ənənələrim iz təşkil edir. Biz bunların hamısına -
mədəniyyətimizə, dinimizə, milli əxlaqımıza, bütün milli
ənənələrimizə, tariximizə sadiqik. Mənə elə gəlir ki, səhv
etmirəm. O ki qaldı dinimizə, bir misal deyim: İslam dini
bizim əsrlər boyu itaət etdiyimiz dindir. 70 il idi Sovetlər
İttifaqında təkcə islam dini deyil, bütün dinlər qadağan
olunmuşdu. İndi azadlıq verilmişdir, dinimizə qayıtmışıq,
hər bir adamın vicdan azadlığı təmin edilmişdir".
Azərbaycan müstəqillik əldə etdikdən sonra dövlətin
dinə olan münasibətlərində ardıcıl bir mövqe vardır. Xalıq
dininə, milli dəyərlərinə olan əsl humanist münasibət
ildən-ilə durulur, genişlənir və daha da əhatəli olur. Gənc
Azərbaycan
Respublikası
möhkəmləndikcə,
onun
beynəlxalq nüfuzu artdıqca, daxildə sabitlik yarandıqca
dövlətin milli dəyərlərə diqqəti də artır.
Burda bir məsələni də qeyd etmək yerinə düşər:
Azərbaycanın müsəlman dövlətləri ilə m ünasibətləri
bütün sahələrdə, iqtisadi, siyasi, mədəni əlaq ələri
m öhkəm ləndikcə
Beynəlxalq
İslam
konfrans
və
simpoziumları Bakı şəhərində daha tez-tez keçirilməyə
başladı. İndi artıq dünyanın islam ölkələri görür və hiss
edirlər ki, milli Azərbaycan dövləti dinə və milli
dəyərlərə münasibətdə keçmiş Sovet quruluşu vaxtından
180 dərəcə dönmüşdür.
Xatırlatmaq istərdim ki, 1996-cı ilin noyabrında Bakıda
keçirilən Beynəlxalq İslam simpoziumunda dünyanın bir
çox müsəlman ölkələrinin nümayəndələri iştirak edirdi.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Heydər Əliyev
simpoziumun işində yaxından iştirak edərək həmişə
olduğu kimi bu m əsələ barəsində də öz dəyərli
124
tövsiyələrini vermişdi. Ümummilli liderimiz Heydər
Əliyevin simpoziumda çıxışından daha bir məqama
diqqəti yönəltmək istəyirəm: "...İslam dininin bəşəriyyətə
bəxş etdiyi bütün nemətlərdən hər bir azərbaycanlı
səm ərəli istifadə etməli və xüsusən, cəm iyyətdə,
davranışda islam dininin tələblərinə uyğun olaraq özünü
göstərməlidir". Müasir dövlət quruculuğunda islam
dəyərlərindən səmərəli istifadə etməyi dövlət başçısı
israrla tövsiyə edir, bunun əhəmiyyətini dönə-dönə qeyd
edir. Yeni dövrdə yeni nəslin, gənclərin öz dininə, milli
dəyərlərinə
yiyələnm əyi
əsas
işlərdən
sayır:
"Gənclərimizin islam dinini mənimsəməsi üçün tədbirlər
görülməlidir, çünki bu tədbirlərin olmaması nəticəsində
bəzi mənfi hallar meydana çıxır, ayrı-ayrı qruplar
gənclərə fanatizm əhvali-ruhiyyəsi aşılamaq istəyirlər".
Ümummilli liderimizin bu fikirlərini saf, təmiz islam
dinimizi yad ünsürlərdən təmizləməkdə "həyacan təbili"
adlandırmaq olar. Dinin saflığını qorumaq və onu gələcək
nəsillərə aşılamaq hamının borcudur.
1998-ci ildə Bakıda bir neçə mühüm islam toplantısı
keçirildi. Həmin ilin sentyabrın axırı oktyabrın əvvəlində
keçirilən Beynəlxalq İslam konfransı və Qafqaz
müsəlmanlarının X qurultayında dini mənəvi dəyərlərə
dair ətraflı fikir mübadiləsi aparılmışdı.
Həmin
tədbirlərdə dövlət başçısının parlaq nitqi Azərbaycanın və
müdrik ölkə rəhbəri kimi özünün islam dininin tarixinə
və bu dinin məziyyətlərinə bələd olduğunu bir daha əyani
göstərdi. O qeyd edirdi: "Bütün dinlər dünyada yüksək
mənəviyyatı təbliğ edirlər. O da məlumdur ki, bəşər
tarixində insanlar öz şüurunu, adət-ənənələrini və
cəm iyyətlərdə yaranan qayda-qanunları əsasən dini
125
dəyərlərdən, dinin insanlara bəxş etdiyi keyfiyyətlərdən
götürürlər".
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyev konfrans v ə
qurultay nümayəndələrinə keçmiş Sovet hakimiyyəti
dövründə və Azərbaycan müstəqillik qazanandan sonra
xalqın dininə və mənəvi dəyərlərinə dövlət münasibətini
müqayisə edərək
xatırladırdı ki, "Bu gün dövlətimiz,
konstitusiyamız insanlara bütün azadlıqları verərək, o
cümlədən vicdan azadlığını din azadlığını öz siyasətinin
əsas hissəsi hesab edir". Azərbaycan lideri ötən dövrlərin
reallıqlarını
da yaddan çıxartmırdı:
"...kom m unist
ideologiyasının bəşəriyyətə vurduğu zərbələrdən ən böyüyü
70 il müddətində dinə qarşı apanlan təbliğat və xüsusən
dinin qadağan olunması və dinin təhrif edilməsi olmuşdur.
Ancaq din, o cümlədən bizim mənsub olduğumuz islam dini
o qədər qüdrətə malikdir ki, heç bir ideologiya, heç bir
hakimiyyət, heç bir hökmdar onunla bacara bilməz və 70
illik tarix də göstərdi ki, bunu bacara bilmədi".
Ümummilli liderimiz həm tədbir iştirakçılarını, həm də
ictimaiyyəti əmin edirdi ki, "Azərbaycanda mənəviyyata,
mənəvi dəyərlərə, islam dinin mənəvi dəyərlərinə sadiq
olacaq
və
Azərbaycanda
mənəviyyatın,
mənəvi
dəyərlərin, islam dininin yüksək dəyərlərinin inkişaf
etdirilməsini təmin edəcəyəm".
Azərbaycanının ümummilli liderinin nitqini dünyanın
hər yerindən Bakıya gəlmiş toplantı nümayəndələri
hərarətlə alıqşladılar. Bu alqışlar, eyni zamanda, azadlıq
və milli istiqlaliyyət əldə etmiş müstəqil Azərbaycan milli
hökumətinə olan alqış idi...
Xatırlatdığım kimi, 1998-ci il dekabrın 9-da Bakıda
"İslam
sivilizasiyası
Qafqazda"
mövzusunda
ilk
126
beynəlxalq
simpozium
keçirildi.
Simpoziumda
Azərbaycan prezidenti Heydər Əliyevin "Xalqımız öz
tarixi, milli-mənəvi dəyərləri, doğma dili ilə, islam
dininə, mədəniyyətinə, mənəviyyatına mənsub olması ilə
fəxr edir" mövzusunda söylədiyi nitq ümummilli
liderimizin işıqlı düşüncələrini bir daha qabarıq biruzə
verirdi. Bu nitqdə səslənən fikirlər təkcə Azərbaycan
xalqının deyil, həm də bütün dünyanın
müsəlman
xalqlarının mənəviyyatında, mənəvi, milli dəyərlərində
islam dininin roluna verilən qiymət idi.
Antik dövrdə də, orta əsrlərdə də ədəbiyyat və
incəsənət xadimlərinə böyük qayğı və diqqət göstərən
dövlət
başçıları,
hökmdarlar
olublar.
M əsələn,
Makedoniyalı İsgəndər, Əmir Teymur. Amma etiraf edək
ki, çağdaş dünyada, XX-XXI əsrlərdə Heydər Əliyev
qədər ədəbiyyat və incəsənət xadimlərinə qayğı göstərən
dövlət başçısı olmayıb.
Elə məhz buna görə Heydər Əliyevin siyasi fəaliyyəti
çoxpilləli, çoxmiqyaslı, çoxşaxəli idi. Yazıçı və şairlər,
incəsənət, mədəniyyət və elm xadimləri həmişə dövlət
başçısından
şəxsi
himayə
gözləyirlər.
Onların
istedadlarının parlaması üçün tarix boyu hökmdarlar
onlara dəstək veriblər. Elə bir böyük sənətkar təsəvvür
etm ək mümkün deyil ki, o, dövlət başçısına yaxın
olmasın, onun şəxsi qayğısını görməsin və bundan
ilhamlanıb dəyərli əsərlər yaratmasın. Nizami də, Füzuli
də, Vaqif də buna misaldır. Sonrakı dövrlərdə isə bu,
problemə çevrildiyindən ədəbiyyata böyük ideallar
əvəzinə xırda hisslər gəlməyə başladı. Dövlət başçısına
yaxın olan istedadlı yazıçının qaldırdığı m əsələlər həmişə
çox qlobal və səviyyəli olur. Amma gündəlik qayğılarla
127