Həqiqət işığında

 
49 
                            Əzəldən həmdəmim qüssə, dərd, ələm. 
                            Ətrafı kol- kosla dolu bir güləm. 
                            Mən xoş gün görmədim, qismət beləymiş, 
                            Tənhayam dünyada daha bu gündən. 
 
   Sədinin  “Bustan”ı,  Nizami  Gəncəvinin  və  Məshəti  xanımın 
ölməz sənət inciləri Həqiqəti həmişə öz təsir dairəsində saxlardı. 
 
                            Nizami şeirinin hər sözü inci, 
                            Necə vəsf edib o qəmi, sevinci? 
                            Qüdrətdə, mənada, gözəlliyində, 
                            Nizami şeiridir məncə birinci. 
 
   Həqiqət  xanım  uşaqlıqda  olduğu  kimi,  bu  gün  də  Nizamini 
böyük  məhəbbətlə,  sevə-sevə  oxuyur.O,  Ömər  Xəyyamın 
rübailərini, Sədinin şeirlərinin əksəriyyətini əzbər bilir... 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
50 
                           İstiqlal himni 
 
                    Haqq səsi “istiqlal” deyib hayqırır, 
                    Bu yolda parçala, zəncirləri qır. 
                    Dünya çıxsa belə öz məhvərindən, 
                   Qurtul əsarətin zəncirlərindən,  
                   Çaxıb şimşək kimi, od saç, alov saç,  
                    Dartıb biləyindən buxovları aç! 
                    İstiqlal yolunda tökülsə də qan, 
                    Əbədi azadlıq qazanacaqsan. 
                 
 
                                  
İlk müəllimim 
 
 
                      Bu körpə dünyamın sən aynasında, 
                      Xırdaca əlimlə yazdırdın “ana”. 
                      Tanıtdın ananın böyüklüyünü, 
                      Onun gül qoxulu balalarına.  
 
                       
                      Anam ürəyimdir, sən isə ağlım, 
                      Oxumaq, öyrətmək oldu amalın. 
                      Sənə minnətdaram ey müəllimim, 
                      Verdin əlimizə bilik açarın. 
 
                      Sənin bayramını təbrik edib mən, 
                      Öpürəm qayğıkeş o əllərindən. 
                      Xoşbəxtəm isinsə qəlbin azacıq, 
                      Bənövşə ətirli  kəlmələrimdən.  
 

---

 
51 
 
                               
Ad günümün göz yaşı 
 
                     
Sürətlə dəyişdi donun fəsillər, 
                            Gəncliyi əlimdən aldı nəsillər. 
                            Qəlbim kaman kimi sızlayıb inlər, 
                            Mən nələr itirdim, nələr ay illər. 
 
                             Dedilər ömrünə gəlir yeni yaz, 
                             Yaş üstə gələn yaş soyuq bir ayaz. 
                             Kim deyir bu gündə ağlamaq olmaz? 
                             Çəkilib xəlvətə ağladım bir az. 
 
                             Göz yaşım aramsız axdı sel kimi, 
                             Yudu ürəyimdən kədəri, kini, 
                             Küsgün taleyimin olub hakimi, 
                             İttiham edirdi görən kim kimi? 
 
 
                             Həqiqət! Kim qoyub mənə bu adı? 
                             Bu ad işığında gördüm həyatı. 
                             Ömür işgəncəymiş övladlar çatı, 
                             Bilmədim nə imiş həyatın dadı. 
  
 
                             Sərt yazıb taleyi alnıma yazan, 
                             Nəyimə gərəkdir şan-şöhrət, ad-san? 
                             Namərdlər önündə imkansız olsan, 
                             Mərdliyi saxlamaq olarmı asan?  
                                         
 
 

---

 
52 
 
                              Olmuşam həmişə paklığın qulu, 
                              Seçmişəm həyatda ən çətin yolu. 
                              Ömrüm kədər dolu, qəm, nisgil dolu, 
                              Bəs haçan bitəcək bu yolun sonu? 
                                     
                              Çevirdim sevgidən tamam üzümü, 
                              Sevgi nisbi imiş bildim düzünü. 
                              Yalnız tənhalıqda tapıb özümü, 
                              Sübhədək qələmə dedim sözümü.    
 
                               Doğmalar olurmuş yadlardan da yad 
                               Həyat kimsəsizə bataqlıqdır bat! 
                               Demə daşıyırmış hərə bir cür ad 
                               Acı qəhqəhələr sevirmiş həyat... 
 
                               Düşünüb hər şeyi dərk etmək çətin 
                               Nə etmək, yazmaqdır mənim sənətim 
                               Düşsə də dillərə adım, şöhrətim 
                               İsindim odundan tək bir şəfqətin. 
 
                              O şəfəq ömrümün yeganə şamı, 
                              Gözündə şəfqətli gördüm axşamı.  
                              Sildi nəvazişlə axan yaşımı 
                              Unutdum yaş üstə gələn yaşımı. 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
53 
           
                        Dostluq haqqında 
 
                           Soydu qarətçilər nəyim vardısa, 
                           Məni sevən dostlar batdılar yasa. 
                           Düşündüm gedənlər dünya malıdır, 
                           Bəsimdir qiymətli dostlarım varsa. 
 
                           Həqiqi dostluğun qiyməti nədir? 
                           Hər şeydə olasan bərabər əlbir. 
                          “Dostunam” - söyləyən xəyanətkara, 
                           Biryolluq diriykən qazasan qəbir. 
 
                          Əsil dost görsə ki, sənə dəyir daş, 
                          O daşın önünə tutmalıdır baş. 
                          Özgənin sirrini sənə deyəndən, 
                          Düşün olarmı heç dərdinə sirdaş?    
 
 
                           Əkiz övladlarım 
 
                       
 Şir bürcündə doğulan, 
                                Mehriban qızım, oğlum. 
                                Elə şir kimi cəsur, 
                                Sarsılmaz, mətin olun. 
 
                               Yolunuza səpilsin, 
                               Allah nurundan işıq. 
                               Hər biriniz bir evə, 
                               Olasınız yaraşıq. 
  

---