Laert.
O necə ölübdür? Yox, yox, heç zaman
Mənimlə zarafat eləmək olmaz.
Qoy cəhənnəm olsun sədaqət, vəfa!
Müqəddəs andlar da qalsın iblisə!
Çürüsün zindanda vicdan, mərhəmət!
Cəhənnəm əzabı qorxutmur məni.
İnanın sözümə: həm bu, həm də o
Dünyanın mənimçün bir fərqi yoxdur.
Nə olacaq olsun, mən öz atamın
Mütləq alacağam intiqamını.
K r a 1. Kim seni saxlayır?
L a e r t.
Yalnız iradəm,
Bütün dünya gəlsə, saxlamaz məni.
Əgər vara qalsa, kifayət edər,
Azla böyük işlər görəcəyəm mən.
Kral.
Niyə, nədən öldü istəkli atan?!
Bu sirri öyrənmək istəyirsənsə,
Onda belə qisas neyə gərəkdir.
Sən qumar oynunda, mehriban Laert,
Qaliblə məğlubu bilmədiyintək,
Dostunla düşməni seçə bilmirsən.
L a e r t. Siz yalnız düşməni göstərin mənə.
Kr a 1. Bilmək istəyirsən onu sən, oğlum?
L a e r t.
Bəli, mən atamın mərd dostlarını
Bağrıma basaram hər vaxt, hər zaman.
Köksünü dağıdıb, balalarını
Qanıyla bəsləyən qutan quşutək,
Onları bəslərəm ürək qanımla.
Kral.
İndi danışırsan, həqiqətən də,
Əsil övlad kimi, zadəgan kimi.
Sevimli atanın bu ölümündə
Mənim zərrə qədər günahım yoxdur,
Ona daha artıq acıyıram mən,
Bu sənə gün kimi aydın olacaq.
Danimarkalılar (səhnə arxasından).
Yol verin, yol verin.
Bu nə hay-küydür?
Iaert.
(Ofeliya qayıdır).
Coş, ey quduz qəzəb, qurut beynimi!
Ax, ey göz yaşlarım, ax, yeddi dəfə
Artırıb duzunu gözümü yandır! -
Allaha and olsun, səni bu hala
Kim salıb çəkəcək öz cəzasını.
Ah, bahar çiçəyi! Əziz qızcığaz,
Gözəl Ofeliya, mehriban bacım! -
İlahi, sən necə qıyırsan buna:
Gənc, qəşəng bir qızın məhv olur ağlı
Qoca bir adamın həyatı kimi?
Təbiət mahirdir məhəbbətində,
Alır qucağına sevgilisini,
Aparır sonra da nadir
hədiyyə.
O f e 1 i y a (oxuyur).
Üzü açıq apardılar məzara,
Dəfn etdilər, qopdu şivən, ahu-vay.
Göz yaşları axıb döndü çaylara,
Aman, aman, aman, aman, aman ay.
Əlvida, əzizim!
L a e r t. Ağlın başında olsaydı, sübut etsəydin ki,
intiqam almaq lazımdır, sən mənə belə dəhşətli təsir edə
bilməzdin.
O f e l i y a.
Gəlin birgə oxuyaq: Öldü, öldü, siz də deyin öldü o...
Ah, nəqərat mahnıya necə də yaraşır!
Gecənin yarısı öz ağasının
Qızını qaçırdı oğru ambardar.
L a e r t. Bu cəfəng sözlərdə dərin məna var.
O f e 1 i y a. Bu qərənfıldir, xatirə çiçəyidir. Xahiş edirəm,
sevgilim, al, məni xatırla. Bu isə yasəməndir, yaddaş
çiçəyidir, məni yaddan çıxarma.
Laert. Dəlilikdə müdrikliyə bax, fikirlə hafizə necə də
birləşib!
O f e 1 i y a. Baxın, bu lalədir, bu sırğagülüdür. Bu isə
sədəfotudur. Buyurun, alın. Bir neçəsi də mənə qalsın. Buna
şəfaotu da demək olar. Ah, siz onu döşünüzə başqa cürə
taxın, mənə baxmayın. Bu da qızçiçəyidir. Sizə bir neçə
bənövşə də verərdim, ancaq atam öləndə hamısı solub.
Deyirlər ki, o çox rahat ölüb (Oxuyur). Robin mənim öz
incim, Sevincimdir, sevincim.
Laert.
Dərdi də, qəmi də, cəhənnnmi də
Bu qız gör necə də
gözəlləşdirir!
O f e 1 i y a (oxuyur).
O yenə də gələcəkmi?
O yenə de gələcəkmi?
Xeyr, xeyr, o ölübdür,
Torpaqlara gömülübdür,
Bir də heç vaxt gəlməyəcək.
Saç-saqqalı döndü gülə,
Ağ deyildi qar da belə.
Heyf, öldü, biz ağladıq,
Ağı dedik, yas saxladıq.
Allah, ona rəhmət elə.
Allah cəmi ölənlərin ruhuna rəhmət eləsin.
Allah sizi saxlasın (Gedir).
L a e r t. Bunu görürsənmi, aman,
ilahi!
Kral.
Laert, mən şərikəm sənin dərdinə.
Əgər inanmırsan, onda özün get,
Sınanmış, ağıllı dostlarmı yığ,
Danış olduğutək bu fəlakəti.
Qoy onlar düşünüb qərar versinlər.
Hərgah doğrudan da bu cinayətdə
Birbaşa və yaxud dolayı yolla
Mənim zərrə qədər əlim olarsa,
Tacımı, taxtımı, öz həyatımı,
Bütün nəyim varsa hazıram verim
Bu böyük itkiyə bir əvəz kimi.
Yox, günahsız olsam, onda səbir elə,
Gel birgə axtaraq, araşdıraq biz,
Tapaq həqiqəti.
L a e r t.
Yaxşı, razıyam.
Atamın bu cürə sirli
ölümü,
Gizlin, təntənəsiz dəfn
olunması,
Abidə tikməmək məzarı
üstə,
Onu bəzəməmək qılıncla, gerblə,
Adət-ənənənin unudulması
-Bunların hamısı, ildırım kimi
Gurlayıb gələrək göylərdən yerə,
Amansız qisasa çağırır məni.
Kral.
Qisas alacaqsan, inan sən
buna. Cani tapıldımı, kim
olur-olsun, Gərək
yerindəcə boynu vurulsun.
Rica eyləyirəm, gedək
mənimlə.
Gedirlər.
ALTINCI SƏHNƏ
Qəsrdə başqa bir otaq.
Horatsio bir xidmətçi
ilə daxil olur.
H o r a t s i o. Mənimlə danışmaq istəyən
kimdir?
Xidmə tçi.
Üç-dörd dənizçidir, deyirlər ki, ser,
Məktub gətiriblər sizə
kimdənsə.
Horatsio.
Yaxşı, de gəlsinlər.
(Xidmətçi gedir).
Heç bilmirəm ki,
Məni bu dünyada indi yad edən
Hamletdən savayı kim ola bilər?!
Dənizçilər daxil olurlar.
B i r i n c i dənizçi. Xoşbəxt olun, cənab.
H o r a t s i o. Sizinlə birgə.
B i r i n c i dənizçi. Cənab, hər
şey Allahın
mərhəmətindən asılıdır. Sizə məktub gətirmişik, cənab. -
Onu gəmiylə İngiltərəyə gedən bir müşavir göndərdi. - Mənə
dedikləri kimi, əgər sizin adınız Horatsiodursa, buyurun.
H o r a t s i o (məktubu oxuyur). "Horatsio, məktubumu
oxuyandan sonra kralm yanma getmək üçün bu yoldaşlara bir
yol tap. Onlar krala
məktub aparırlar. Biz dənizdə olalı heç iki gün deyildi ki,
dəniz quldurları arxamıza düşüb bizi təqib etməyə
başladılar. Gəmimizin həddindən artıq yavaş getdiyini görüb
vuruşmağa, şücaət göstərməyə məcbur olduq. Onlar bizə
yaxınlaşdılar. Əlbəyaxa döyüşərkən quldurların gəmisinə
keçdim. Elə bu an gəmilər aralandı. Beləliklə, təkcə mən
əsir düşdüm. Onlar soyğunçu olsalar da, mənimlə
mülayimliklə davranırdılar. Onlar nə etdiklərini bilirdilər.
Mən de onlara yaxşılıq etməliyəm. İmkan yarat,
göndərdiyim əlavə məktub krala çatsın. Özünsə ölümün
pəncəsindən qaçıb qurtarırsanmış kimi böyük bir sürətlə
Dostları ilə paylaş: |