Design by Ali Agakishiyev
75
3. Turş lavalar (əsasən liporitlər) formasiyası.
II. Geosinklinalın inkişafının orta mərhələsi:
1. Yaşəm formasiyası-yaşəm, qumdaşı, tuf və gilli şistlərdən ibarətdir.
2. Aspid yaxud qrauvakka formasiyası ( pis yaxud heç çeşidlənməmiş gil
qarışığı ilə qum)-qrauvakka qumdaşlarının və şistlərin üstünlük təşkil edən
vulkanik və silisli süxurların növbələşməsindən ibarətdir.
3. Fliş formasiyası-qumdaşı, əhəngdaşı, alevrolit, mergel, gil və s. süxurların
nazik qatlarının tez-tez ritmik növbələşməsindən ibarətdir.
4. Gilli şistlər formasiyası- əsasən gilli şistlərdən yaxud argillitlərdən və
nisbətən seyrək alevrolit və qumdaşı araqatlarının növbələşməsindən ibarətdir.
5. Cesplit formasiyası- dəmir filizi (hematit), silisli süxurlarından və dəmirli
kvarslarından ibarətdir.
6. Gilli əhəngdaşları, mergellər və rif əhəngdaşları formasiyası-əhəngdaşı,
mergel və bəzən gil və dolomitlərin növbələşməsindən ibarətdir.
7. Spilit-bazalt qrupuna aid olan albitləşmiş diabaz (sualtı püskürmələr
zamanı yaranır).
8. Keratofir-qədimdə püskürülmüş porfir strukturlu effuziv süxurlar (Na-çöl
şpatları albit) ilə zəngin süxurlar.
III. Geosinklinal inkişafının son mərhələsi:
1.Molass formasiyası-boz və qırmızı rəngli qırıntılı süxurlardan və qismən
qitə yaxud sahilyanı-dəniz mənşəli əhəngdaşlarından ibarətdir.
Qeyd: Qrauvakka-sement materialı ilə zəngin olan əsas tərkibli maqmatik
süxurların qırıntılarından ibarət qumdaşları yaxud qumlardan ibarətdir. Son
zamanlar Qrauvakka altında müxtəlif, o cümlədən çökmə süxur qırıntılarından
ibarət müxtəlif qumlar nəzərdə tutulur.
Yaşəm-çökmə mənşəli silisli, sərt, qeyri-şəffaf süxurdur (kvars və
xalsedondan ibarətdir).
Geosinklinal vilayətlər yanaşı platformaları ayıra məkanda inkişaf edirlər.
İnkişafı qurtarmış geosinklinal vilayətlərdə quruluşu və inkişafı fərqli olan hissələr
seçirlər. Sonunculara aşağıdakılar aiddirlər:
Design by Ali Agakishiyev
76
Meqaantiklinoium və meqasinklinoriumlar; antiklinorium və sinklinoriumlar;
aralıq massivlər (dağarası çökəkliklər), kənar çökəkliklər, dərinlik yarılmalar
zonaları və s.
Geosinklinal vilayətlər daha kiçik struktur vahidlərə-geosinklonaı sistemlərə
bölünürlər. Məsələn: Böyük Qafqazın geosinklinal sistemi. Geosinklonal
sistemlərin inkişafının nəticəsi onların mürəkkəb qırışıqlıq elementlərinə-
meqaantiklinorium (Böyük Qafqaz) və meqasinklinoriumlara (Küryanı çökəklik)
bölünməliləridir.
Geosinklinal uzunmüddətli enməyə məruz qaldığından onda böyük qalınlığa
malik çökmə və vulkanogen mənşəli süxurlar toplanan çökəklikdir. Geosinklinallar
müxtəlif lakin əsasən uzun və ensiz formada olurlar. Beləliklə, geosinklinallar öz
inkişafında aşağıdakı xüsusiyyətləri ilə səciyyələnirlər:
1. Şaquli hərəkətlərin əsasən mənfi işarəli, yəni enmə xüsusiyyətli olmaları,
2. Çökmə və vulkanogen süxurların böyük qalınlığa malik olmaları,
3. Əsasən narındənəli süxurların inkişaf etməsi,
4. Stratiqrafik kəsilişin daha tam olması, yəni uzun müddətli fasilələrin və
kəskin uyğunsuzluqların olmaması.
Geoantiklinal geosinklinala əka olan müsbət işarəli və iki geosinklinalı bir-
birindən qırılmalar vasitəsilə ayıran strukturdur və aşağıdakı xüsusiyyətlərə
malikdirlər:
1. Mənfi işarəli şaquli hərəkətlərin müsbət işarəli hərəkətlərdən az üstünlüyə
malik olması,
2. Çökmə və vulkanogen süxurların kiçik qalınlığa malik olması,
3. Əsasən kobuddənəli süxurların inkişaf etməsi,
4. Çox saylı fasilə və uyğunsuzluqlara malik az qalınlıqlı kəsilişlərə malik
olması.
Geosinklinal vilayətlər qırışıqlığa məruz qaldıqdan sonra geosinklinal və
Design by Ali Agakishiyev
77
geoantiklinal münasib olaraq sinklinorium və antiklinoriumlara çevrilirlər.
Sinklinorium dedikdə en kəsimdə böyük sinklinala bənzər antiklinal və
sinklinalların mürəkkəb kompleksi nəzərdə tutulur. Antiklinorium isə en kəsimdə
böyük antiklinala bənzər antiklinal və sinklinalların mürəkkəb kompleksidir.
Sinklinoriumm bir növü dağarası çökəklikdir. Bu strukturlar geosinklinal
vilayətin inkişafının son-orogen mərhələsində formalaşırlar. Bu çökəkliklər adətən
onları əhatə edən antiklinoriumlardan iri qırılmalarla yaxud qırılmalar sistemi ilə
ayrılırlar. Bu çökəkliklər adətən turş, qələvi, vulkanogen və molass formasiyalarla
doldurulmuş olurlar.
Onların kəsilişlərinin aşağı hissəsini dəniz mənşəli xırda
qırıntılı çöküntülər (gil, elvrolit, narın dənəli qum, əhəngdaşları, aşağı molass
formasiyası) və vulkanogen turş, qələvi, yəni porfir formasiyası təşkil edir.
Yuxarıda isə laqun çöküntüləri, daşkömür yaxud duz qatları və qırmızı rəngli
kontinental mənşəli kobud dənəli süxurlardan ibarət üst molass formasiyası yatır.
Bu struktur elementlərə misal olaraq Küryanı çökəkliyi göstərmək olar.
4.Platforma (kraton)
Platforma – litosferin intruziv,metamorfizm və qırışıqlıq prosesləri ilə
konsolidə edilmiş,tangensial hərəkətlərin təsirinə məruz qalmayan nisbətən sabit
konsolidə olmuş iri qaymalardır.
Platformanın əsas xüsusiyyətləri
-Tektonik və yalnız şaquli hərəkətlərin zəif baş verməsi,tangensial (üfüqi),
hərəkətlərin isə baş verməməsi
-Qırışıqların əsasən izometrik və qısa braxiformaya malik olması,çox zəif
inkişaf etməsi,yəni qanadlarının yatım bucaqları əksər hallarda ilk dərəcələrlə və
ya hətta dəqiqələrlə ölçülməsi
-Fasiləli qırışıqlığın inkişaf etməsi və sayca müsbət işarəli qırışıqların
üstünlük təşkil etməsi
-Çöküntü örtüyünün nisbətən zəif inkişaf etməsi
-Maqmatik və metamorfik proseslərin baş verməməsi və ya çox zəif-əsas
tərkibli layvari intruziyaların inkişaf etməsi
-Relyefin sakit,yəni düzən xüsusiyyətli yaxud təpəlikdən ibarət olması
-Qırılmaların zəif inkişaf etməsi və əsasən fay tipli olması,üstəgəlmə və
örtüklərin inkişaf etməməsi
-Özünəməxsus formasiyaların inkişafı
Platforma formasiyaları
1)
Karbonat və qlaukonitli-karbonat formasiyası-üzvi və hemogen
mənşəli əhəngdaşları,qlaukonit qarışığı olan mergel,dolomitlərdən və nisbətən az
miqdarda gilli süxurlardan ibarətdir.Bu formasiyalar açıq dəniz və laqunlarda
formalaşırlar.
2)
Qırmızı rəngli qumdaşı və halogen formasiyası –qırmızı rəngli
qumdaşı,Argillit və konqlomeratların,duzlar,gips və dolomitlərlə fasial əvəz
olunmalarından ibarətdir.