Haci səbuhi İbrahimov heydəR ƏLİyev
Yüklə 192 Kb. Pdf görüntüsü
|
Təmleyxa razılaşdı və getməyə hazırlaşdı. Qoca - nəvə onun əl-ayağmı öpərək təkrar edirdi: “Mənə sənin müqəddəs sifətini görməyim qismət oldu, artıq indiki zamanda Ulu Tanrıdan arzum mənim uzun ömrümə son qoyar, çünki, mən artıq qocalıq və zəiflik yükünü daşımaq şorunda deyiləm”. Eybi yoxdur - Təmleyxa nəvəsini sakitləşdirdi - ruhdan düşmə sevin, çünki, sabah axşam mən və sənin atan göylərdə görüşəcəyik”. Qoca babası ilə xudahafizləşərək Təmleyxa hökmdarla birlikdə dağ tərəfə yön aldılar. Hökmdar öz xidmətçilərinə öz mətbəxtlərindən bir neçə xəlvər təam və içməyə su götürməyi buyurdu və yeməklər qatırlara yükləndikdən sonra hamı atla, piyada şəhəri tərk etdi. Camaat Culus dağına tərəf yollandı. Təmleyxa və hökmdarın ardınca böyük insan dəstəsi gedirdi - qadınlar və kişilər, uşaqlar və yaşlılar, qocalar və cavanlar, yüz min ağır şahidi olduqları möcüzələr haqqında əhvalatı təkrar edir və baş verən hadisədən heyrətlənirdilər. Dəstə dağa tərəf yaxınlaşanda Təmleyxa hökmdara dedi: “Ey hökmdar, agah ol ki, mənim dostlarım həqiqi vəziyyət haqqında heç bir şey bilmirlər, halbuki, Dağ Yunusun dövründən üç yüz il keçmişdir. Onlar elə bilirlər ki, Dağ Yunusdan qaçdıqları cəmisi bir aydır və indiyədək qorxu içərisindədirlər. Əgər bütün bu dəstə mağaraya getsə, onlar belə qərara gələrlər ki, bu onları məhv etmək üçün gələn Dağ Yunus və onun adamlarıdır, qorxudan canlarım tapşırarlar. Yaxşı olar ki, sizin hamınız burada dağın ətəyində dayanasınız, mən isə tək gedib onlara yemək verəm, sonra isə bizim neçə il mağarada keçindiyimizi onlara izah edim”. Təmleyxanın təklifi hökmdarın çox xoşuna gəldi və o dəstəyə dayanmağı əmr etdi. Bu arada Təmleyxanın dostları onu gözləyərək mağaradan çıxıb aşağı baxırdılar. Böyük dəstəni görüb onlar çox qorxdular və yenidən mağaraya qayıdıb gizləndilər. Təmleyxa onların arxasınca qaçdı və çox çəkmədən dostlarının qarşısında dayandı. Gənc dostlar öz yoldaşlarım qucaqladılar və onu sorğu-suala tutdular. Təmleyxa onlarla qabaq-qabağa əyləşərək yeməyi onların qarşısına qoydu. Hamı acgözlüklə 146 4 yeməyin üstünə cumdular, sonra itə yemək payı verməyi yaddan çıxardılar. Lakin sonra yemək verilsə də it o yeməyi yeməkdən imtina etdi. “Mənim qardaşlarım - Təmleyxa dedi - necə düşünürsünüz, Dağ Yunusdan qaçdığımız vaxtdan biz mağarada neçə müddət yatmışıq”? Onlardan biri cavab verdi: “Bir gecə”, digəri dedi: “Bir sutka” üçüncüsü fərz edərək dedi: “Cəmisi bir saat” - Şəhərə yola düşməzdən əvvəl - Təmleyxa qeyd etdi - mən də sizin kimi düşünürdüm. Lakin şəhərdə olduqdan sonra mən bizim əsl vəziyyətimizi bildim. Bilin ki, bizim burada, mağarada gizləndiyimiz vaxtdan üç yüz doqquz il keçmişdir. Bəli belə! Düz üç yiiz doqquz il əvvəl biz öz evimizdən ayrılıb alçaq Dağ Yunusdan qaçmışıq. Bu müddət ərzində Dağ Yunus ölmüşdür, ondan sonra isə bizim şanlı Əfsus şəhərində daha dörd nəfər ___ • hökmdarlıq edib və vəfat etmişlər. Ulu Tanrı isa adlı - (Allahın salamı ona olsun) peyğəmbər göndərmişdir - o dünyaya incili gətirmiş, dünya xalqları peyğəmbər və onun kitabma inanmış, onun davamçıları olmuşlar. Bütün mövcudat İsanın gətirdiyi həmin İncildə Uca Tanrı tərəfindən təsvir edilmişdir. Bu kitabda o, bizim də haqqımızda xəbər vermişdir, zira bizim əhvalatımız dünyanın çox nadir möcüzələrindəndir və bütün nəsi insanlar üçün ibrətamiz bir dərsdir. Sonra Təmleyxa şəhərdə başına gələnləri ətraflı danışdı və axırda əlavə etdi: “Şəhərin hökmdarı bütün əyanlarla, dövlət məmurları ilə birlikdə şəhərin və ölkənin məşhur, savadlı adamları, atlı və piyadalar, dindar və sadə adamlar sizinlə görüşmək üçün bura gəlmişlər. Onlar bizdən xahiş etmək istəyirlər ki, biz şəhərə qayıdaq və onlar arasında yaşayaq. Budur indi hökmdar bir neçə hörmətli əyanları ilə birlikdə dağa qalxmış, mağaranın girişi qarşısında sizinlə görüşmək ümidi ilə dayanmışlar. İndi necə istəyirsinizsə elə də edin”. Təmleyxa bunları yoldaşlarına deyənə qədər hökmdar, şəhərin hakimi və əyanları dağm təpəsinə qalxaraq mağaranın girişi yaxınlığında dayanaraq Təmleyxanın dostlarını müşahidə edir, onların nə haqda danışıqlarına qulaq asırdılar. 147 Təmleyxanın dediklərini dinləyərək Təmleysa və onun dostları, baş verənlərdən heyrətlənmiş, özlərini itirmiş və sonra dərin düşüncələrə dalaraq təəccüblə bir-birinə baxırdılar. Onlardan hər biri düşünərək öz qərarlarını verirdilər. Onlardan biri belə cavab verdi: “Əgər bizim işlər belə vəziyyətə gəldisə, onda hökmdara və onun adamlarına görüşməyin nə lüzumu vardır”? ikinci dedi: “Biz dünya insanlarından uzaqlaşaraq Ulu Tanrıya yaxınlaşmışıq. Biz onları heç görməsək daha düzgün və yaxşı olar”. Onlardan hər biri bu ruhda öz fikirlərini deyirdi və nəhayət Təmleyxa yekun vurdu: “Mənim qardaşlarım, biz doğma evimizi və şəhərimizi, dövlət və ölkəmizi tərk etmişik, icazəli və qadağanlardan məlikəmə və hakimiyyətdən, qızıl və gümüşdən, öz mülkümüz və əmlakımızdan ona görə imtina etmişik ki, ətrafın dedi-qodularını, boş danışıqlarını çəkmək gücündə deyildik. Səmimi qəlblə, yüksək fikirlərlə Ulu Tanrıya müraciət etməklə insanlardan həmişəlik üz çevirmişik. Sən deyirsən ki, biz üç yüz doqquz il bundan əvvəl insanları tərk etmişik, əgər bu belədirsə, onda təkrarən insanlara qayıtmaq həm dünya əhli üçün, həm də axirət dünyası üçün faydasız olar. Bizimlə görüşmək üçün bura gələn insanlara gəlincə isə, biz iki şeydən birini etməliyik; ya onları qarşılamaq, yaxud da onları mağaraya buraxmaq. Bu da o biri iş də başağrısı və narahatlıq gətirəcəkdir, bizim isə necə olsa üç yüz otuz ildən artıq yaşımız var və biz insanlarla bihudə ünsiyyət etməyə davam gətirə bilmərik, ona görə ki, bizim həyatımız sona yaxınlaşır və əgər biz, daha bir qədər yaşasaq belə onsuzda faydası yoxdur”. İstər yüz yaşa istərsə də daha çox, Onsuz da tərk edənik dünyanın vəfası yox. Əgər məni dinləyəcəksinizsə, Ulu Tanrının bizi üç yüz doqquz il qoruyub saxladığını yada salsaq ki, bununla da Tanrı özünün qüdrətini sübuta yetirmiş və bizim sirrimizi bütün dünya əhli üçün bəyan edibdir. Gəlin adamlar bizi əhatə edənə qədər və nə qədər ki, biz mühakimə olunmalı deyilik, nə qədər ki, şəhər sakinləri bizi barmaqla göstərməyib, səmimi qəlblə, yüksək məramla Allah qarşısında təzim edək, göz yaşları və yalvarışla 148 Yüklə 192 Kb. Dostları ilə paylaş:
|