25
I BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ SİMPOZİUMU | Amasiya
Bələdiyyə Qonaq evinin istifadəyə verilmə tarixi isə 1922-ci ili əhatə edir.
Əsasən Osmanlı dönəminin möhtəşəm yazılı abidələrinin üslubunu Cümhurriyyət
dönəminə daşıyan əsərlərlə zənginləşdirilib. Amasiya valisi Ziya Paşa tərəfindən
1865-ci ildə ucaldılan Saat Qülləsi bir ucdan bu yerlərdə vaxtın, zamanın hesabı-
nı çəkməkdədi. Tarix bələdçinə dönür, ehtiramla diqqət yetirirəm, bərpa edənləri
ehtiramla anır, anıram. Amasiyada var Vağzal Binası… Cümhurriyyətin ilk illərini də
içinə alan, xarakterik «Birinci Milli Memarlıq Akını» dönəminin özəlliklərini daşıyan
binalar arasındadır. İkimərtəbəli olaraq tikilmişdir.
Tarixi məxəzlər şəhadət verir ki, dünyanın hər yanında tanınan tarixçi və coğrafi-
yaşünas alim Strabon Amasiyada doğulmuşdur. Tarix, fəlsəfə, coğrafiya sahələrində
çalışmış, bir çox ölməz əsərlər yaratmış, bir çox ölkələri gəzib dolaşmışdır. Həyatnıın
son 26-27 ilini «Mənim məmləkətim» deyə adını əziz tutduğu Amasiyada keçirmiş-
dir. Tarixlə bağlı 43 cildlik əsərindən az bir hissəsi qalmışdır. Əsərləri bir çox dillərə
çevrilmişdir.
Amasiya tarixindən xüsusi sayğıyla keçir Roma dönəmində, MS.284-305-ci illər
arasında yaşamış Amasiyalı Teodorun adı.
Həzrəti İsaya qəlbən inandığı bilinir. Xüsusi cəsarətlə Roma ordusu içərisində
seçildi, ətrafına tərəfdarlar toplayaraq müxalif iradəsini ortaya qoydu. 21-22 yaşla-
rında əqidəsi yolunda atəşə qalandı.
Amasiyalı Teodor öldürüldükdən sonra xristianlar arasında «Əziz» elan olundu,
əcəmi olduğu unuduldu, «Amasiyalı Teodor» olaraq anılmağa başladı.
1385-ci ildə Amasiyada doğulan Sabunçuoğlu Şərəfəddinin Amasiya tarixində
xüsusi yeri var. 17 yaşından etibarən tibb sahəsini seçmiş və Darüşşəfada 14 il
həkimlik etmişdir. 1465-ci ildə içərisi bol miniatürlə bəzədilmiş bir tibb kitabı hazır-
layaraq Fateh Sultan Mahmuda ithaf etmişdir. İndinin özündə də bu kitabdan dün-
ya tibb elmində etibarlı mənbə istifadə edirlər. Bunları birər-birər bilmək, yaddaşa
köçürmək mənə çox böyük əziz gəlir. Elə bil tarixin içiylə yeriyir, zamanı əynimə
geyirəm.
Şahzadələr şəhəri
Amasiyanın şahanə təbiətinin, şahanə coğrafi gözəlliklərinin şəhdi-ləbi, mehri-
məhəbbəti dünya hakimiyyəti qurmağa israrlı olan, zatən, kiçik bir bəyliyi qısa za-
manda dövlətləşib imperatorluğa çevirməyi bacaran fatehləri qürur mənbəyi ola-
raq dünyaya gətirdi, yetişdirdi, taxta çıxardı.
Amasiyanın «Şahzadələr şəhəri» olaraq ünlənməsi bir tarixi gerçəklikdi. İldırım
Bəyazidddən başlamış I Yavuz Sultan Səlimə qədər Türkiyə səltənətinin taxtına çıxan
bütün padşahların könül duyğuları bu gözəl diyarın əsrarəngiz təbiətinə nəqşlənib.
Türkiyə tarixinə bələd bir insan olaraq bunun fərqindəyəm.
«Şahzadələr şəhəri»nin muzey şəkillənməsi önündə dayanıb da, bu şanlı tarixi
olaylar haqqında elmi mənbələrdən oxuduğum məqamları yenidən xatırlayıram.
Qaynaqlarda yer alan ilginc bir məktubun sətirləri göz önündədi; Roma papası 2-ci
Pius Fateh Sultan Mehmetə vəd edir ki, əgər sən xristianlığı qəbul etmiş olsan, sənin
dünya imperatorluğu taxtına çıxarılmağına təminatçı olacağam… Bu təqdirdə İstan-
bulun Roma imperatorluğunun paytaxtı olaraq tanınacağına vəd edilir.
Oldumu bu? Amasiya havası, Amasiya təbiəti, qədim-qayımlığının tərbiyəsi yol
verərdimi buna? Təbii ki, Fateh Sultan Mehmet türk, müsəlman qürurunu Roma
imperatorluğu taxt-tacına qurban vermədi. 1386-cı ildə Amasiyanı Osmmanlı sı-
26
I BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ SİMPOZİUMU | Amasiya
nırlarının içinə almış, 1389-cu ildə Amasiya valiliyiynə, oradan da Osmanlı taxtına
dəvət edilmiş ulu babası İldırım Bəyazidin ruhuna xəyanət etmədi…
Amasiyanın şahzadələr muzeyinin hr guşəsi bir tarix saxlancı kimidi; Birinci Çələbi
Mehmetin geyim tərzi babası İldırım Bəyazidin libasıyla eynidi. Bu, o Çələbi Mehmet-
di ki, 1402-ci il Ankara Savaşında Teymurləngə yenilən və dağılan Osmanlı dövlətini
məhz Amasiyada əxz etdiyi idarəçilik ənənəsi əsasında yenidən qurmuşdur.
Bu, II Sultan Muraddı ki, 1404-cü ildə Amsiya sarayında doğulmuşdu…
II Səlimin oğlu II Muradın taxt-taca yüksəlişi Amasiya valiliyindən keçmişdi.
Eləcə də II Bəyazidin sultanlıq yolu.
Amasiya sarayında dünyaya göz açan I Sultan Səlimdən tarixə miras qalan olay-
ların çeşidli mənzərələri gəlir gözlərim önünə. Qaynar mövqe çəkişmələri, iddia
cəng-cidaları, yerini soyuq, sam-sakit. Ahıl salnamə ərdəmliyinə güzəştə gedib.
Elə bil ucsuz-bucaqsız bir dəniz, odlu bir kürəni əngin genişliyində udub, sakit
dərinliyində yox edib. Daha çox əfsanəvi, mistik bir duyğuya, xatirəyə çevrilib bütün
baş vermişlər, olub da keçmişlər.
Deyilənlər gəldi başa
Sən demə, Sultan Səlimin bədənində yeddi əlamət varmış. Amasiyada doğul-
duğu vaxt bir dərviş qapıya gəlib körpənin yeddi əlaməti olub-olmadığını soruşub.
Deyiblər belədi. Dərviş körpənin sultan olacağını, səltənəti boyu yeddi nəfərə qalib
gələcəyini söyləyib, gedib…
İllər sonrası Amasiya civarlarından keçib gedən baba dərvişin nəm-nişan verdiyi
o yeddi əlamətin yeddisi də tarixə görk oldu. Sultanın yenəcəyi ilk adam doğmaca
atası Sultan Bəyazid oldu. Sonra qardaşları Şahzadə Əhmədin, Şahzadə Qorqudun
yerini tutdu, Şah İsmayılı, Əlaüddövləni, Qansu Qavri və omanbəyi yendi.
Belə olacağını baba dərviş lap başdan, əvvəldən demişdi.
Ancaq ən betərini Sultan Səlimin öz doğmaca atası II Sultan Bəyazid söyləmişdi.
Sultan Səlim əvvəl atasından taxt-tacını istəmişdi, sonra İstanbulda sinəsindən
itələmişdi. Qəzəblənən sultan «səni görüm şir-i pəncələr əlində gedəsən» – deyə
sinirlənmişdi.
Bu qarğışın nədənliyi Sultan Səlimə yalnız ölüm yatağında çatmışdı. Həkimbaşı
Sultanın mərəzinin adının əlacsız «şir-i pəncə» mərəzi olduğunu söyləmişdi.
İndi bu söylənilənlər tarixi min yerindən bətləyib bələyən, hər cür kini, küdurəti
səngidən, yola verən dərslik kimi varaqlanır. Xəyal edirəm və həmin o pirani baba
dərvişin zühuruna, gəlib də yenidən Amasiya yolundan keçməsinə israrlı bir maraq,
istək ürpərir duyğularımda… Qeyri-ixtiyari pıçıldayıram: «Hardasan, hardasan, ay
baba dərviş?»
Amasiyanın Sultanlar Muzeyi səltənətinin daş yaddaşından elə həmin Sultan
Səlimdən oxuduğum şeir misraları tıppır-tıppır bu günümüzə danmaqdadı:
Milləti bölünüb-ayrılma dərdi
Məni məzarda da nigaran eylər.
Birləşə bilməmək ağrısı məni
Qızmar dəmir kimi çıraqban eylər.
Yüzilliklərin o üzünün səslənişi, istəyi yüzillərin bu biri üzü, çağdaşlığımız üçün
necə də gərəkli, vacibdən vacib olanıdı…