116
dakı əmmamədən, saqqalından, əlindəki təsbehin-
dən Hacı olması duyulurdu. Birdən Topalın gözü
Ağarəhimə sataşdı.
–Ba.., Ağarəhim, xoş gördük, – təsbehini yan ci-
binə, stəkanı isə nəlbəkiyə qoyub piştaxtaya tərəf gə-
lərək əlini uzatdı, – ayə, haradasan, necəsən, görük-
mürsən, eşitdim tutulmusan?.. Çoxdan çıxmısan?
–Bir il olar, – Ağarəhim könülsüz əlini uzadıb
görüşdü.
–Bəs bir ildə nöş gəlib mənə dəymirsən, görüş-
mürsən? Bəlkə bir çətinliyin var, kömək eləyək, ya
da olar mənim bir dərdim var, sənə ehtiyacım var?..
Deyəsən, heç dəyişməmisən, soyuq adamsan. Hə,
eşidəndə səni tutublar, inanmağım gəlmədi. Mən bi-
lirəm axı, sən o yolun yolçusu deyilsən. Sən hara,
narkotika hara?.. Getdim naçalnikdən də xahiş etdim
ki, o elə oğlan deyil, keç günahından, hörmətiniz mə-
nim boynuma. Dedi gecdi, xeyri yoxdu, iş-işdən
keçib. Allah mərdimazara lənət eləsin.
Yadındadı, müstəntiq bir dəfə Topalın adını
çəkmiş, xahişə gəldiyini söyləmişdi. O andan ürəyinə
şübhələr dolmuşdu.
–Hə elədir, Bəyəhməd, hansısa əclafın sifarişi
ilə qurulmuşdu o iş, – Topalın düz gözlərinin içinə
baxdı, – Allah ona lənət eləsin, canından çəksin, gün
görməsin. Düz demirəmmi?
Topalın sifətindəki bayaqkı gülüş çəkildi, rəngi
117
qaralantəhər oldu. Çarəsiz:
–Düz deyirsən, haqlısan, – təsdiqlədi.
–Elə isə “Amin!”, – söhbətin ətrafdakı satıcı
qızların, alıcıların diqqətini cəlb etdiyini, həm də aza-
cıq qızışdığını hiss etdi. – Bəyəhməd, söhbət yaralı
yerimə dəydi, ardı qalsın başqa vaxta. Görüləsi işim
var, mən getdim, – dilucu Topalla sağollaşdı.
Topal Ağarəhimin qəzəbinin, kinini soyumadı-
ğını bilsəydi, söhbətini başqa cür qurardı. Üzə vur-
masa da Ağarəhimin sözləri onu tutmuşdu:
–Hə, get. Nə qulluğun olsa, mən burdayam.
Topal əvvəlki Topal deyildi. Xeyli güclənmişdi.
Ona tək batmaq müşkül məsələ idi, mütləq kiminləsə
birləşmək, köməkləşmək lazım idi.
O gün bazarda keçmiş alver dostları Əmirxan
və Xəlillə rastlaşdı. Onlar bazarın aşağı küncündə
yerləşən köşklərinin rənglərini dəyişmişdilərsə də,
ölçülərini dəyişməmişdilər, elə əvvəlki boyda qal-
mışdı. Dostlar onu şadyanalıqla qarşıladıqdan sonra
əl çəkmədilər, köşklərini bağlayıb Ağarəhimi yaxın-
lıqdakı yeməkxanada oturub çörək kəsməyə dəvət
etdilər. Son dörd ili necə keçirdiyini sorğu-sual etdi-
lər. Evləndiyini bilincə onları toya dəvət etmədikləri
üçün gileyləndilər. Bir az zəmanədən şikayətləndilər,
sonra da bir-birlərinin sağlığına içib, Allahın Verdi-
yinə şükür etdilər.
Ağarəhim söhbətarası hiss etdi ki, onlar keç-
118
mişdə olduğu kimi yenə də Topaldan narazıdılar.
Topal onlara istədikləri qaydada dolanmağa imkan
vermir, ancaq, onun güclülüyündən qorxub, səslərini
çıxartmadan başlarını saxlayırlar. Həmin söhbətdən
sonra, Ağarəhim tez-tez onlarla görüşməyə başladı.
Görüşlərin birində o, Topalla bağlı ürəyindəki niy-
yətini açdı və bu işi tək bacarmayacagını bildirib
dostlardan kömək umduğunu gizlətmədi. Əmirxanla
Xəlil bu niyyətə qəlbən şərik olsalar da icrasında iş-
tirakçı olmağa ilk anda çəkindilər, razılıq verməyə
tələsməyərək bir müddət düşünmək, götür-qoy et-
mək istədilər.
–Bu, elə-belə xırda məsələ deyil, – Əmirxan
qeyd elədi. – Bunun üçün xeyli fikirləşmək lazımdır.
Hər şey ölçülüb biçilməlidir.
Topalın özü, maşını, mağazası, evi polis və xü-
susi cangüdənlərin ciddi nəzarəti altında idi. Ailə
üzvlərini bu məsələyə qatmağı Ağarəhim özünə sı-
ğışdırmırdı. Işi yalnız Topal və onun əmlakı ilə ol-
malı idi.
Əmirxanla Xəlil uzun götür-qoydan sonra,
onun niyyətinin düşər-düşməzliyindən qorxaraq öz
köməkliklərini yalnız belə bir plan qurmaqla kifa-
yətləndilər: Partlayıcı maddə əldə edib öz köşklərin-
də gizlətsinlər, Ağarəhim isə axşamtərəfi, adamsız,
sakit vaxtda partlayıcı maddəni köşkdən götürüb
çayxananın mağaza ilə yanaşı otaqlarının birində qu-
119
rur, qurğu gecə partlayır, Topala külli miqdarda zi-
yan dəyir, günahkarlar da naməlum qalır. Bu ağla-
batan fikir hamının xoşuna gəldiyi üçün, işi deyilən
tərzdə qurmağa razılığa gəldilər.
On gün sonra Əmirxanla Xəlil haradansa part-
layıcı maddə əldə etdilər. Təqribi gün, vaxt müəyyən
olundu, necə istifadə etməyi Ağarəhimə başa salan-
dan sonra, partlayıcı maddə Əmirxanın köşkündə
gizlədildi.
Nəhayət, təyin olunan gün gəlib çatdı. Ağarə-
him axşam alatoranında Əmirxanın köşkünə gəldi.
Partlayıcı maddəni alıb əynindəki paltarının içərisin-
də gizlətdi. Topalın çayxanasına daxil oldu Çayxa-
nada sakitlik idi, küncdə qoyulmuş stolda iki müştə-
ri çay içirdi. Çaypaylayana bir balaca çaynik sifariş
edib, qabaqcadan pulunu ödədi. Müştərilər az oldu-
ğundan o biri satıcılar da harasa bazarın içərilərinə
getmişdilər. Çaypaylayandan və mətbəxdəki bir neçə
nəfərdən savayı kimsə gözə dəymirdi. Çaypaylayan
oğlan da çayniki gətirib, Ağarəhimin stolunun üstü-
nə qoydu, işini bitmiş hesab edərək, harasa yox oldu.
O, çaydan süzüb bir stəkan içdi. Çox keçmədi künc-
dəki iki müştəri də çaylarını içib, çaypulunu piştax-
tanın üzərinə atıb çayxanadan çıxdılar.
Siqaretin tüstüsünü sinəsinə çəkib, özünü sakit-
ləşdirməyə çalışsa da həyəcandan ürəyi döyünürdü.
Vaxt idi, əgər gecikərsə, satıcılar gəlib çıxarlarsa, iş-
Dostları ilə paylaş: |