Not nümunəsindən gördüyümüz kimi nəğmənin
birinci hissəsi sadə səkkizliklərlə ifa olunursa, onun ikinci
hissəsi 6/8-in ritmik formulları əsasında ifa olunur.
Sayaçı nəğməsinin ritmik xüsusiyyətlərinin araşdırılması
sübut edir ki, musiqi materialının ritm-intonasiyaları şeirin
heca quruluşları ilə sıx bağlıdır. Bunun nəticəsidir ki,
havanın birinci hissəsində səkkizlik notlar sadə şəkildə,
eyni uzunluqda ifa olunduğu təqdirdə, ikinci hissədə 6/8
metrik ölçüyə əsaslanan ritmik formullar əsasında çalınır.
Xalq mahnı-rəqslərində ifa zamanı ritmik formulların
dəyişməsi prosesi Naxçıvan bölgəsinin folkloru üçün
xasdır.
Bu mahnının mətnində də şeirin misralarının
quruluş sxemindən asılı olaraq melodiyanın formayaradıcı
xüsusiyyətləri, xüsusən də metroritmik komponentlər
dəyişmiş şəkildə özünü göstərmişdir. «Candı qoyunun
gəlini» 8 hecalı şeirin melodik quruluşu 4/4 metrik ölçüdə,
səkkizlik notlarının ardıcıl olaraq eyni
uzunluqda
işlədilməsi ilə melodiya yaradılmışdırsa, «Canım a qəmər
qoyun» 7 hecalı şeirin əsasında olan melodik struktur 6/8-ə
əsaslamr və şeirin misralarında hecalarm ritmoformulları
ilə melodiyanm oynaqlığı, bir qədər də cazibədarlığı
həmahənglik təşkil edərək əvvəlkindən fərqli səpkidə
melodik dili formalaşdırmışdı.
«Sayaçı mahnısı»nm musiqi formasını təhlil edərkən
onun mətn quruluşuna diqqət yetirmək lazımdır. Məz
munca eyni olan, lakin şeir strukturuna görə, biri 8 hecalı,
digəri 7 hecalı iki şeir əsasında yaradılmış bu havanm
birinci hissəsi 4/4, ikinci hissəsi isə 6/8 metrik ölçüdədir.
Hər iki hissənin musiqi forması hər biri 4 xanədən təşkil
olmuş sadə quruluşda olan bir musiqi cümləsindən
ibarətdir.
Təhlillər sübut edir ki, bu nəğmələr qədim ənənəyə
məxsus havalardandır.
Mərasim nəğmələrində iad-intonasiya, metroritm,
melodik dil və forma
Mərasim nəğmələri xalqın məişətində mövsüm
nəğmələrinə nisbətən daha çox yayılmış və onlardan mütə-
madi şəkildə hər il ayrı-ayrı mərasimlərin keçirilməsində
istifadə olunur. Bu tip nəğmələr sosial-psixoloji mühitlə sıx
bağlı olduğu üçün sadə insanların məişətinə daha çox
nüfuz etmiş və bununla da xalq tərəfindən sevilə-sevilə icra
edilmişdir.
Naxçıvanda mərasim nəğmələri arasında «Kosa-
kosa», «Qodu-qodu», «Xarıbəzəmə», «Can gülüm», «Üzər-
liksalma», «Anayla qız», «Çobanla qız», «Gəlinlə qaynana»
və s. göstərmək olar. Adları çəkilən mərasim nəğmələrinin
musiqi materialı tərəfimizdən toplanılıb nota salınmış və ilk
dəfə olaraq tədqiqata cəlb olunmuşdur. Mərasim nəğmə
lərinin İad-intonasiya xüsusiyyətlərinə diqqət yetirək:
«Kosa-kosa» mərasim nəğməsi Novruz bayramı
günlərində ifa edilən ənənəvi mahnı-rəqslərimizdəndir.
«Kosa-kosa» nəğməsi Novruz şənliklərində, kənd və
şəhərlərdə i ta olunduğu üçün müxtəlif interpretasiyalarda
təqdim edilir. Kənd yerlərində, xüsusən də, ucqar kənd
lərdə sadə əmək adamları xalq musiqi alətlərinin müşayiəti
olmadan «Kosa-kosa» nəğməsinin 6/8 ritmini ayrı-ayrı
əşyalarda səsləndirərək bu nəğməni deklamasiya forma
sında ifa edərdilər. Buna nümunə olaraq göstərə bilərik ki,
eyni musiqi tonu üzərində ifa edilən «Kosa-kosa» ancaq
ritmik formada özünü göstərmiş olur.
«Kosa-kosa» nəğməsinin lad-intonasiya qurulu
şunun təhlili göstərir ki, bu havanın ifasında melodik xətt
özünü aydın göstərmədiyi üçün onun intonasiyalarmm
hansı lad üzərində qurulmasını müəyyən etmək bir qədər
çətinlik törətmişdir.
Kənd yerlərində «Kosa-kosa»nm ritmik şəkildə ifası
ilə yanaşı «Xıdır İlyas» nəğməsini də oxuyardılar. Bu hava
də ritmik şəkildə ifa olunduğu üçün onun intonasiya
xüsusiyyətləri «Kosa-kosa»da olduğu kimi eyni musiqi
tonuna əsaslanır. Bu mahnı-rəqs kənd mühitində, şəhərdə
bir-birindən iərqli şəkildə geniş ifa olunur. Kənd mühitində
əksər hallarda bu mahnı-rəqs reçitativli şəkildə ifa
olunursa, şəhər mühitində musiqiçilərin müşayiəti altında
həmin hava melodik formada oxunur. Hər iki halda ritmik
formullar olduğu kimi qaldığı üçün mahnı-rəqsin ritmik
konfiqurasiyalarını eyni xətt üzərində göstəririk:
Naxçıvanda ifa edilən «Kosa-kosa» nəğməsində
reçitativli-deklomasiya üslubuna rast gəlirik. Hərçənd ki,
bu nəğmənin ifasında əvvəlki səkkiz xanədə «re» tonlarının
ardıcıl ifası zamanı «mi bemol» və «fa diyez» səslərinə olan
keçidlərə rast gəlirik. Lakin onu da qeyd edək ki, bu
nəğmənin melodik şəkildə ifası demək deyil. Bu nəğmədə
«fa diyez» səsi sıçrayışlı şəkildə işlədildiyi üçün nəğmənin
lad quruluşunu göstərmək olmur. Bildiyimiz kimi nəğ
mənin lad quruluşunu gösətərən zaman nəğmənin diapa
zonu
hüdudunda bütün səslər ardıcıl olaraq göstəril
məlidir.
İntonasiyaların dəyişməsi nəticəsində ifada melo
diklik, melodik xətt yaranır. Əlbəttə, bu rəqsin ifasında əsas
məqsəd oynaq ritmik komponentlərlə mərasim iştirak
çılarını əyləndirmək və onlara kosanın oxuduğu şeirin
məzmununun çatdırılmasıdır.
«Kosa-kosa» mərasim nəğməsinin ifasmda melodiya
səslənmədiyi üçün burada forma təhlilindən danışmaq
olmaz.
«Qodu-qodu» mərasim nəğməsi ən qədim nəğmə-
lərdəndir. Günəşin çağrılması mərasimi ilə bağlı olan bu
nəğmə Naxçıvanda geniş şəkildə ifa edilir. Bu nəğmənin
lad strukturu ilk üç xanədən özünü göstərir. Nəğmənin
melodik ifadə forması bir qədər oynaq, şən əhval-ruhiyyəli
Dostları ilə paylaş: |