Microsoft Word C?f?r Cabbarl? doc
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
288 G ü l s a b a h. Yoldaşlar... qoy kimsə özünü qorxutmasın. Başqa teatrlarda adamyeyən yoxdur. Bizim bunun üçün qüvvətimiz vardır. Ancaq gedişimiz ölgündür. Bərk silkələnmək lazımdır. X o s m ə m m ə d. Silkələnək, görək də. S a p a n. Başına dönüm, Xosməmməd, sən silkələnmə, yoxsa şeirlərin qafiyələri dağılar. Ə m r u l l a. Yoldaşlar... Allahü əkbər... G ü l s a b a h. Bizim gedişimiz iki yolla olmalıdır: bir əllə sökmək, dağıtmaq, o biri əllə tikmək, yaratmaq. İndiki repertuarla yarışa çıxmaq olmaz. Çoxunu çıxardıb atmaq lazımdır. Bizim bu günkü quruluşlarımızda müəyyən bir prinsip yoxdur. Ə l i m u x t a r. Sən beş-altı porsiya prinsip artırarsan... A r i f H i k m ə t. Doğru deyir də, acığın niyə gəlir?! Mən onu çoxdan demişəm ki, quruluşun ekspozisiyası eksplikasiyasına düz gəlmir. G ü l s a b a h. Hər halda repertuar bu günün istədiyi əsərlərlə doldurulmalıdır və xüsusilə yarış üçün yeni qüvvətli bir əsər yazılmalıdır. M i r z ə C a m a l. Bilirsən, Gülsabah xanım, avazın yaxşı gəlir, oxuduğun Quran olsa. Yeni əsər lazımdır, ancaq bacaran var, yazmır. Bacarmayan da yazır, bir şey çıxmır... Nə geroyu məlumdur, nə də lyubovniki. G ü l s a b a h. Kimdir bacaran və yazmayan? M i r z ə C a m a l. Bacaran və yazmayan odur, Qüdrət Arslan! G ü l s a b a h. Qüdrət Arslan! Gülsabah birdən-birə diksinir və bir şeyi xatırlayırmış kimi, bir saniyə düşünür . M i r z ə C a m a l. Özü də həmişə qüvvəli əsərlər, inqilabi əsərlər yazıbdır. Amma indi ağzına su alıb oturubdur: nə dinir, nə danışır. S a p a n. Özü də məktəbdə müəllimlik edir. M i r z ə C a m a l. Mən sizə deyim: bizlərdən yarışa ondan başqa girişə bilən olmaz. Z a m a n. O da ki, yazmayacaqdır. G ü l s a b a h. Mən, yoldaşlar, Qüdrətlə çoxdan tanışam. Müsaidə etsəniz, mən onunla danışaram. Sizə söz verirəm ki, o yazar. Ə m r u l l a. Danış, atam da. Kor nə istər iki göz, biri əyri, biri düz. M i r z ə C a m a l. Hə... onu eləyə bilsəniz, deməli, çaldıq. X o s m ə m m ə d. Nəyi çaldıq? 289 S a p a n. Sənin qafiyəsiz şerini Rast havasında. X o s m ə m m ə d. Əclaf oğlu əclaf. Yoldaş müdir! Ə m r u l l a. Yoldaşlar, Gülsabah xanıma tapşırılır ki, Qüdrətlə pyes haqqında danışsın. M i r z ə C a m a l. O yazmaz. Kişi bu saat neçə məktəbdə dərs deyir, bir aləm gəliri var, yazı nə qulağına girir. G ü l s a b a h. Yazar, yazar. Burada səhnəmizin taleyi həll olunur. Bütün qüvvət və vasitələr səfərbərlik altına... buradan kimsə geri qala bilməz! Siz kitabınızı məndən alın! X u r ş i d. Zalımın qızının hökmünə bax! Hələ bil dünya ona baxır. G ü l s a b a h. Sonra, yoldaşlar, biz ilk əvvəl gedişimizi kustarlıqdan çıxartmalıyıq. Gənclərimiz qüvvətlidir. Qadın qüvvəsi də yaman deyil. Material vardır, ancaq bacarıqlı bir əllə, bir metodla işlədilməlidir. Ə l i m u r a d. Sən gəlib düzəldərsən də. G ü l s a b a h. İndilik qadınlarımızın bir çoxusu özünə bir sənətkar deyə bilməz. X u r ş i d. Sən gəlib deyərsən də. G ü l s a b a h. Mən hər halda deyə bilmək üçün var qüvvətimlə çalışacağam. Ancaq qadınlarımız qırıq bir qanadla, könülsüz, diqqətsiz, odsuz və intizamsız çalışırlar. Məsələn: məşqi qoyub dərziyə gedirlər, aktrisa öz işinə yanmır, odur ki, oyun günü sözünü bilmir. X u r ş i d. Sən öz sözünü danış! Bir eşşəyə minib, əllisini döyəşdəmə. M ü n ə v v ə r. Sənə nə var, ay Xurşid xanım, sənə ki bir söz deyən yoxdur! X u r ş i d. Xeyr, mən öz fitimi çox yaxşı tanıyıram. M i r z ə C a m a l. O kişinin qızı heç sənin adını çəkmədi ki. X u r ş i d. Mən özüm çox yaxşı bilirəm o soncığı hansı tərəfə atır...Srağagün o, orada oturmuşdu, mən də, partnixa gələcəkdi, çıxdım getdim. Bu bunun sımsığına dəyib. Dahı neynəyək, bizim də paltarımız Moskvada tikilib gəlməyib ki... G ü l s a b a h. Mən, yoldaşlar, kimsəni incitmək istəmirəm. Təktək adamlar olsaydı, mən heç deməzdim də... Çox təəssüf ki, çoxusu belədir. A s y a. Sənə nə var, sən məgər pürkürul-zadsan?.. Mən haçan məşqdən getmişəm? 290 M ü n ə v v ə r. Canım, sənə nə var, səni ki, dindirən yoxdur! A s y a. Yox, axı, yalan niyə danışır? M ü n ə v v ə r. Doğru deyir də. G ü l s a b a h. Mən artıq hamısını bilirəm, yoldaşlar. X u r ş i d. Cəhənnəmə ki, bilirsən, gora ki, bilirsən. Sən öz sözünü danış! Xalqda işin olmasın. Müdir deyilsən, rejissor deyilsən. Teatra hələ gəldiyin bu gündür, aləmi çaxnaşdırmışsan bir-birinə. Görəsən beş gün qalsan, nə eylərsən. A s y a. Heç nə, beş gündən sonra çıxar gedər birinə, qurtardı getdi. M ü n ə v v ə r. Sən ki, Allaha şükür, bu vaxta qədər dördünə getmişsən. A r i f H i k m ə t. Yoldaşlar, dayanın, o kişi öz ekspozisiyasını desin, sonra da hər kəs istəsə, öz eksplikasiyasını açıb qoyar ortalığa. G ü l s a b a h. Mən, yoldaşlar, nə müdirəm, nə də rejissor. Bu gündən bu kollektivin bir üzvüyəm. Şüarım: sökmək, dağıtmaq, tikmək, yaratmaq... Mən bilirəm ki, açıq söz acı olar. Ancaq biz böyük bir yarışa girişirkən, tək-tək adamlardan utanıb susmaq – səhnəmizə, quruluşumuza qarşı bir xəyanət olmuş olar. M i r z ə C a m a l. Kişinin qızı doğru deyir də. Hələ sən Xurşid, həftə səkkiz, mən doqquz, gah hamama gedirsən, gah kooperativə... O da deyir işinə dürüst bax da. H a m ı. Doğrudur, doğrudur... G ü l s a b a h. Bir də, yoldaşlar, bizdə bir konservatizm vardır: yenilikdən qorxmaq, köhnəliyə pərəstiş. Mən o gün gördüm, gənc rejissordur. Başında yeni fikirlər vardır. Aktyora deyir, aktyor isə öyrənmək əvəzinə ona acıqlanır, uşaq, malçişka və daha bilməm nələr deyir... Buna da qəti zərbə... M i r z ə C a m a l. Rejissorun canı çıxsın danışdığını bilsin. Qundaqdan dünən çıxıb, mən bu səhnədə neçə ildir can çürüdürəm, xüsusi məktəb yaratmışam, indi gəlib nə deyir: belə dayanma, belə dayan, şunu götür, şunu qoy. G ü l s a b a h. O doğru deyirdi... Sizin göstərdiyiniz adamda ictimai bir sifət yox idi. Əsla yeni quruluşda o kimi rollar heç sizə verilməməlidir. M i r z ə C a m a l. Mən sənətkaram. Mən Yaqo oynayanda, Frans oynayanda, Otello oynayanda siz harada idiniz? Mən göz açmışam, Əmrəstan bəyi o cür oynayıram. Tip yaratmışam. Mən razı olmaram Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|