601
ibarət olar kı, buna qatlanmaq mühill-şərəf olduğu kimi
böyük bir fəlakəti dəxi mücibdir!..
İstiqlalımızı göz bəbəyi kimi müdafiəyə qərar verən bir
məclisə dinlədiyi bu ultimatumu qəbul etmək hökuməti
kəndi əlilə dost kisvəsinə bürünmüş düşmənə təslim
etməkdir! Biz buraya millətin iradə və arzusu ilə gəldik,
bizi buradan yalnız qüvvət və süngü çıxarmalıdır!..
Çıxış mətninin təhlili göstərir ki, burada yad dil
elementləri (türkləşməmiş ərəb və ya fars sözləri, izafətləri)
o qədər də az deyil, lakin bu, bütövlükdə anlaşıqlı və eyni
zamanda mükəmməl dildir – mütəcasir, mütəcavüz, teşyi,
iğfal, mütəcəsuranə, müvasele, təsapüd, rəxnidar kimi
“çətin” sözlərlə yanaşı başında Necati adında bir türk
komandanı durmuşdur; bu şərtlə ki, bu qüvvə bizim
hürriyyətimizi, istiqlalımızı çığnamasın; bizə sormadan
hüdudumuzu keçən hər hansı bir qüvvə dostumuz deyil,
düşmənimizdir və s. tipli “canlı danışıq dili” elementləri
işlənir.
Çıxışda propoqanda, bolşevik, ultimatum, radikal kimi
Avropa mənşəli sözlərə də təsadüf olunur.
Ümumiyyətlə, M.Ə.Rəsulzadənin çıxışı siyasi bir çıxış
olduğuna görə ictimai-siyasi terminologiya ilə zəngindir:
amali-milliyyə, hürriyyət, istiqlal, istila ordusu, işğal
ordusu, Qızıl Rusiya ilə anlaşmaq, hökumət, təsapüd,
radikal bir hökumət, məbusan, tədili-siyasət, lisani-ümumi,
istiqlali-milli, hüquqi-milləti-təslim, təslim etmək və s.
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan ədəbi dilinin rəsmi
üslubu kifayət qədər çevik sintaksisi ilə fəaliyyət göstərir –
burada həmin üslubun “janr” diferensiasiyasının tədricən
güclənməsi də müəyyən rol oynayır – müstəqil dövlətin
yaranması dövlət səviyyəli sənədlərin hazırlanmasına səbəb
olur.
602
XX əsrin əvvəllərində rəsmi üslub öz normativ
funksiyasını yerinə yetirməklə yanaşı, mühüm “üslubi” rol
oynayır – xüsusilə mətbuatda (əsasən, satirik mətbuatda);
məsələn:
Müştərilərə
1. İdarəmizə müraciət edən təbrizli ağayani-
möhtərəmlərdən iltias edirik ki, məcmuəmizdə dərc olunası
məqalələri bəqədəriimkan şəhər postu vasitəsilə idarəmizə
göndərsinlər; çün məqalələr barəsində zəbani sual-cavaba
vaxtımız azdır.
2. Təbrizdən və qeyri-şəhərlərdən göndərilən
məktublar və məqalələr ya farsi dilində, ya türk dilində,
müxtəsər yazılmalıdır və illa idarəmizin şənində müfəssəl
və zınqıqrovlu ibarələri, tərif və tövsifləri yazmağa
yazanların vaxtı və oxumağa bizim vaxtımız nahaq yerə zay
olur.
3. İdarəmizə göndərilən məktublar açıq qurani xətlə,
müəyyən imza ilə yazılsınlar. Tapmacalı tərəssül xəttinə
təqdilən şikəstə, yəni qol-qanadı sınıq yazılar bizi çox
zəhmətlərə salırlar.
4. Məktubun üç səhifəsini təmiz qoyub, qabaqkı yazıq
səhifəyə yetmiş iki mətləb doldurmasınlar, yetmiş iki haşiyə
çıxmasınlar, hərfin öz nöqtəsini öz yerində qoysunlar və elə
rizə yazmasınlar ki, bir zərrəbinə möhtac olaq.
Əgər bu şərt mülahizə olunmazsa, mümkündür ki,
idarəmizə göndərilən məktublara etina olunmaya.
(“Molla Nəsrəddin”, 14 şaban 1339).
603
Ədəbi-bədii (adətən bədii-publisist) dildə rəsmi üslub
standartlarından istifadə olunması bədii təfəkkürün
Azərbaycan milli təfəkküründə, ümumiyyətlə aparıcı
mövqeyə malik olması ilə bağlıdır.
604
XX ƏSRİN 20-30-cu İLLƏRİNDƏN SONRAKI
AZƏRBAYCAN ƏDƏBİ DİLİ
Azərbaycan ədəbi dili sovet dövründə yeni inkişaf
mərhələsinə qədəm qoydu. Bu mərhələ Azərbaycan ədəbi
dili tarixində əlifba, orfoqrafiya məsələləri ilə yanaşı,
leksik, semantik və qrammatik proseslərin də sürətli
inkişafı dövrüdür. Əlifba və orfoqrafiya məsələləri ilə bağlı
qərar və göstərişlər əhalinin savadlanması, ümumi mədəni
səviyyənin yüksəldilməsi kütləvi təhsil sahəsində başlıca
tədbirlərdən idi. Yeni ictimai-iqtisadi quruluşla, sosial
inkişaf və elmi-texniki tərəqqi ilə əlaqədar, dildə yeni söz
birləşmələri, leksik və sintaktik vahidlər meydana çıxır və
bunların xəlqi ifadə üsulları dilin normalaşması prosesinə
çox böyük təsir göstərirdi. Bir sıra sözlərin mənaca
genişlənməsi, yaxud daralması, yeni məna qazanması, yeni
leksik və leksik-qrammatik vahidlərin yaranması dilin lüğət
tərkibinin inkişafında mühüm rol oynayırdı.
Bu dövrdə “dil yalnız məişətdə, ədəbi və elmi əsərlərdə
yaşamaqla məhdudlaşmayıb, iqtisadi, ictimai həyatın hər
bir sahəsində və o cümlədən, dövlət idarələrində geniş
şəkildə işlənmək imkanı əldə etdi”.
1
Bütün əvvəlki dövrlərdə olduğu kimi, sovet dövründə
də Azərbaycan ədəbi dili lüğət tərkibinin inkişafı dilin
digər yaruslarına nisbətən daha sürətli, daha mütəhərrik
olmuşdur. Həm də sürət öz keyfiyyətinə görə əvvəlki
dövrlərdən fərqlənir. Bu sürət ictimai-siyasi həyatdakı
dinamikaya uyğundur. Təbii ki, bu vəziyyət ictimai həyatla
bilavasitə bağlı olan, onun hər bir dəyişikliyinə reaksiya
verən dilə, xüsusilə dilin lüğət tərkibinə dərhal öz təsirini
1
M.İbrahimov. Azərbaycan dili, Bakı, 1957, səh. 71-72.
Dostları ilə paylaş: |