İlkel, Köleci ve Feodal Toplum
Yüklə 0,53 Mb. Pdf görüntüsü
|
121 Ýlkel, Köleci ve Feodal Toplum luðu ve Batý Roma Ýmparatorluðu biçiminde ikiye bölünmesiydi. Daha sonralarý Bizans adý ile tanýnan Doðu Roma Ýmparator- luðu, karýþýk bir süreç sonunda, 15. yüzyýlýn yarýsýna deðin varlýðýný sürdüren feodal bir devlete dönüþtü. 4. ÝDEOLOJÝ VE KÜLTÜR Eski Romanýn köle sahipleri, egemenliklerini sürdürmek için, ideolojik yollara da baþvurdular. Bu ideolojik yollar, Roma devleti varolduðu sürece Roma köleci toplumunun siyasal, ekonomik ve toplumsal yapýsýndaki deðiþikliklere uygun olarak deðiþti. Eski Cumhuriyet Bu dönemde egemen rol, sitede, baðrýnda gentes aristokra- sisinin hüküm sürdüðü toplulukta idi. Roma ideolojisinin aþýrý tutu- culuðu, buradan geliyordu. Özet olarak, bu ideoloji, topluluk düzeninin, sitenin diniydi; baþka bir deyiþle, patrisyen, yani aristo- krat bir hükümete baðýmlýlýktý. Özel hukuksal kurallarla düzenlenen mülkiyet iliþkileri geliþmekteydi. Sözlü halk türetmeleri yanýnda, Roma nesir ve þiirinin ilk anýtlarý da ortaya çýkýyordu. Cumhuriyetçi Dönem Sitenin siyasal sisteminin bunalýmý, ayný zamanda, site ideo- lojisinin de bunalýmý oldu. Romanýn Küçük Asyada Balkan yarýma- dasýnda yönettiði savaþlar sonunda, cumhuriyetçi dönemin ideolojisi, Yunan toplumunun ideolojisinin etkisi altýnda biçimlendi. Romada da, Yunanistanda olduðu gibi, iki ideolojik ilke arasýnda savaþým baþlamýþtý. Dinsel [sayfa 141] idealist eðilim, Yunan mitolojisinin etkisi altýnda oluþmuþtur. O zamana deðin, devletlerin kuruluþu çaðýnda Romalýlar, bir- çok tanrýya tapýyorlardý. Onlarýn gözünde, her þey ve her görüngü, bu tanrýlarýn ruhuna ve tanrýsallýðýna sahipti. Örneðin, çocukluðun kýrküç tanrýsý vardý: yeni doðan çocuðun ilk çýðlýðýnýn tanrýsý, bebe- ðin ilk adýmlarýnýn tanrýsý vb.. Penat (ev bark tanrýlarý), lar (aile ocaðý 122 Ýlkel, Köleci ve Feodal Toplum tanrýlarý) gibi iyi ruhlar, aile ocaðýnýn ve ailenin koruyucularý idiler. Birçok rahip kolegyumlarý (kurullarý) vardý. Yüksek rahipler kolegyumunun üyeleri, dinsel ayinleri düzenliyorlar; baþka bir kole- gyumun üyeleri, kâhinler, kendilerini, geleceði haber verme iþlerine veriyorlardý vb.. Gitgide, Yunan etkisi altýnda, Roma ve Yunan panteonlarý (tanrýlarýnýn tümü) birbirine karýþtýlar. Roma tanrýlarý, insan biçimle- ri aldýlar. Daha sonra, Roma imparatorlarý en büyük din adamlarý sayýldýlar ve Roma kilisesinin baþý oldular. Materyalist eðilim, Epikürosun öðretisinin etkisi altýnda geliþi- yordu. Lukretius (MÖ 98-55) bu öðretinin üstün bir temsilcisi oldu. Þeylerin Doðasý Üzerine adlý yapýtýnda, doðanýn ve insanlýðýn kökeni ve evrimi hakkýndaki fikirlerini geliþtirdi. Bölünmez, yaratýlmamýþ ve yokedüemez atomlardan sözediyordu. Gerçeðin materyalist bir açýdan yorumlanmasý. Yunanlýlar- dan öðrenilenlerin ve kendi öz bilimlerindeki ilerlemenin sonucu olan bilimsel bilgilerin birikimini kolaylaþtýrýyordu. Marcus Terenti- us Varron (116-28), zamanýnýn bilgi düzeyine uygun, gerçek bir bilim- sel ansiklopedi ortaya koydu. Meta-para iliþkilerindeki geliþme ve özel mülkiyetin evrimi ile köleci Roma hukukunun yetkinleþmesi, ayný hýzla yürüyordu. Konuþma sanatý ve güzel söz söyleme sanatý, baþarý ile ilerliyordu. Çiçeron bu sanatýn en güzel süsü oldu. Toplumsal, siyasal ve tarih- sel alanda yazýlý yapýtlar [sayfa 142] çoðalýyordu (Jül Sezarýn notlarý, Sallusteun yapýtlarý). Özgün ozanlar ortaya çýktý. Bu arada Livius Andronikus (MÖ 3, yüzyýlýn ilk yarýsý), Catulle (MÖ 87-54), drama- turg Planutus (254-184) ve Terensius (190-159) gibi mimarlarý ve heykelcileri de sayalým. Ýmparatorluk Ýmparatorluðun siyasal kurumlarý, bazý ideolojik olaylar ile birlikte oluþuyordu. Egemen köleciler sýnýfý, halk yýðýnlarý üzerinde etki yapmak için, daha büyük bir kararlýlýkla dinden yararlanýyorlar- dý. Ýmparator, onlarýn iktidarýnýn tanrýsal kökenini belirtmek, güç- lendirmek görevini yükleniyordu. Doðu eyaletlerinde, egemen sýnýftan olanlara, tanrý gibi saygý gösteriliyordu. Ýmparatorluðun ululaþtýrýlmasý, yayýlmakta olan stoacýlýðýn 123 Ýlkel, Köleci ve Feodal Toplum baþlýca amacý oldu. Stoacýlýðýn temsilcileri Seneka, Epiktetos oldu- lar. Stoacýlara göre, insan, tek büyük organizmanýn bir parçasýydý ve onun bütün eylemi, bu organizmanýn, yani toplumun, devletin iyiliði- ne adanmalý idi. Stoacýlar, her þeyin durmadan yinelendiðini, hiçbir zaman yeni hiçbir þey olmadýðýný ve olamayacaðýný söylüyorlardý. Bu fikirler, imparatorluðun ve kurulu düzenin sonsuzluðuna uygun düþüyordu. Yeni pitagorasçýlar, Pitagorasýn, Platonun ve Aristotelesin felsefî fikirlerini gizemcilikle dopdolu yeni bir öðreti kurmak üzere birleþtirdiler; bu öðretiye göre tanrýsal ilke iyi, madde ise kötü idi. Egemen sýnýfýn ideolojisine karþýt olarak halk yýðýnlarý, kendi öz ideolojilerini kendiliklerinden oluþturuyorlardý. Bu, keyfe baðlý yönetime karþý bir protestonun ideolojisi, emeðin ve küçük kiþilerin ululaþtýrýlmasý ideolojisi oldu. Halk arasýnda, yalnýz krallar ve aristo- kratlarýn deðil, basit emekçilerin de ölümünden sonra tanrýlarla eþit olabilecekleri düþünülüyordu. [sayfa 143] Edebiyat ve sanatlar da, egemen sýnýf tarafýndan imparator- luk iktidarýnýn sürdürülmesi ve ululanmasý için kullanýldý. Ýmparator Ogüstusun hükümdarlýðý zamanýnda Virgilius, Horacius, Properceus, Tibullus, Ovideus gibi ozanlar, Tite-Live adlý nesir yazarý vb., yapýtla- rýný verdiler. Genç Plinein, tarihçi Plutarkhos Appienin, Suetonesun yaz- malarý daha sonraki çaðla ilgilidir. Bize dikkate deðer yapýtlar býra- kan mimarlýk, henüz kesin biçimini almakta olan Roma hukuku, hep imparatoru ululamaya hizmet ediyordu. Öte yandan, edebî yapýtlar ve siyasal yazmalar özellikle ta- rihçi Tacitius, ozan Lucain, nesir yazarý Petroneus, imparatorluða karþý köleci sýnýfýn bir fraksiyonuna baðlý olan öteki satirik yazarlar Juvenal ve Luciende-, eleþtirici fikirler içeriyorlardý. Ýmparatorluðun baþlangýcýnda, Romanýn, Yunanistanýn ve ele geçirilen Doðu eyaletlerinin kültürel gerçekleþtirmelerinin sen- tezi olan tek bir Roma-Helen kültürü oluþmaya baþlýyor. Bu, her þeyden önce, doða bilimleri için doðrudur. Yaþlý Plinein Doðal Ta- rihi, özellikle derleme bir yapýttý. Ama daha ciddî bilimsel yapýtlar da ortaya çýktý. Bu yapýtlar, eski yazarlar tarafýndan incelenmiþ olan maddeleri, eleþtirici bir gözle dikkate alýyorlardý. Strabon, önemli coðrafya yapýtlarý verdi. Ptolemeus, kendi adýný alan bir gökbilim sistemi ortaya koydu. Yüklə 0,53 Mb. Dostları ilə paylaş:
|