34
I BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ SİMPOZİUMU | Amasiya
ziyarətindən İstambula gedərək təhsilini davam etdirmişdir. Müəllimi Mövlana
Xalid Bağdadi İsmayıl Şirvaniyə mürşidlik dərəcəsi verdikdən sonra 1817-ci ildə
Kürdəmirə qayıtmışdır.
İsmayıl Şirvani Kürdəmirdə yaşadığı müddətdə ardıcıl olaraq Sufizmi,
nəqşibəndilik təlimini öyrənməklə, müridizmin başlıca ideyalarını işləyib hazırla-
maqla, müridizmi Azərbaycanda və Şimali Qafqazda yaymaqla məşğul olmuşdur.
Qeyd edək ki, Nəqşibəndiliyin mərkəzi də Kürdəmirdə yerləşirdi və mərkəzə İs-
mayıl Şirvani rəhbərlik edirdi. İsmayıl Şirvani 1823-cü ildə əslən Şamaxıdan olan
Xas Məmməd Şirvaniyə xilafətnamə verərək, təhsil aldığı Dağıstanın Kürün xanlı-
ğında təsəvvüfi bilikləri və müridizmin ideyalarını yaymağı məsləhət bildi. Deməli,
tarixi sənədlər sübut edir ki, Nəqşibəndiliyi, müridizmin ideyalarını silsilə ardıcıllığı
əsasında ilk dəfə Dağıstanda yayan Xas Məmməd Şirvani olmuş və Ruslara qarşı
mexaniki, süni şəkildə, başqa dövlətlər tərəfindən Qafqaza gətirilməyib.
Şeyx İsmayılın işləyib hazırladığı müridizm ideyaları Sufizmin, Nəqşibəndi
təriqətinin, hamının bərabər olması və başqalarından asılı olmaması, ədalət və
haqqa dair Qurani–Kərimin ayələrinə, Allah yolunda müsəlmanların vəzifələrinə
əsaslanır. İsmayıl Şirvaninin müridizmə çağırış müraciətnaməsində İslam əqidəsi,
müstəqillik, kiminsə tabeçiliyində olmamaq, heç kimin qulu olmamaq, yadellilərə
vergi verməmək, bərabərçilik, təcavüz edənə qarşı qazavata başlamaq, düşmənə
qarşı cəsur olmaq və digər düşüncələr öz əksini tapmışdır.
İsmayıl Şirvaninin işləyib hazırladığı müridizm ideyalarının Qafqazda sürətlə ya-
yılması dini ayrı yadelli işğalçıların təqib və təzyiqlərinə düçar oldu. Çar Rusiyası
1820-ci ildə Şirvanı özünə birləşdirdikdən sonra Nəqşibəndiliyi siyasəti cəhətdən
təhlükəli hesab edərək İsmayıl Əfəndinin ardıcıllarını təqib etdilər, Şamaxı komen-
tantı erməni Mədətov İsmayıl Şirvanidən doğma Vətənini həmişəlik tərk etməyi
tələb etdilər. Doğma Vətənin əbədi tərk etməyə məcbur edilən İsmayıl Şirvani Os-
manlı dövlətinin hüdudlarına, Axıskaya köçdü.
Osmanlı Dövlətinin Axıska, Amasiya, Sivas kimi mərkəzlərində ustad mürşid İs-
mayıl Şirvani islami bilikləri tədris və təbliğ etmiş, müdirizmə və Nəqşibəndiliyə dair
bilgilərini nəşr edərək böyük nüfuz sahibi olmuşdur. Mövlana Xalid İsmayıl Şirvani
1847-ci ildə Amasiyada dünyasını dəyişmişdir.
Müasir dövrdə mühüm elmi əhəmiyyət kəsb edən məsələlərdən biri də Qafqaz
müridizminin harada meydana gəlməsi, bu ideologiyanın başlıca ideyalarının kim
tərəfindən və harada işlənib hazırlanması, Qafqaz regionunda silsilə ardıcıllığı ilə
yayılması kimi məsələlərə aydınlıq gətirməkdən ibarətdir.
Qeyd edək ki, bir çox tədqiqatçılar qeyd etdiyimiz məsələləri araşdırarkən qarşı-
larına qoyduqları siyasi məqsəd və vəzifələr baxımından məsələyə yanaşaraq tarixi
həqiqətləri tərif etmişlər. odur ki, ilk növbədə belə bir məsələyə aydınlıq gətirmək
lazımdır ki, nəqşibəndilik təriqətinin Qafqaz regionunda XVIII əsrdə ilk silsilə da-
vametdiricisi kim olmuşdur, təriqətin mərkəzi harada yerləşmişdir, daha doğrusu
nəqşibəndlik təriqəti Qafqaz regionunda ilk dəfə harada fəaliyyət göstərmişdir və
başlıca olaraq kimin fəaliyyətinin nəticəsində Qafqazda yayıla bilmişdir. Bu sualla-
ra verilən cavab olduqca mühüm elmi əhəmiyyət kəsb edən məsələ olub, Qafqaz
müridizmi ilə bağlı digər məsələlərə aydınlıq gətirmək üçün bir açar rolunu oynayır.
Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, nəqşibəndlik təriqətini Qafqaz regionunda ya-
yılması barədə mənbələrdə bir-birindən müəyyən cəhətlərinə görə fərqlənən
müxtəlif mülahizələr mövcuddur. Tədqiqatçıların irəli sürdüyü mülahizələrdən
biri ondan ibarətdir ki, guya çar Rusiyasının Qafqaz uğrunda işğalçı müharibəyə
başlaması ərəfəsində Rusiyaya qarşı düşmənçilik mövqeyi tutan qüvvələr və xarici
dövlətlər nəqşibəndlik təriqətini Qafqaz regionuna xaricdən süni şəkildə gətirərək
35
I BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ SİMPOZİUMU | Amasiya
rus müstəmləkəçilərinə qarşı istifadə etmək məqsədi ilə Qafqazda yaymışlar. Qeyd
edək ki, nəqşibəndlilik təriqəti yayıldığı bütün ölkələrdə silsilə əsasında yayıldığı
üçün Qafqaza süni şəkildə haradansa gətirilməsi haqda fikir düzgün hesab olu-
na bilməz. Nəqşibəndlilik təriqətinin məhz rusların Qafqazı istila etməsi ərəfəsində
xaricdən gətirilməsi ideyası başlıca olaraq Qafqaz uğrunda işğalçı müharibədə iş-
tirak etmiş rus ordusunun hərbiçilərində K.İ.Pruşanovskinin, A.A.Neverovskinin, Lo-
bonov Rostovlonun və şərqşünaz N.V.Xanikovun və s. əsərlərində özünün geniş
əksini tapmışdır.
Qeyd etdiyimiz məsələyə öz münasibətini bildirən N.A.Dobrolyubov haqlı olaraq
yazır ki, nəqşibəndilik təriqəti Qafqaza xarici ölkələrdən süni şəkildə gətirilməmişdir.
O hesab edir ki, guya nəqşibəndlilik təriqəti Dağıstanda çoxdan məlum idi. Lakin,
bu fikir tarixi faktlara əsaslanmadığı üçün elmi hesab oluna bilməz.
Bəzi tədqiqatçıların nəqşibəndlilik təriqətinin Qafqaza Buxaradan gətirilməsi
fikri də elmi düşüncə kimi qiymətləndirilə bilməz. Bu fikir də əsasən Qafqazda vu-
ruşan rus ordusunun polis və hərbiçilərinin ideyası olub, indiyə qədər tarixi faktlar
əsasında tədqiqatçılar tərəfindən sərf nəzər olunaraq təsdiqlənməmişdir.
Tədqiqatçılardan M.Kazımbəy, M.Mahmudbəyov, N.Pokrovski isə sufizmin
Nəqşibəndlik təriqətinin Qafqaz regionunda çoxdan yayılması ideyasını müdafiə
edirlər. M.Mahmudbəyov qeyd edir ki, sufizmin nəşqibədlilik təriqəti Şeyx Şamildən
hələ 400 il əvvəl Şirvanda mövcud olmuşdur. Dörd əsr durğunluq dövrü keçdikdən
sonra yeni yaranmış şəraitdə bir daha alovlanmağa başlamışdır.
Azərbaycanlı mütəfəkkir M.Kazımbəy isə yazır ki, sufizm Dağıstanda Ərəblər oranı
istila edən zamandan etibarən yayılmağa başlamışdır. Buradan görünür ki, A.Kazımbəy
sufizmin Dağıstanda yayılması zamanını qeyd edərkən heç də nəqşibəndlilik
təriqətinin orada yayılmasını nəzərdə tutmur. Digər tərəfdən Əli Müslim 815-816-
cı illərdə Dağıstanı istila edərkən hələ nəqşibəndlilik təriqəti işlənib hazırlanma-
mışdı. Məlum olduğu kimi Nəqşibəndlik təriqəti ilk dəfə Buxaralı türki Bahaəddin
Nəqşibənd (1318-1389) tərəfindən XIV əsirdə tam sistem şəklinə salınmışdır.
P.Pokrovskiyə görə isə sufizmin Nəqşibəndlilk təriqəti Şimali Qafqaz regionuna
heç yerdən gətirilməmişdir və Şimali Qafqazda heç kim tərəfindən işlənib hazır-
lanmamışdır. Bu təriqət Dağıstanın yaxınlığına – Azərbaycanda uzun illərdən bəri
inkişaf etdirilmiş və bu təlimin tərəfdarları Dağıstanda Çar Rusiyasının XIX əsrin 20-
ci illərində Qafqazda apardığı qəsbkar siyasətinə qarşı müridizm əsasında aparılan
mübarizənin başlanmasından çox əvvəl fəaliyyət göstərmişdir. Qeyd edək ki, Pok-
rovski də bir çox digər tədqiqatçılar kimi nəqşibəndiyə təriqətinin islam aləmində
silsilə ardıcıllığı ilə yayılmasına göz yummuş və nəqşibəndliyə Şeyxi Cəmaləddin əl-
Qumuğının “Qızıl silsiləni” aşıqlamasında xəbər verən mənbə ilə tanış olmamışdır,
yaxud da xəbərdar ola-ola özünü bilməməzliyə vurmuşdur.
Tarixi faktlar göstərir ki, Nəqşibəndlilik təriqətini silsilə ardıcıllığı ilə ilk dəfə Da-
ğıstanda yayan Xas Məmməd Şirvani olmuşdur. Nəqşibəndlik təriqətinin mərkəzi
Kürdəmirdə yerləşirdi və mərkəzə müsəlman xalqlarının ictimai-siyasi həyatında
mühüm xidmətləri olmuş Siracəddin İsmayıl Şirvani rəhbərlik edirdi. 1823-cü ildə
Xas Məmməd Şirvaniyə Şeyx İsmayıl xilafətnamə verərək ona təhsil aldığı, müəllimi
və dövrünün görkəmli elm xadimi Molla Məmməd Əfəndinin yaşadığı Dağıstanın
Kürün xanlığının Yuxarı Yaraq kəndində təsəvvüfi bilikləri yaymağı məsləhət bildi.
Buradan aydın olur ki, P.Pokrovskinin və digər müəlliflərin nəqşibəndlilik
təriqətinin XIX əsrin 20-ci illərindən çox əvvəl Dağıstanda mövcud olması və ya-
yılması barədə fikirləri heç bir elmi faktlara əsaslanmır və yanlış bir fikirdir. Digər
tərəfdən P.Pokrovskinin və onun kimi düşünən digər müəlliflərin fikirləri İmam Şa-
milin 1859-cu ildə fəxri şərtlərlə təslim olduqdan sonra kapitan Runovskiyə ver-