www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
128
128
bu xətti vaxtilə eyni fikirlərdən çıxış etmiş Axundzadənin
yolundan çox da fərqlənmirdi. Bu yolu tutan Axundzadə əvvəlcə
İslam mədəniyyətindən, daha sonra Türk mədəniyyətindən
imtina etmişdir. Şahtaxtlı, Məmmədquluzadə, Qəmküsar və
onlarla həmfikir olanlar İslama münasibətdə birmənalı şəkildə
Axundzadənin yolunu davam etdirdiyi halda, milli mədəniyyət
məsələsində bir qədər ehtiyatlı mövqe tutmuşlar. Ancaq o da
maraqlıdır ki, bu mütəfəkkirlər milli mədəniyyət məsələsində
ümumtürk ruhunu deyil, daha çox Rus-Avropa-Qərb
ideoloqlarına sərf edən xüsusiliyi qəbul etmişlər. Belə ki, milli
mədəniyyət məsələsində ümumtürk ruhlu türk ədəbiyyatını, türk
tarixini, türk dilini müdafiə etməmiş, daha çox lokanik tarix və
dildən çıxış etmişlər. Hər halda, onların ortaq türk dili əvəzinə,
məhəlli türk dilini müdafiə etmələri, eyni zamanda ortaq
əlifbanın aradan qaldırılması prosesində müəyyən əməkləri
danılmazdır.
Yeri gəlmişkən, çar Rusiyası dövründə «İslam birliyi»
məsələsində müsəlmanlar arasında təfriqə salan Rus-Avropa-
Qərb ideoloqları ilk dövrlərdə yerli türkçülüyə (Rusiyada baş
qaldıran türkçülüyə) bir o qədər toxunmurdular. Çünki ilk
mərhələdə onlar türkçülüyü «İslam birliyi»nin parçalanması
baxımından mühüm hesab edirdilər. Hətta, bu meyil SSRİ-nin
mövcudluğunun ilk dövrlərində də özünü büruzə verirdi. Bu
mənada, «Molla Nəsrəddin» jurnalı, Allahsızlar İttifaqı, «Yeni
türk əlifbası» və s. məsələlər «İslam birliyi»ni parçalamağa
xidmət etmişdir.
Beləliklə, çar Rusiyası və Avropa ideoloqlarının maraqlı
olduğu əlifba və din islahtlarını SSRİ həyata keçirmiş oldu. Çox
yazıqlar olsun ki, rus-mason-bolşefaşistlərinin əvvəlcədən
planlaşdırılmış
«islahatlar»
oynunda
M.A.Şahtaxtlı,
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
129
N.Nərimanov, C.Məmmədquluzadə, S.Ağamalıoğlu və başqaları
yaxından iştirak etmişlər. Türk-müsəlman xalqlarının həyatında
reallaşdırılan «islahatlar»ın nəticəsində ilk növbədə, əlifba
ayrılığı baş verdi. Bununla yanaşı, çar Rusiyası dövründə təməli
qoyulan ortaq türk dilinə qarşı yönəlmiş ləhcə fərqlilikləri SSRİ
dövründə daha da sürətləndirildi. Əgər XX əsrin əvvəllərində
türksoylu xalqlar az-çox bir-birlərinin ləhcələrini başa düşür və
ortaq türkcədə danışa bilirdilərsə, SSRİ dövründə aparılan
ruslaşdırma-avropalaşdırma siyasəti nəticəsində bir-birlərini
anlamayacaq vəziyyətdə gətirildilər. Xüsusilə, türklərin böyük
əksəriyyətinin yaşadığı Rusiyada ortaq türk dilinin Leninin dili
olan rus dili ilə əvəzlənməsi və rus-kiril əlifbasına keçid bu
məsələdə mühüm rol oynadı. Leninin dili olan rus dili bir
tərəfdən ortaq türk dilinin ayrı-ayrı ləhcələr şəklində
formalaşmasına, digər tərəfdən həmin ləhcələrin də
ruslaşdırılmasına-avropalaşdırılmasına səbəb oldu.
Bütün bunların nəticəsidir ki, hazırda türksoylu dövlətlərin
liderlərindən tutmuş alimlərinədək hamısı bir-birləri ilə rus
dilində təmas yaradırlar. Hələ də, kiril əlifbasından dövlət
səviyyəsində istifadə edən türksoylu xalqlar (qırğızlar, qazaxlar
və b.) var. Bu fərqliliklər İslam dininə münasibətdə də bu və ya
digər formada özünü büruzə verir.
Yeri gəlmişkən, «Molla Nəsrəddin» jurnalında çar
Rusiyasında və Sovet Rusiyasında dərc olunmuş məqalələri
toplanaraq ensiklopedik şəkildə yenidən nəşr edilmişdir.
Maraqlıdır, «Molla Nəsrəddin» jurnalının ifrat islamçılığını və
türk mədəniyyətinə də bir qədər aşağılayıcı mövqeyini yeni
nəsilə çatdırmaq nə qədər vacibdir?! Xüsusilə, çar Rusiyasından
fərqli olaraq SSRİ dövründə «Molla Nəsrəddin» jurnalı açıq-
aşkar dinsizliyi, allahsızlığı, antisilamçılığı təbliğ etmişdir ki,
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
130
130
bütün bunları yenidən Azərbaycan xalqının şüuruna yeridilməsi
başa düşülən deyildir.
Milli-dini
və
ruspərəst-qərbpərəst-beynəlmiləlçi
sosial-demokratlar. XX əsrin əvvəllərində Rus-Avropa-Qərb
mədəniyyəti və ideologiyasından çıxış edən cərəyanlardan biri
sosial-demokratiya olmuşdur. Çünki bu cərəyanda liberalizm,
liberal-demokratizm
kimi Azərbaycan türk toplumuna
Avropadan-Rusiyadan daxil olmuşdu. Ancaq bir çox
müddəalarına görə, sosial-demokratiya Azərbaycan türk
mütəfəkkirlərinin də diqqətini cəlb etmiş, onlardan bir qismi ya
müəyyən bir dövrdə, ya da sona qədər milli ideya kimi ona
tapınmışlar. Çünki sosial-demokratlar sinfi mübarizə adı altında
bütün millətlərin azadlığı, sosial bərabərlik, mütləqiyyət
rejimlərinin devrilməsi, bütün dinlərə eyni prizmadan yana-
şılması ideyalarından çıxış edirdilər. Marksistlərə görə, milli və
dini məsələ yoxdur, yalnız sinfi məsələ var, kapitalizmlə mübari-
zələri də milli deyil, sinfi xarakter daşıyır və imperalizmdən
əziyyət çəkən bütün millətlərin azadlığı uğrunda çalışırlar. Sinfi
mübarizədə əsas hədəfləri isə ayrıca bir millətin deyil, bütün
dünya millətlərinin, heç bir ayrı-seçkilik qoymadan sosializm
quruluşuna keçməsinə nail olmaqdır.
Bu kimi müddəalar çar Rusiyasının tərkibində yaşayan
bir çox millətlər kimi Azərbaycan türkləri üçün də yeni və
cəlbedici idi. Bu baxımdan marksizmin Azərbaycanda yayıldığı
ilk dövrlərdə bir çox milli-dini məfkurəyə əsaslanan
mütəfəkkirlərimiz (Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu və b.) ona rəğbət
bəslədiyi, hətta bəziləri (M.Ə.Rəsulzadə, A.Kazımzadə, M.Ə.Rə-
suloğlu və b.) sosial-demokratizmin sıralarında Azərbaycan
türklərinin mənafeyi naminə mübarizə apardığı halda, digər bir
qismi
ziyalılarımız
(S.M.Əfəndiyev,
M.Əzizbəyov,
Dostları ilə paylaş: |