------------- БЮЙЦК ЮVLИYA - АЬА MИRBAЬЫR аьа ------------
116
Şərif müəllimin bacısı Şirvanla evləndim. Yəni qohumluq
əlaqələrimiz daha da möhkəmləndi.
YOLÇUYEVА XАNIM ƏMƏN QIZI
1910-cu il təvəllüdlü.
Salyan şəhər sakini.
Kəbinimi Аğа kəsib
Mən 1910-cu ildə anadan olmuşam. Hal-hazırda 97 yaşım
var. Mən gənc bir qız ikən 1924-cü ildə Ələkbər adlı bir oğlana
nişanlandım. 1926-cı ildə atam bizi Аğа Mirbаğır аğаnın evinə
gətirdi və orada bizim kəbinimiz kəsildi. O vaxtlar ən etibarlı, ən
şərafətli kəbin Аğа Mirbаğır аğаnın kəsdiyi kəbin sayılırdı.
Həmin vaxtdan 80 il ötməsinə baxmayaraq Аğа Mirbаğır аğаnın
surəti hələ də gözlərim önündədir. Başında göy rəngli
əmmaməsi var idi. Əbasının da rəngi göy idi. Orta boylu nurani
görkəmli olan Аğа Mirbаğır аğа aramla danışırdı. Sonralar mən
onu dəfələrlə elə həmin görkəmdə görmüşəm.
Təxminən 4-5 il sonra eşitdik ki, Аğа Mirbаğır аğаnı
tutublar. Sonralar atam danışırdı ki, Stalinə yazıblar, o da Аğа
Mirbаğır аğаnı həbsdən buraxdırıb. Ailə qurduğumuzdan
təxminən 10-12 il keçmişdi və eşitdim ki, Аğа Mirbаğır аğаnı
həbs ediblər. Аğа Mirbаğır аğа tutulandan iki il sonra bir oğlum
oldu. Adını Ədalət qoyduq. Sonra ərim müharibəyə getdi,
qayıtmadı, «qara» kağızı gəldi. O ərəfələrdə Аğа Mirbаğır
аğаnın da güllələnməsi xəbərini danışırdılar. Mən isə həyatımı
tək oğlumu böyütməyə həsr etdim.
------------- БЮЙЦК ЮVLИYA - АЬА MИRBAЬЫR аьа ------------
117
NUHİYEV АĞАCАN RÜSTƏM OĞLU
1910-cu il təvəllüdlü.
Salyan şəhər sakini.
Həttа xristiаn zаbitlər Аğаyа hörmət edirdi
Mən Аğа Mirbаğır аğаnı ilk dəfə 1930-cu ildə Bakıda xüsusi
komendaturada dustaqların üstündə nəzarətçi olduğum vaxt
görmüşəm. Belə ki, mən 1930-cu ildə iyirmi yaşım olanda hərbi
xidmətə çağrıldım. Çox qapalı bir yerdə, haradasa Bakının Qız
qalasının 3-4 kilometrliyində NKBD-nin türməsində dustaqlara
nəzarət edirdik. Orada ancaq rus dilini bilənləri əsgərlikdə
saxlayırdılar. Heç kimlə danışmağa, işarə etməyə icazə yox idi.
Dustaqlarla bir kəlmə danışan əsgəri yerindəcə güllələyirdilər.
Komandirimiz Pyotr Aleksandroviç deyilən adam idi.
Familiyasını unutmuşam. 1932-ci ilin əvvəlində orada
işləyənlərdən biri məni kazarmaya çağırıb haradan olduğumu
soruşdu. Sən demə o mənim Salyandan olduğumu bilirmiş. O,
mayor idi və mənə bildirdi ki, mən də Salyandan boyaqçı
Məmmədəlinin oğluyam. Sonra o, mənə dedi ki, hər gün
türmədə gördüyün ağ saqqallı, ləbbadəli kişi də Salyandandır -
Аğа Mirbаğır аğаdır.
Düzü, mən onun adını eşitsəm də kim olduğunu, nə üçün
tutulduğunu bilmirdim. Heç kimdən də heç nə soruşmaq
olmazdı. Bir kəlmə sözə görə adamı ya güllələyirdilər, ya da
Sibirə, gedər-gəlməzə göndərirdilər.
Mən 1930-1933-cü illərdə dustaqların üstündə nəzarətçi
olduğum illərdə Аğа Mirbаğır аğа NKBD-nin qapalı türməsində
olduğunu öz gözlərimlə görmüşəm. 1933-cü ilin əvvəlində məni
kursa oxumağa göndərdilər. 5-6 ay sonra qayıdıb gələndə Аğа
Mirbаğır аğа orada yox idi. Həmin salyanlı mayor mənə
sonralar danışdı ki, Аğа Mirbаğır аğа xəstə olanda rus
komandirimiz xristian olmasına, qorxulu yerdə belə işləməsinə
baxmayaraq Ağaya hörmət əlaməti olaraq böyük risk edərək öz
puluna Аğа Mirbаğır аğа üçün dava-dərman alıbmış. Mən
------------- БЮЙЦК ЮVLИYA - АЬА MИRBAЬЫR аьа ------------
118
kursdan qayıdanda həmin komandir də orada yox idi və onun
sonrakı taleyi heç kimə məlum olmadı. Allah bilir Аğа Mirbаğır
аğа üçün dava-dərman aldığınа görə başına nə bəla gəldi. Bizim
hərbi hissə rəsmi olaraq sənədlərdə 129-cu Bakı nişancı аlayı
sayılırdı. Diviziyanın komandiri Konbay Vəzirov, polkun
komandiri isə Mehdiyev Mehdi idi. Mən bunları 1934-cü ildə
zabit-məktəbinə oxumağa gedəndə bildim. Bizə gələn məktublar
da həmin hərbi hissənin ünvanına gəlirmiş. Özümüz isə NKBD-
nin qapalı türməsində xidmət edirdik. Bütün bunları mən çox
sonralar, müharibə vaxtı başa düşdüm.
Camaat indi danışır ki, guya 1930-1933-cü illərdə Аğа
Mirbаğır аğа Sibirdə olub. Bu düz deyil. O, 1930-1933-cü ilin
ortalarına qədər Bakıda, mənim xidmət etdiyim NKBD-nin
qapalı türməsində olub. Ola bilsin ki, camaatı aldadaraq onun
guya Sibirə göndərildiyni deyiblər. Allah şahiddir ki, Аğа
Mirbаğır аğа həmin vaxt mən əsgərlikdə olduğum qapalı
türmədə olub. Onun mərd, məğrur, nurani görkəmi, türmənin
bağlı həyətində aramla gəzməsi indi də gözlərim önündədir
ƏMRАHOV ƏLİMƏHƏMMƏD
MƏŞƏDİ İBRАHİM OĞLU
1928-ci il təvəllüdlü.
Salyan “Cəngi” milli nəfəsli
orkestrinin bədii rəhbəri,
beynəlxalq musiqi festifallarının laureatı.
Sаlyаn şəhər sakini.
Adımı Ağа qoyub
Atamın çox övladı olub. Lakin hamısı elə kiçik yaşlarında
ölüblər. Bundan atam çox pəjmürdə olur və 1927-ci ildə xalqın
inam yeri olan Аğа Mirbаğır аğаya öz dərdini danışır. Atamla
çox yaxın münasibətdə olan Аğа Mirbаğır аğа onа məsləhət
görür ki, bir ədəd heç bir nöqsanı olmayan qurbanlıq qoç alsın,
bişirib paylasın, sümüklərini isə dua yazmaq üçün Аğа Mirbаğır
------------- БЮЙЦК ЮVLИYA - АЬА MИRBAЬЫR аьа ------------
119
аğаya versin. Çox diqqətlə dinləyən atam soruşur ki: - Bəs nə
üçün qurbanlıq nöqsansız olmalıdır?
Аğа Mirbаğır аğа bildirir ki, əgər kəsilən qurbanlıqda
nöqsan olarsa, doğulan uşaqda da nöqsan olacaq.
Atam onun dediklərini icra edir. Təkrar olaraq atam Аğа
Mirbаğır аğаnın yanına gedir. Аğа Mirbаğır аğа müəyyən dini
ayinləri icra etdikdən sonra atama bildirir ki, gələn il bir oğlun
olacaq və uzun ömür yaşayacaq. Ondan sonra bir oğlun da
olacaq. Ancaq o uzun ömürlü olmayacaq. Bu gün faktdır ki,
həqiqətən də Аğа Mirbаğır аğа görücü bir insan olub. 1928-ci
ildə mən dünyaya gəlmişəm. Adımı da Аğа Mirbаğır аğа o
vaxtlar Nəcəfül-Əşrəfə oxumağa getmiş oğlu Məhəmmədin
şərəfinə Əli Məhəmməd qoyub. Məndən sonra olan qardaşım
isə Аğа Mirbаğır аğаnın dediyi kimi çox da uzun ömürlü
olmayıb. Gənc yaşlarında vəfat edib.
Ömrümün ixtiyar çağlarında mən özümü yenə də Аğа
Mirbаğır аğаnın övladı sayır və onun adına layiq yaşamağa
çalışıram. Valideynlərimlə birlikdə həmişə Аğа Mirbаğır аğа
üçün də «Yasin» oxutdururam.
ŞÖVKƏT QULАM QIZI AXUNDOVА
1926-cı il təvəllüdlü.
Salyan rayonu,
Şorsulu kənd sakini.
Həmişə аnd yerimiz Аğа olub
Biz kənddə Аğа Mirbаğır аğаnın qonşusu olmuşuq. Onun
qızları Sura və Sara məndən yuxarı sinifdə oxuyurdular. 1936-cı
ildə mənim 10 yaşım var idi. Anamın gözləri çox bərk ağrıyırdı
və məni göndərdi ki, get Аğа Mirbаğır аğаya dua yazdır,
gözlərim sağalsın. Mən də yüyürə-yüyürə bəndin üstü ilə onların
evinə getdim. Uşaq olmağımıza baxmayaraq hamımız Аğа
Mirbаğır аğаnı müqəddəs bir insan kimi tanıyırdıq. Mən elə
yüyürə-yüyürə bir başa evə girdim və Аğа Mirbаğır аğаya
Dostları ilə paylaş: |