170
və semit-hamit (yəhudi, ərəb) mənşəli xalqların əsas
dünyabaxışlarını həzm etməklə yarandığı üçün, digər tərəfdən
də deyə bilərik ki, həm də onun monqol şifahi xalq
yaradıcılığı ilə ümumi birliyi var.
Bir az əvvəl qeyd etdiyimiz kimi, gerçək vəziyyətdə Gən-
cəvinin düşünülmüş tərbiyəvi dünyabaxışının ruh genişliyi ilə
ural-altayların (türksoyluların) əfsanələrində, dastanlarındakı
ruh dünyaları, qəhrəmanları arasında çox yaxınlıqlar,
oxşarlıqlar var. Fərq yalnız ondadır ki, birində hər şey bilincli,
digərində isə minilliklər ərzində kortəbii surətdə yaranıb.
Diqqətə çatdırdığımız bu uyğunluqlar ilə də deyə bilərik ki,
Gəncəvinin göyün adından danışıb, ilahi iradəyə uyğun
tərbiyələndirməsi və “Yeddi gözəl”də verilmiş mövzular ilə
Oğuz xanın, Qeserin öz xalqlarını və himayəsində olanları şər
qüvvələrdən qorumalarının mifik inkişafı arasında, yaranma
səbəbləri fərqli olsa da, mövzu, ruh birliyi eynidir.
Oğuz xan qeyri-adi şəkildə doğulur. Onun evləndiyi
birinci qız göyün işığından, ikincisi ağacın gövdəsindən
doğulmaqla Uca Göyün hikmətilə yerə göndəriliblər. “Oğuz
xan” mətninin qısalığı ilə dastanın başlanğıcında Göyün
(Tanrı) istəyi ilə qəhrəmanın doğulması və qeyri-adi evlilikləri,
xalqını idarə etməsi tarixi mövzuca və əhəmiyyətcə bundan
onlarla iri həcmi olan “Yeddi gözəl”dən və “Qeser”dən heç də
az əhəmiyyətli deyildir. Daha doğrusu, türklərin qədim
dastanlarından olması ilə çox qiymətli mənbədir. Uluğ
Türükün məsləhəti və yuxusunun gerçək olması ilə Oğuz
xanın üç oğlunun Şərqdən qızıl yay tapmaları, digər üç
oğlunun isə Qərbdən üç gümüş ox tapmaları və ataları
tərəfindən tapdıqlarının üçə bölünməsi, qədim türksoyluların
göy, təbiət varlıqlarına inanclarına, sitayişinə görə oğlanlarının
adlarının Gün, Ay, Ulduz, digərlərinin Göy, Dağ, Dəniz
qoyulması qədim ruh qavrayışlarını qısa və yığcam həcmdə,
məzmunda dastanda əks etdirir. Diqqət etsək, yayın Şərq, oxun
isə Qərb tərəfdə tapılması, oxun yaya qoyulması ilə Qərbdən
Şərqə doğru hərəkət istiqamətini ifadə edir. Bunun özü də
171
qədim türksoylularda Günəşə, işığa yüksək dəyər verildiyinə
görə Şərq tərəfin xeyirxah tərəf olması ilə Günəşin buradan
çıxması və işıq şüalarının oxlar kimi Qərbə, qaranlığa
yayılması təsəvvürünü yaradır.
Göy tüklü qurdun yol göstərməsi ilə Oğuz xanın qərbdə
Sindi (Hindiquş dağlarının cənubu), Şamı (Aralıq dənizinin
ətraflarını) öz torpaqlarına qatması yenə də oxun və işığın
istiqamətinə uyğundur.
“Qeser”də dastanın başlanğıcında dünyanın, təbiətin,
müqəddəslərin, qəhrəmanın yaradılışı nəql olunur:
Nə vaxt bizim dünyamızın kalpası (aləmi)
Yeni yaranmağa başlayırdı,
Nə vaxt xoşbəxtliklərlə dolu Sumeri dağı
Təpə idi.
5. Nə vaxt Səndəl ağacı Kalparikşa (dünya ağacı)
Kol idi ... (7,129)
Ümumiyyətlə, “Oğuz xan”, “Qeser” , “Koroğlu” və s.
dastanların quruluşunda və ilk başlanğıcında təsvir , təqdim və
tərənnüm xüsusiyyətləri türksoylularda ümumi bir dastan anla-
yışının olmasını təsdiqləyir. Tanrı, dünyanın başlanğıcı haqda
qısa, yığcam, yaxud da dastanlara görə geniş, mənalı, fəlsəfi fi-
kirlər verildikdən sonra, onlarda qədim türksoylulara xas
dünya qavrayışlarının müxtəlif şəkilləri ilə əlaqəli təsvirlər
yaradılır. Bu cəhətdən “Yaradılış” dastanında dünyanın var
olması, Tanrı Kayra Xanın, ucsuz-bucaqsız suyun (okeanın)
oluşu, Ak Ananın sudan görünüşü, Kişinin (adamın)
yaranması, torpağın böyüməsi ilə dünyanın yaranması, doqquz
budaqlı ağacın (dünya ağacı) budaqlarından 9 adamın
yaranması, şeytan-insan Ərliyin yerin altındakı üçüncü qata
qovulması, Kayra xanın Göyün on yeddinci qatında işıqlı aləm
yaradıb yerləşməsi,
Ərliyin dünyasını Mandişirəyə
dağıtdırdıqdan sonra onu yenidən yerin altıncı qatına
göndərməsi və yeddinci qatda Gün Ana, altıncı qatda Ay Ata-
nın yerləşməsi digər dastanların quruluşu və mövzunun inkişaf
müxtəlifliyi üçün ölçü vahidi olardı desək, zənnimizcə, yanlış
172
olmazdı. “Qeser” dastanı qeyd etdiyimiz ölçülərə daha çox
uyğun gəlir:
Nə vaxt Qanq çayı
Kiçik çay idi,
Nə zaman ki Şakyamuni (Budda), bizim kalpamızın
buddası,
10. Bandi (rahib) – qulluqçu idi,
Göyün Xormusta – tenqridən
Ulu qüdrətli
15. Dünyanın on ölkəsinin hökmdarı Qeser-boqdo (ali)
Qızıl torpağa endi.(7,129)
Dərk etdiyimiz kimi, “Qeser”də də dünyanın heçdən
(xaos) yaranması, müqəddəs dağ inancına görə Sumeri dağı,
dünya ağası qavrayışına uyğun olaraq səndəl ağacı
Kalpavrikşa, müqəddəs su üçün Qanq çayı, Qeserin özünün
Mandişirə ilə uyğunluğu, Xormusta-tenqrinin də Kayra xanla
ümumiliyini əsaslandırır. Mandişirə şeytan Ərliyi yerin
altıncı qatına qovub yerləşdirdiyi kimi, Qeser də insanların
əzəli və amansız qaniçən düşməni, çox vaxt yeraltı
məskənlərində yaşayan manqusu məhv edir. İncələməyə
ehtiyac duymadan bənzəri dünya qavrayışlarının, təsvir
üslubunun, mövzu axınının “Oğuz xan” dastanında da
olduğunu aydınlaşdıra bilərik. Bizim üçün ən maraqlı cəhət
türksoyluların dastan yaradıcılığına xas olan bir az əvvəl
qeyd etdiyimiz xüsusiyyətlərin, incəliklərin, əlamətlərin
“Yeddi gözəl”də də təkrarlanmasıdır.
“Yeddi gözəl”də başlanğıcda Allahın hakimiyyətinə,
onun bütün aləmləri yaradıb və tarazlıqda saxlamasına,
qüdrətinə səcdə, sitayiş təsviri türksoylulalın qədim
dastanlarındakı dünyanın yaranması, Tanrı haqda
təsəvvürlərlə eynidir.
Peyğəmbərin yüksək, seçkin keyfiyyətlərinin, aliliyinin
mədh olunması da, türksoylu müqəddəslərin yaranması və
onların üstün xüsusiyyətlərinin rəvayət edilməsi ilə çox
uyğunluq təşkil edir.
Dostları ilə paylaş: |