Design by Ali Agakishiyev
80
X. AEROFOTPLANALMA HAQQINDA ANLAYIŞ
Yer səthinin kosmosdan tədqiq olunması (yer səthinin təxmini şəklinin
çəkilməsi) xalq təsərüfatının ayrı-ayrı sahələrində: torpaq işlərində, meşə sənaye-
sində, geodeziya və geologiya işlərində, balıqçılıq sənayesində və s. geniş istifadə
edilir. Aerofotosxemlərin geoloji işlərdə tətbiqi onların yüksək dəqiqliyini tələb
edir.
1.
A
erofotomaterialların növləri
Geoloji xəritəalmada aerofotomaterialların aşağıdakı növlərindən istifadə
olunur:
1. Aerofotosxemlər;
2. Müxtəlif aeroplan və xəritələr;
3. Kontakt səthlərinin əksi;
4. Aerofotoşəkil və sxemləri birləşdirilməsi.
Sxemlər öyrənilən yerin əksini təsvir edir. Aerofotosxemlər trapesiyalar üzrə
aşağıdakı miqyaslarda tərtib olunurlar: 1:25000, 1:50000 və ya 1:100000.
Aeroplan və xəritələr topoqrafik xəritəyə verilən tələblərə uyğun hazırlanırlar,
dəqiq miqyasda Yer səthinin əksini verir. Lakin onların hazırlanması çox vaxt tələb
etdiyinə görə baha başa gəlir. Kontakt səthləri əksinin çəkilməsi də materialların
növünə daxildir. Geoloji tədqiqatlarda bu növdən daha çox istifadə edilir.
Aeroşəkil və sxemlərin birləşdirilməsindən deşifrələnmədə geniş istifadə
olunur. Bunun üçün planalmaya daxil olan trapesiyalar ardıcıl nömrələnərək elə
düzülür ki, aerofotoşəkillər çəkilən sahənin planını düzgün əks etdirir. Birləşdirici
sxemlər ixtiyari miqyasda hazırlanırlar və onların üzərində trapesiyaların
nomenklaturası, yaşayış məntəqələrinin adı, iri çaylar, göllər, yüksək dağlıqlar və
s. dayaq nöqtələri verilməlidir. Belə sxemlər istənilən kontakt əkslərini və onların
yerini düzgün təyin etməyə imkan verir.
2.
Aerofotoplanalmanın xassələri
Aerofotoplanalma iki üsulla aparılır:
1. Aeroplanalmanın təsviri; 2. Perspektivli aerofotoşəkillərin təsviri.
Planlı xəritəalmada fotoaparatın optik oxu Yer səthinə perpendikulyar
istiqamətləndirilir, perspektivli xəritəalmada isə maili vəziyyətdə olur. Planlı
fotoşəkillərin çəkilməsində miqyas eyni götürülür, perspektiv planalmada isə
Design by Ali Agakishiyev
81
müxtəlif nöqtələrdə fotoşəkillərin təsviri müxtəlif miqyaslarda olur. Planlı
xəritəalmada yer şəbəkələri kvadrat, perspektivli təsvridə isə trapesiya şəklində
olur. Geologiyada ən çox planlı aeroplanalmadan istifadə edilir. Fotoaparatın optik
oxu planalma vaxtı 3°-dən artıq əyilməməlidir.
3.
Aerofotomaterialların deşifrlənməsinin əsasları
Aerofotomaterialın deşifrlənməsi dedikdə, ayrı-ayrı obyektlərin təsviri
nəzərdə tutulur. Deşifrlənmə topoqrafik, geoloji və ya başqa məqsədlə aparılır:
Deşifrlənmə aparakən öyrənilən obyektin xassəsini xarakterizə edən əlamətlərin
təyinindən istifadə edilir. Üç əsas deşifrlənmə növü vardır:
1. Etalon fotoşəkillərin müqayisəsi;
2. Bir fotoşəkil daxilində obyektlərin (nöqtələrin) tutuşdurulması və
müqayisəsi;
3. Məntiqi interpretasiya (məntiqi mühakimə-bu bəzən obyektlərin
müqayisəsində düzgün nəticə verir).
Texnikasına görə deşifrlənmə üç növə bölünür:
1. Vizual (adi gözlə) deşifrlənmə;
2. Yarımalətli deşifrlənmə (lupa, stereoskop);
3. Alətli deşifrlənmə (xüsusi cihaz və alətlər).
Geoloji işlərdə əsasən vizual və yarımalətli deşifrlənmədən geniş istifadə
olunur.
Əşyaları aerofotoşəkillərdə müəyyən edən deşifrlənmə əlamətləri iki yerə
bölünür:
1. Əsas əlamətlər (forma, ölçü, ton, gölgə və s.);
2. Köməkçi əlamətlər (əşyaların sayı, yerləşdiyi yer və aralarındakı məsafə və
s.).
Əşyaların forması aerofotoşəkildə ortoqonal proyeksiyaya yaxın təsvir olunur.
Aerofotoşəkilin kənarlarında yüksək qiymətli nöqtələr bir qədər mərkəzdən
meyllənmiş vəziyyətdə əks edilir.
Aerofotoşəkildəki əşyanın şəkildəki ölçüsünün miqyasa görə qiymətinə onun
ölçüsü deyilir və
L=lm
düsturu ilə təyin olunur. Burada: L-əşyanın yerdəki
ölçüsü; l-əşyanın aerofotoşəkildəki ölçüsü; m-miqyasa görə qiymətidir.
Əşyanın ölçüsü aerofotoşəkillərin deşifrlənməsində mühüm rol oynayır.
Əşyanın ölçüsü aerofotoşəkillərdə lupanın köməyi ilə ölçü şkalası ilə hesablanır.
Aerofotoşəkillərdə təsvirlərin açıqdan qaraya qədər göstərilmə dərəcəsinə ton
deyilir. Ton müxtəlif səbəblərdən, (məsələn, obyektin açıqlığı, rəngi,
fotoşəkilçəkmənin şəraiti, şəkil çəkilən materialları və s.) asılıdır. Obyektin açıqlığı
Design by Ali Agakishiyev
82
günəş şüasının təsiri ilə əlaqədardır. Maksimum açıqlıq günəş şüası düşən tərəfdəki
səthlərdə olur.
Obyektin rəngi ona düşən işığın rəngindən və əşya səthinin şüaları əksetdirmə
qabiliyyətindən asılıdır. Məlumdur ki, obyektin səthinə düşən günəş şüalarının bir
hissəsi udulur, bir hissəsi isə əks olunur. Əks olunan şüalar müəyyən rəngdə olur
və obyektin rənginin xarakterizə edir. Əşyanın müxtəlif rəngləri təmamilə rəngli
aeroşəkillərə verilir.
Kölgə əşyanın işıqlanmayan sahəsinə deyilir. Kölgədən də deşifrləmə əlaməti
kimi istifadə edilir. Bu əlamət sərt relyef formalarını (qayalıq, uçqun sahələr və s.)
yaxşı deşifrlənməyə imkan verir. Bəzən də kölgə deşifrlənməyə mənfi təsir
göstərir, yəni sərt relyefin kölgəsi böyük sahəni tutaraq planalmaya pis təsir edir.
Təbiətdə müxtəlif əşya və hadisələr qarşılıqlı münasibətdədir və bundan
köməkçi əlamətlər meydana gəlir. Bunlar əşyaların deşifrlənmə vaxtı əsas
əlamətləri tamamlayır (məsələn: çayla yolun kəsişmə yerində körpü qeydə alınır,
tünd qara fonda ağ zolağın uzanması çayın axması ilə izah olunur və s.).
4.
Deşifrlənmədə işlədilən cihaz və alətlər
Çöl şəraitində geoloji tədqiqat zamanı aerofotoşəkilləri deşifrləyərkən
güzgülü-linzalı stereoskop, aeroşəkilləri deşifrləyən lupa, etalon şəkillər, pərgar,
parallaksometr, tuş, karandaş, qələm, pampıq və s. cihaz alət və ləvazimadan
istifadə olunur.
5.
Topoqrafik elementlərin deşifrlənməsi
Aerofotoşəkillərdə obyektlərin topoqrafik deşifrlənməsi dedikdə, onların ayrı-
ayrı topoqrafik əlamətlərinin şərti işarələri nəzərdə tutulur.
Aerofotoşəkillərdə göstərilən topoqrafik elementlərin xarakteristikası.
Relyef—aerofotoşəkillərdə əksərən vizual deşifrlənir.
Düzənliklər—kiçik relyeflə və nadir hallarda çay şəbəkəsi ilə xarakterizə
olunur. Bəzən isə onlarda nə relyef və nə də çay şəbəkəsi olmur ki, bu da
düzənliklərin monoton alınmasına səbəb olur. Təpəliklərlə xarakterizə olunan
düzənliklər kolluq və meşə ilə örtülür, bu isə deşifrlənmə vaxtı nəzərə alınmalıdır.
Çaylar, çay dərələri və digər elementlər deşifrlənərkən yamacın xarakteri, terraslar,
su ayrıcları və s. öyrənilməlidir. Çayların axma istiqamətinin təyin edərkən onlara
birləşən qolların tutduğu vəziyyət, çay dərələrinin getdikcə kiçilməsi və s.
əlamətlər nəzərə alınmalıdır.
Dağlıq relyef—müxtəlif yüksəklikdə olur, odur ki, yüksəkliklərin yamacları
dik, çay dərələri isə ensiz alınır. Dağlıq relyerfi deşifrlənərkən su ayrıclarının
formasına, yamaclara, dərələrə, uçqun sahələrinə diqqət yetirmək lazımdır.
Sulu sahələr—tünd və açıq rəngdə, məsələn, dərin və sakit su hövzələri—
Design by Ali Agakishiyev
83
göllər, iri çaylar tünd və kiçik, dayaz hövzələr, çaylar isə açıq rəngdə göstərilir. İri
su hövzələrinin sahil xətti yaxşı seçilir. Dağ və səhra çayları açıq tonda əks olunur.
Çayların axım istiqamətinin təyini isə çox çətindir. Bunun üçün çaylarası
adacıqların formasından istifadə edilir. Belə ki, adaların iti ucu axın istiqamətində
yönəlir.
Meşələr—tünd dənəvər təsvirdə, ağac olmayan sahələr isə açıq rəngdə və düz
xətlə ayrılır.
Yaşayış məntəqələri—tikilməsindən asılı olaraq, həndəsi formalarda
deşifrlənir, tikilinin tipi, miqdarı və vəziyyəti ilə xarakterizə olunurlar. Adətən,
yaşayış məntəqələrinə əkin, bostan sahələri və bağlar birləşmiş olur və bu sahələr
açıq fonda qara nöqtələrlə göstərilir.
Yollar-—üxtəlif ölçülərdə, ağ xətlə verilir. Dəmir yollar şose yollarından düz
xətliliyi, dayanacaqlarda enişin genişlənməsi və yol kənarlarında yaşayış
məntəqələrinin olması ilə fərqlənir. Torpaq yollar əyriliyi və şaxələnməsi ilə
seçilir.
Körpülər—təsvir və kölgələrin eninin dəyişməsinə görə deşifrlənir.
Torpaq örtüyü—düzxətli sərhədlərlə ayrılır. Bataqlıqlar bozumtul tonda olub,
tünd ləkələrlə xarakterizə olunur.
6.
Aerofotoşəkillərin geoloji deşifrlənməsi
Aerofotoşəkil materiallarını deşifrləyərkən elə obyektlər ayrılır ki, onları şərti
geoloji işarələrlə göstərmək mümkün olur. Aerofotoşəkillərin geoloji deşifrlənməsi
geoloqa aşağıdakı məsələləri həll etməyə imkan verir:
1. Müşahidə nöqtələrinin dəqiq və rasional yerləşdirməyə;
2. Yer səthinin adi geoloji müşahidələrlə müəyyən edilə bilməyən
xüsusiyyətlərinin öyrənməyə:
3. Bir neçə obyektdə eyni vaxtda tədqiqat aparmağa;
4. Marşurutlar üzrə və marşurutlararası sahələrdə geoloji və geomorfoloji
müşahidələr aparılmasına;
5. Tədqiq olunan yerin geoloji və geomorfoloji xüsusiyyətləri haqqında
vaxtından əvvəl məlumat əldə etməyə;
6. Tədqiq olunan yerin açıqlıq dərəcəsini müəyyən etməyə və s.
Geoloji xəritələrin dəqiq və düzgün tərtib olunmasında aerofotomaterialların
böyük əhəmiyyəti vardır.
7.
Geoloji obyektlərin əksolunma dərəcəsi
Aerokosmik üsulların tətbiq olunma səmərəliyi rayonun təbii şəraitindən,
tədqiqat işinin vəzifəsindən asılıdır.
Rayonun yaxşı, orta, zəif və pis deşifrlənmə dərəcəsi dedikdə, geoloji
obyektlərin aerofotoşəkillərdə əks olunması nəzərdə tutulur. Geoloji əksolunma
Design by Ali Agakishiyev
84
geoloji obyektlərin quruluşundan, relyefin xarakterindən, süxurların açıqlığından,
bitki və müasir kontinental tip törəmələrin örtüyündən və insan fəaliyyətinin
izindən asılıdır.
Relyef nə qədər sərt xarakterdə olursa, orada aeroüsulların tətbiqi də bir o
qədər səmərəli olur. Uzun müddət aşınma prosesinə məruz qalan düzən
vilayətlərdə isə aerokosmik üsullardan istifadə etmək səmərəli deyildir. Çünki
alınan aerofotoşəkillər monotonda olub çox pis deşifrlənir.
Süxurların açıqlıq dərəcəsi fotoşəkillərin deşifrlənməsində mühüm rol
oynayır. Deşifrlənmə ilə süxurların açıqlıq dərəcəsi arasında birbaşa asılılıq vardır.
Lakin bəzən yaxşı açıq olan rayonlar fiziki-coğrafi landşaftla xarakterizə
olunmadığı üçün pis deşifrlənən rayonlar qrupuna aid edilir. Çünki fiziki-coğrafi
landşaftların əlamətlərini əks etdirən materiallar olmadıqda süxurların açıqlığını
aerofotoşəkillərdə öyrənmək çətin olur.
Rayonun geoloji quruluşunun xüsusiyyəti aerokosmik üsulların tətbiq olunma
səmərəsinə əsasən təsir göstərir. Tektonik quruluşca mürəkkəb və süxurların
litaloji tərkibi müxtəlif olan rayonlar aeroüsullarla öyrənilərkən daha yaxşı nəticə
verir.
Bitki örtüyü geoloji strukturların öyrənilməsinə iki cür təsir edir. Bir tərəfdən
bitki örtüyü geoloji strukturları basdırır və onları yaxşı deşifrlənməyə imkan
vermir, digər tərəfdən isə bitki örtüyü ilə süxurların tərkibi arasında qarşılıqlı əlaqə
vardır ki, bu da geoloji quruluşu deşifrləməyə imkan verir.
Qırılma xətti boyu bitkilərin növ tərkibi dəyişilir ki, bu da torpağın
nəmlənməsi ilə əlaqələndirilir. Bitki örtüyü düz ştokları ilə əlaqədar strukturları
deşifrləndikdə yaxşı nəticə verir. Düz ştokları üzərində bitki növü xüsusi kimyəvi
tərkib ilə xarakterizə olunur. Həmin bitkilər ovalşəkilli formada düz ştoklarını
əhatə edir ki, bu da aerofotoşəkillərdə yaxşı deşifrlənir.
Müasir kontinental tip törəmələr (delüvial, ellüvial, eol və s.) süxurlar əksər
hallarda örtür. Lakin bəzi rayonlarda aerofotoşəkillərdə qum çöküntülərinin altında
gizlənən süxurlar yaxşı təsvir edilir. Ellevial torpaqların altında olan süxurların
tərkib və strukturu da pis əks olunmur.
Kimyəvi aşınma geniş yayılan rayonların torpaqları süxurların xassələrini
özündə pis saxlayır. Subtropik zonalarda da süxurların torpağa təsiri yox
dərəcəsindədir. Quru iqlimdə torpaq əmələgəlmə prosesi zəif getdiyi üçün süxurlar
aerofotoşəkillərdə yaxşı təsvir edilir.
Delüvial və eluvial örtüklərin qalınlığı da süxurların aerofotoşəkillərdə əks
olunmasına təsir edir. Allüvial-delüvial törəmələrin qalınlığı az olduqda süxurların
əksolunma dərəcəsinə, demək olar ki, maneçilik törətmir.
İnsan fəaliyyətinin izləri. Torpağın şumlanması və əkilməsidə geoloji
Design by Ali Agakishiyev
85
strukturların dəqiq təsvirinə mənfi təsir edir. Torpaqların sistematik əkinə
hazırlanması əksər deşifrlənmə əlamətlərini məhf edir.
8.
Deşifrlənmə əlamətləri
Geoloji deşifrlənmədə həm əsas, həm də köməkçi əlamətlərdən istifadə edilir.
Aerofotoşəkillərdə geoloji deşifrlənmənin mürəkkəbliyi obyektlərin müxtəlifliyi və
təsvirlərin dəyişkənliyi ilə izah olunur.
Əsas geoloji deşifrlənmə əlamətlərinə : həndəsi forma, ölçü, ton (rəng),relyef
səthinin şəkli və mikrorelyef daxildir. Həndəsi əlamət dedikdə, sərhədlərin
xarakteri, sahənin konfiqurasiyası, formanın həcmi nəzərdə tutulur. Obyektlərin
ölçülərinin təyini topoqrafik deşifrlənmədə olduğu kimidir.
Yer səthindəki müxtəlif rəngli süxurlar bu və ya digər forma və dərəcədə
geoloji obyektlərin aerofotoşəkillərdəki təsvirlərində öz rəngini əks etdirir.
Aeromateriallarda relyefin şəkli geoloji quruluşa və geomorfoloji xüsusiyyətlərə
tamamilə tabe olur. Əksər hallarda aerofotoşəkillərdə özünəməxsus və yaxşı
göstərilən relyef struktur xüsusiyyətlərlə, süxurların litoloji tərkibi, fiziki
xüsusiyyətləri və ya genetik formalaşma şəraiti ilə əlaqədardır.
Relyef şəklinin xüsusiyyətləri tək kompleks süxurlarla deyil, həm də ayrı-ayrı
çat və horizontlarla (mikrorelyeflə) xarakterizə olunur.
Köməkçi geoloji əlamətlərə isə bitki örtüyünün xarakteri, rəng, torpaq,
relyefin xüsusiyyətləri, torpağın nəmliliyi və s. aid edilir.
9.
Rəngli aerofotoşəkillərin tətbiqi
Rəngli aerofotoşəkillərin çəkilməsi Yer səthinin və eləcə də süxurların
rənginin tamamilə real əks etdirir. İri miqyaslı aeroplanalmada rəngli
aerofotoşəkillərin çəkilməsi daha yaxşı nəticə verir (1:15000; 1:5000 və 1:3000).
Rəngli aerofotoşəkillər adi aerofotoşəkillərdən özünün bir neçə üstünlüyü ilə
fərqlənir. Rəngli aerofotoşəkillər, xüsusilə süxurların yaxşı açıqlığı olan
sahələrində yüksək səmərəlidir.
Rəngli aerofotoşəkillərdə rənginə görə yaxşı seçilən laylardan birini «markir»
qəbul etməklə geoloji strukturu yaxşı deşifrələmək mümkündür.Rəngli
aerofotoşəkillər geoloji obyektlərin təsvirini təbii şəkildə əks etdirir. Buna kağızın
keyfiyyəti, çəkilən şəkillərin çıxarılma texnologiyası və aeroplanalmanın apardığı
şərait də təsir göstərir.
Aerofotoşəkillərin səmərəliliyini yüksəltmək üçün spektrozonal fotoqrafiya
üsulu işlədilir. Bu üsul rənginə görə çox az fərqlənən təbii obyektlərin təsvirini çox
yaxşı verir.
Dostları ilə paylaş: |