Microsoft Word Brown, Dan Da Vinci Sifresi doc

kriptoloji diyordu. Bir istihbarat ajanı hassas veriler içeren bir şifre bulduğunda, 
kriptografların her biri şifrenin farklı bir bölümü üzerinde çalışırdı. Böylece şifre 
çözüldüğünde, kriptografların hiçbiri deşifre edilen mesajın tümünü bilmezdi. 
Ama bu kez tedbir aşırıya kaçmış olabilirdi; bu kütüphaneci şiirin tümünü görse, 
şövalyenin mezarını bulsa ve hangi kürenin kayıp olduğunu bilse bile, ele geçirdiği bilgi 
kripteks olmadan değersizdi. 
 
Gettum bu ünlü Amerikalı bilginin gözlerinden, çok önemli saydığı mezarı bir an evvel 
bulmak için acele ettiğini anlayabiliyordu. Yanındaki yeşil gözlü kadın da endişeli 
görünüyordu. 
Şaşıran Gettum gözlüklerini takarak, kendisine uzattıkları kâğıdı inceledi. 
 
P a p a   ş ö v a l y e   g ö m m ü ş   L o n d r a ' d a .  
K u t s a l   g a z a p   c e v a p   o l m u ş   o n a .  
 
Kadın misafirlerine baktı. "Bu nedir? Bir çeşit Harvard leş avı mı?" 
Langdon'ın attığı kahkahada zoraki bir hava vardı. "Evet, onun gibi bir şey." 
Kendisine tüm hikâyenin anlatılmadığını hisseden Gettum durdu. Yine de merakını 
uyandırmıştı, dizeleri dikkatle düşündü. "Bu dizelere göre, şövalye Tanrı'yı öfkelendirecek bir 
şey yapmış ama bir Papa, onu Londra'ya gömme nezaketinde bulunmuş." 
Langdon başını salladı. "Herhangi bir çağrışım yapıyor mu?" Gettum bilgisayarlardan 
birine doğru ilerledi. "Hemen şimdi yapmıyor ama bakalım veri bankasından neler bulacağız." 
Geçen yirmi yıl içinde King's College Sistematik Teoloji Araştırma Enstitüsü, muazzam 
bir metin koleksiyonunu dini ansiklopediler, dini biyografiler, düzinelerce lisanda kutsal 
yazılar, hikâyeler, Vatikan mektupları, papazların günlükleri, insan dinine ait olarak 
nitelendirilebilecek her türlü yazı dijital ortama taşımak ve katalogunu hazırlamak için lisan 
çevirisi yöntemleriyle birlikte optik karakter tanıma yazılımını kullanmıştı. Artık bu geniş 
koleksiyon gerçek sayfalar yerine bitler ve baytlar formunda olduğu için verilerin tümüne 
birden ulaşmak çok daha kolaydı. 
Bilgisayar istasyonlarından birinin önüne yerleşen Gettum, kâğıt parçasına göz attıktan 
sonra yazmaya başladı. "Başlangıç olarak belirgin anahtar kelimelerle Boolen taraması 
başlatacak ve ne olduğuna bakacağız." 
"Teşekkürler." 
Gettum birkaç kelime yazdı: 
 
L O N D R A ,   Ş Ö V A L Y E ,   P A P A  
 
ARA tuşuna bastığında aşağıdaki devasa ana bilgisayarın saniyede 500 MB hızla verileri 
tararken çıkardığı  vınlamayı hissetmişti. "Sistemden, bu üç anahtar kelimeyi birden içeren 
tüm metinleri göstermesini istedim. İstediğimizden daha fazla sonuç çıkacaktır ama iyi bir 
başlangıç." 
Ekranda ilk sonuçlar belirmeye başlamıştı bile. 
 
Papayı resimlemek. Sir Joshua Reynolds'ın Toplu Portreleri. 
Londra Üniversitesi Yayınevi.
 
 
Gettum başını iki yana salladı. "Aradığınızın bu olmadığı ortada." Sonraki sonuca indi. 
 
Alexander Pope'un Londra Anıları. 
Yazarı G. Wilson Knight. 

---

Yine başını hayır anlamında salladı. 
Sistem çalışmaya devam ederken, sonuçlar eskisinden daha hızlı dökülüyordu. Çoğu on 
sekizinci yüzyıl İngiliz yazarı Alexander Pope'dan bahseden düzinelerce metin belirmişti. Din 
karşıtı, alaycı epik şiirlerinde sıkça şövalyelerden ve Londra'dan bahsetmişti. 
Gettum ekranın en altında yer alan nümerik kısma bir göz attı. Mevcut sonuçları ve 
taranmayan veri alanından çıkabilecek sonuçların yüzdesini hesaplayan bilgisayar, bulunacak 
sonuçlara dair kaba bir tahmin veriyordu. Bu aramada fazlasıyla geniş bir veri ortaya çıkacağı 
anlaşılıyordu. 
 
Toplam sonuçların tahmini sayısı: 2692 
 
Aramayı durduran Gettum, "Parametreleri arttırmalıyız," dedi."Mezarla ilgili sahip 
olduğunuz tek bilgi bu mu? Başka bir şey yok mu?" 
Langdon kuşkulu gözlerle Sophie Neveu'ya baktı. 
Gettum bunun bir leş avı olmadığını sezmişti. Robert Langdon'ın geçen yıl Roma'da 
yaptıklarıyla ilgili dedikodular kulağına gelmişti. Bu Amerikalı dünyadaki en güvenli 
kütüphaneye girmişti -Vatikan Gizli Arşivleri'ne. Langdon'ın içeride ne gibi sırlar öğrendiğini 
ve Londra'daki ümitsiz mezar arayışının, Vatikan'da edindiği bu bilgilerle ilgi olup olmadığını 
düşündü. Gettum, insanların Londra'da neden şövalye aradıklarını bilecek kadar tecrübeli bir 
kütüphaneciydi. Kâse. 
Gettum gülümseyerek gözlüklerini düzeltti. "Leigh Teabing'in dostusunuz, 
İngiltere'desiniz ve bir şövalye arıyorsunuz." Ellerini kavuşturdu. "Kâse peşinde olduğunuzu 
tahmin ediyorum." 
Langdon ile Sophie şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. 
Gettum güldü. "Dostlarım, bu kütüphane Kâse'yi arayanların merkez üssüdür. Leigh 
Teabing de onlardan biri. Keşke her gül, Magdalalı Meryem, Sangreal, Merovingian, Sion 
Tarikatı, vesaire, vesaire arayışımda ondan bir şilin alsaymışım. Komplolara herkes bayılır," 
Gözlüklerini çıkararak onlara baktı. "Daha fazla bilgiye ihtiyacım var." 
Yaşanan sessizlikte Gettum misafirlerinin gizlilik arzusunun, çabuk sonuç alabilmek 
hırsına yenik düştüğünü anlamıştı. 
Sophie, "İşte," diye atıldı. "Bildiğimiz her şey bu." Langdon'ın kalemini ödünç alarak 
kâğıda diğer iki dizeyi de yazdı ve Gettum'a uzattı. 
 
Ara, küreyi kabre aitti. 
Güldü teni, doluydu göbeği
. 
 
Gettum içinden güldü. Gül ve doluydu göbeği kelimelerini gördüğünde,gerçekten 
Kâse'ymiş, diye düşündü. Başını kâğıttan kaldırarak, "Size yardım edebilirim," dedi. "Bu 
şiirin nereden geldiğini sorabilir miyim? Ve neden bir küre aradığınızı?" 
Langdon dostça bir tebessümle, "Sorabilirsiniz," dedi. "Ama çok uzun hikâye ve çok az 
vaktimiz var." 
"Kendi işinize bakın demenin kibar yolu." 
Langdon, "Bu şövalyenin kim ve nerede gömülü olduğunu bulabilirseniz,” dedi. "Size 
sonsuza dek müteşekkir olacağız, Pamela." 
Yeniden yazmaya başlayan Gettum, "Pekâlâ," dedi. "Ben devam edeyim. Eğer bu 
Kâse'yle ilgili bir meseleyse, Kâse'yle ilgili anahtar kelimeleri de aramaya dahil edelim. 
Başlık kısmını  çıkarıp, yakınlık parametre ekleyeceğim. Böylece çıkan sonuçlar sadece 
metindeki kelimeleri içeren ve Kâse'yle ilgili kelimelerin yanında belirenlerle sınırlanmış 
olur." 
 

---