23
iş yerlərinin funksional analizi nəticələri ilə müəyyən olunur.
2. nsan resurslarının idarəetməsinin strateji ölçü qazanması, işçi
heyətinin ənənəvi idarə edilməsi modelləri üçün səciyyəvi olan passiv və
reaktiv siyasətdən fərqli olaraq daha fəaldır.
3. Daha fəal kadr siyasətinin gerçəkləşdirilməsinə görə cavabdehlik
həm də xətti menecerlərin üzərinə qoyulur (struktur alt bölmələrin
rəhbərlərinin üzərinə) və bu onu nəzərdə tutur ki, bütün həlqələrdən olan
rəhbərlərin kadr işi bu cür siyasəti effektiv yerinə yetirmək bacarığına malik
olan kadr idarəetmə sisteminə inteqrasiya olunur.
4. Kadr idarəetməsi sisteminin işçi heyəti ilə fərdi işə keçidi və
məntiqi olaraq da heyətinin idarəedilməsində dominant olan kollektiv
dəyərlərdən fərdi olanlara keçid baş verir.
5. Əgər ənənəvi olaraq, işçi heyəti üzrə menecer işçi heyətinin
yenidən yaradılması ilə əlaqədar olan xərclər üzərndə qənaət etməyə səy
göstərməli idisə (və ona görə də, insan kapitalına uzunmüddətli sərma-
yələrdə maraqlı deyildi), insan resurslarının idarəedilməsi texnologi-
yası müəssisə işçilərinin daimi peşə yüksəlməsini təmin edən bu cür sər-
mayələrin effektivliyinin artmasına və iş şəraitinin keyfiyyətinin
yaxşılaşdırılmasına yönəlmişdir.
6. Əgər işçi heyətinin idarə edilməsində bütün diqqət müstəsna olaraq
adi işçilərə yönəlmişdirsə, insan resurslarının idarə edilməsində vurğu
idarəetmə ştatına yönəlir: müasir korporasiyanın kadr potensialının mühüm
elementi olaraq məhz menecerlərin sərişətililiyi çıxış edir.
7. Kadr idarəetməsinin yeni sistemi muzdlu işçinin və işə-
götürənin qarşılıqlı cavabdehlik mühitini stimullaşdıran güclü, adaptiv
korporativ mədəniyyəti, korporasiyanın bütün işçilərinin, təşkilatın
bütün səviyyələrində təşəbbüslərin, daimi texnki və təşkilati yeniliklərin,
problemlərin açıq müzakirə edilməsinin dəstəklənməsi hesabına onu «ən
yaxşı şirkət» etməyə səy göstərməyi nəzərdə tutur.
nsan resurslarının idarə edilməsi texnologiyası korporasiyada mi-
nimum aşağıdakı şərtlərə riayət edildiyi təqdirdə sinergetik effekt verir:
•Xarici və daxili əmək bazarına uyğunlaşma sistemi nisbətən
yaxşı inkişaf etmişdir (karyeranın fərdi planlaşdırılması, işçi heyətinin
hazırlığı və yenidən hazırlığı, peşəkar artımın və kadrların rotasiyasının
stimullaşdırılması);
• işlərin çevik təşkili sistemləri mövcuddur (keyfiyyət
dərnəkləri, avtonom işçi qrupları);
• şəxsi töhfənin hərtərəfli uçotu prinsipləri (o cümlədən
24
işçilərin özü) və peşə səriştəsi səviyyəsi (işçilərin real
olaraq malik olduqları bilik, bacarıq və vərdişlər)
qurulmuş ödəniş sistemlərindən istifadə edilir;
• ayrı-ayrı işçilərin və işçi qruplarının, onların gündəlik
işinə dair idarəetmə qərarlarının işlənib hazırlanması və
qəbul edilməsinə kifayət qədər yüksək iştirak səviyyəsi
dəstəklənir;
• səlahiyyətlərin tabe şəxslərə ötürülməsi təcrübələri
tətbiq edilir;
• iki və çoxtərəfli şaquli, üfüqi və diaqonal təşkilatdaxili
ə
laqələri təmin edən təşkilati rabitənin şaxələnmiş sis-
tem fəaliyyət göstərir.
nsan resurslarının idarə edilməsi fərdi cavabdehliyin kontrakta-
siyası çərçivəsində təşəkkül tapdığına görə, bu texnologiya lap baş-
lanğıcdan kollektiv yanaşmalara əks olmuşdur (Britaniya işçi heyəti ida-
rəetməsi üzrə məktəbinin terminologiyasına görə plüralist, yəni işəgö-
türənlərin, menecerlərin və sıravi işçilərin maraq müxtəlifliklərini nəzərə
alan). Bununla belə, insan resurslarının idarə edilməsini birmənalı ola-
raq korporasiyanın bütün işçilərinin maraqlarının vahidliyini təlim edən
unitar yanaşmalar sırasına da aid etmək olmaz.
nsan resurslarının idarə edilməsində
iki yanaşma. Qırx ildən çox tarixi boyu kadr
idarəetməsinin bu istiqamətində
iki yanaşmanı ayırd etmək mümkündür:
1) rasionalist-firmanın rəqabətli mühitə yüksək səviyyədə uyğun-
laşa bilməsi, işçi heyətinin kontraktasiya formalarının çevikliyi, yüksək
ixtisaslı işçilərin əməyinin intensifikasiyası və işçilərin gəlirlərin böl-
güsündə iştirakı təmin edilir;
2) humanist-firmanın rəqabətli üstünlüklərinin yaradılmasına görə
cavabdehliyi işçilər öz üzərinə götürür, onların korporasiyanın işinə cəlb
olunma səviyyəsi isə effektiv təşkilati kommunikasiya, yüksək mo-
tivasiya və çevik rəhbərlik hesabına təmin edilir.
Bu iki yanaşmada onların kökünün əvvəlki paradiqmalara əməyin
və insani münasibətlərin elmi təşkilini aşkar etmək asandır.
nsan resurslarının idarə edilməsində ənənəvi (rasionalist) yanaş-
ma ondan çıxış edir ki, əgər şirkət kadrlara sərmayə qoyursa (heyətin
seçiminin texnologiyalarını təkmilləşdirir, sistematik olaraq onun təhsil
almasını təşkil edir və karyera yüksəlişi proqramlarını gerçəkləşdirir,
25
yaxşı əməkhaqqı verir və onların qayğısına qalır), o öz işçilərindən
ş
irkətə loyal yanaşma sərgiləməyi və işə məsuliyyətlə yanaşmağı tələb
etmək hüququna malik olur və ya ən azı ona bel bağlayır ki, işçilər
həmkarlar ittifaqlarına qoşulmayacaqlar. Fəal kadr siyasəti şirkətin idarə
edilməsində kadr xidmətinin rəhbərinin nümayəndəsi tərəfindən yerinə
yetirilir və o, şirkətin loyal, dayanıqlı funksiya göstərən və öz vəziy-
yətindən razı olan işçi qüvvəsinə təbəlatını təmin edir. Bu cür kadr
siyasəti uğurlu, rəqabətə davamlı strategiyanın gerçəkləşdirilməsi üçün
ə
sas rolunu oynayır və işçi heyətinin ənənəvi idarə edilmə metod-
larından fərqli olaraq, işçilərin işəgötürənin (menecerin) iradəsinə tabe
olması ilə yox, tərəflərin maraqlarının qarşılıqlı nəzərə alınması və
qarşılıqlı cavabdehliyi üzərində qurulur.
Əgər 70-ci illərin əvvəllərində ABŞ-da insan resurslarının idarə
edilməsində meydana gəlmiş qeyri-plüralist (humanist) yanaşma kadr
idarəetməsinin iki istiqaməti arasında məşhur kompromisi ifadə edir.
Heyətin idarə edilməsi (insani münasibətlər paradiqmi) və insan
resurslarının idarə edilməsi. şçilərin müəssisənin sahibkarına çevrilməsi
«işəgötürən-muzdlu işçi» münasibətlərini yeni səviyyəyə qaldırır. Bu
səviyyədə qarşılıqlı cavabdehlik münasibətlərinə, həmçinin digər
səhmdarlar, dövlət hakimiyyəti orqanları, istehlakçılar qoşulur. Bunun
hesabına işçilərin bir çox tələbatlarının təmin edilməsi kadr siyasətinin
məqsədinə çevrilir və digər kadr idarəetmə yanaşmalarında olduğu kimi,
başqa məqsədlərin çevrilməsi məqsədi olmur. Öz növbəsində tərəflərin
qarşılıqlı cavabdehliyi firmanın fəaliyyətinin artan effektivliyini təmin
edir. şçilərin iş yerlərinin layihələndirilməsində və iş şəraitlərinin,
buraxılan malın və (və yaxud) göstərilən xidmətlərin keyfiyyətinin
idarə edilməsi müəssisədə tamamilə yeni atmosfer yaradır. şəgötürən-
lərlə həmkarlar ittifaqları arasında düşmənçilik yoz, əməkdaşlıq atmo-
sferinin hökm sürməsi və onlar arasındakı danışıqlar indi daha artan
şə
kildə praqmatik xarakter alır. şçilərin müxtəlif maraqlarının qanuni-
liyinin tanınması onların idarəetmə qərarlarını birgə qəbul etmək pro-
sesinə cəlb etmək, qarşılıqlı məsləhətləşmələr aparmaq, habelə onların
işlədikləri müəssisənin işlərinə dair məlumatı ala bilmək üçün yeni
perspektivlər açır.
Beləliklə, ənənəvi və müasir yanaşmaların insani resurslarının
idarə edilməsi texnologiyası bazası əsasında (əlbəttə ki, modernləşdi-
rilmiş) müəyyən bir sintez haqqında danışmaq olar. Bununla belə, kadr
idarəetməsində təşəkkül tapmış müxtəlif yanaşmaların ən üstün cəhət-
Dostları ilə paylaş: |