X
91-100
Yüksək
keyfiyyətli
Yuyulmuş dağ qaratorpaqlar,qaramtıl
dağ- çəmən torpaqlar, torflu dağ-çəmən,
torpaqlar, zəif podzollu sarı torpaqlar,yüksək
humuslu allüvial-çəmən torpaqlar.
IX
81-90
Yaxşı
keyfiyyətli
Karbonatlıdağ- torpaqlar,dağ–çəmən bozqır
torpaqlar, şabalıdı–çəmən torpaqlar.
VIII
71-80
Qədimdən suvarılan çəmən–meşə,
bozqırlaşmışdağ– çəmən, çəmən–qəhvəyi,
qədimdən suvarılan şabalıdı, qədimdən
suvarılan çəmən-boz
VII
61-70
Orta
keyfiyyətli
torpaqlar
Çimli dağ–çəmən, qədimdən suvarılan boz,
orta humuslu çəmən–boz, yüksək humuslu
boz – çəmən
VI
51-60
Yuyulmuş çimli dağ–çəmən, orta humuslu
allüvial–çəmən, dağ – boz qəhvəyi, şiddətli
podzollu sarı, şabalıdı, suvarılan boz.
V
41-50
Alçaq
keyfiyyətli
torpaqlar
Yuyulmuş dağ torpaq, dağ şabalıdı, boz açıq
şabalıdı, az humuslu alluvial çəmən, çürüntülü
– sulfatlı şabalıdı, şiddətli podzollu qleyli sarı.
IV
31-40
Yuyulmuş dağ şabalıdı, az humuslu boz–
çəmən şorakətvari allüvial–çəmən, orta
şorlanmış
boz–çəmən, orta şorlanmış çəmən şabalıdı,
şorakətvari çəmən–boz, şorlaşmış boz qonur.
III
21-30
Yararsız və
Şərti yararsız
torpaqlar
Şoranvari boz–qonur, tam inkişaf etməmiş
dağ şabalıdı, ibtidai boz orta yuyulmuş dağ
şabalıdı, orta şorlaşmış şorakətvari çəmən-
boz, zəif ibtidai boz.
II
11-20
Orta şorlaşmış takırobənzər ibtidai boz
karbonları,bəzən şoranvari şorakətvari
çəmən-bataqlı,
şiddətli şorlaşmış,şorakətvari şabalıdı çəmən,
şorakətli şoranvari boz–çəmən
I
1-10
Kənd
təsərrüfatında
istifadə
olunmayan
meşəfondu
Çılpaq qayalıqlar, səthə çıxmış şorlaşmış
süxurlar,tipik, qaysaqlı, qabarıq şoranlar,
şorlu təpəcikli şoranlar, çınqıllı çay yataqları
0
0
Ümumiyyətlə, torpağın aqrogeologiyası və
bonitirovkası sahəsində Azərbaycanda aparılan işləri şərti
olaraq üç mərhələyə bölmək olar:
Birinci mərhələdə görülən işlər 1965-ci ilə qədərki
dövrü əhatə edir. Bu dövrdə görülən işlər mahiyyətinə
270
görə torpağın aqroistehsalat qruplaşması (V.R.Volobuyev,
Ş.G.Həsənov, R.H.Məmmədov) və bəzi metodiki xarakter
daşıyan mövzulardan ibarət olmuşdur. Lakin torpağın
aqroekologiyası və bonitirovkasına dair geniş həcmli
tədqiqat işləri demək olar ki, bu mərhələdə
aparılmamışdır.
İkinci mərhələdə torpağın aqroekologiyası və
bonitirovkası sahəsində aparılan işlərin miqyası və həcmi
xeyli genişlənmişdir. Respublikanın ayrı-ayrı torpaq
vilayətlərində, xüsusilə Cənub-Qərbi Azərbaycanın Araz
boyu rayonlarında, Kür-Araz ovalığının suvarılan
torpaqlarında, Lənkəran-Astara zonasında, Gəncə-Qazax
massivində və Böyük Qafqazın bir sıra rayonlarında
torpağın bonitirovkası sahəsində aparılan tədqiqat işləri
xeyli əhatəli olub böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Təqdirəlayiq haldır ki, torpağın bonitirovkası üzrə
işlər təkcə Respublika miqyasında deyil, ayrı-ayrı
regionlar, inzibati rayonlar, hətta təsərrüfatlar
səviyyəsində müxtəlif kənd təsərrüfat bitkiləri altında olan
torpaqlarda, həmin bitkilərin tələbatı nəzərə alınaraq
aparılmışdır.
Belə tədqiqatlara Y.İ.Kostyuçenkonun (1966) dənli
bitkilər altı torpaqlarda, R.Ə.Əliyevanın (1971) Salyan
rayonunda pambıqaltı torpaqlarda, Q.Ş.Yaqubovun
(1975), Q.Ş.Məmmədovun (1977) və F.D.Ayvazovun qış
otlaqları torpaqlarında, Ş.A.Bədəlovun (1981) üzümaltı
torpaqlarda bonitirovka sahəsində aparılan elmi-
tədqiqatları misal göstərmək olar.
Torpağın aqroekologiyası və bonitirovkası üzrə
aparılan
fundomental tədqiqatlardan biri də
271
Ş.G.Həsənovun (1972, 1966, 1978) uzun illər
Azərbaycanın Çənub-Qərb bölgəsində apardığı işlərdir.
O, bu ərazidə təkcə torpağın əmləgəlmə şəraiti, təsnifatı,
morfoloji-genetik xüsusiyyətləri deyil, eyni zamanda
aqroistehsal xüsusiyyətlərini, bonitirovkasını da aparmış,
torpağın münbitlik amilləri ilə kənd təsərrüfat bitkilərinin
(taxıl və pambığın) nisbi məhsuldarlığı arasındakı
qanunauyğun əlaqəni də müəyyən etmişdir.
Bu qanunların yekun nəticəsi olaraq Cənub-Qərbi
Azərbaycanın səkkiz inzibati rayonunun torpaqları üçün
seriya xəritələr, o cümlədən torpaq boniteti kartoqramı
tərtib edilmişdir ki, bu kartoqramda rayonların sərhədləri
göstərilməklə bütün torpaq konturları ballar və bonitet
sinifləri şəklində istehsal üçün çox vacib olan yeni bal
qiymətləri almışdır.
Üçüncü mərhələ torpağın bonitirovkası, həm də
iqtisadi qiymətləndirilməsi cəhətdən müasir mərhələ olub,
Azərbaycanın ayrı-ayrı bölgələrində aparılmış yeni
tədqiqat materiallarını özündə birləşdirir. Bu dövr üçün
səciyyəvi cəhət kimi bir sıra metodiki təlimat və
göstərişlərin hazırlanması, yeni istiqamət olaraq ayrı-ayrı
rayonlarda müxtəlif bitkilər altında olan torpaqlar üçün
münbitlik modelinin işlənməsi (S.Məmmədova,
M.Əsgərova, A.Cəfərov və b.) olmuşdur.
Torpağın bonitet balları tapılarkən torpaq-ekoloji
indeks və digər riyazi düsturlardan istifadə olunması, ən
vacibi isə torpaq örtüyünün ekoloji cəhətdən
qiymətləndirməklə bonitirovka aparmaq daha düzgün
hesab oluna bilər.
272
Dostları ilə paylaş: |