzi hekayələr
əlavə edilmişdir. Bu əsər həm tarixi mövzusu, həm də gələcəyin tarixi
romançısının ilk əsəri olmaq baxımından çox maraqlıdır. Ona görə ki,
yazıçının başqa əsərlərindən fərqli olaraq az tədqiq olunmuşdur. Məqalədə
biz bu boşluğu doldurmağa çalışmaqla yanaşı, həm də yazıçının ilk tarixi
əsər təcrübəsini təhlil etməyə çalışacağıq.
Ə.Cəfərzadənin “Natəvan haqqında hekayələr” silsiləsinin mərkəzi
obrazı Xan qızıdır. O, bu obraz vasitəsilə həm də şair X.Natəvanın həyatı,
taleyi və xalqın tarixi keçmişini, XIX əsr Qarabağ mühiti ilə tanış edir.
X.Natəvan el arasında “Xan qızı”, sarayda isə “Dürrü yekta” (tək inci) adı ilə
tanınmışdı. O, Azərbaycan tarixində, həm də ədəbiyyatında dərin iz qoyan
şair, gözəl rəssam, xəttat, ictimai xadim, eyni zamanda, xeyriyyəçi kimi
tanınır. Əsərlə bağlı Məsud Əlioğlu, Bəylər Məmmədov, İfrat Əliyeva, Arif
Zeynallı kimi ədəbiyyatşünasların məqalələri dərc edilmişdir. Dörd başlıqda
toplanmış 15 hekayədə Natəvan şəxsiyyətinə müəllif qayəsi ifadə olunur.
Yazıçı bu obrazı müxtəlif rakurslardan- Xan, Şair, Ana və xeyriyyəçi kimi
canlandırır. Silsiləyə müxtəlif başlıqlar adı altında daxil olan
hekayələr şairin
həyatının müxtəlif dönəmlərini əks etdirir.
Tarixdən məlumdur ki, Xan qızı hər kəsə yardımsevər əlini uzatsa da,
Qarabağda ona münasibət birmənalı olmamışdır. Onun xeyirxahlıq
Filologiya məsələləri, № 7, 2017
276
addımlarına paxıllıqla yanaşıb, gözü götürməyən, etdiyi əməlləri fərqli tərəfə
yozan və ona qara yaxaraq adına söz çıxaranlar da var idi. Yazıçı
“Qırxbuğum” adlı hekayəsində bu məqama toxunur. Xan qızının qəlbinin
pıçıltılarına diqqət yetirək: “Bir deyil, iki deyil, hansına çarə eləyəcəksən?
Əlində malı-pulu olanlar, imkan sahibləri eyşü - işrətdə, kefdə, qumarda....
Bir gecədə kim nə qədər uduzursa, onunla fəxr edir. Kim ova daha çox tazı
aparırsa, kimin tulası daha baha qiymətə alınıbsa, onunla öyünür. Kim Tiflis
əyyaşxanalarında daha çox qızıl qoyub gəlibsə onunla lovğalanır. Gecələri
sübhədək çəngilərə çəpik çalırlar. Xalq isə....Yazıq bəyim, bir sən nə edə
bilərsən? Etdiyini nə gözdə görən var, nə bir qara pulcan qiymət qoyan.
Gənc idin - gəncliyinə, gözəldin - gözəlliyinə, cəsurdun - igidliyinə, indi də
hatəmliyinə qibtə edirlər....” (1,471)
“Şairə” adlı hekayədə göyərçinlə göndərilən iftira dolu məktub Xan
qızını çox sarsıdır. "Bu insanlar kimlər idi?",- sualına cavabı xəstə yatmış
Natəvanı baş çəkməyə gələn şairənin qoca müasiri Mirzə Sadıq Piran deyir:
“ - Həm də bir düşün, bəyim, sənə irad tutanlar, sənin hakimlərin kimlərdir?
Allahın böyük neməti olan istedadı - şeri xum
küpü içində gömüb məhv edən
şairmi? İki gecə-gündüz yuxu bilmədən bir oturuma yüzlərlə manatı, xalqın
alın tərindən yığılan tövculəri qumara uduzan, üzünün bir əzələsi də,
titrəmədən dərhal qumar kürsüsündən qalxıb ova atlanan “Yekəpər”mi? Hər
obada, hər oymaqda bir gəlini gözü yaşlı qoyub, başqasına siğə edən
əyyaşmı? Sən bunlaramı özünü, öz əməllərini qurban verirsən? Bütün
Qarabağın, bütün bir elin fəxr etdiyi şairə Natəvan- Xan qızı, mən səni belə
zəif bilmirdim”. (1,482)
Bir qrup Qarabağ bəylərinin Xan qızı ilə düşmənçiliyinin başqa
səbəbləri də var idi. Belə ki, Natəvanın sünni olan dağıstanlı Knyaz Xasay
xanla evliliyindən şiə olan Qarabağ bəyləri rahatsız olmuşdular. Uğursuz
evlilik yaşayan X.Natəvan Xasay xandan ayrılından sonra Qarabağ xanlığına
yiyələnmək üçün ona elçi düşənlər olmuşdu. Ancaq Xan qızı sadə, fəqir bir
insanla - şair Seyid Hüseynlə evlənərək fərqli addım atmışdı. Beləliklə, xan
məsnədində oturmaq Qala kübarlarına deyil, Seyid Hüseynə qismət olmuşdu.
Başqa bir səbəb də Natəvanın qızı Xanbikəni elçi düşən Qarabağ xanzadə,
bəyzadələrinə deyil, irəvanlılara ərə verməsi idi. İrəvanlılardan da Şuşa
bəylərinin heç xoşu gəlmirdi, çünki irəvanlılar şeirlərində bu bəyləri həcv
edirdilər. Bütün bu hərəkətləri ilə Natəvan əslində onlara dağ çəkmişdi.
Əsərdə qələmə alınan tarixi gerçəkliklərdən biri Xurşidbanu Natəvan
ilə dünya ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi fransız yazıçısı Aleksandr
Dümanın baş tutmuş görüşüdür (1858-1859). Bu faktı işləyərkən yazıçı
A.Dümanın “Qafqaz səfəri” əsərindən də yararlanmışdır. “Görüş”,
“Bibiheybət” və “Hədiyyə” hekayələrində müəllif tərəfindən həmin tarixi
fakt bədii şəkildə işlənmişdir. Şərq aləmində qadınların yad kişilərə