İlham A.Mazanlı_________________________________________________________
167
sahələrdə, o cümlədən, milli ruh və milli mənəviyyatın
inkişafı sahəsində iştirakının səmərəliliyinin artırılması
üçün bütün lazımi şərait yaradılsa da, jurnalistlərimiz
kifayət qədər peşəkarlıq və sənətkarlıq keyfiyyətlərinə
malik olsalar da, təəssüflə qeyd etməliyik ki, hələ də
müəyyən siyasi və maddi mənafe mövqeyindən uzaqlaşıb
vətəndaşlıq mövqeyindən çıxış edə bilmirlər. Zənnimizcə,
bu sahədə vəziyyəti yaxşılığa doğru dəyişmək üçün ali
məktəblərin juralistika fakültə və şöbələrində “Jurnalistika
və milli inkişaf siyasəti”, “Jurnalistika və milli mənəviyyat
problemləri” və s. oxşar seçmə fənnlərin tədris edilməsi
faydalı ola bilərdi.
Həyat milli məsələlərin və millətlərarası
münasibətlərin „problemsizliyi“ barədə bəsit və aldadıcı
inancların illüziyalardan ibarət oldğunu dəfələrlə sübut
etmişdir. Hazırda bəzi MDB ölkələrində, xüsusilə də
Rusiyada şovinizmin yeni qüvvə ilə dirçəlişi və inkişafı acı
həqiqətdir. Bu vəziyyətin yaranması heç də səbəbsiz deyil.
Bunu ilk növbədə “xalqların yaxınlaşması” prosesinin
yanlış əsaslandırılması, milli-ərazi bölgüsündəki nöqsanlara
da aid etmək olar. XX əsrin əvvəllərində əzəli Qərbi
Azərbaycan torpaqlarında Ermənistan SSR yaradıldığı
halda, Azərbaycan SSR ərazisində ikinci bir daşnak
yuvasının - Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin
yaradılmasını rus şovinizmi tərəfindən Azərbaycan xalqının
gələcəyi altına qoyulmuş gec partlayan bomba
adlandırmaqdan başqa çarə qalmır. Bunu həmçinin
KİV millətlərarası və dövlətlərarası münasibətlərin təkmilləşdirilməsi faktoru kimi
168
millətlərarası münasibətlərdə yaranmış ziddiyyətlərlə,
sağlam düşüncələrin yerli “millətçilik” kimi
qiymətləndirilməsi tendensiyası ilə də əsaslandırmaq olar.
Amma, bu təzhürləri necə adlandırsaq da, necə izah etsək
də, bütün bunların baş verməsində kütləvi informasiya
vasitələrinin işində boşluqların olmasını açıq etiraf
etməliyik.
Əlbəttə ki, millətlərarası münasibətlərdə dramatik
vəziyyətin yaranmasına və şovinizmin artmasına Sov.İKP-
nin 1960-1970-ci illərdə həyata keçirdiyi „milli inkişaf“
siyasəti, durğunluq illərində təməli qoyulmuş ağır iqtisadi
böhran, əhalinin sosial vəziyyətinin kəskin şəkildə
pisləşməsi və ictimai həyatdakı ümumi nöqsanlar da münbit
şərait yaratmışdı. Belə bir fonda milli ekstremistlər öz
fəaliyyətlərini daha da canlandırırlar. Müxtəlif milli
iddialara və bu qəbildən olan əsassız ambisiyalara rəvac
verən qədimdənqalma xürafatlarla yanaşı, „etnik sterillik“,
„milli prioritetlər“ və s. bunabənzər ideyalar haqqında
konsepsiyalar da mübarizə müstəvisinə çıxarılır və ən əsası
da budur ki, bu cür vəziyyətlərdə heç bir razılıq və
kompromis əldə olunmur.
Bizim fikrimizə görə, millətlərarası və dövlətlərarası
münasibətlərin tənzimlənməsi sahəsindəki uğursuzluqların
səbəblərindən biri də vəziyyətin birmənalı şəkildə dərk
olunmasına yönəldilmiş və beynəlmiləlçilik xarakterinə
malik dəlil və şüarların özlərinin möhkəm bir əsasa
söykənməməsi olmuşdur. “Yadlara” düşmən münasibəti
İlham A.Mazanlı_________________________________________________________
169
bəsləyənlərin xudbinliyinə müraciət edən populist liderlərin
populyarlığının da səbəbi bununla əlaqələndirilirdi.
Zənnimizcə, istənilən ölkənin milli problemlərin həllinə
cəlb olunmuş vətəndaşlarının yarı yolda büdrəmələri də
“qaynar başda ağıl olmaz” məntiqi ilə izah olunur. Hazırda,
hətta müxtəlif sosial-siyasi qüvvələrə məxsus “mübarizlər”
özlərinin məkrli məqsədlərinə nail olmaq üçün “milli rəngə”
boyanırlar. Əslində isə bu şəxslər tələm-tələsik yaradılmış
siyasi, mədəni, etnoqrafik, təbiəti mühafizə və s. bu tipli
müvəqqəti özfəaliyyət strukturlarına aid “qəhrəmanlardan”
ibarət olurlar. Onların cərgələrində olan separatçı,
ekstremist, boşboğaz, populist, demaqoq ünsürlər kütləvi
şüura təsir etmək üçün milli problematikadan məharətlə
istifadə etməyi, hətta nəinki kütləvi şüura, həmçinin kütləvi
emosiyaya təsir etməyi də bacarırlar. Bu işdə real vaxt
rejimində informasiyanın alınması, hazırlanması və
yayılması sahəsində geniş imkanlar yaradan yeni
informasiya texnologiyaları və onların tətbiq edildiyi kütləvi
informsiya vasitələri özlərindən asılı olmayaraq, “maraqlı
tərəfin” portnyoruna çevrilirlər. Adətən, bu səpkidən olan
materiallarda (əsasən video) tamaşaçıya psixoekoloji təsir
göstərmək məqsədi ilə neyrolinqvistik proqramlaşdırmadan
geniş istifadə olunur. BBC-nin Azərbaycan Xidmətinin xətti
ilə 2013-cü il sentyabrın 4-də özünü separatçı “Talış-
Muğan Respublikası”nın “prezidenti” elan etmiş Əlikram
Hümbətovun Yerevana səfəri barədə süjet nümayiş
etdirilmişdir. BBC-nin Yerevan müxbirinin süjetdəki
KİV millətlərarası və dövlətlərarası münasibətlərin təkmilləşdirilməsi faktoru kimi
170
görüntüləri Azərbaycan dilində müşayiət edən “Talış-
Muğan Respublikası”nın “prezidenti” Əlikram Hümbətov”,
“Əlikram Hümbətov Yerevan Universitetində alqışla
qarşılanıb”, “Əlikram Hümbətov Yerevan Dövlət
Universitetində talışşünaslıq üzrə magistr proqramının
açılışında iştirak edib”, “...divara vurulan naməlum bayraq”,
“talış dilində oxunan “Lənkəran himni” çalınarkən hamı
ayağa qalxıb və Əlikram Hümbətovu əl çalaraq qarşılayıb”,
“
Yerevan Dövlət Universitetinin İranşünaslıq kafedrasında
öz dövlətçiliyi olmayan Şərq xalqlarının tarixi, mədəni
irsinin öyrənilməsi üzrə tədqiqatlar aparılıb ..., son illər
xüsusilə “talışşünaslıq” üzrə xeyli iş görülüb”, “Əlikram
Hümbətov talış xalqının irsinə diqqətə görə təşəkkürünü
bildirib”
95
və s. cümlələrin yuxarıda sadaladığımız elmi
diskursları empirik cəhətdən təsdiq etməsi milli siyasət və
jurnalistika problematikası üzrə peşəkarlarda heç bir şübhə
doğurmur.
Əlbəttə, biz qonşu Şərq xalqlarının tarixini,
mədəniyyətini və mədəni irsini “öyrənib” (oğurlayıb desək,
daha dəqiq olar – İ.M.) özlərinə “mədəni irs”qondaran
ermənilərin “talış xalqının irsinə diqqət göstərmələrinin” nə
dərəcədə səmimi və obyektiv olacağına inanıb-inanmamağı
talış xalqının ziyalılarının və sözügedən elm sahələrində
çalışan tədqiqatçıların fəaliyyət istiqamətlərinə aid hesab
95
http://www.bbc.co.uk/azeri/azerbaijan/2013/09/130924__alakram__h
ummetov__yerevan.shtml
Dostları ilə paylaş: |