www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
149
halına gətirmək istəyən rus imperiyasının yeni bir taktikası idi.
Lenin başda olmaqla bolşeviklərin fikir dəyişdirməsinə əsas
səbəb daşnak Şaumyanın əli ilə nəzərdə tutduqları Azərbaycan
türklərinin soyqırımını tamamilə reallaşdıra bilməmələri
olmuşdu. Bu baxımdan bolşeviklər taktika dəyişdirərək bu
dəfə türk-müsəlman bolşevik liderinin əli ilə Azərbaycana
sahib çıxmağa qərar vermişdilər. Bu taktikaya görə, xalq
arasında müəyyən qədər tanınan, eyni zamanda sosial-
demokrat əqidəsinə səmimi şəkildə tapınan Nərimanov milli-
demokratik qüvvələrə və onun bariz təzahürü olan milli höku-
mətə qarşı bir «proletar» sima kimi önə çıxarılmalı, həmin
«müsəlman-türk sosialist» simasının da razılığı ilə Milli
hökumət devrilməli və son olaraq Nərimanovun «müstəqil
Sovet Azərbaycanı»nın başçısı olduğunu bəyan etməklə Azər-
baycanın işğalına hərtərəfli haqq qazandırılmalı idi. Maraq-
lıdır ki, Stalin Rəsulzadə ilə söhbətində Nərimanovla onların
arasında belə bir anlaşmanın olduğunu gizlətməmişdir [245,
42].
Doğrudur, hazırda bəzi tədqiqatçılar (Ş.Qurbanov,
F.Əhmədova, H.Həsənov və b.) hesab edirlər ki, Nərimanov
Sovet Rusiyasının başçıları ilə deyil, onlar onunla anlaşıblar
[80, 11]. Hətta, bunu müsbət faktor kimi dəyərləndirən
H.Həsənov yazır ki, Leninlə danışıqlarda Nərimanov
Azərbaycanın müstəqilliyi, Bakının paytaxt olması və milli
adət-ənənələrin nəzərə alınması kimi şərtlər irəli sürmüşdür
[100, 53]. Bu prizmadan çıxış edən Şamil Qurbanov da
yazırdı ki, ona qarşı irəli sürülən ittihamların heç bir əsası
yoxdur: «İndi bəzi alimlər və təsadüfi jurnalistlər nahaqq yerə
onu tənqid atəşinə tuturlar, yeri gəldi-gəlmədi tənqid etmədən
keçinmirlər» [138, 14]. Bizcə, N.Nərimanovla bağlı irəli
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
150
150
sürülən bəzi tənqidi fikirlər heç də əsassız deyildir. Belə ki,
Azərbaycan Cümhuriyyətinin timsalında Azərbaycan xalqı bir
millətin taleyində önəmli rol oynayan ideyaları (istiqlal,
müstəqil parlament, müstəqil ordu, bayraq və s.) əldə etdikdən
sonra, onu Sovet Rusiyasının əli ilə yıxıb yerində «müstəqil
Sovet Azərbaycanı» qurmağın da, bu mənada Nərimanovun
Sovet Rusiyasının başçıları ilə əslində tabeçilik anlaşması
əsasında, onların qarşısında hansısa şərtlərlə çıxış etməsinin
də heç bir anlamı yox idi. Burada qazanan yalnız bir tərəf var
idi: Sovet Rusiyası və onun əlaltıları. Fikrimizcə, bu
baxımdan Nərimanov Sovet Rusiyasından deyil, Sovet
Rusiyası Azərbaycan Cümhuriyyətini işğalı planı çərçivəsində
«Nərimanov faktoru»ndan maksimum faydalanmışdır. Bunu,
həmin
dövrdə
Moskvada
yaşayan
Nərimanovun
Azərbaycanda
baş
verənlərlə
bağlı
Lenini
daima
məlumatlandırması, «Qafqazın işğalına baxış» məruzəsi və
xüsusilə, Azərbaycanın baş naziri N.Yusifbəyliyə yazdığı
məktubundan açıq şəkildə görmək mümkündür.
Nərimanov sonralar özü də etiraf edirdi ki, Moskvada
olduğu dövrdə «Azərbaycanda hakimiyyətin bolşeviklərin
əlinə keçməsi üçün (əslində müstəqil bir dövləti - Azərbaycan
Cümhuriyyətini işğal etmək üçün) hazırlıq işi görülmüş»
[169, 13], o, isə bu planın həyata keçirilməsi üçün Leninə
xidmət
etmişdir.
Nərimanov
Yusifbəyliyə
yazdığı
məktubunda bolşeviklərlə bir yerdə olmasını siyasi-ideoloji
baxışlarındakı fərqlərlə izah etməyə çalışmışdır: «Siz
pantürkizm və panislamizm ideyalarını yayarkən, mən bir
kommunist kimi sizin qəti əleyhinizə çıxmışdım, lakin sizin
Türkiyə qanadı altına girmək cəhdinizə, bir psixoloq kimi,
lütfkaranə baxırdım. Türkiyə «zəfərlə» gəlib rüsvayçılıqla
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
151
getdi» [167, 216]. Çox keçmədi ki, Nərimanovu qanadının
altına alan Sovet Rusiyası da Azərbaycana «zəfərlə» gəldi,
ancaq şimal ölkəsi Türkiyədən fərqli olaraq ləyaqətlə getmədi,
sözün həqiqi mənasında bü ölkəni 70 il müstəmləkəsi kimi
idarə etdi. Bunu, yalnız 27 aprel işğalınının üstündən bir qədər
keçdikdən sonra dərk edəcək Nərimanov hələ, buna qədər
müstəqil Azərbaycanın baş nazirinə yazırdı ki, «qızıl əsgərləri
xarüqələr yaradan bütöv bir dövlətin (yəni Rusiyanın – F.Ə.)
həyatı ilə oynamaq olmaz, amma siz cinayətkarcasına bu cür
oynadınız…» [167, 218]. Halbuki çox keçmədi ki, Sovet
Rusiyası «Nərimanov faktoru»ndan da istifadə edərək,
Azərbaycanı müstəmləkə halına gətirdi.
Göründüyü kimi, Azərbaycan milli ideologiyası
formalaşıb onun məhsulu olan azərbaycançılıq yaranana
qədər, Azərbaycan türklərinin milli ideya yönündəki
axtarışları çoxistiqamətli olmuşdur: islamçılıq, türkçülük,
müasirlik, marksizm, liberal-demokratizm və b. Hər halda,
milli
ideyaların
rüşeymlərini
irəli
sürmüş
ilk
nümayəndələrindən
(A.A.Bakıxanov,
M.F.Axundzadə,
H.Zərdabi və b.) tutmuş ardıcıllarınadək (Ə.Ağaoğlu,
Ə.Hüseynzadə, Ə.Topçubaşı, N.Yüsifbəyli, M.Ə.Rəsulzadə
və b.) hər biri türkçülük, islamçılıq və müasirlik ideya
xətlərinə, az-çox dərəcədə maraq göstərmişlər. Millət, din və
müasirlik anlayışları arasından A.A.Bakıxanov üstünlüyü dini
birliyə-İslama, M.F.Axundzadə müasirləşməyə-Qərbçiliyə,
H.Zərdabi nisbətən milli birliyə-Türkçülüyə verdiyi halda,
Ə.Ağaoğlu «ikili» (İslam-Türk birliyi), Ə.Hüseynzadə «üçlü»
(islamlaşmaq, türkləşmək və avropalaşmaq), M.Ə.Rəsulzadə
isə «üçlü»+azərbaycançılıq məfkurəsindən çıxış etmişdir. Bu
mənada, Azərbaycanda bu iki xəttin vəhdətindən çıxış edərək
Dostları ilə paylaş: |