www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
çıxarmaq fikrindəyik. Qaldı ki, respublikamıza və onun
paytaxtı gözəl Bakıya səfərimə elə şadam ki…
Doğrusu, bunu sözlə ifadə etməyə çətinlik çəkirəm.
Özümü məzəmmət edirəm ki, niyə indiyə kimi bu yerlərdə
olmamışam. Sizin xalq çox mehribandır. Burada
qarşılaşdığım tamaşaçılar isə sözün tam mənasında sənəti
sevir və sənətkarı qiymətləndirməyi bacarırlar.
- Maraqlı söhbətiniz üçün sağ olun.
ÖTƏNLƏRDƏN, KEÇƏNLƏRDƏN
MƏġƏDĠ ĠBADIN GÜLNAZI ĠNDĠ HARDADIR?
1970-ci ildən sonra 10 ildən çox Azərbaycan kinosu ilə sıx
təmasda olmuşam. Yəni həmin müddətdə «Kino yenilikləri»
qəzetində redaktor kimi fəaliyyət göstərmiş, kino işçiləri ilə
(kinorejissor və kinooperatorlar, montajçılar, kino rəssamları
və s.) yaxın olmuş, adıçəkilən qəzetdə onlar barədə kifayət
qədər yazılarım işıq üzü görmüşdür. İllər tarixə çevrilib arxada
qaldıqca, həmin illərdə və ondan qabaqkı müddətdə
Azərbaycan kinosunda öz izini qoymuş aktyorları nastolji
hisslərlə yad edir, onların yaratdıqları müxtəlif xarakterli rollar
gözlərim önündə canlanır və dərhal məni bir maraq narahat
edir: görəsən filan aktyor indi sağdırmı və harada çalışıır? Bu
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
yaxınlarda dahi Üzeyir bəyin komediyası əsasında çəkilişi
1956-cı ildə başa çatmış «O olmasın, bu olsun» («Məşədi
İbad») filmini xatırladım və orada özünə yer tutmuş korifey
sənətkarlar – Ağasadıq Gəraybəyli, Barat Şəkinskaya, Möhsün
Sənani, Mustafa Mərdanov kimi müxtəlif aktyorlar, eləcə də
gənc Gülnaz və Sərvər rollarının ifaçıları – Tamara Gözəlova
və Arif Mirzəquliyevi xatırladım. Belə qənaətə gəldim ki, artıq
onların heç biri həyatda yoxdur. Sən demə, qənaətimdə
yanılıram – gözəl-göyçək Gülnaz rolunun ifaçısı Tamara
Gözəlova (hazırda Ağamirova) sağ-salamatdır, maşallah, hələ
bir işləyir də. 70 yaşlı bu xanım-xatun Tamara xanımın izinə
düşdüm. Həmin iz məni hazırkı Milli Kitabxanaya gətirdi.
Öyrəndim ki, T.Ağamirova artıq 45 ildir ki, bilik mənbəyi olan
bu kitabxananın nəşriyyat şöbəsinin müdiri vəzifəsində çalışır.
Əvvəlcə onun qısa tərcümeyi-halı ilə oxucuları tanıĢ
edək.
O, 70 il əvvəl İçəişəhərdə ziyalı ailəsində doğulub. Orta
təhsilini 190 nömrəli orta məktəbdə alıb. Uşaqlığı dəhşətli
müharibə illərinə tuş gəlir. Yuxarı siniflərdə oxuyarkən həkim
olmağı qərarlaşdırır. Odur ki, sənədlərini indiki Tibb
Universitetinə verir. Lakin kifayət qədər bal toplaya bilmədiyi
üçün arzusu daşa dəyir. Amma ruhdan düşmür, vaxt itirmədən
sənədlərini tibb texnikumuna verir və qəbul olur, 1958-ci ildə
isə oranı bitirir. Lakin ali təhsil almaq həvəsi gənc Tamaranı
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
tərk etmir. Ona görə də elə həmin il sonsuz marağı onu indiki
Bakı Dövlət Universitetinə gətirir və Tamara BDU-nun
Şərşünaslıq fakültəsinin Kitabxanaçılıq şöbəsinə daxil olur.
1965-il ildə bu ali məktəbi müvəffəqiyyətlə bitirən məzun
təyinatla M.F.Axundov adına Azərbaycan Respublikas
Kitabxanasında (hazırda Azərbaycan Milli Kitabxanası) ilk
əmək fəaliyyətinə başlayır və taleyini həmişəlik bu elm
ocağına bağlayır.
Mən də Tamara xanımla həmin kitabxanada görüşdüm. İlk
sualım belə oldu:
- Tamara xanım, necə oldu ki, «O olmasın, bu olsun»
filmində Gülnaz roluna çəkildiniz, o zaman necə yaĢınız
var idi?
- Bəri başdan söyləyim ki, bu, mənim çəkildiyim ilk və
son film oldu. Həmin rola necə çəkilməyimi isə belə
xatırlayıram. İndiki kimi soyuq və küləkli bir noyabr günü idi.
8-ci sinifdə ingilis dili dərsi idi. Birdən qapı döyüldü və
sinfimizə 3 nəfər daxil oldu. Sonradan bildim ki, Üzeyir
Hacıbəylinin « O olmasın, bu olsun» adlı komediyasını
ekranlaşdıran görkəmli kinorejissor Hüseyn Seyidzadə,
tanınmış operator (sonralar həm də kinorejissor) Əlisəttar
Atakişiyev və ikinci operator Mirzə Mustafayevdir.
Tənəffüsdə məni məktəb direktorunun otağına çağırdılar.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
Oraya daxil olanda gördüm ki, məktəbimizdəki qızların
arasından Gülnaz roluna çəkilmək üçün 50-yə yaxn gənc qız
seçiblər. Onlardan yalnız məni Gülnaz roluna daha uyğun
bilərək filmin sınaq çəkilişlərinə dəvət etdilər. Amma mən
buna əsla sevinmirdim. Çünki müharibədən sonrakı çətin illər
idi. Həm də cavan qızların ekran qarşısına çıxmalarına yaxşı
baxmırdılar. Əsası isə o idi ki, gərək valideynlərimdən icazə
alaydım. Ailəmdə də belə bir ümid var idi ki, onsuz da
sınaqdan keçməyəcəyəm, ona görə də xətrimə dəyməmək üçün
sınaq çəkilişlərində iştirak etməyimə mane olmadılar. Lakin
sınaqdan uğurla çıxdım və Gülnaz roluna təsdiq olundum.
- Bəs valideynlərinizin bu məsələyə münasibəti necə
oldu?
- Atam mənə hər cür mane olmağa çalışırdı. Elə bilirdi ki,
bu çəkilişlər dərslərimə mane olacaq. Lakin filmin yaradıcıları
xeyli xahiş-minnətdən sonra atamın «saqqızını oğurlaya
bildilər». Beləliklə, filmin çəkilişlərinə başladıq. Görkəmli
Xalq artistimiz Fatma Qədri mənimlə və Sərvər rolunun ifaçısı
Arif Mirzəquliyevlə xeyli zəhmət çəkdi, bizi rola hazırladı.
Nəhayət, film çəkildi və 1956-cı ildə ekranlara vəsiqə qazandı.
- Barat ġəkinskaya, Ağasadıq Gəraybəyli, Əliağa
Ağayev kimi sənətkarlarla eyni çəkiliĢ meydançasında gənc
və təcrübəsiz bir qız özünü necə hiss edirdi?
Dostları ilə paylaş: |