205
Ģahid gələn... kimsə (baĢqaları kimi ola bilərmi?!) ayəsində “Allah
tərəfindən açıq-aydın dəlilə istinad edəni Məhəmməddir (s), ona
şahid və onun ardınca qədəm götürən şəxs isə mənəm!”
1
Süyuti də ”Əd-durrul-mənsur” kitabında bu haqda çoxlu rəvayət
nəql etmiĢdir. Ġbn Əbi Hatəm, Ġbn Mərdəveyh və Əbu Nəimin Əli
ibn Əbi Talibdən (ə) nəql etdikləri hədisdə belə buyurulur:
“Qüreyşdən elə bir kişi yoxdur ki, Quranda onun barəsində ayə nazil
olmasın!”
Bir nəfər o həzrətdən soruĢdu: “Quranda sənin də haqqında ayə
varmı?”
Buyurdu: “Məgər “Hud” surəsini oxumayıbsınızmı ki, Allah-
taala buyurur: “Məgər Allahdan açıq-aydın bir dəlilə istinad edən,
ardınca Allah tərəfindən bir Ģahid gələn... kimsə (baĢqaları kimi
ola bilərmi?!)”
2
Həmin kitabda bu məzmunda hədislər də nəql edilmiĢdir.
“Ruhul-məani” təfsirində də Ġbn Əbi Hatəmin və Ġbn
Mərdəveyhin Əlidən (ə) nəql etdikləri hədisdən sonra Peyğəmbəri-
əkrəmin (s) belə buyurduğunu nəql olunur: “Allahdan açıq-aydın
bir dəlilə istinad edən...” şəxs mənəm, “Ardınca Allah tərəfindən
bir Ģahid gələn...” şəxs isə Əlidir.”
Həmin kitabda yazılır: “Bəzi Ģiələr bu hədisləri Peyğəmbəri-
əkrəmdən (s) sonra Əlinin (ə) xəlifəliyi ilə əlaqələndirirlər. Çünki bu
ayədə Əli “Ģahid” sayılmıĢ və “Ġnna ərsəlnakə Ģahidən və mübəĢĢirən
və nəzirən” (Həqiqətən, Biz səni Ģahid, müjdə verən və qorxudan
göndərdik!) ayəsində isə Peyğəmbəri-əkrəm (s) Ģahid kimi
göndərilmiĢdir. Məlum olur ki, Ġslam ümməti arasında Əlinin (ə)
məqamı Peyğəmbəri-əkrəmin (s) məqamı ilə eynidir. Çünki Allah-
taalanın Qurani-kərimdə buyurduğu kimi, Əli (ə) də Allah tərəfindən
bir Ģahid olaraq gəlmiĢdir. Nəticə budur ki, Əli (ə) Ġslam
peyğəmbərindən (s) sonra xəlifədir!”
Sonra belə yazır: “Bu düzgün deyil!” Ardınca sonra bir rəvayət
nəql edərək “Ģahid” sözünü Peyğəmbərin (s) zamanına aid edir.
3
HəmiĢə Ģiələrə və imam Əlinin (ə) imaməti ilə bağlı
açıqlamalara qarĢı çıxan “Əl-mənar” müəllifi “Ruhul-məani”nin
1
“Şəvahidut-tənzil”, 1-ci cild, səh. 280, hədis: 384.
2
“Əd-durrul-mənsur”, 3-cü cild, səh. 324.
3
“Ruhul-məani”, 12-ci cild, səh. 28.
206
müəllifi Alusidən geri qalmır. O da bu ayənin təfsirində əl-ayağa
düĢərək yazmıĢdır: “Ayənin zahiri mənası budur ki, “bəyyinə” (dəlil)
Peyğəmbərin (s) öz nübüvvətinə olan qəti elmi, “Ģahid” isə
Qurandır.” Bu barədə Səid ibn Cübeyrdən bir hədis nəql olunur.
Orada “bəyyinə” Quran, “Ģahid” isə Cəbrail sayılır. Ayədəki
“yətluhu” sözünün isə Qurani-kərimin Peyğəmbərə (s) tilavət
edilməsi mənasını daĢıdığı göstərilir. Əlavə edərək yazır: “Əlbəttə,
zəif bir hədisdə deyilir ki, “Ģahid” Peyğəmbərin (s) Quranı camaata
tilavət etdiyi dilidir. ġiələrin nəql etdikləri baĢqa bir hədisdə
“Ģahid”in Əli (ə) olduğu göstərilir.”
1
Belə yozumlar və təəssübkeĢliklər Quran ayələrinin və
rəvayətlərin düzgün baĢa düĢülməsi yolunda ən böyük maneədir.
Burada bir neçə məsələni qeyd etməyi lazım görürük:
1. ġiə və sünnilərin məĢhur kitablarında müxtəlif sənədlərlə
nəql olunan çox saylı hədislər müqabilində “Əl-mənar” müəllifinin
“ġiələrin nəql etdikləri zəif bir hədisdə “Ģahid”in Əli (ə) olduğu
göstərilir” deməsi çox təəccüblüdür! Görəsən, o, əhli-sünnənin “Əd-
durrul-mənsur”,
“ġəvahidut-tənzil”,
hətta
“Ruhul-məani”
kitablarında “Ģahid” sözünün imam Əliyə (ə) aid edilməsini
təsdiqləyən hədisləri görməyibmi?! Məgər bu rəvayətləri təkcə
Ģiələrmi nəql edib? Yoxsa Ģiənin xeyrinə tamamlanan rəvayətlər
əhli-sünnə alimləri tərəfindən nəql edilsə belə, Ģiə rəvayəti hesab
edilməlidir?!
2. Bir qrup əhli-sünnə aliminin bu ayədə qeyd olunan “Ģahid”
sözünü Peyğəmbəri-əkrəmin (s) “dili” kimi (Quranın heç bir yerində
görünməyən məfhuma) təfsiri daha maraqlıdır. Çünki “Əl-mənar”
müəllifi bu haqda yalnız zəif bir rəvayətin nəql olunduğunu
bildirmiĢdir. Bəlkə də, o, “Ģahid” sözünün Peyğəmbəri-əkrəmin (s)
dili, eləcə də, “yətluhu” sözünün Quranın tilavəti kimi təfsirinin
həqiqətdən çox uzaq olduğuna diqqət yetirmiĢdir. Çünki bu təfsirə
əsasən, ayənin mənası belədir: “Məgər Allahdan açıq-aydın bir
dəlilə, yəni Qurani-kərimə istinad edən, ardınca onu tilavət edən...
kimsə (baĢqaları kimi ola bilərmi?!)” Belə çıxır ki, Peyğəmbər (s)
özü özünə Ģahiddir. Görəsən, iddialı kəs özü özünə Ģahid ola
bilərmi?! Yoxsa baĢqa bir kəsin Ģahidliyi lazımdır? Məgər Quran
Peyğəmbərin (s) dilindən çıxmayıbmı? Necə ola bilər ki,
1
“Əl-mənar”, 12-ci cild, səh. 53.
207
Peyğəmbərin (s) dili Qurana Ģahid olsun? Məgər Peyğəmbərin (s)
dili onun özündən ayrıdırmı? Bəli, həqiqəti etiraf etmək istəməyənlər
müxtəlif yollara əl atırlar.
3. “ġahid” sözünün Cəbrail kimi təfsiri də düzgün deyil; çünki
kimsə bu Ģahidi görmür. Bu halda onun Ģahidliyi səmərəsizdir.
Görəsən, onları belə əsassız yozumlara nə vadar edir?!
4. Ən maraqlısı Alusinin “Ruhul-məani”də yazdıqlarıdır:
“Ayədə qeyd olunan “bəyyinə” (dəlil) Quran, “Ģahid” isə Quranın
ecazkarlığıdır. Quranın “dəlil” olmasını yalnız onun ecazkarlığı ilə
baĢa düĢməliyik və ecazkarlığı nəzərə almadan onu dəlil hesab
etmək olmaz.”
Burada “bəyyinə” ilə “Ģahid” bir mənada olacaq. Bu da ayənin
təfsirinə uyğun gəlmir.
5. “Bəyyinə” (dəlil) sözünün Peyğəmbəri-əkrəmin (s) öz
peyğəmbərliyinə olan batini və qəti elmi, “Ģahid” sözünün isə
Qurani-kərim kimi təfsiri də qəribədir. “Bəyyinə” sözünün mənasını
öncə Qurandan öyrənməliyik. Qurani-kərimdə bu söz 19 dəfə, onun
cəm forması olan “bəyyinat” sözü 52 dəfə iĢlədilmiĢdir. Bu söz
adətən batini və qəti elm “möcüzə”, yaxud “səmavi kitablar və
Qurani-kərim” mənalarında verilir. Qətiyyətlə deyirik ki, burada
“bəyyinə” sözü Ġslam peyğəmbərinin (s) əbədi möcüzəsi olan
Qurani-kərimə, “Ģahid” sözü isə Peyğəmbəri-əkrəmin (s) haqq
olduğuna Ģəhadət verən baĢqa bir Ģəxsə iĢarədir.
Bu düzgün təfsirdən əndiĢələnənlər onu hansı mənaya
yozurlarsa yozsunlar, yenə də əsassız iradlardan baĢqa bir nəticə
almayacaqlar. Halbuki həqiqətin qəbulu çox da çətin deyil!
13-“SĠDDĠQUN” (SADĠQLƏR) AYƏSĠ
“Hədid” surəsinin 19-cu ayəsində buyurulur:
لْاُِةُ٘ةُو لْاِعاَأ لْاُِةُٙاٌَ لْاُِ ٙدِّثاَه اَلٕ اااَلاٌَُّْٙااَٚ اَْٛةُم٠دِّلدٌِّٖا ةُُةُ٘ اَه ئاٌَلْاِٚةُأ ٗ ٍةٍُةُهاَٚ مَّللَّب ث اٛةُٕاَِآ آَ٠ نمٌَّااَٚ
لْاُِةُ٘ةُهٛةُٔاَٚ
“Allaha və Peyğəmbərinə iman gətirənlər – məhz onlar Allah
dərgahında olan siddiqlər (sözündə və əməlində doğru olanlar) və
Ģəhadət verənlərdir. Onların öz mükafatları və nurları vardır!”
Dostları ilə paylaş: |