127
teji maraqları əsasında “demokratiya dalğaları”nı hərəkətə gətirən-
lər-“ixracatçı”lar oldular. Başqa sözlə, əsasında xarici faktorların
dayandığı məlum keçidlər nəhəng güc mərkəzlərinin geosiyasi
oyunlarının struktur elementi, tərkib hissəsi səciyyəsi daşıdı.
Nəhəng geosiyasi vahidlərdən biri olan SSRİ-nin iflasından
sonra yaranmış təkqütblü dünya nizamının fonunda da analoji
oyunlar, ssenarilər və planlar davam etdi və demokratiya, insan
haqları kimi özündə ümumbəşəri dəyərləri ehtiva edən institusio-
nal məfhumlardan müdaxilə və istismar vasitəsi qismində istifadə
edildi. Artıq Qərb “Yeni Dünya Düzəni” (“Le Nouvel Ordre
Mondial”), “Mondializm” kimi mədəni imperializmə xidmət edən
konsepsiyalar meydana gətirməklə geostrateji ekspansiyaları yeni
keyfiyyətdə davam etdirdi. Bundan sonra “demokratiya” oyunları
ən müxtəlif ölkələrin nümunəsində təzahür etdi.
Beləliklə, Qərbin ifa etdiyi “demokratiya nəğməsi”nin sivil in-
sanların qətlinə, ölkələrin xaosa, böhrana və anarxiyaya sürüklən-
məsi ilə nəticələnməsi faktı növbəti dəfə sübut etdi ki, dünyanı ida-
rə edən Atlantik aktorları “demokratiya”, “insan haqları” kimi for-
mal institusional məfhumlardan özünün transmilli maraqlarını tə-
min etmək üçün təsir vasitəsi kimi istifadə etməkdədirlər.
4.4. Demokratik tranzitin milli modeli – Azərbaycan
nümunəsi: reallıqlar və perspektivlər
Müstəqillik əldə etdikdən sonra Azərbaycanın qarşısında duran
fundamental strateji vəzifələrdən biri də modern cəmiyyət və qey-
ri-formal milli dövlət quruculuğu prosesinin əsasının qoyulması
idi. Bunun üçünsə, ilk növbədə, ictimai-siyasi müstəvidə sabitlik
təmin edilməli, əlaqələri sürüşkən müstəvidə cərəyan edən sub-
yektlərarası antaqonist meyillər aradan qaldırılmalı, ictimai-siyasi
təsisatlanmanın operativ və effektiv surətdə həyata keçirilməsini
şərtləndirən struktur elementləri və real zəmin bərqərar olunmalı
və sistematik strategiyanın fonunda mərhələli surətdə demokratik
tranzit həyata keçirilməli idi. Bütün bunları reallaşdırmaq üçünsə
128
ilk növbədə, rasional təfəkkürə və praqmatik fəaliyyət mexanizmi-
nə malik olan LİDER SİYASƏTÇİ lazım idi.
Ancaq müstəqilliyin ilk iki ilində (1991-1993) ölkəyə səriştəsiz
və irrasional təfəkkürə sahib olan təcrübəsiz şəxslərin rəhbərlik et-
məsi sadalanan vəzifələrin yerinə yetirilməsini mümkün etmədi.
Hətta həmin ərəfədə çox ciddi institusional kataklizmlərlə
müşayiət edilən xaotik proseslərin hökm sürməsi üfüqi və şaquli
münaqişələrin, milli münasibətlər zəminində subyektlərarası
dissonanslar və antaqonist əlaqələrin daha da kəskinləşməsinə və
ictimai-siyasi müstəvidə kəskin qarşıdurma meyillərinin təzahür
olunmasına səbəb oldu.
Akademik Ramiz Mehdiyev “Demokratiya yolunda: irs haq-
qında düşünərkən” adlı kitabında yazır ki, demokratiyanın 3 ilkin
şərti mövcuddur:
1. Milli birliyin və müvafiq eyniyyətin (indentikliyin) əldə
edilməsi;
2. İqtisadi inkişafın yüksək
səviyyəsi;
3. Demokratik prinsiplərin tanınmasını nəzərdə tutan mədəni
norma və dəyərlərin kütləvi surətdə yayılması.
Azərbaycan xalqının Ümummilli lideri Heydər Əliyevin ikinci
dəfə hakimiyyətə gəlməsindən sonra həyata keçirilən sistematik və
kompleks tədbirlər sayəsində ictimai-siyasi sabitlik təmin edildi və
demokratik tranzit prosesinin həyata keçirilməsinə əlverişli zəmin
yaradıldı. Demokratik tranzit prosesinin fonunda, ilk növbədə,
Konstitusiyanın qəbul edilməsi milli inkişaf strategiyasının hüquqi
substratlarının bərqərar olunmasını şərtləndirdi və bundan sonra
mərhələli surətdə demokratik transformasiya prosesi həyata keçi-
rilməyə başlandı.
Həmin ərəfədə Ümummilli lider Heydər Əliyev demokratik
tranzitlə bağlı ölkənin qarşısında duran strateji vəzifələri məhz bu
cür səciyyələndirirdi: “Biz Azərbaycanda demokratik respubli-
ka quraraq sivilizasiyalararası cəmiyyət uğrunda mübarizə
apararaq ümumi dünyəvi, bəşəri dəyərlərin hamısından istifa-
129
də etməliyik. Çalışmalıyıq ki, Azərbaycan uzun illərdən sonra,
ilk dəfə müstəqilliyini aldıqdan sonra bütün dünyaya öz tarixi
nailiyyətlərini, milli ənənələrini nümayiş etdirə bilsin. Azər-
baycan xalqının bu barədə həm tarixi, həm də müasir poten-
sialı olduqca böyükdür. Bunların hamısından istifadə olunsa,
Azərbaycan həm tam müstəqil dövlət olacaq, həm də bizim cə-
miyyətimiz tam demokratik-hüquqi, ümumbəşəri dəyərlərin
əsasında qurulan demokratik bir cəmiyyət olacaq”.
“Azərbaycan Respublikasında demokratik-hüquqi dövlət
qurulmalıdır. Azərbaycan Respublikası demokratiya yolu ilə
getməlidir, heç vaxt totalitar sistemə, kommunizm rejiminə qa-
yıtmamalıdır. Azərbaycan Respublikasında siyasi plüralizm
hökm sürməlidir. İnsan, söz, din, dil azadlığı –
bunların hamısı
bərqərar edilməlidir. İnsan hüquqlarının qorunması bizim
əsas məqsədlərimizdən biri, dövlət orqanlarının, hüquq-müha-
fizə orqanlarının əsas vəzifələrindən biri olmalıdır. Dövlətin
hüquqları da qorunmalıdır. Biz iqtisadiyyatda köklü islahatlar
aparıb, bazar iqtisadiyyatına keçməliyik. Bizim borcumuz bü-
tün Azərbaycanın simasını dəyişməkdir, Azərbaycanı inkişaf
etmiş, sivilizasiyalı, demokratik prinsiplərlə yaşayan bir dövlə-
tə, cəmiyyətə çevirməkdir, Azərbaycan vətəndaşlarının gələcək
həyatını azadlıq, demokratiya yolu ilə təmin etməkdir. Biz bu
yolun yolçusuyuq, bu yolla da gedəcəyik. Bu yol xalq yoludur”.
Demokratik transformasiya prosesinin fonunda dövrün və şə-
raitin qanunauyğunluqlarına, reallıqlarına və çağırışlarına müvafiq
surətdə siyasi-hüquqi islahatların həyata keçirilməsi, ictimai-siyasi
təsisatlanmanın davamlılığının təmin edilməsi, ictimai-siyasi mü-
nasibətləri yeni şəraitə uyğun formada tənzimləmək üçün sosial
strukturlar və siyasi təsisatların fəaliyyətinə legitim şəraitin yara-
dılması, sosial stratifikasiyalararası ictimai münasibətlərin sağlam
dəyərlər əsasında təşkil edilməsi nəticə etibarilə özündə yeni və
daha təkmil struktur elementlərini, sağlam milli münasibətləri və
dəyərləri birləşdirən, ehtiva edən siyasi sistemin təşəkkül tapması-
nı şərtləndirdi ki, bu da bəhs edilən prosesin effektivliyini təmin