145
gələrək onu özləri ilə birlikdə türklərin yaşadığı bölgələrə getməsi
ücün razı salmağa çalışmışlar. Hz. Hüseyn də Türk cəngavərlərinin
bu təklifinə təşəkkür edərək oğulu Zeynel Abidini işarə etmiş və
"Mən şəhid olduğum zaman onu götürüb aparın" demişdir. (122)
146
11. Türkdilli lügətlər
Son illərdə türk dilli lüğətlərin tarixi, təhlili, ənənələri,
metodologiyası haqqında çox sayda elmi və ümumiləşdirilmiş
tədqiqatların sayı çoxalmışdır. Bu tədqiqatlar içərisində diqqəti cəlb
edən samballı araşdırmalar da az deyildir. Türk xalqlarının linqvo
arxiologiyasının mühüm mənbəyi gədim lügətlərdir.
İlk yazı sisteminin Şumerlər (e.ə 2600-1960) tərəfindən
yaradılması və inkişaf etdirilməsi, bu yazının da Şumer
məktəblərində öyrədilməsi tarixə məlumdur. Şumer şəhərlərindən
olan Urukda tapılan bəzi gil lövhələrdə, dərs kitablarını xatırladan
söz siyahıları yer almışdır. Bu siyahılarda söz birləşmələri və
fellərlə bağlı şərhlər mövcuddur. E.ə III minilliyin sonlarına doğru
Sami xalqlarının Şumerlər üzərinə hakim olması ilə Şumercə söz
və söz birləşmələrinin Akkatca qarşılıqlarını verən lüğətlərə ehtiyac
duyulmuşdur. Sami xalqlarına mənsub olan Assuriyalılar (e.ə 2480-
609) mixi yazıdan hərfli yazıya keçdiklərində qarşılaşdıqları
çətinlikləri aradan qaldırmaq üçün dini mərasimlərdə oxunan
mətnlərin simvol və terminlərini yığıb Ninevadakı Aşurbanipal
kitabxanasında mühafizə etmişdilər.(h)
Çinlilər, Hindlilər, və Yunanlılar da dilçilik sahəsində də ilk
araşdırmalar aparmış xalqlardılar. Çinlilərdə bu çalışmalar e.ə XI
əsrə qədər davam etmişdir. Ku Ye Wang adlı bir Çinlinin Yu Pi En
147
və Şi Wo Wanın da Hu Şin adıyla bir lüğət yazdıqları məlumdur.
Hindlilər linqvistika sahəsində ilk çalışmaları, müqəddəs Veda
mətnləri üzərində etmişlər. E.ə təxminən V əsrdə yaşadığı fərz
edilən Hind qrammatikaçısı Panini, bu günə qədər çatmış
Ashtadhyayi adlı mənzum bir qrammatika kitabı yazmışdır.
Panininin müasirləri arasında adı çəkilən Yaskanın Nirakta adlı
kitabında, Vedalarda ifadə olunan, anlaşılması çətin olan sözləri,
tanrı və ilahələrin adları şərh edilmişdir. Hindlilər lüğətçiliklə tanış
olduqları zaman Sanskritçə sözləri əlifba sırasına görə sıralamışlar.
Hindlilərin ilk lüğəti Amarakumda adıyla bilinən Amarasthadır.
Altıncı əsrdən əvvəl yazılan bu lüğət, sinonim sözlər kişi və qadın
cinslərinə görə bölünürdü.
İlk yunan filosofları din ilə söz arasındakı olan əlaqələrə xüsusi
diqqət yetirmişlər. Bir tərəfdən müqəddəs mətnlərin ilahi gücü,
digər tərəfdən sözün məzmunu və insan üzərindəki müsbət və
mənfi təsirləri öyrənilir, digər tərəfdən fəlsəfi fikrin inkişafı
səciyələndirən, Qədim Yunanlılar dilçilik sahəsində əhəmiyyətli
dərəcədə fəaliyyət göstəriblər. Yunanlılar tərəfindən yazılan ilk
lüğətlər, ümumi lüğətlər deyil, ilkin mərhələdə məşhur Yunanlı
natiq və filosofların istifadə etdikləri sözləri ya da Homerin İlliada
və Odessey əsərində Əflatun kimi filosofların kitablarında keçən
sözləri ehtiva edən və açıqlayan xüsusi (izahlı) lüğətlərdir. Məlum
148
olan ən qədim Yunanca lüğət, Julius Polluxun on cildlik
Onomastik, mövzulara görə sistemləşdirilmiş lüğətdir.
Türkiyə mütəxəssisləri türk xalqlarının lüğətçilik ənənələrini
təqdiq etmək sahəsində bir çox naliyyətlər əldə etmişlər.
Təqdiqatçılar içərisində dosent, doktor Yusif Öz `Tarih Boyunca
Türkce sözlüklər` əsəri dos. dok M. Sadi Cögənli `əsgi hərflərlə
basılmış türkcə sözlüklər kataloqu diqqətimizi cəlb edir. Sadi
Cögənlinin tərtib etdiyi kataloq lüğət məhsulllarının çap nüsxələrini
özündə əhatə edir. Bu baxımdan yalnız son 400 ilə aid lüğət
məhsulları kataloqda öz əksini tapır. Yusul Özün tədqiqatı daha
geniş tarixi mərhələni özündə əks etirir. Kitabdan çox sayda lüğət
məhsulları toplanılıb və sistemləşdirilib. Diqqətimizi cəlb edən bir
xüsusiyyətcə ondan ibarətdir ki, xeyli zəhmət çəkilmiş tədqiqatda
prinsipial konsepsiya yoxdur. 360 səhifədən ibarət tədqiqat işi 11
fəslə
bölünür.
Fəsillərin
sərlövhələri
aşağdakı
kimi
ümumiləşdirilib:
1)
Ərəb dilində lüğətçilik ənənələri
2)
İlk fars lüğətləri və tərtib olunması məqsədləri
3)
Türk dilində lüğətçilik
4)
Farsca-Türkcə lüğətçilik
5)
Farsca-Türkcə lüğətlərin məzmun xüsusiyyətləri
6)
Anadolu lüğətləri
149
7)
Yeni hərfli Farsca-Türkcə / Türkcə-Farsca lüğətlər .
8)
Qıpçaq lüğətləri
9)
İran və Azərbaycan lüğətləri
10)
Hindistan lüğətləri
11)
İdil-Ural lüğətləri\
Fəsillərin sərlövhəsindən göründüyü kimi tədqiqatçı
lüğətlərin formal əlamətlərinə görə qruplaşdırma aparıb, bəzi
hallarda isə lüğətlər coğrafi areallara görə bölünür.
Bu baxımdan Azərbaycan tədqiqatçılarının mövqeyləri
fərqlidir. Azərbaycanda lüğətçilik tarixi və ənənələrini tədqiq edən
mütəxəsislər:
Türk xalqlarının lüğətçilik ənənələrini tədqiq edərkən vahid
konsepsiyaya əsaslanıblar. Bu zaman lüğətin tərtib olunduğu yer,
lüğəti tərtib edən şəxslər, lüğətin tərtib olunma məqsədi əsas
konsepsiya kimi müəyyənləşdirilib. Məlumdur ki, bir sıra farsca,
ərəbcə eləcədə türkcə bir tərəfli, iki tərəfli və çox tərəfli lüğətlərin
tərtibatçıları türk əsilli şəxslər olmuşlar. Belə ki, fars dilinin
tədqiqatçılarından olan görkəmli alim Tehran Universitetinin
professoru Dexoda 48 cildlik `Fərhəge Dexoda`lüğətini tərtib edən
bir şəxs olaraq türk əsillidir və fars dilinin olub-keçmiş və hal-
hazırda var olan söz mədəniyyətində mövcud olan türk əsilli sözləri
də ayrıca fərqləndirmiş və öz lüğətində qeydə almışdır.
Dostları ilə paylaş: |