Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
32
tərkibi, əsasən arının qidalandığı tozcuqlardan aslıdır. Tərkibində bəzi
aminturşular, hormon, 40-58% zülal, 5-18% piy, 26%-ədək şəkər, bir
sıra mineral duzlar, həmçinin vitaminlər və b. bioloji aktiv maddələr
var. Körpə və kiçikyaşlı uşaqlarda bir sıra xəstəliklərin müalicəsində
işlədilir.
ARI ZƏHƏRİ, APİTOKSİN – arı sancan zaman neştərindən axan
acı, zəhərli, şəffaf maddə. A.z-nin tərkibində bioloji aktiv melittin zülalı,
sərbəst amin turşuları, müxtəlif fermentlər, histamin (1%-ə qədər)
nuklein, formiat, ortofosfat və xlorid turşuları, piylər, uçucu yağlar, Mg,
Cu, Sa və s. var. A.z güclü bakterisid təsirlidir. Qədimdən xalq
təbabətində istifadə olunur. A.z-dən alınan dərmanlar oynaq
xəstəliklərində elektroforez yolu ilə, mezolit, radikulit, nevralgiya, övrə,
miqren, trofik xora, endarterioz, bronxial astma, tromboflebit və s. xəs-
təliklərin müalicəsində məhlul və məlhəm şəklində işlədilir.
Böyrək, qaraciyər, mədəaltı vəzi, qan, diabet, ürək-damar və s.
xəstəliklərdə istifadə etmək olmaz.
ARIÇILIQ – bal və onun məhsullarının alınması, meyvə və texniki
bitkilərin məhsuldarlığını artırmaq məqsədilə onları tozlandırmaq üçün
arının artırılması.
ARIQUŞULAR (Paridae) – sərçəkimilər fəsiləsi; 65 növü var.
Azərbaycanda 5 növü yaşayır: iri A., abı A., Aralıq dənizi A.-ı, qara
pəsnək quşu. Respublikamızda oturaq həyat sürən bu quşlar zərərverici
həşəratları yediyi üçün xeyirlidir.
ARİD BİTKİLƏR (lat. aridus - quru) –
vegetasiya dövrünün çox
hissəsi rütubəti çatışmayan quraq iqlimli şəraitdə inkişaf edən bitkilər.
A. b-rə səhraların və kserofit seyrək meşələrin fitosenozları aiddir.
Azərbaycanda Bozqır yaylada (saqqız, ardıc seyrəkliyi), Həkəri və Araz
çaylarının aşağı axını yamaclarında və Naxçıvan Muxtar
Respublikasında (arid meşələr, ardıc, dağdağan, araz palıdı, badam,
gürcü ağcaqayını və s.) Ellər oyuğunda – eldar şamı A.b.-dir. Efemerlər
də A.b.-rə aiddir. Arid bitki növlərində rütubətin çatışmazlığına qarşı
müxtəlif adaptasiya üsulları yaranmışdır. Bunlara yağıntıların qısa
vegetasiya dövrünə düşməsi, xüsusi morfoloji və anatomik
uyğunlaşmaları (yarpaqların reduksiyası və sallaq olması, iri toxumların
inkişafı), fizioloji adaptasiya (hüceyrə şirəsində osmos təzyiqinin
qalxması və s.) və s. daxildir.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
30
Bozdağın
arid ardıc
meşəsi
ARİD EKOSİSTEMLƏR – çöl və səhra zonalarının ekosistemləri.
ARİD İQLİM – səhra və yarımsəhraların quru, isti iqlimi. A.İ.-də
düşən yağıntının miqdarı buxarlanan suyun miqdarından bir neçə dəfə
azdır. A.i-li sahələrdə daimi axar çay olmur. Bitki örtüyü yox
dərəcəsindədir. A.İ.-əsasən tropik və subtropik enliklər üçün
səciyyəvidir. (Böyük Səhra, Ərəbistan yaylası və Avstraliya səhraları).
Dəniz hövzələrindən uzaqlığı ilə əlaqədar Mərkəzi və Orta Asiya
səhraları da A.i.-ə malikdir.
ARİD SƏHRA – subtropik və tropik qurşaqlarda, hər iki
yarımkürənin passat küləkləri əsasında xas olan səhra zonal tipi. Quru
və isti kontinental iqlim ilə səciyyələnir.
ARİD TORPAQLAR – torpaqdan buxarlanan rütubətin onun aldığı
rütubətdən çox olduğu rayonlarda əmələ gələn torpaqlar. Su ilə
yuyulmadığı üçün torpaq profilində, yaxud torpaqaltı qatlarda karbonat,
xlorid və sulfatlar toplanır. Quru çöllərdə, səhralaşmış savannalarda,
yarımsəhra və səhralarda əmələ gəlir. A.t.-a şabalıdı, boz qonur
yarımsəhra və müxtəlif səhra torpaqları aiddir.
ARİD ZONA –
arid iqlim olan ərazi; səhra və yarımsəhra zonaları.
Burada əkinçilik yalnız süni suvarma aparmaqla mümkündür.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
32
ARİDLİK – orqanizmin həyatı üçün rütubətin çatışmazlığını
yaradan quru (arid) iqlim.
ARİDLİK İNDEKSİ – iqlimin quraqlıq göstəricisi. Martona görə
A.i:
R
T
R
J
,
10
+
=
– yağıntının illik miqdarı (sm-lə) T-ortaillik
temperatur (dərəcə ilə). Çox arid iqlimdə indeks kiçik olur. Emberjeyə
görə A.i:
R
m
M
m
M
J
100
)
(
)
(
−
⋅
+
=
R – yağıntının illik miqdarı (mm-lə), M-ən isti ayın orta maksimum
temperaturu və m-ən soyuq ayın minimumlarının orta rəqəmi.
ARKTİK SƏHRASI, SOYUQ SƏHRA – arktik və yüksək dağlıq
vilayətləri – bitki örtüyünün kasıblığı (zəifliyi), havanın quraqlığı ilə
deyil, aşağı temperatur ilə müəyyən edilir.
ARKTİK ZONA (yun. arktos - şimal) – 1) yayda buzları tam
əriməmiş, hərəkətdə olan şimal qütbü ətrafı akvatoriya (83-80
° ş.e.d.) 2)
Dünya okeanının 500-1000 m dərinliyə qədər yerləşən temperatur
zonası (boreal zonadan yuxarıda yerləşir). Burada bütün il boyu
temperatur 0
°-yə yaxındır. Onun mövsüm ərzində tərəddüdü 2-3°-dən
artıq olmur. Fotosintez edən bitkilərə rast gəlinmir, ancaq heterotrof
bitkilər yaşayır.
AROMATİK BİRLƏŞMƏLƏR – karbohidrogenlər (benzol,
naftalin, antrasen və b.) və onların törəmələri (anilin, benzol turşusu,
fenol). Molekullarında 6 karbon atomundan (benzol nüvələr) ibarət
halqalar olur.
ARTEZİAN SULARI – sukeçirməyən laylar arasında kollektor
süxurlarda toplanan basqılı yeraltı sular. A.s-in kimyəvi tərkibi
əmələgələn şəraitdən asılı olaraq kalsium-hidrokarbonatlı şirin sulardan,
natrium-xlor tipli şor sulara qədər dəyişir. A.s.-ndan su təhcizatında,
suvarmada, yod, brom, bor istehsalında istifadə olunur. Azərbaycanda
Gəncə-Qazax, Qarabağ- Şirvan, Quba-Xaçmaz artezian hövzələri
məlumdur.
ASFİKSİYA (yun. Asphyxia) – oksigen çatışmazlığı nəticsində kök
sisteminin boğulması.