Microsoft Word isk?ND?Rnam?-iqbalnam?-nizami doc
Yüklə 1,48 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
- ƏRƏSTUNUN RUZGARININ SONU
- Milli Kitabxana ________________ 208 HÜRMÜZÜN RUZGARININ SONU
- ƏFLATUNUN RUZGARININ SONU
- VALİSİN RUZGARININ SONU
_______________ Milli Kitabxana ________________ 206 Bir ovuc torpağı torpağa qatın! Düşünsən əcəlin nə olduğunu Daha cəsarətlə gözlərsən onu. Ölüm əzabını dərk eləməsən Çox çətin açarsan o qapını sən..." Gedib bir kahada o tutdu məqam, Dünya işlərini unutdu tamam. Yalnız eyləyirdi haqqa ibadət, Ölümə yaxındı bu yol, bu adət. Bundan ibrət götür sən də, ey cavan, Məbada çıxasan ata yolundan! Çünki bu dünyada hiyləgər fələk Çox işlər görür ki, çətindir demək, Quyuya nahaqdan çox Yusif salmış, Çox mənəm deyəndən intiqam almış! ƏRƏSTUNUN RUZGARININ SONU Müğənni, yorubdur bəm səslər məni, Zil üstə qaldır sən indi naləni! Bəlkə o zil səsin ucalan zaman Qurtara ürəyim bu ahü zardan. Açdı ayağından İskəndər bəndi, Göylər qalasına atdı kəməndi. Onun sarayının filosofları Üz tutdu o gedən mənzilə sarı. Ərəstu görəndə batıb afitab, Bağladı üzünə buluddan niqab, Qaralar geyindi, matəm saxladı, Səfər boxçasını o da bağladı. Onun uca sərvi soldu, saraldı, Başının üstünü xəstəlik aldı. Eşidib ustadlı, şagirdli - kim var. Yığıldı başına o yunanlılar. Gördülər ki, yolu yaxşı tanıyan _______________ Milli Kitabxana ________________ 207 Ərəstu yoluna tək olur rəvan. O huş sahibinə sual verdilər, Göyün sirlərindən tutdular xəbər: "De, nədən yaranıb uca asiman Ki, bəşər xəyalı uzaqdır ondan?" Səfərə tələsən xəstə Ərəstu: "Allah yaxşı bilir, - söylədi - bunu. Şərh edib bir xeyli zamandan bəri, Sanırdım, bilirəm mən bu sirləri. Indi acizliklə burdan köçərkən Gördüm ki, heç bir şey bilmirmişəm mən. Dünya filosofu adlandıraraq, Məni rəsədbilən sayırlar nahaq. Yazdım bildiyimi "Cahanmədxəl"ə 252 , Bəzədim, süslədim onu elm ilə. Göyün, ulduzların sirri haqqında Çox şeylər kəşf edib göstərdim onda. İndi, doğrusunu söyləsəm əgər, Boş şeydir o köhnə rəsədnamələr. And olsun allaha, mən də bilmərrə Bilmirəm doludur, boşdur bu süfrə!" Ərəstu bu qədər söyləyə bildi, Söz bura çatanda nitqi kəsildi. Yağ tamam qurtardı yanar çırağdan, Əmr etdi bir alma dərsinlər bağdan. O gözəl almanı qoxlar-qoxlamaz Canı rahatlandı, dincəldi bir az. Fələyin hökmüylə gəlib zamanı, Nəfəsi tutulub çıxanda canı, Gülərək dedi ki: "Siz olun agah, Köçürəm, qarşımda açılır sabah. Bu canı pak allah vermişdi mənə. Pak olan allaha qaytardım yenə..." Bunu deyib susdu bir ah çəkərək, Onun da tozunu sovurdu fələk. Atdı o almanı yoldaşlarına. Göz yumdu bu əzab, qəm dəryasına... _______________ Milli Kitabxana ________________ 208 HÜRMÜZÜN RUZGARININ SONU Müğənni, ruh verən sazını bir al, Bizə ürək açan xoş bir hava çal! Bülbültək naləndən sərxoş olaraq, Bəlkə bu nalədən, qəmdən qurtaraq!.. Hürmüz də bu dərin dəryaya çatdı, Ovun da gəmisi ümmanda batdı. Dənizə qərq olcaq fəryad elədi: "Yükü yüngül olan xoşbəxtdir,- dedi, - Gəmidə artıq yük nəyə gərəkdir? O ki, bir gün suya töküləcəkdir! Bu dünya əzəldən vəhşətxanədir, Göyərən hər otun işi nalədir. Dağların damını örtüb qalın qar, Dəniz quyusuna dolub yağışlar. Yarandı ceyranlar ovlayan insan. Qulanlar, ceyranlar qaçdılar ondan. Mən də bir ahuyam, düşmüşəm bu gün Amansız toruna zalım ölümün. Bu yolda köməkçim olacaq allah, Yoxdur ondan başqa heç kimə pənah! Bu fani dünyadan köçən zaman siz, Ancaq bir allaha üz döndəriniz". Deyərək bir şirin yuxuya getdi, Sözü nə uzadaq, o, vəfat etdi... ƏFLATUNUN RUZGARININ SONU Müğənni bir şirin nəğmə söylə sən, Bu ki, ilk ricamız deyildir səndən! Sübh çağı dinləyib sənin səsini, Unudaq dünyanın ah-naləsini! _______________ Milli Kitabxana ________________ 209 Əflatun söylədi köçüb gedərkən: "Olacaq hamıya torpaq son məskən. Deyirlər: mən uzun ömür sürmüşəm. Rumda ən yaşlı bir dünya görmüşəm. Ölüm pərdəsinə mən yol tapanda Başqa pərdələrdən döndüm cahanda. Bir körpə uşağa bənzərəm mən də Ki, qaçar beşiyə yuxu gələndə. Vücudu yatmağa sövq edər onu, Yuxu necə-gəlir, heç bilməz bunu. Su ilə torpaqdan, od ilə yeldən. Bu zidd ünsürlərdən əmələ gələn Dünyada düzlükdən olarmı nişan, Belə kəc bir yerdə qalarmı insan? Bünövrəsi əyri qoyulan evin Bir gün dörd divarı uçacaq, yəqin! Yaşım yüz on üçü keçmişsə əgər, Halım on yaşlı bir uşağa bənzər. Qocayam, ancaq ki, o gənc yaşımda Olan arzularım oynar başımda..." Bu xoş arzulardan bir az keçəntək Onun da fərşini yığdırdı fələk... VALİSİN RUZGARININ SONU Müğənni, bir nəğmə de, qəşəng olsun, Mənim fəryadımla həmahəng olsun! Bəlkə də ruhlanıb sənin nəğməndən Yeddi çay üstündən keçə bilim mən... Valisin gözünü yuxu tutanda Ömrünün gəmisi qaldı tufanda. Dostları eşidib gəldi haraya, Fələktək aldılar onu araya. Xəstəlik getdikcə elədi şiddət, Yüklə 1,48 Mb. Dostları ilə paylaş:
|