İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________
32
sözü sonralar Avropada “Qubernator” sözü kimi uzun illər boyu istifadə edilmişdir.
“Kibernetika” terminini ilk dəfə görkəmli fransız fiziki, alim Andre-Mari
Amper (1775-1836) “Elmin fəlsəfəsi haqqında təcrübə” (1834-1843) əsərində
istifadə etmişdir. Uzun illər boyu söz unudulmuş və 1948-ci ildə Norbert Viner
(1894-1964) tərəfindən təklif edilmişdir. Alim bu sahəni 1954-cü ildə çap etdirdiyi
“Kibernetika və cəmiyyət” əsərində ətraflı tədqiq etmişdir.
Kibernetikanın daha çox fəlsəfi baxımdan araşdırılması fransız alimi Lui
Kuffinyala məxsusdur (bu 1956-cı ilə təsadüf edir).
Platon
A.M. Amper
Sistem fəaliyyət göstərdikdə onun elementləri arasında qarşılıqlı əlaqə
yaranır. Əgər bu əlaqə zamandan asılı olmazsa, onda sistemin elementləri
arasındakı əlaqə statistik əlaqə adlanır. Əgər sistemin elementləri arasındakı
əlaqə zamandan asılı olaraq dəyişirsə, onda belə əlaqə dinamik əlaqə adlanır. Bir
halda ki, statik sistemlər zamana nəzərən öz vəziyyətini dəyişmir, deməli onlarda
idarəetmə qanunları fəaliyyət göstərmir. Elə buna görə də kibernetika statik
sistemləri öz tədqiqat obyektinə daxil etmir, yalnız dinamik sistemlərdə gedən
proseslərin idarə olunması prinsiplərini öyrənməklə məşqul olur.
Kibernetik tədqiqatlarda sistem olmadıqda idarəetmədən söhbət gedə
bilməz. Ona görə də idarəetmə hər hansı mürəkkəb sistemin əsas xassəsi hesab
olunur.
İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________ 33
Sistemləri iki əlamətə: fəaliyyət şərtlərinə görə və mürəkkəblik dərəcəsinə
görə təsnifləşdirmək olar.
Fəaliyyət şərtlərinə görə sistemlər determinə olunmuş (müəyyən) sistemə
və ehtimallı sistemə ayrılır.
Determinə olunmuş sistemlərdə onun elementləri və bu elementlər
arasındakı qarşılıqlı əlaqələr qabaqcadan müəyyən olunmuş qaydada mövcud olur.
Bu növ sistemlərin tədqiqatı zamanı heç bir qeyri-müəyyənlik olmur. Belə halda
sistemin özünü necə aparacağı əvvəlcədən məlumdur.
Ehtimallı sistemlərdə elementlər və onlar arasındakı əlaqələrin dəyişməsi
ehtimal xarakterlidir, yəni müxtəlif vəziyyətlərdə bu sistemlərin özlərini necə
aparacağı barədə əvvəlcədən fikir söyləmək çətindir. Odur ki, bu növ sistemlər
idarəetmə baxımından xüsusi maraq doğurur və praktikada bunlara daha çox
təsadüf edilir.
Mürəkkəblik dərəcəsinə görə sistemlər sadə, mürəkkəb və çox mürəkkəb
sistemlərə bölünür.
Sadə sistemlər qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərən az sayda elementlərdən
ibarət olub, şaxələnməyən quruluşa malikdir. Bu cür sistemlər və onlardakı
dəyişikliklər asanlıqla təsvir oluna bilər.
Mürəkkəb sistemlər qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərən çoxsaylı
elementlərdən ibarət olub, şaxələnən quruluşa malikdir və daha mürəkkəb
funksiyaları yerinə yetirir. Hər hansı bir elementin və ya əlaqənin dəyişilməsi
sistemin bir çox elementlərinin dəyişilməsinə səbəb olur.
Çox mürəkkəb sistemlər elə sistemlərdir ki, onların vəziyyətini bu və ya
başqa səbəblərə görə tam şərh etmək mümkün olmur. Buna ölkənin
iqtisadiyyatını, fermerlərin fəaliyyətini və insan beynini misal göstərmək olar.
Sistemlər fasiləsiz (analoq sistem) və diskret (impuls) olur. Sistemin
fəaliyyət göstərdiyi müddət ərzində giriş siqnallarının təsiri fasiləsiz olarsa, onda
belə sistemə fasiləsiz sistem deyilir. Giriş siqnallarının təsiri ara bir olarsa, onda
belə sistemə diskret sistem deyilir.
Sistemin elementlərini öyrənən və onlar arasında əlaqəni formalaşdıran
zaman, adətən sistemin “girişi” və “çıxışı” anlayışlarından istifadə edilir.
Sistemin girişi vasitəsilə xarici aləmdən (başqa elementlər vasitəsilə)
sistemə, çıxışı vasitəsi ilə isə xarici aləmə (başqa elementlərə) təsir edilir.
Sistemin elementində xarici təsiri xarakterizə edən kəmiyyət giriş kəmiyyəti
(vəziyyəti), çıxışın vəziyyətini əks etdirən kəmiyyət isə çıxış kəmiyyəti adlanır.
Məsələn, istehsal prosesini davam etdirmək üçün müəssisə giriş vasitəsilə xarici
aləmdən maddi ehtiyatlar - xammal, yanacaq, yarımfabrikatlar, avadanlıq və s.
alır, çıxışı vasitəsilə isə istehsal etdiyi məhsulu özündən kənarlaşdırır (xarici aləmə
təsir edir).
Qeyd etmək lazımdır ki, uzun müddət sistemin girişi (daxil olan xammalın,
avadanlığın miqdarı, çeşidi, müddəti) və çıxışı (satılacaq malın haraya, hansı
qaydada və nə zaman satılması və s.) dəqiq müəyyən edilmirdi. Kibernetika
elminin nailiyyətləri əsasında bu məsələ artıq müəyyən edilmək üzrədir.
İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________
34
Verilmiş sistemdə girişlərin və çıxışların vəziyyətini müəyyən ədədlərlə ifadə
etmək olar. Əgər sistem yalnız bir girişə və bir çıxışa malikdirsə, onda girişin
vəziyyəti x ilə, çıxışın vəziyyəti y ilə ifadə ediləcək.
Giriş və çıxışın vəziyyətini müəyyən edən ədədlər adətən həqiqi ədədlər
(skalyarlar) olur. Əgər bu vəziyyətlər keyfiyyət xarakteri daşıyırsa, daha doğrusu,
onlar hər hansı əlamətin mövcudluğu, yaxud yoxluğu ilə müəyyən edilirsə, onda
bu vəziyyətləri ifadə etmək üçün “0” və “1” rəqəmlərindən istifadə etmək
kifayətdir (“0” həmin əlamətin yoxluğunu, “1” isə girişdə və çıxışda bu əlamətin
mövcudluğunu göstərir).
Sistemin bir neçə girişi və bir neçə çıxışı ola bilər.
Belə ki, hər bir girişin və hər bir çıxışın vəziyyəti bir ədədlə ifadə edilə bilər.
Belə halda bütün girişlər (m) və çıxışlar (n) aşağıdakı uyğun vektorlar vasitəsilə
müəyyən edilə bilər:
x=(x
1
, x
2
, ...., x
m
);
y=(y
1
, y
2
, ...., y
n
);
Belə sistemlərin blok sxemini də bir girişli və bir çıxışlı sistemin blok–sxemi
kimi göstərmək olar. Lakin burada x və y ayrıca rəqəmləri deyil, uyğun vektorları
ifadə edəcəkdir.
İnsanlar müəyyən ictimai-istehsal və iqtisadi münasibətlərdə olurlar. Ona
görə iqtisadi sistemlər məhsuldar qüvvələrlə istehsal münasibətlərinin
vəhdətindən təşkil edilir. İqtisadi sistemlərin fəaliyyət göstərməsində istehsal
vasitələri üzərində mülkiyyət forması əsas rol oynayır. Bu, nəticə etibarilə iqtisadi
sistemlərin quruluşunu, onların fəaliyyət göstərmə mexanizmini, məqsədini və
inkişaf istiqamətlərini müəyyən edir.
İqtisadi sistem özlüyündə maddi və qeyri maddi istehsal sahələrini əhatə
edir. Burada ictimai-siyasi amillər xarici təsir amili hesab olunur və onun
məqsədini müəyyənləşdirir. Məsələyə bu cür yanaşdıqda iqtisadiyyat, təbii
ehtiyatları maddi nemətlərə çevirən (sonradan cəmiyyət tərəfindən istehlak
olunan) mürəkkəb dinamik sistem kimi, öyrənilmə obyekti hesab olunur. Burada
cəmiyyət bir tərəfdən ictimai-istehsalın nəticələrinə əsasən maddi nemətlərə tələb
göstərən istehlakçıların məcmusu, digər tərəfdən istehsalçıların ittifaqı kimi özünü
biruzə verir.
İctimai tələblə onun ödənilməsi imkanı arasındakı fərq iqtisadi sistemlərin
inkişaf etdirilməsini tələb edən əsas hərəkətverici göstərici hesab olunur. Çünki,
cəmiyyətin inkişafının əsas məqsədi istehlak komponentlərini fasiləsiz olaraq
genişləndirmək, onların bolluğunu təmin etmək və hər bir komponentin istehsalı
üçün canlı əməkdən, maddiləşmiş əməkdən və təbii ehtiyatlardan maksimum
qənaətlə istifadə etməkdir. Ona görə də iqtisadi sistemlərin komponentlərinin sayı
fasiləsiz artır, ictimai istehsal keyfiyyət və kəmiyyət cəhətdən inkişaf etdirilir və
ictimai əmək məhsuldarlığı durmadan artırılır.