Vaqif nəSİR
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
201 üçün K.Petrova, T.Basik, N.Belov, L.Nozadze dəvət olunmuĢdular. Bunların hamısı demək olar ki, peĢəkar qiraətçilər idilər. Hətta T.Basik Qomel televiziyasının diktoru idi. ġeir oxuyanlar içərisində Y.Markaryan da var idi. O milliyyətcə rus, əri isə Rostov ermənisi idi. Gecənin keçirilməsinə bir neçə gün qalmıĢ mənə dedilər ki, Yelena Markaryan məni görmək istəyir. GörüĢdük. O bizim Sovet məktəbində iĢləyirdi. Yelena çox üzrxahlıq eyləyib bildirdi ki, xəstələnib və bizim gecədə iĢtirak edə bilməyəcək. Lakin o, üz- gözündən heç də xəstəyə oxĢamırdı. Mən ona:
Hələ tədbirin keçirilməsinə çox qalır, - dedim. Bəlkə o vaxta kimi sağaldınız. O isə ümidsizcəsinə:
Bəlkə də - dedi. Düzü gecənin təĢkili və keçirilməsi ilə bağlı hamımız böyük həyəcan keçirirdik. Qadınlarımız Ģəkərbura, paxlava, Ģirin çörək biĢirmiĢdilər. Səməni, Ģamlı xonçalar hazırlanırdı. Dəvətnamələr paylanmıĢ, xüsusi zövq ilə tərtib olunan elanımız da vurulmuĢdu. Biz dəvətnamələri müxtəlif millətlərin nümayəndələri arasında bölüĢdürmüĢdük. Gecənin keçirilməsinə bir gün qalmıĢ Yerevan Politexnik Ġnstitutunun dosenti M.Ayvazyan mənə yaxınlaĢıb dedi:
gələ bilməyəcəyəm. Çünki 24 aprel bizim xalqın matəm günüdür. Genosid günü.
202 Düzü mən tarixdə belə bir günün olduğunu birinci dəfə idi ki, eĢidirdim və o saat baĢa düĢdüm ki, Y.Markayanın da “xəstələnməyi”nin səbəbi və tezliklə sağalacağına “ümidsizliyi” nədən irəli gəlirmiĢ. Elə həmin gün Bumerdesdə yaĢayan sovet mütəxəssislərinin rəhbəri məni öz yanına çağırdı. R.ġagiyev Ufadan gəlmiĢdi, milliyyətcə tatar idi. O üzünü mənə tutub dedi: - Mənim yanıma erməni yoldaĢlar gəlmiĢdilər. Onlar deyirlər ki, siz bilərəkdən öz bayram Ģənliyinizi onların matəm gününə salmıĢsınız. Mən özümü bilməzliyə vurub soruĢdum: - Söhbət hansı matəm günündən gedir: O:
- Genosid günündən, Türk genosidindən söhbət gedir, - dedi Mən onun düz gözlərinin içinə baxaraq: - Rudolf Genduloviç, bizim ölkədə rəsmi olaraq qəbul edilmiĢ belə bir gün varmı? – soruĢdum. - Mən bilmirəm – deyə o, cavab verdi. Amma erməni yoldaĢlar deyirlər ki, YUNESKO rəsmi olaraq belə bir günü qeydə alıb. - Yox – dedim - Rudolf Genduloviç, qeyd olunmuĢ belə bir gün yoxdur (Ayvazyanın “bəyanatı”ndan sonra mən bununla maraqlanmıĢdım). Ġstəyirsiniz YUNESKO-ya müraciət edib soruĢun. Bir də ona and içə bilərəm ki, genosid günü haqqında ilk
203 dəfə, elə burada – Əlcəzairdə bir erməninin özündən eĢitmiĢəm. ġagiyev gülümsədi və çox qətiyyətlə: - Mən sizə inanıram, - dedi. Gedin gecənizi keçirin. Orada mən də iĢtirak edəcəyəm. Bayram Ģənliyinin baĢlanmasına hələ yarım saat qalmıĢ salon ağzına qədər dolmuĢdu. Qapıda duranlar üzüyumĢaqlıq edib, qonaqlarla yanaĢı dəvətnaməsiz gələnləri də buraxmıĢdılar. Mübaliğəsiz deyə bilərəm ki, salonda iynə atsaydın yerə düĢməzdi. Üzeyir bəyin məĢhur “Koroğlu” uvertürasının fonoqramı səsləndi. Bu musiqi sona yetən kimi “Azərbaycan” Ģeri səsləndi:
... “Ayrılarmı könül candan”? – Vurğun necə gözəl demiĢ! Mənim ruhum, mənim qəlbim, Mənim canım səndə imiĢ. Ġndi bildim, babalarım Candan əziz balaların Niyə sənə qurban demiĢ? Sən namusum, ləyaqətim, Qeyrətimsən, Azərbaycan! Tarixlərə zinət olan ġöhrətimsən, Azərbaycan!
Milli paltarlar geymiĢ oğlan və qızlarımız “Vağzalı”nın həzin sədaları altında zala daxil oldular. Qızlar əllərində xonçalar, oğlanlar isə gül-çiçək
204 dəstələri tutmuĢdular. TamaĢaçılar sürəkli alqıĢlarla konsert iĢtirakçılarını qarĢıladılar. Mahnı rəqsi, Ģer isə nəğməni əvəz edirdi. Misralar doğma Vətənimizə, elimizə, obamıza, bayramlarımıza həsr olunmuĢdu. Gecənin sonunda konsert iĢtirakçıları birlikdə Q.Qarayevin “Neftçilər marĢı”nı ifa etdilər. Milli geyimli qızlarımız tamaĢaçıları xonçalara düzülmüĢ Ģərq Ģirniyyatına qonaq etdilər. Konsert qurtarmıĢdı. Lakin ayağa qalxmıĢ tamaĢaçıların uzun sürən alqıĢları kəsilmək bilmirdi. Zaldan “Var olsun Azərbaycan” səsləri gəlirdi. Hamı bizi təbrik edirdi. Təbrik edənlərin arasında ġagiyev də var idi. Bəzilərimizin gözlərində sevinc yaĢları parıldayırdı. Gecənin tamaĢaçıları arasında sovet vətəndaĢları ilə yanaĢı əlcəzairlilər və fransızlar da var idi. Əlcəzairdə iĢləyən bir qrup bolqar mütəxəssis də bizim Ģənlikdə iĢtirak edirdi. ġənlik qurtaran kimi bir ərəb mənə yaxınlaĢıb dedi:
Azərbaycan dilində bircə söz də olsun belə bilmirəm (Əslində, o, düz demir. ġərikli sözlərimiz çoxdur). Ancaq sizin Azərbaycan dilində söylədiyiniz Ģerlərin hamısını baĢa düĢdüm. Minnətdaram Sizə. Sağ olun. Əlcəzairdə keçirdiyimiz və hamımızın yaddaĢına həkk olan tədbirlərdən biri S.Vurğunun 80 illiyinə həsr olunmuĢ poeziya gecəsi idi. Gecəyə hazırlaĢarkən məlum oldu ki, bizdə rus dilində S.Vurğunun Ģerləri çox azdır. Bu məqsədlə ölkənin paytaxtında yerləĢən mədəniyyət mərkəzinə
Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|