luğunun tərkibində olmuş bütün xalqlar Sovet İttifaqının
tərkibinə daxil edilmiş, Sovetlər Birliyi tərəfindən ələ
keçirilmişdi. Beləliklə, bütün keçmiş Rusiya imperator-
luğunun ərazisində yeni ictimai-siyasi, iqtisadi quruluş
yaranmışdı. Bu quruluşun, şübhəsiz, ziddiyyətli cəhətləri
var idi. Biz bundan imtina etmişik. Onu da demək lazımdır
ki, 70 il ərzində Azərbaycan xalqı öz milli mənliyini,
dilini, hətta din yasaq olunsa da, dinini də itirməmişdir. Bu
quruluşun imkanlarından istifadə edən Azərbaycan xalqı
elmini, təhsilini, mədəniyyətini yüksək zirvələrə
qaldırmışdır.
Bu da tam həqiqətdir ki, XX əsrdə Azərbaycan dünya
mədəniyyətinə, dünya elminə böyük töhfələr vermişdir.
Bizim böyük alimlər, yazıçılar, şairlər, memarlar,
rəssamlar, bəstəkarlar, musiqiçilər həm Azərbaycan
xalqının elmini, mədəniyyətini, təhsilini zənginləşdirmiş,
həm də bütün dünya mədəniyyətinə, elminə böyük
töhfələr vermişlər. Bununla yanaşı, həmin dövrdə
Azərbaycan Respublikasının, Azərbaycan xalqının ən
böyük nailiyyətlərindən biri də bundan ibarətdir ki, onun
bilik səviyyəsi yüksəlmiş, Azərbaycanda savadsızlıq ləğv
edilmişdir. Respublika ərazisindəki bütün təhsil ocaqları
xalqı savadlandırmaq, onun bilik səviyyəsini yüksəltmək
üçün hər cür imkanlara malik olmuşdur". Bütün bunlar
onu göstərir ki, hətta bizə uyğun olmayan və indi rədd
etdiyimiz sosialist, kommunist quruluşu şəraitində də
Azərbaycan xalqı öz tarixinə, öz milli ruhuna, öz milli
ənənələrinə sadiq qalmış və bu duyğuları, bu hissləri
qəlbində qoruyub saxlamışdır. Xalqımız həmin dövrdə
qazandığı nailiyyətlərdən indi, müstəqilliyə nail olduğu
dövrdə geniş istifadə etmək imkanına malikdir".
120
Azərbaycan Respublikası Prezidentin icra aparatının
rəhbəri, professor Ramiz Mehdiyevin bu mənada fikirləri
maraq doğurur.
"Milli eynilikdən danışarkən, bəzi qloballaşma
məkanlarında sakitləşən, digərlərində isə, əksinə,
fəallaşaraq, dövlət həyatının bütün sahələrinə getdikcə
daha çox təsir göstərən dinin rolunu unutmaq olmaz. Bəzi
Qərb tədiqqatçılarının fikrincə, Qərbdə din siyasi və
sosial məsələlərdə artıq həlledici rol oynamır. O, sosial
münasibətləri nizamlamır. Din sosial ədalət haqqında
təsəvvürlərin inkişafında müsbət rolunu oynamışdır.
Keçmiş kommunist hakimiyyəti illəri Azərbaycan
xalqını "elmi ateizmin" əsaslılığına inandıra bilmədi".
Azərbaycan müstəqillik qazandıqdan sonrakı illərdə isə
bu sahədə milli inkişaf strategiyasını düşünülmüş və
konseptual şəkildə müəyyənləşdirmək və Azərbaycanda
dinin yerini və rolunu inamla səciyyələndirmək üçün on
ilə yaxın vaxt lazım olmuşdur. Azərbaycan, bəlkə də,
dünyada çox nadir dövlətlərdən biridir ki, bürada
"sivilizasiyaların toqquşması" yolverilməz hesab edilir.
Təfəkkürün və informasiyanın sirkulyasiyası, qlobal
təbəddülatlar və proqnozlaşdırılan "sivilizasiyaların
toqquşması" dövründə konfessiyalar-arası dialoq milli
eyniliyi qoruyub saxlamağa və onun postindustrial dövrə
ötürülm əsinə
imkan
yaradır.
Bəzən
dövlətlərin
transformasiyasını müşayiət edən milli eyniliyin itirilməsi
bütün bəşəriyyətin mükəmməl inkişafını ləngidən
böhrana gətirib çıxarır. Odur ki, bəzən filosoflar,
politoloqlar və sosioloqlar deyirlər ki, bəşəriyyət
121
"böhranın normallaşması" dövründo yaşayır, y ə n i
dünyada mövcud dünya nizamı vaxtaşırı normallaşaraq,
dövlətlərin və cəmiyyətlərin qismən inkişafına köm ək
edən daimi, xroniki, ümumi böhran kimi qiymətləndirilir.
"Tarixi təcrübə getdikcə qəhrəmanlıq eposundan daha çox
"acı bağırsaq" kimi uzanan operaya" dönür. Böhran v ə
onun normallaşması barədə danışıqların ən heyrətləndirici
əlamətlərindən biri sosial dəyişikliklər və tarixi təkamül
barədə nikbin söhbətlərin iflasa uğramasıdır".
Professor Ramiz Mehdiyevin fikrincə, "əlb əttə,
modernləşmə islamı sıxışdırıb aradan çıxartmaq cəhdi
kimi qəbul edilməməlidir. İndi Qərbin regionumuzda
tətbiq etdiyi ideya, - ictimai və dövlət həyatının
modernləşməsi, vətəndaş cəmiyyətinin, hüquqi dövlətin
və şairənin yaradılmasına kömək, - dövrün tələbindən
irəli gəlir. Lakin o, praktikada gerçəkləşməyə başlayan
kimi, Qərbin niyyətlərinin səmimiliyinə şübhələr (bəzən
əsaslı) meydana çıxır, çünki bu niyyətlər ekspansiya (təsir
dairəsini genişləndirmək) cəhdi kimi təsəvvür edilir.
Bəzən bu şübhələr boş yerdən doğmur. M əsələ
burasındadır ki, qloballaşmanın təbiətinin başa düşülməsi
ona gətirib çıxarır ki, bəzi hökumətlər qarşılıqlı asılılıqdan
sui-istifadə edirlər, birtərəfli siyasətin köməyi ilə ondan
ancaq öz mənafeləri üçün istifadə etməyə çalışırlar. Bu
zaman tilsimli dairə alınır: dəyişikliklərə getməmək, vaxtı
ötüb keçmiş köhnədən yapışıb qalmaq olmaz, əgər hər şey
olduğu kimi saxlansa, bunun necə pis olacağı təsəvvürə
belə gətirilə bilməz. Modernləşməyə getmək isə əhalinin
geridə qalan hissəsinin, dini radikalizm tərəfdarlarının
müqaviməti ilə rastlaşmaq deməkdir ki, biz bunu bəzən
122
Azərbaycanın müasir həyatında bu və ya digər şəkildə
müşahidə edirik. Lakin çətinliklər ictimai həyatın və
dövlət həyatının təzələnməsinə mane olmamalıdır. Dünya
birliyinin bir hissəsi kimi Azərbaycan bəşəriyyətin
inkişafının magistral yolundan kənarda qala bilməz".
Azərbaycanın ümummilli lideri Heydər Əliyev
Azərbaycanın həyatının hər bir sahəsində həmişə
sədaqətin, ardıcıllığın tərəfdarı idi. Özü də bu prinsiplərə
həmişə fədəkarlıqla əməl edirdi. Ümummilli liderimiz
Azərbaycanın siyasi partiyaları və ictimai hərəkatların
rəhbərləri ilə hələ 1993-cü ilin noyabrın 17-də görüşündə
tövsiyə edirdi ki:
"Bir daha demək istəyirəm ki, hamımız Azərbaycanın
müstəqil dövlət olmasının tərəfdarıyıq və şəxsən mən,
dəfələrlə qeyd etdiyim kimi, harada olmağımdan asılı
olmayaraq bütün fəaliyyətimdə və həyatımın son
dəqiqəsinədək Azərbaycanın müstəqil dövlətçiliyini
qoruyacağam.
Əgər
müxalifətdə
olan
qüvvələr
Azərbaycanın müstəqilliyini qorumağa tərəfdardırlarsa,
dem əli, burada fikir müxtəlifliyi yoxdur.
Bizim
ideologiyamızın əsası budur.
K eçm işdə
ideologiyam ız
m arksizm -leninizm
ideologiyası idi və indi biz ondan imtina etmişik. Lakin
Azərbaycan
cəmiyyətinin
əksəriyyəti
kommunist
ideologiyasından, sosializm quruluşundan imtina etmişdir
və Azərbaycanın müstəqil, dünyəvi dövlət kimi,
ümumbəşəri dəyərlər əsasında, eyni zamanda, milli
ən ən ələr əsasında hüquqi dövlət qurmaq yolu ilə
getməsinin tərəfdarıdır.
Deməli, bizim ideologiyamız bundan ibarətdir. Həmin
ideologiyanın bir hissəsini mənəvi dəyərlərimiz, milli
123