İntellektual-Elektron Kitabxananın təqdimatında



Yüklə 3,32 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə178/192
tarix26.09.2018
ölçüsü3,32 Mb.
#70534
1   ...   174   175   176   177   178   179   180   181   ...   192

www.elmler.net

 - 


Virtual İnternet R

esurs M

ərkəzi

 

         



Faiq Ələkbərov              Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)

 

536 



536 

sənədləşdirilməsinin  milli  taleyimiz  üçün  zəruriliyi  mübahisə 

obyekti belə olmamalıdır  [132

a

].  



Eyni müddəalarla çıxış edən Kamil Vəli Nərimanoğlu da 

hesab  edir  ki,  Stalinin  «yeni  dil»  siyasətinə  qədər  (1936) 

Azərbaycan  mütəfəkkirləri  özlərinə  türk  deyiblərsə,  yaxud  da 

farslar, ermənilər  və başqaları  bizləri  türk  adlandırıbsa,  «ana  dili 

dərslikləri «Türk dili» adı ilə çıxıbsa, burada nəyi isə sübut etmək, 

xüsusilə, coğrafi adı olan Azərbaycan kəlməsini dilin, xalqın adı 

kimi  iddia  etmək  hər  cür  elmi,  tarixi,  məntiqi  əsasdan 

məhrumdur»  [172,  48].  Nərimanoğlunun  fikrincə,  Türk  dili 

anlayışını  isə  nə  M.Ə.Rəsulzadə  və  onun  silahdaşları,  nə  də 

N.Nərimanov  və  başqaları  özlərindən  icad  etməmişdilər:  «Bu 

xalqın adı belə idi: Türk. Bu xalqın əsrlər boyu yayılmış dilinin adı 

belə idi: Türk dili»  [172, 49]. 

Ancaq 1995-ci ildə qəbul edilmiş Konstitusiyada təkrarən 

«Azərbaycan dili»nə qayıtmağımızın nəticəsidir ki, son dövrlərdə 

Azərbaycan  türklərinin  etnik  tərkibinin  və  milli  dilinin  türksüz-

ləşdirilməsi  artıq  nəinki  ayrı-ayrı  yerli  alimlərin  kitablarında, 

monoqrafiyalarında, hətta rəsmi dövlət nəşrlərində də öz ifadəsini 

tapır.  Məsələn,  2011-ci  ildə  Azərbaycan  Respublikasının  Dövlət 

Statistika  Komitəsi  tərəfindən  iki  dildə  (Azərbaycan  türk  dili  və 

ingilis  dilində)  nəşr  olunan  «Müstəqil  Azərbaycan  –  20  il» 

kitabında  Azərbaycan  Respublikasının  əhalisinin  milli  tərkibi 

(2009-cu  ilin  rəqəmlərinə  görə)  aşağıdakı  kimi  verilmişdi: 

azərbaycanlılar 91, 6 %, ləzgilər 2,0 %, ermənilər 1,3 %, ruslar 1,3 

%, talışlar 1,3 %, avarlar 0,6 %, türklər 0,4 %... (160, 98). Deməli, 

dövlətin  bu  rəsmi  nəşrindən belə məlum  olur ki,  azərbaycanlılar 

və  türklər  başqa-başqa  millətlərdir.  Hətta,  türklərin  sayı  nəinki 

azərbaycanlılardan, o cümlədən ləzgilər, ermənilər, ruslar, talışlar 

və başqalarından da qat-qat azdır.  




www.elmler.net

 - 


Virtual İnternet R

esurs M

ərkəzi

 

            Faiq Ələkbərov              Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə) 

537 


Doğrudur, bu kitabı ərsəyə gətirənlər bəyan edə bilərlər ki, 

onlar Azərbaycan əhalisinin bir faizini belə təşkil etməyən türklər 

dedikdə,  hansısa  amillərdən  (məsələn,  Axıska  türklərini  nəzərdə 

tutaraq) çıxış ediblər. Əgər belə bir faktor olubsa, o hökmən qeyd 

edilməli  idi.  Əks  təqdirdə  yalnız  türklərin  deyil,  o  cümlədən 

onlarla  bərabər  ləzgilər,  talışlar,  avarlar  və  başqa  azsaylı  etnik 

qrupların  ayrıca  qeyd  edilməsi,  istənilən  halda  azərbaycanlıların 

ondan  sonra  qeyd  edilənlərlə  eyni  milli  tərkibi  paylaşmamasını 

ortaya qoyur. Nəzərə alsaq ki, bu kitab iki dildə nəşr olunmuşdur, 

onda  bu  rəsmi  nəşri  oxuyan  əcnəbi  millətlərin  azərbaycanlıların 

yalnız türklərdən deyil, talışlar, ləzgilər, kürdlər, tatlar, udinlər və 

başqa  etnik  azlıqlardan  da  fərqli  bir  millət  olması  qənaətinə 

gəlməsi təbiidir. Bu halda məlum olmur ki, azərbaycanlılar etnik 

mənşəcə kimdir, onlara məxsus «Azərbaycan dili» türk dilinə nə 

dərəcədə doğma və yaxud da yaddır? 

Maraqlıdır  ki,  bu  kitabın  doğma  dilimizdə  olan  hissəsində  dövlət  dili  «azərbaycan»,  ingilis 

dilində  isə  «azəri»  adlandırılmışdı.  Eyni  zamanda  bu  kitabda  qeyd  olunduğuna  görə  «azərbaycanlı 

milləti»nin  99,7  faizi  öz  millətinin  dilini  ana  dili  sayır  və  öz  millətinin  dilində,  yəni  «Azərbaycan 

dili»ndə  danışırlar.  Azərbaycan  əhalisinin  cəmi  0,4  faizini  təşkil  edən  türklərin  isə  83,7  faizi  öz 

millətinin,  yəni türk millətinin dilini ana dili  sayır,  ancaq onlardan 85,5 faizi  «Azərbaycan dili»ndə 

[160, 99] danışırlar. Maraqlıdır bütün bu rəqəmləri Dövlət Statistika Komitəsi haradan əldə etmiş, hansı 

mənbələrə və faktlara əsaslanmışdır? 

Bizcə, Azərbaycan əhalisinin böyük əksəriyyətini təşkil edən türklərin – Azərbaycan türklərinin 

çox cüzi bir azlıq kimi, bu kitabda təqdim olunması adi bir yanlışlıq ola bilməz!!! Əgər burada söhbət 

etnik  azərbaycanlılardan  gedirsə,  o  zaman  qeyd  olunmalıdır  ki,  əhalinin  91,6  faizi  kimi  göstərilən 

azərbaycanlılar məhz Azərbaycan türkləridir. Eyni zamanda əgər burada milli dildən bəhs  olunursa, 

onda  «Azərbaycan»  deyil,  ən  azı  «Azərbaycan  türk  dili»    anlayışından  istifadə  olunmalıdır.  Əks 

təqdirdə belə anlaşılır ki, azərbaycanlılar türk deyillər və onların türklərə dəxli olmayan ayrıca etnik 

kimliyi və dili vardır. Halbuki, Almaniya tədqiqatçısı V.Humboldtun təbirincə desək, hər bir millət ilk 

növbədə, müstəqil varlığına görə milli dilinə borcludur. Çünki dil millətin milli xüsusiyyətlərini əks 

edirən ideal bir varlıqdır [262, 47, 158]. 

Göründüyü  kimi,  bugünkü  Azərbaycan  Respublikasının  qurulmasında  Azərbaycan  türkləri 

müstəsna rol oynamalarına baxmayaraq, onların özünəməxsusluqlarını ifadə edən amillərdən heç biri 

(milli  kimliyi,  milli  dili  və  s.)  Azərbaycan  Konstitusiyasında  öz  əksini  tapmamışdır.  Hazırda  faktiki 

olaraq başda Azərbaycan türkləri olmaqla, bütün Azərbaycan xalqının yazı və danışıq dili Azərbaycan 

türkcəsi (türk dili) olmasına baxmayaraq, bu dil Konstitusiyada «Azərbaycan dili» kimi öz ifadəsini 




Yüklə 3,32 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   174   175   176   177   178   179   180   181   ...   192




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə