143
gedir, xalqla iqtidar arasında birlik vardır. Bütün təşəbbüslə-
rimiz xalq tərəfindən dəstəklənir, əks təqdirdə biz bu inkişafa
nail ola bilməzdik”.
145
VI FƏSİL
İNSAN VƏ VƏTƏNDAŞ HÜQUQ VƏ AZADLIQLARI:
TARİXİ TƏKAMÜLÜ, SİYASİ-HÜQUQİ, BEYNƏLXALQ
ASPEKTLƏRİ VƏ AZƏRBAYCAN TƏCRÜBƏSİ
6.1. İnsan və vətəndaş hüquq və azadlıqlarının təşəkkülü,
inkişafı və siyasi mahiyyəti: nəzəri əsaslar və
təcrübi gerçəkliklər
Hər bir insanın hakimiyyətin mənbəyi, siyasətin əsas və ilkin
statusuna, hər bir vətəndaşın siyasətin və bütövlükdə ictimai həya-
tın real və potensial iştirakçısına çevrilməsinə təminat verən nəzəri
institusional mexanizm insan hüquqlarıdır. İstənilən modern cə-
miyyətin demokratikliyi və vətəndaşların konstitusiya hüquqlarının
qorunması, ilk növbədə, insan hüquqlarının müdafiəsi səviyyəsi ilə
ölçülür. Demokratiya və insan hüquqlarının birbaşa və əks əlaqəsi
olduqca sadədir: insan hüquqlarına əməl və hörmət edilmədən de-
mokratiyanın mövcudluğu və təsir mexanizmi təmin edilə bilməz
və əksinə, əsl demokratiyanın bərqərar olunması insan hüquqları-
nın təmin edilməsi üçün fundamental zəmindir.
İnsan hüquqlarının dövlətin konstitusiyasına daxil edilməsi
konsensusun və siyasi stabilliyin təmin olunması prosesinin baş-
lanğıc nöqtəsidir. Onların konstitusiya səviyyəsində təsbit edilməsi
ayrı-ayrı hakimiyyət strukturları və bütövlükdə dövlət hakimiyyəti
tərəfindən hakimiyyətdən və inzibati resurslardan sui-istifadə im-
kanlarını məhdudlaşdırır. İnsan hüquqlarının nəzəri cəhətdən kons-
titusion əsasda təsbit edilməsi sosial-siyasi münasibətlər sisteminin
hüquqi substratlar əsasında tənzimlənməsini təmin etməklə yanaşı,
idarəetmənin institusional səviyyəsinin səmərəliliyini də şərtləndir-
miş olur.
Müasir demokratik cəmiyyətlərdə milli hüquq müdafiə mexa-
nizmlərinin səmərəliliyi, ilk növbədə, dövlətin bu sahədəki fəaliy-
146
yətindən və onun müvafiq istiqamətdə həyata keçirdiyi siyasətdən
asılıdır. Hakimiyyət strukturlarının konstitusion əsasda təsbit edil-
miş insan və vətəndaş hüquq və azadlıqlarına institusional münasi-
bəti, onların təmin və mühafizə edilməsi istiqamətində gördüyü
sistematik tədbirlər bəhs edilən hüquq və azadlıqların təcrübi müs-
təvidə tətbiqinin səmərəlilik səviyyəsini müəyyən edir. Məhz buna
görə də, bir çox nəzəri mənbələrdə bildirilir ki, milli dövlət insan
və vətəndaş hüquq və azadlıqlarının başlıca təminatçısı və mühafi-
zəçisidir.
İnsan hüquqları müxtəlif iqtisadi və siyasi sistemlərin, ideolo-
giya və mədəniyyətlərin mövcud olduğu müasir dünyamızda in-
sanları və cəmiyyətləri birləşdirən, onların qarşılıqlı inteqrasiyasını
təmin edən təməl substratdır. “İnsan hüquqları haqqında Ümumi
Bəyannamə”də qeyd edildiyi kimi, insanın ləyaqəti ümumi sülhün,
ədalətin və azadlığın əsasıdır.
İnsan hüquqları ideyası məhdud inkişafetmə təsəvvürlərindən
müasir dövrədək təkamül yolu keçərək nəticədə sosial və hüquqi
statusundan asılı olmayaraq, bütün insanlara aid olan vahid prinsip
və normalar konsepsiyasına çevrilmişdir. Bu konsepsiyalarda bir
çox xalqların dosktrinalarından, fəlsəfi, siyasi, hüquqi təlimlərin-
dən irəli gələn, müxtəlif əsrlərdə və dövrlərdə formalaşan fikirlə öz
ifadəsini tapmışdır.
Bütövlükdə insan hüquqlarının formalaşması və inkişafı uzun
müddət bu və ya digər ölkəyə məxsus olan dokstrinalar və ənənə-
lərin mübarizəsi ilə müşayiət olunmuşdur. Müasir dövrdə insan və
vətəndaş hüquq və azadlıqları konsepsiyalarının əsas ideyaları ki-
mi dövlət və şəxsiyyətin ümumi maraqlar əsasında tənzimlənmiş
qarşılıqlı münasibəti, şəxsiyyətin sosial müdafiəsi, hüquq və vəzi-
fələrin vəhdəti və s. göstərmək olar. Müasir mərhələdə əsas istiqa-
mət kimi bütün siyasətin və təcrübənin insana yönəlməsi ideyası
əsas tutulmalı, nəzəriyyə və təcrübədə fərdi və kollektiv hüquqla-
rın izah və təfsir edilməsində insan tələbatı və maraqları, sosial-si-
yasi, mənəvi inkişafda şəxsiyyət başlanğıcının formalaşdırılması
aparıcı prinsiplər olmalıdır.