gedişatına müvafiqdir. Belə ki, yazda qar əriməyə başladıqda səviyyə qalxır (yaz
maksimumu), yayda isə havanın temperaturunun və buxarlanmanın artması,
bitkilərin inkişaf etməsi ilə əlaqədar olaraq qrunt sularının
səviyyəsi tədricən düşür
və minimuma çatır (yay maksimumu). Payızda yağıntıların miqdarı artır,
buxarlanma azalır və səviyyə yenidən artmağa başlayır (payız maksimumu). Payız
maksimumu əksər hallarda yaz maksimumundan kiçik olur. Qışda bataqlıqlar səth
suları ilə qidalanır və səviyyə yenidən düşür (qış minimumu).
Qrunt sularının fəsillik gedişatına yağışlar və qışda havanın birdən isinməsi
təsir göstərə bilər. A.D.Dübaxın apardığı tədqiqatlar göstərmişdir ki, 1 mm yağış
qrunt sularının qısa müddətdə 5 mm-ə yaxın qalxmasına səbəb olur. Yağışdan
əvvəl qrunt suları bataqlığın səthindən 50-60 sm aşağıda olduqda, onların səviyyəsi
daha kəskin qalxır. Bu, torfun üst layının məsaməliyinin böyük olması ilə izah
olunur. torfun istilikkeçirmə qabiliyyəti az olduğu üçün o, mineral qruntlara
nisbətən az dərinlikdə donur. Şərqi Avropanın orta qurşağında bataqlıq 40-45 sm
dərinlikdə donur. Yazda isə bataqlıqların donuşluğunun açılması qruntlara
nisbətən
gec baş verir daha uzun müddət davam edir. (10-12 gün).
K.Y.İvanovun tədqiqatlarına görə bataqlıqlarda buxarlanma müxtəlifdir və
yerli şəraitdən, bataqlığın vəziyyətindən asılıdır. Buxarlanmaya təsir göstərən əsas
amillər aşağıdakılardır:
•
qrunt sularının bataqlığın səthinə yaxın olması;
•
bataqlığın üst qatının quruluşu;
•
bataqlıq bitkilərinin tərkibi və fizioloji xüsusiyyətləri.
Bataqlığın səthi daima və ya dövrü olaraq su ilə örtülürsə,
o zaman
buxarlanma açıq su səthindən olan buxarlanma şəraitinə oxşar olacaqdır.
Əgər bataqlıqda olan bitkilər 1 m və daha artıq hündürlükdə onun səthindən
qalxırsa, buxarlanma bitki basmış sututarlardakı kimi baş verir. Bataqlığın səthi
sudan azad olan hallarda, buxarlanma ot bitkiləri ilə örtülmüş torpaqdan gedən
buxarlanma kimi olur. Mamır batqlıqlarda orta illik buxarlanma may-sentyabr
aylarında 400 mm,, keçid bataqlıqlarında isə 421 mm-dir.
Çayların qidalanmasında bataqlıqların rolu müxtəlifdir. Üst bataqlıqlarda
qrunt sularının səviyyəsi fəal laydan aşağı düşdükdə çaya axım kəsilir. Belə ki, qış
və yay aylarında üst bataqlıqlar çayların qidalanmasında
demək olar ki, iştirak
etmir. Alt bataqlıqlarda axım yeraltı və səth sularının hesabına əmələ gəlir və belə
bataqlıqlar üst bataqlıqlardan fərqli olaraq yayda çayların qidalanmasında daima
iştirak edir.
Yaz gursululuğunun maksimal axımına bataqlığın təsiri onun tipindən və
hövzənin bataqlaşma dərəcəsindən asılıdır.
N.N.Zaxarovskayanın apardığı təcrübələr göstərir ki, hövzənin 35%-ə qədəri
bataqlaşmış olduqda gursululuğun axım modulu azalır. Sutoplayıcının
bataqlaşması 35%-dən artıq olduqda maksimal axım modulu artmağa başlayır və
80-100% olduqda maksimal axım modulu mataqlıqlaşmış sutoplayıcıdakından
böyük olur.
Yağışdan sonra bataqlıqlar axım, yağış layından və qrunt sularının
səviyyəsindən asılı olaraq əmələ gəlir.
4
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Bataqlıqların çay axımına təsiri birmənalı deyildir və onların
tipindən,
yerləşdikləri ərazinin iqlim və hidroloji şəraitindən, bataqlığın səthinin
xarakterindən və s. asılıdır.
Bataqlıqlar da göllər kimi hövzəyə düşən yağıntıların bir hissəsini
akkumlyasiya edərək çayın axımını tənzimləyir. Lakin onların tənzimləyici rolu
göllərə nisbətən zəifdir. Bataqlıqdan axım, onun fəal layının su ehtiyatı tükənənə
qədər davam edir. Bataqlıq sularının səviyyəsi ətalətli laydan aşağı düşdükdə
bataqlıqdan axım kəsilir. Belə hallarda hövzəyə düşən yağıntılar əvvəlcə ətalərli,
sonra isə fəal layın su ehtiyatlarının bərpasına sərf olunur və axımın
bir hissəsi çay
şəbəkəsinə gəlib çatmır. Bataqlıqların səthindən buxarlanma çay axımına, xüsusilə
arid zonada böyük təsir göstərir.
Bataqlıqların illik axıma təsiri onlar yerləşən ərazidə qurudan və su səthindən
buxarlanmanın nisbətindən çox asılıdır. İfrat rütubətli zonada bataqlığın səthində
suyun kondensasiyası müşahidə olunur və bu, illik axımı bəzən 30%-ə qədər artırır.
Rütubət kifayət qədər olan zonada bataqlıqlı çay hövzələrindən illik axım elə zonal
axıma
bərabərdir, yəni dəyişmir. Rütubət kifayət qədər olmayan sahədə isə
bataqlıqlardan intensiv buxarlanma axımı azaldır.
Ərinti və yağış sularının bataqlıqların səthindəki mənfi relyef formalarında
yığılması nəticəsində gursululuq və daşqın dövrləri uzanır, maksimal su sərfləri
azalır. Bataqlıqlar yay daşqınlarını bütünlüklə akkumlyasiya edə bilər. Azsulu
illərdə hövzəsində bataqlıqlar olan çayların yay aralıq faza axımı zonal axıma
nisbətən az olur.
Bataqlıqların minimal axıma təsiri həm müsbət, həm də mənfi ola bilər.
Əslində bu təsiri aşkar etmək çox çətindir. Rusiyanın
Avropa hissəsinin şimal-
qərbində və Kareliyada bataqlıqlar minimal axımı azaldır.
Tundra və meşə zonalarında bataqlıqlaşma daha böyükdür.
Meşə-çöl zonasında bataqlıqlaşma əsasən çay dərələrində müşahidə olunur.
Çöl, yarımsəhra və səhra zonalarında isə bataqlıqlaşmaya çox az rast gəlinir.
Burada onlar əsasən iri çayların subasarlarında yaranır. Dağlıq ərazilərdə böyük
bataqlıqlar olmur və onlar ancaq yetaltı suların yer səthinə çıxdığı yerlərdə əmələ
gəlir.
Şərqi Avropada Pripyat, Ob, Peçora, Svir, Qərbi Dvina, Dnepr və s. çaylarının
hövzələri daha çox bataqlaşmışdır. Şərqi Avropa düzənliyində ən böyük bataqlıqlar
Polesyedə, Koreliyada və Baltikyanı ölkələrdədir.
Bataqlıqların su balansının gəlir hissəsini müxtəlif mənbələrdən daxil olan
sular və yağıntılar, çıxar hissəsini isə bataqlıqdan axım və buxarlanma təşkil edir.
Üst bataqlıqların su balansında əsas rolu yağıntılar, buxarlanma və bataqlıqdan
axım oynayır. Alt bataqlıqların su balansında çayların daşması zamanı bataqlığa
gələn suların rolu böyükdür.
Alt və keçid bataqlıqlarda xeyli miqdarda qidalı maddələrin olması, onları
qurutduqdan sonra kənd təsərrüfatında istifadə etməyə imkan verir və bu az xərc
tələb edir. Üst bataqlıqları qurutduqdan sonra istifadə etmək
nisbətən çox xərc
tələb edir.
5
Behruz Melikov
Behruz Melikov