aparmasının Ģahidi olmadı. Bu dediyim həm də prokurorluq orqanlarına aiddi. BaĢdan-baĢa
köhnə, rüĢvətxor kadrlardan ibarət bu qurum da əslində özünü heç kəsin yanında "pis kiĢi"
etməmək xətti tuturdu. Elə bunun nəticəsidir ki, "xarici banklarda gizli hesabı olanlar"ın adları
bilinsə də nəinki onların pulları ölkəyə gətirilmədi, əksinə, onlar Elçibəy hakimiyyətinin fəal
deviricilərinə çevrildilər...
Doğrusu, daxili düĢmənlərə qarĢı həlledici mübarizəyə əslində baĢlanılmamasının nə dərəcədə
düzgün olub-olmadığını dəyərləndirməkdə çox çətinlik çəkirəm, ancaq, məncə, bunun üstündə
yeni iqtidarı sonadək qınamaq da insafdan deyil - ölkədaxili çəkiĢmələr əsl müstəqillik yolunda
islahatların aparılmasının qarĢısını bəlkə də ala bilərdi. Elçibəy hakimiyyətinin bütün mahiyyətisə
məhz AZADLIQ üstündə qurulmuĢdu. 27 avqustda Bəyin "Azərbaycan Respublikası dövlət
sərhədinin mühafizəsini gücləndirmək tədbirləri haqqında" tarixi fərmanı həmin AZADLIĞA doğru
yeni mühüm addımdı.
Müstəqil dövlətin formalaĢması, təbii ki, çoxlu yeni dövlət qurumlarının yaradılmasını tələb edirdi.
Son iki ayda təkcə iqtisadiyyatla bağlı Dövlət Əmlak Komitəsi, Dövlət Torpaq Komitəsi, Dövlət
Antiinhisar Siyasəti və Sahibkarlığa Kömək Komitəsi, Xarici Ġnvestisiya Komitəsi kimi yeni dövlət
orqanlarının yaradılması idarəetmə sistemində təkrarlamalar da ortaya çıxarmıĢdı. Bunları aradan
qaldırmaq, yavaĢ-yavaĢ, ancaq qətiyyətlə irəliləyən bazar iqtisadiyyatının idarəetmə sistemini
formalaĢdıran zaman büdcə təxsisatlarından səmərəli istifadə olunmasını təmin etmək
məqsədiylə prezident 28 avqustda büdcə təĢkilatlarında təkrarlamaları aradan qaldırmaq
tədbirləri haqqında fərman verdi. Onun həmin günkü ikinci fərmanısa "Azərbaycan
Respublikasının Avropa Yenidənqurma və ĠnkiĢaf Bankının üzvlüyünə qəbul edilməsi
haqqında"ydı.
Ölkə Avropaya və ümumən dünyaya doğru qətiyyətlə üz tutduqca haradan idarə edilməsindən
asılı olmayaraq bütün devirici qüvvələrin müqaviməti daha da artırdı. Ġstər Bakıda, istərsə də
rayonlarda əhalini çörək qıtlığıyla narazı salmaqçün məqsədyönlü iĢlər görülürdü. Məsələn,
ġamaxıda çörək zavodlarına qaz gəlməməsi bəhanəsi altında əhalinin çörəklə təminatında ciddi
problem yaradılmıĢdı. Avqustun 28-indən 29-una keçən gecə Bakının bir neçə çörəkbiĢirmə
müəssisəsində yüksək vəzifəli Ģəxslər (Pənah Hüseynov, Rauf Gülməmmədov və b.) paytaxtdakı
kəskin çörək qıtlığıyla bağlı reyd keçirdilər. (Bunun, deyəsən, kimlərəsə xəbərdaredici təsiri oldu).
Çörək qıtlığının obyektiv səbəbi də vardı - un və qarıĢıq yemlə müqayisədə çörəyin qiyməti
ucuzdu, bu ucuzluq onun qəhətliyinə gətirib çıxarırdı, çörəyi bahalaĢdıran zamansa kortəbii və
məqsədyönlü narazılıqlar baĢlayırdı: "Bəs Naxçıvanda çörək niyə ucuzdur?"...
ĠLK SƏFƏR GƏNCƏDƏN VƏ CAVAD XANI ZĠYARƏTDƏN BAġLADI
Televiziya çıxıĢındakı sözünə əməl edən prezident 28 avqustda ölkəiçi tanıĢlıq gəzintisinə baĢladı.
Ġlk səfəri Gəncəyə oldu. Görünür, Bakıdan sonra ikinci böyük Ģəhərimizdəki gizli narahatlığı Bəy
dövlət baĢçısı kimi hamıdan yaxĢı duyduğuna və vaxtında qabaqlayıcı tədbirlər görmək istədiyinə
görə Gəncəni seçmiĢdi.
Bəy bir neçə dövlət adamıyla bərabər Gəncəyə qatarla getmiĢdi. Onlar Yevlaxda dayandılar.
Dövlət katibi Pənah Hüseynov yun zavodundan Surət Hüseynovu gətirtdi. Bəy bəzi məsələlərlə
bağlı onunla söhbət etdikdən sonra yola davam etdilər.
Prezident, demək olar ki, xəbərsiz getdiyinə görə Gəncədə onu yalnız prezident mühafizəsinin
maĢınları qarĢıladı. ġəhər icra hakimiyyətinin baĢçısı MürĢüd Məmmədovu sonradan tapıb
gətirdilər. Prezident icra hakimiyyətinin qonaq evində yerləĢdi.
Onu da deyim ki, bu vaxt Gəncənin polis rəisi sonrakı respublika prokuroru Eldar Həsənovdu.
Prezidentin Gəncədəki görüĢlərini onun oğlu videokamerayla çəkirdi.
Azərbaycan Cümhuriyyətinin ilk beĢiyi kimi xüsusi sevgi bəslədiyi bu Ģəhərlə prezident olaraq
tanıĢlığa Bəy Cavad xanın məzarını ziyarətlə baĢladı. Azərbaycanın azadlıq uğrunda, rus
imperiyasına qarĢı çarpıĢma uğrunda rəmzi saydığı Cavad xanın məzarını hamıdan və hər Ģeydən
öncə anılmağa layiq görməsini, onun ruhunu Ģad etməyə çalıĢmasını bəlkə də kimsə adi protokol
tədbiri kimi dəyərləndirə bilər, ancaq Bəy bununla göstərdi ki, Azərbaycanın prezidenti 1975-də
uğrunda zindanlara atıldığı ideyalardan nəinki bir addım da geri çəkilməmiĢ, əksinə, onları
gerçəkləĢdirməyi qarĢısına müqəddəs vəzifə kimi qoymuĢ elə həmin ƏBÜLFƏZdir!
Cavad xanı yad etdikdən sonra ġah Abbas məscidinə baĢ çəkən prezident Ģəhərdəki ġəhidlər
xiyabanını da ziyarət etdi.
Milli Ordumuzun Gəncədəki diviziyasının əsgər və zabitləriylə, hərbi hissənin Ģəxsi heyətiylə
keçirdiyi səmimi görüĢlər prezidentin Gəncə səfərinin yəqin ki, baĢlıca məqsədiydi.
DöyüĢçülərimiz qarĢısında çıxıĢ edən Bəy Almatıda Ermənistan və Azərbaycan sərhədləri boyunca
atəĢkəsə razılıq verildiyini bildirdi. Onun bu sözlərinisə hərbçilərimiz alqıĢlarla qarĢıladı:
"Qarabağa gəldikdə, onun Ermənistana heç bir dəxli yoxdur. Bu, Azərbaycanın torpaqlarıdır və
Yuxarı Qarabağda əmin-amanlıq yaratmaq bizim daxili iĢimizdir"
. Bu cümlə Elçibəyin birillik
hakimiyyəti boyunca Qarabağ məsələsinə münasibətdə tutduğu dəyiĢməz və qəti mövqeyin
ifadəsidir.
Bu görüĢdən sonra ġeyx Nizaminin məqbərəsini də ziyarət edən Bəy Azərbaycanın ən böyük
sənaye müəssisələrindən olan Gəncə alüminium zavodunda da oldu, əməkçilərlə açıq söhbət
etdi. Sadə insanları narahat edən çörəyin qiymətinin artması səbəblərini baĢa saldı, onlara
dövlətimizin qarĢısında duran mühüm vəzifələrdən danıĢdı.
Ədalət Məmmədov danıĢır ki, alüminium zavodunda olarkən bir kiĢi Bəyə yaxınlaĢıb Ģikayətləndi
ki, mənim bir mopedim vardı. ĠĢdən gedəndə onu doldurub inəyimə ot aparırdım, axı belə
zavodda iĢləyən gərək çoxlu süd içsin. Ġndi mənim mopedimi oğurlayıblar, süd içə bilmirəm. Bəy
Gəncənin icra baĢçısı MürĢüd Məmmədova, polis rəisi Eldar Həsənova tapĢırdı ki, bu kiĢiyə bir
moped alıb verin, çünki sizin itmiĢ mopedi axtarıb tapmağınız uzun çəkə bilər (onlar "axtarırıq"
demiĢdilər).
Daha sonra Bəy Gəncə siyasi maarif evindəki konfransa qatıldı.
Prezident Gəncəyə bu gəliĢindəki məqsədinə yetdi - Ģəhər əhalisini öz sevgisinə və qayğıkeĢliyinə