95
Əhli-sünnə alimlərinin nəzərləri
Əhli-sünnə təfsirçiləri umumilikdə bu məsələ barəsində iki qrupa
bölünürlər:
Onlardan bəziləri bu ayənin kənarından çox sadə şəkildə keçərək
“Sadiqin” sözü barədə məlumat verməmişlər. İkinci qrup isə müxtəlif
şəkildə bəhs etmiş və əvvəlkilərdənbir qədər irəli gedərək “Sadiqin”in
məsum olmasını söyləmişlər, çünki məsumdan başqasına mütləq
şəkildə itaət etmək düzgün deyil. Amma bəzi təəssübkeşlər onların
həqiqətə yetişməsinə imkan verməmişlər.
Fəxri Razi ikinci dəstədən olan təfsirçilərdəndir. O, “Sadiqin”in
məsum olması fikrində olmaqdan əlavə, ayənin təkcə Peyğəmbər (s)
zamanına aid olmaması, əksinə hər bir zamanda itaət edilməsi vacib olan
“məsum doğru danışanlar”ın mövcudluğu düşüncəsindədir. Amma
“Sadiqin”in misdaq və nümunəsini təyin etmək zamanı gəldikdə,
o, təəssüb və şəxsi düşüncəyə əsasən belə deyir: “Biz “Sadiqin”in
xüsusi bir dəstə olmasını müəyyən edə bilmərik. Belə olan halda,
onların bütün İslam ümməti olduğunu demək məcburiyyətindəyik.”
Yəni, İslam ümməti hansısa bir məsələdə fikir birliyinə gəlsə, həmin
məsələdə hamının ona itaət etməsi vacibdir.
Nəticədə, Fəxri Razinin etiqadına əsasən,
(ﲔﻗﺩﺎ ّﺼﻟﺍ ﻊﻣ ﺍﻮﻧﻮﻛ)
“kunu
məəs-sadiqin”
hər bir zaman və əsrdə mövcud olan “İslam ümməti”dir.
Amma biz Fəxri Razidən soruşuruq: “Həqiqətdə, sizin ayəni bu cür
təfsir edərək belə nəticəyə gəlməyiniz Peyğəmbər (s) zamanında və
ayə nazil olarkən Peyğəmbərin (s) səhabələrinin ağlına batar və onu
qəbul edərdilərmi?” Əslində, icma (ümmətin fikir birliyi) məsələsi
birinci əsrdən neçə əsr sonra meydana çıxmışdır, belə isə, o zamana
aid olan həmin ayədən “ümmətin icması” məsələsini necə əldə
edirsiniz (istinbat edirsiniz)? Əlbəttə, bu cür təfsir səhv və yanlışdır
və Peyğəmbərin (s) səhabələri “Sadiqin” ayəsindən onun hökmünün
xüsusi və ismət (məsumluq)) məqamına malik olan bir dəstəyə şamil
olduğunu anlayırdılar.
Nəticədə, şübhəsiz ki, “Sadiqin” ismət məqamına malik, günah və
xətadan amandadır. İkincisi, hər bir əsrdə vardırlar və təkcə Peyğəmbər
(s) zamanına məxsus deyillər. Üçüncüsü, xüsusi və müəyyən bir
qrupdurlar.
Ayənin özündən yuxarıda qeyd edilən bu üç məsələ – onu müfəssəl
şəkildə bəyan etdik – əldə edilir.
1
Amma “Sadiqin” ayəsinin nümunə
1. Təəssübkeşlik olmadan yuxarıdakı ayələr və ona bənzərləri barədə təfəkkür edənlər çox
yaxşı nəticələr əldə etmişlər. Həmin şəxslərdən biri əhli-sünnə alimi doktor Səmavi Ticanidir.
96
Əbülqasim Əlyan Nejadi
və misdaqı ayənin özündən anlaşılmır və onu rəvayətlərdən istifadə
etməklə anlamalıyıq.
“Sadiqin” ayəsinin Quranın digər ayələri ilə
təfsir edilməsi
Əgər Quran müqabilində şagird kimi diz çökərək bu əzəmətli kitabın
ayələri barədə təssübkeşlikdən uzaq şəkildə düşünsək, Quranın özü
digər ayələrində “Sadiqin”in kim olduğunu bizə tanıtdıracaqdır. Allah-
taala “Hucurat” surəsinin 15-ci ayəsində “Sadiqin”i tanıtdırmaqla
bağlı buyurur:
ِﻪﻠﻟا ِﻞﻴِﺒ َﺳ ِﰲ ْﻢِﻬ ِﺴُﻔْﻧَأَو ْﻢِﻬِﻟاﻮْﻣَﺄﺑ اوُﺪَﻫﺎـﺟ َو اﻮُﺑﺎـﺗْﺮَﻳ ْﻢَﻟ ﱠﻢُﺛ ﻪِﻟﻮُﺳَرَو ِﻪﻠﻟﺎِﺑ اﻮُﻨَﻣآ َﻦﻳﺬﱠﻟا َنﻮُﻨِﻣْﺆُﻤْﻟا ﺎَ ﱠنمِ
إ
نﻮُﻗِدﺎـ ﱠﺼﻟا ُﻢُﻫ َﻚِﺌﻟوُا
“Möminlər yalnız Allaha və onun Peyğəmbərinə iman gətirmiş,
sonra (öz imanında) əsla şəkk-şübhəyə düşməyən, mal və canları ilə
Allah yolunda cihad edən kəslərdir. (Etiqad, söz və əməldə) doğruçu
olan onlardır.”
Bu ayəyə uyğun olaraq, “Sadiqin” Allah və onun Peyğəmbərinə (s)
iman gətirməkdən, başqa sözlə, bütün müsəlmanların iman gətirdiyi
“məad” və “nübüvvət” məsələsindən əlavə, onları müsəlmanlardan
fərqləndirən digər iki xüsusiyyətə də malik idi:
1. “Məad” və “nübüvvət” məsələsinə iman gətirməkdən əlavə,
onlar heç vaxt şəkk və şübhəyə düçar olmamış və həyatda olduqları
müddətdə bu möhkəm və güclü imanı qoruyub saxlamışlar.
2. İkincisi, onların imanı təkcə qəlb və dillərində deyil, əksinə həmin
şəxslərin əməllərində də zahir olmuşdur. Bu səbəbdən, digərlərinin
yox, fəqət Allahın razılığını qazanmaq üçün Allah yolunda öz mal və
canları ilə cihad etmişlər.
İndi bu iki mühüm və az müşahidə edilən xüsusiyyəti nəzərə almaqla
Peyğəmbərin (s) bütün səhabələri arasında həmin xüsusiyyətlərə malik
və “Sadiqin” zümrəsindən olan şəxsi tapmağa çalışmalıyıq. İslamın
əvvələrinə məxsus olan tarixi mütaliə etməklə bu həqiqətə yetişirik ki,
həmin xüsusiyyətlərə malik olan yeganə şəxs Əli ibn Əbu Talibdir (ə).
Çünki həzrət Əli (ə) bütün ömrünü mal və canı ilə Allah yolunda cihad
etməkdə keçirmiş və bir göz qırpımı qədər də olsun, öz imanında şəkk
etməmişdir.
Bu məsələni isbat etmək üçün sadəcə o həzrətin həyatında baş
O, təəssübkeşliyə yol vermədən belə ayələr barədə dəqiq mütaliələr etməklə hidayət olmuş və
ondan “nə üçün şiə olmusunuz?” deyə soruşanlara cavab olaraq “Doğru danışanlarla birgə
olmaq istəyirəm” adlı kitab yazmışdır. Həmin kitab daha çox “Sadiqin” ayəsi barəsindədir.
97
vermiş və onun can və malı ilə cihad etdiyinin və yüksək imana malik
olmasının zirvə nöqtəsini göstərən üç müxtəlif hadisəyə işarə edirik:
1. Məkkə müşrikləri yenicə yaranan İslamı aradan aparmaq üçün
cürbəcür planlar cızsalar da, öz istəklərinə nail ola bilməmişdilər. Onlar
bir gün çox təhlükəli və şeytani bir məsələyə əl ataraq Peyğəmbəri (s)
qətlə yetirmək fikrinə düşdülər. Bu baxımdan, gələcəkdə Peyğəmbərin
(s) qəbiləsi hansısa bir şəxsdən qisas ala bilməsin deyə, terror aktını
həyata keçirmək üçün qırx nəfər təyin edildi ki, onlar gecə ilə
Peyğəmbərin (s) evinə hücum edərək nəzərdə tutulan bu planı həyata
keçirsinlər.
Allah-taala vəhy mələyi vasitəsi ilə Peyğəmbəri (s) məsələdən
xəbərdar etdi. Bu məsələdən Peyğəmbər (s) xilas ola bilməsi üçün
Mədinəyə hicrət etməli, amma şücaətli və fədakar bir şəxsi düşmənlər
o həzrətin yoxluğundan xəbər tutmasınlar deyə, öz yerində
yatırtmalı idi. Peyğəmbər (s) həzrət Əlini (ə) bu iş üçün müəyyən
etdi. Rəvayətlərə
1
uyğun olaraq, Peyğəmbər (ə) Əmirəl-mömininə
(ə) xitab edərək buyurur: “Mən Məkkədən Mədinəyə hicrət etməklə
vəzifələndirilmişəm. Amma qırx qəbilədən olan qırx nəfər əliqılınclı
mənim evimin ətrafını mühasirəyə almış və sübh çağı hücum edərək
məni öz yatağımda qətlə yetirmək fikrindədirlər. Ey Əli! Mənim
Mədinəyə hərəkət edə bilməyim üçün sən mənim yerimdə yatmağa
hazırsanmı?”
Peyğəmbərə (s) bütün vücudu ilə məhəbbət bəsləyən və bir an
belə olsa, imanında şəkk etməyən həzrət Əli (ə) dedi: “Ey Allahın
Peyğəmbəri (s)! Əgər mən sizin yerinizdə yatsam, sağ-salamat
Mədinəyə gedə biləcəksinizmi?” Bu sual çox mühüm bir sualdır, çünki
həzrət Əli (ə) xətər və təhlükənin vəhşətindən və öz canı qorxusundan
bu sualı vermir, əksinə onun narahatçılığı Peyğəmbərdən (s) yanadır.
Peyğəmbər (s) belə olan halda salamat qalacağını bildirir. Həzrət Əli
(ə) Peyğəmbərin (s) salamat qalacağı və cavabının müsbət olduğunu
bildirərək şükür səcdəsi edir. Bu şükür səcdəsinin İslamda ilkin şükür
səcdəsi olduğu ehtimalı vardır.
Həqiqətdə, müsəlmanlar arasında bu qədər Peyğəmbərə (s)
məhəbbət bəsləyən digər bir şəxsi tanıyırsınızmı? Biz Əli (ə) aşiqləri
və belə bir imamı olan məktəbə təslim olanlarıq. Həzrət Əli (ə)
Peyğəmbərin (s) yatağında uzanır və o həzrət Mədinəyə yola düşür.
Sübh çağı silahlı düşmənlər evə daxil olanda həzrət Əli (ə) onların səs-
küyünə yerindən qalxır və düşmənlər Peyğəmbəri (s) evdə tapmadıqda,
1. Mərhum mühəddis Qummi (r.ə) bu məsələnin şərhini özünün «Muntəhəl-amal», c.1, səh.
110-da xatırlatmışdır.
Dostları ilə paylaş: |